เนื้อหาเปิดเผยส่วนสำคัญของหนัง
In time เป็นหนังที่เสียดสีสังคมได้อย่างเจ็บแสบหนังกล่าวถึงเรื่อง เงิน ที่อยู่ในรูปของเวลา
เวลาที่สร้างกำแพงระหว่างคนจนกับคนรวย คนรวยสามารถอยู่ได้ไปตลอด ในขณะที่คนจนมีชีวิตอยู่วันต่อวันไม่รู้ว่าจะตายวันตายพรุ่งเมื่อไหร่
พระเอก เป็นตัวแทนของคนจนชนชั้นล่างสุดที่ต้องใช้ชีวิตแลกกับเวลาหรือเงินในชีวิตจริง
เวลาที่ได้มาวันต่อวันเปรียบเสมือนเงินเดือน วิล เคยบอกกับตัวเองว่าผมฝันอยากเห็นตัวเองตื่นมาแล้วมีเวลาบนข้อมือตัวเองมีมากกว่า 1 วัน เขาเป็นเหมือนมนุษย์เงินเดือนที่ไม่มีโอกาสรวยได้เลย คนจนที่มีชิวิตเดิมๆ เป็นทาสให้กับคนรวยทำงานเพื่อให้คนรวยรวยยิ่งขึ้นไปอีก
ในขณะที่คนรวยไม่ต้องทำอะไรมากให้คนจนทำงานให้เอาสุขภาพมาแลกเงินแล้วตายไป
จะเข้ากะดึกจะนอนเวลาไหน จะรับสารพิษ หรือทำงานเสี่ยงตายแค่ไหนก็ช่าง แค่คนรวยจ่ายเงินให้คนจนก็พร้อมทำงาน ส่วนคนจนก็มีความสุขวันต่อวันจากสิ่งต่างๆ เช่น กาแฟ นอกจากนี้ยังมีเรื่องของเงินกู้ เมื่ออยากมีบ้านมีรถคนจนก็ต้องทำ บ้านของพระเอกเองก็ติดหนี้ซึ่งแน่นอนว่า ชีวิตจริงคนเราก็เป็นหนี้กันเยอะมากๆ ลองมองไปรอบๆตัวคุณสิมีใครบ้างไม่เป็นหนี้
ชีวิตที่อยู่แต่ในวังวนเดิมๆ ใช้เงินเดือนชนเดือน เป็นหนี้เงินไม่พอใช้ไม่มีทางเลยที่พวกเขาเหล่านั้นจะมีชีวิตที่ดีกว่าทีเป็นอยู่ได้ เว้นเสียแต่จะถูกหวยหรือจับช่องทางธุรกิจได้ซึ่งโอกาสก็น้อยมากๆ หนังให้พระเอกได้รับเวลาจากคนรวย ซึ่งก็เปรียบเสมือนการถูกหวย จะมีซักกี่คนที่ในชีวิตนี้ได้รับโอกาสนั้น แต่นั่นก็เป็นช่องทางที่ชี้ให้เห็นว่ามีวิธีที่จะข้ามจากคนจนไปเป็นคนรวยได้
นอกจากนี้มันยังมีอีกช่องทางหนึ่งที่ทำให้เราคนจนหนีจากความยากจนไปได้นั่นคือการเป็น
ข้าราชการ
คนที่เป็นตัวแทนของข้าราชการในเรื่องคือ timekeeper ผู้ควบคุมเวลา ข้าราชการคนที่ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินเดือนเพราะต้องได้ทุกเดือน ไม่ว่าเศรษฐกิจจะเป็นแบบไหน ลีออน คือตัวแทนของข้าราชการที่ซื่อสัตย์ทำตามหน้าที่อย่างตรงไปตรงมา ไม่ยอมอ่อนให้กับสิ่งที่เขาเห็นว่าไม่ถูกต้อง ข้าราชการที่ลึกๆแล้วบ้างครั้งก็โดนคนเกลียด มีฉากหนึ่งที่ลีออนเดินผ่านชุมชนแล้วโดนด่า โดนรังเกียจ เหมือนในชีวิตจริงที่เรามักจะเห็นคนด่าข้าราชการชอบใชำอำนาจ ทำงานช้าไปติดต่อแต่ละครั้งยากลำบากลางาน พอหมดอำนาจมาถึงได้เห็นความจริง และจะเห็นได้ว่าตัวเขาถูกปฏิบัติเป็นเหมือนอีกชนชั้นที่เหนือกว่าคนในชุมชน
คนรวยมาติดสินบนเขา เหมือนในชีวิตจริงที่ตำรวจหรือคนในหน่วยงานราชการถูกซื้อด้วยเงิน หนังแสดงให้เห็นว่าในชีวิตหากเราเป็นคนซื่อสัตย์เราก็จะไม่เอาสินบนนั้น แต่เมื่อมีความจำเป็นเช่น พ่อแม่ป่วยหนัก บ้านจะโดนยึด ลูกต้องเรียนหนังสือ หรือตัวเรากำลังจะตายเราก็อาจต้องเอาเหมือนที่ลีออนได้รับเวลาจากวิลคนที่เขาไล่ล่ามาตลอด คนที่เป็นเหมือนโจรสำหรับเขา
ลีออนเองก็เคยเป็นคนจนมาก่อน เมื่อได้เป็น timekeeper เขาก็มีเวลาเหลือเฟือทุกวันไม่ต้องคิดเรื่องปากท้อง แต่นั่นมันก็เหมือนเขาตกเป็นเครื่องมือของคนรวยให้ยังรวยต่อไป เขาต้องทำหน้าที่เอาเวลาจากคนจนที่มีเวลาเกินมา เสมือนกับคนรวยขมขู่คนจนโดยใช้กฏหมาย ใช้ทนายช่วยทำสิ่งต่างๆเวลาทำผิด คนจนเมื่อมีเรื่องกับคนรวยมีแต่เจ็บตัวแพ้ไป นางเอกที่เป็นลูกของคนรวย
ยังเคยบอกว่ามันเจรจาได้เรื่องที่เธอหนีออกมากับพระเอกเพื่อให้ไม่มีความผิด ซึ่งประเด็นนี้เป็นจริงในสังคมกฏหมายมักไม่เข้มแข็งกับคนรวย
ประเด็นสำคัญที่หนังชี้ให้เห็นอย่างสุดท้ายคือ การที่เวลาถูกแจกจ่ายออกไป
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทุกคนเท่าเทียมกัน ในหนัง โรงงานต่างๆถูกปิดตัวลงเพราะไม่มีคนทำงาน
แล้วในชีวิตจริงละ
คุณละลองคิดเล่นๆซิว่าอยากให้ทุกคนบนโลกมีเงินเท่ากันไหม ?
ไม่ต้องมีคนจน คนรวย ไม่ต้องมีคนลำบากอดอยากแร้นแค้น คุณอยากให้เป็นแบบนั้นไหม
พ่อนางเอกเคยพูดว่า คนส่วนใหญ่ต้องตาย ขณะที่คนส่วนน้อยได้อยู่เป็นอมตะ
นั่นคือการมีคนจนก็เพื่อให้มีคนรวย คนเหล่านั้นต้องทำงานให้กับคนรวย เพื่อให้คนรวยอยู่ต่อไปได้ สรุปคือ โลกนี้ทุกคนจะอยู่เท่าเทียมกันไม่ได้หรอก
เพราะนั่นหมายความว่าจะไม่มีคนทำงาน ไม่มีร้านข้าวร้านโปรดของคุณ ไม่มีคนรอขายของให้คุณในร้านสะดวกซื้อตอนดึก ไม่มีรถโดยสารประจำทาง ไม่มีทุกอย่างที่อำนวยความสะดวกให้กับคุณ ทุกคนมีเงินอยู่เเล้วไม่มีความจำเป็นต้องทำงาน ความจริงเรื่องนี้เป็นส่ิงที่น่าเจ็บปวด โลกนี้ต้องมีคนจน ไม่มีทางที่จะหลีกหนีไปได้ เป็นสัจจะธรรมที่สอนให้เราเข้าใจว่า ยังไงซะโลกก็ต้องเป็นแบบนี้ไม่มีวันเปลี่ยน
จากหนังเรื่อง In time คุณอยากให้ทุกคนมีเงินเท่ากันไหม
In time เป็นหนังที่เสียดสีสังคมได้อย่างเจ็บแสบหนังกล่าวถึงเรื่อง เงิน ที่อยู่ในรูปของเวลา
เวลาที่สร้างกำแพงระหว่างคนจนกับคนรวย คนรวยสามารถอยู่ได้ไปตลอด ในขณะที่คนจนมีชีวิตอยู่วันต่อวันไม่รู้ว่าจะตายวันตายพรุ่งเมื่อไหร่
พระเอก เป็นตัวแทนของคนจนชนชั้นล่างสุดที่ต้องใช้ชีวิตแลกกับเวลาหรือเงินในชีวิตจริง
เวลาที่ได้มาวันต่อวันเปรียบเสมือนเงินเดือน วิล เคยบอกกับตัวเองว่าผมฝันอยากเห็นตัวเองตื่นมาแล้วมีเวลาบนข้อมือตัวเองมีมากกว่า 1 วัน เขาเป็นเหมือนมนุษย์เงินเดือนที่ไม่มีโอกาสรวยได้เลย คนจนที่มีชิวิตเดิมๆ เป็นทาสให้กับคนรวยทำงานเพื่อให้คนรวยรวยยิ่งขึ้นไปอีก
ในขณะที่คนรวยไม่ต้องทำอะไรมากให้คนจนทำงานให้เอาสุขภาพมาแลกเงินแล้วตายไป
จะเข้ากะดึกจะนอนเวลาไหน จะรับสารพิษ หรือทำงานเสี่ยงตายแค่ไหนก็ช่าง แค่คนรวยจ่ายเงินให้คนจนก็พร้อมทำงาน ส่วนคนจนก็มีความสุขวันต่อวันจากสิ่งต่างๆ เช่น กาแฟ นอกจากนี้ยังมีเรื่องของเงินกู้ เมื่ออยากมีบ้านมีรถคนจนก็ต้องทำ บ้านของพระเอกเองก็ติดหนี้ซึ่งแน่นอนว่า ชีวิตจริงคนเราก็เป็นหนี้กันเยอะมากๆ ลองมองไปรอบๆตัวคุณสิมีใครบ้างไม่เป็นหนี้
ชีวิตที่อยู่แต่ในวังวนเดิมๆ ใช้เงินเดือนชนเดือน เป็นหนี้เงินไม่พอใช้ไม่มีทางเลยที่พวกเขาเหล่านั้นจะมีชีวิตที่ดีกว่าทีเป็นอยู่ได้ เว้นเสียแต่จะถูกหวยหรือจับช่องทางธุรกิจได้ซึ่งโอกาสก็น้อยมากๆ หนังให้พระเอกได้รับเวลาจากคนรวย ซึ่งก็เปรียบเสมือนการถูกหวย จะมีซักกี่คนที่ในชีวิตนี้ได้รับโอกาสนั้น แต่นั่นก็เป็นช่องทางที่ชี้ให้เห็นว่ามีวิธีที่จะข้ามจากคนจนไปเป็นคนรวยได้
นอกจากนี้มันยังมีอีกช่องทางหนึ่งที่ทำให้เราคนจนหนีจากความยากจนไปได้นั่นคือการเป็น
ข้าราชการ
คนที่เป็นตัวแทนของข้าราชการในเรื่องคือ timekeeper ผู้ควบคุมเวลา ข้าราชการคนที่ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินเดือนเพราะต้องได้ทุกเดือน ไม่ว่าเศรษฐกิจจะเป็นแบบไหน ลีออน คือตัวแทนของข้าราชการที่ซื่อสัตย์ทำตามหน้าที่อย่างตรงไปตรงมา ไม่ยอมอ่อนให้กับสิ่งที่เขาเห็นว่าไม่ถูกต้อง ข้าราชการที่ลึกๆแล้วบ้างครั้งก็โดนคนเกลียด มีฉากหนึ่งที่ลีออนเดินผ่านชุมชนแล้วโดนด่า โดนรังเกียจ เหมือนในชีวิตจริงที่เรามักจะเห็นคนด่าข้าราชการชอบใชำอำนาจ ทำงานช้าไปติดต่อแต่ละครั้งยากลำบากลางาน พอหมดอำนาจมาถึงได้เห็นความจริง และจะเห็นได้ว่าตัวเขาถูกปฏิบัติเป็นเหมือนอีกชนชั้นที่เหนือกว่าคนในชุมชน
คนรวยมาติดสินบนเขา เหมือนในชีวิตจริงที่ตำรวจหรือคนในหน่วยงานราชการถูกซื้อด้วยเงิน หนังแสดงให้เห็นว่าในชีวิตหากเราเป็นคนซื่อสัตย์เราก็จะไม่เอาสินบนนั้น แต่เมื่อมีความจำเป็นเช่น พ่อแม่ป่วยหนัก บ้านจะโดนยึด ลูกต้องเรียนหนังสือ หรือตัวเรากำลังจะตายเราก็อาจต้องเอาเหมือนที่ลีออนได้รับเวลาจากวิลคนที่เขาไล่ล่ามาตลอด คนที่เป็นเหมือนโจรสำหรับเขา
ลีออนเองก็เคยเป็นคนจนมาก่อน เมื่อได้เป็น timekeeper เขาก็มีเวลาเหลือเฟือทุกวันไม่ต้องคิดเรื่องปากท้อง แต่นั่นมันก็เหมือนเขาตกเป็นเครื่องมือของคนรวยให้ยังรวยต่อไป เขาต้องทำหน้าที่เอาเวลาจากคนจนที่มีเวลาเกินมา เสมือนกับคนรวยขมขู่คนจนโดยใช้กฏหมาย ใช้ทนายช่วยทำสิ่งต่างๆเวลาทำผิด คนจนเมื่อมีเรื่องกับคนรวยมีแต่เจ็บตัวแพ้ไป นางเอกที่เป็นลูกของคนรวย
ยังเคยบอกว่ามันเจรจาได้เรื่องที่เธอหนีออกมากับพระเอกเพื่อให้ไม่มีความผิด ซึ่งประเด็นนี้เป็นจริงในสังคมกฏหมายมักไม่เข้มแข็งกับคนรวย
ประเด็นสำคัญที่หนังชี้ให้เห็นอย่างสุดท้ายคือ การที่เวลาถูกแจกจ่ายออกไป
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทุกคนเท่าเทียมกัน ในหนัง โรงงานต่างๆถูกปิดตัวลงเพราะไม่มีคนทำงาน
แล้วในชีวิตจริงละ
คุณละลองคิดเล่นๆซิว่าอยากให้ทุกคนบนโลกมีเงินเท่ากันไหม ?
ไม่ต้องมีคนจน คนรวย ไม่ต้องมีคนลำบากอดอยากแร้นแค้น คุณอยากให้เป็นแบบนั้นไหม
พ่อนางเอกเคยพูดว่า คนส่วนใหญ่ต้องตาย ขณะที่คนส่วนน้อยได้อยู่เป็นอมตะ
นั่นคือการมีคนจนก็เพื่อให้มีคนรวย คนเหล่านั้นต้องทำงานให้กับคนรวย เพื่อให้คนรวยอยู่ต่อไปได้ สรุปคือ โลกนี้ทุกคนจะอยู่เท่าเทียมกันไม่ได้หรอก
เพราะนั่นหมายความว่าจะไม่มีคนทำงาน ไม่มีร้านข้าวร้านโปรดของคุณ ไม่มีคนรอขายของให้คุณในร้านสะดวกซื้อตอนดึก ไม่มีรถโดยสารประจำทาง ไม่มีทุกอย่างที่อำนวยความสะดวกให้กับคุณ ทุกคนมีเงินอยู่เเล้วไม่มีความจำเป็นต้องทำงาน ความจริงเรื่องนี้เป็นส่ิงที่น่าเจ็บปวด โลกนี้ต้องมีคนจน ไม่มีทางที่จะหลีกหนีไปได้ เป็นสัจจะธรรมที่สอนให้เราเข้าใจว่า ยังไงซะโลกก็ต้องเป็นแบบนี้ไม่มีวันเปลี่ยน