ติดใจกับลูกที่ 3 กรรมการยังไม่เป่า ทำไมเราหันหลังเดินหนี แล้วปล่อยเขาเอาบอลมายิงเฉยเลย

แล้วก็มีอยู่ช็อตนึงก่อนจบครึ่งแรก แถวหน้าประตูออสเตรเลีย เห็นวรชิตวิ่งไล่บี้กองหลังเขาอยู่คนเดียว ซึ่งทำให้เขาป่วนได้พอสมควร จนเกือบเสียบอล ในขณะที่ผู้เล่นอีกสองสามคนของเรายืนนิ่งไม่ยอมช่วยกันวิ่งไล่กดดันผู้เล่นตัวที่ว่างของเขาเลย จนที่สุดเขาก็มีช่องส่ง

ลองคิดดู คนเดียวไล่บี้ยังทำให้เขาป่วนได้ขนาดนั้น ถ้าทุกคนช่วยกันเพรสเข้ากดดันผู้เล่นตัวที่ว่างอยู่ของเขาพร้อมๆ กันจะเป็นยังไง

ผมว่าจุดนี้สำคัญเลย ที่ทำให้เราไม่ก้าวไปไหนซะที ถ้าเราอยากจะก้าวไปข้างหน้าให้ได้ทัดเทียมกับพวกระดับแนวหน้าก่อนอื่นต้องไปฝึกไปพัฒนาจุดนี้ให้ได้เสียก่อนนะผมว่า ไม่งั้นมันก็จะเป็นแบบนี้ กี่สิบปีผ่านไปดูทีมชาติไทยเล่นมันก็ยังหงุดหงิดกับปัญหาเดิมๆ แบบนี้ทุกที