แฟนใหม่ ยังกล้าๆกลัวๆ ที่จะคบกันจริงจัง เพราะกลัวความผิดหวังถ้าต้องเลิกกันอีก

หลังจากผมเลิกกับแฟนเก่ามานาน ถึงตอนนี้ อายุก็ย่างเข้าสู่ขวบปีที่ 32
ก็เลยเริ่มที่จะหาแฟน (ใหม่)  ที่จะคบกันจนได้แต่งงานจริงจัง อายุมากว่านี้ถ้ายังไม่รีบ ก็กลัวจะได้ไปอยู่หมู่บ้านคานทองนิเวศน์ (ฮา)

จนในที่สุด... แต่น แต๊นนน!!!... ผมก็เจอกับเธอจนได้!
ตลกดีที่เธอไม่ใช่ใครที่ไหน ... แต่เป็นแอดมินเพจหาคู่หาแฟน นี่แหละ
เรื่องอย่างกะ พล็อตนิยาย (สุดท้ายได้แม่สื่อเอง 555)

ก่อนหน้านั้น ย้อนกลับไปสักหน่อย
ตอนเป็นสมาชิกเพจใหม่ๆ ผมไปถูกอกถูกใจเอาลูกเพจคนหนึ่ง
สาวหมวย สวยกิ๊ก นักศึกษาปี4 ที่กำลังฝึกงาน... สมมุติว่าเธอชื่อ หลินฮุ่ย แล้วกัน

หลินฮุ่ยเป็นสาวจีน หน้าตาหมวยจ๋า เพิ่งอกหักรักคุดจากแฟนเก่าหมาดๆ (เธอเล่าให้ฟัง)
แรกเริ่ม ก็คุยกันทุกวัน แม้เธอจะไม่ใช่คนคุยเก่งอะไร แต่ผมก็ชวนเธอคุยได้สนุก ตลก บ้าบอ ...
จนถึงไคลแม็ค!...
ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ 555 แต่กลับตรงกันข้าม ...
พอเธอรู้ว่าเราห่างกันเป็นสิบปี!!!... เธอก็เปลี่ยนไป

หลินฮุ่ย เริ่มค่อยๆห่างออกไป ถามคำตอบคำ อ่านแล้วไม่ตอบบ้าง
ผมพอจะมีประสบการณ์อยู่บ้างก็เลยรู้งาน แบบนี้ ขืนแถไปต่อก็มีแต่จะเหนื่อยทั้งคู่ เลยเปลี่ยนจากจีบเป็นคุยแบบพี่น้อง
อะไรๆ ก็ดูจะอึดอัดน้อยลงไปหน่อย แต่ทุกวันนี้ก็ยังคุยนะ ผมไม่ใช่ประเภท ได้(คุย)แล้วชิ่ง! 555

ต่อๆๆๆๆ ผมก็เล่าเรื่องที่ผมจีบหลินฮุ่ย ให้แฟนฟัง (สมมุติเธอชื่อญาญ่าก็แล้วกัน เธอเป็นแฟนคนปัจจุบันของผม)
ญาญ่าฟังเรื่องล่าสุด รวมทั้งเรื่องเก่ากว่านั้น อย่างเรื่องแฟนเก่า ที่มีรายละเอียดซับซ้อนยิ่งกว่านวนิยายไตรภาค
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://pantip.com/topic/34780982
เธอตั้งใจฟัง ตั้งใจอ่าน เธอเห็นใจ + ให้กำลังใจผม นั่นทำให้ผมประทับใจเธอมากกกกก

เธอเป็นใคร?

ญาญ่า บ้านอยู่โคราช เป็นสาวจีนหน้าหมวย นัยตาเล็ก สวยใส วัยรุ่นชอบ
ที่สำคัญ เธอเฟลนด์ลี่มากๆ เข้ากับทุกคนได้ดี คุยทะลึ่งก็ไม่โกรธ (แต่ด่าเลย 555)
คุยกันในเพจได้ไซักพักผมก็ขอเฟซบุ๊ค กับไลน์ของเธอ ซึ่งก็ไม่มีปัญหา เธอก็ให้

ไม่นานเกินไป
ในที่สุดเราก็ได้เจอกัน!
ญาญ่า ต้องเข้า กทม. เพื่อมาพบหมอฟัน (เธอต้องมาทุกเดือนเพราะหมอนัดมาเปลี่ยนยางดัดฟัน)
หลังจากนัดแนะกันแล้ว สรุป เราก็ได้เจอกันตัวเป็นๆ (ขยับได้) ตอน 5ทุ่ม (เพราะตอนกลางวันต่างก็ยุ่งๆ กันอยู่)
ผมตื่นเต้น จนต้องออกไปรอเธอตั้งแต่ตอนสามทุ่ม
ระหว่างที่รอก็เดินสำรวจสถานที่ สภาพแวดล้อมมันสวยมาก 2ชั่วโมงที่รอก็เลยไม่รู้สึกว่านานอะไร

พอ 5 ทุ่ม
ตอนเธอมาถึง ... โอ้!!! ญาญ่า แต่งตัวสบายๆ ยีนส์ขาสั้น กับเสื้อแฟชั่นสีเดียวกับกางเกง
ผิวขาวสว่างใส มีออร่าเจิดจรัส จนนักท่องเที่ยวชาวจีนแท้ๆ ยังหมองไปเลย .. สวยจริง!
ผมมองเธอแบบ ตึงๆๆๆ ตะลึงตึงๆ แล้วก็รีบเดินตรงเข้าไปทักทาย ขอบอกว่า ในรูปว่าสวยน่ารักแล้ว ตัวจริงยิ่งสวยกว่า
เราเดินจับมือกันไป ไม่ค่อยเขิน เพราะไปสนิทกันอีตอนพิมพ์คุยอยู่แล้ว
เดินเล่นถ่ายรูปได้ซักพัก ก็แยกย้ายกันกลับ ...
วันถัดมาเธอก็กลับ โคราช...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ตั้งแต่คืนนั้น ผมก็เปลี่ยนไปเลย!
ผมเริ่มหึง... เวลาที่ลูกเพจจีบเธอ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมาก
เราคุยกันถี่ขึ้น นั่งทำงานอยู่... ผมยังแบ่งสมองมาตอบแชท เพราะไม่อยากให้เธอรอนาน
ทักเช้า เที่ยง บ่าย เย็น นี่ปรกติ บางคืนคุยกันจนตี 1!
ผมบอกเธอว่า ผมจริงใจ เรื่องในอดีตเธอก็รู้หมดแล้ว


เลยยืนยันให้เธอเบาใจว่า ผมไม่หลอกเธอแน่ๆ เพราะการเลิกราสำหรับผม มันคือโศกนาฎกรรม
มันหนักหน่วง ผมอยากจะทำให้เรื่องของเราสวยงาม อยากคบกันนานๆ
อายุเราก็ห่างกันแค่ 5เดือน (ผมแก่กว่า) ระยะห่างไม่ใช่ปัญหาอะไรแม้เราจะอยู่ห่างกันถึง 200 กิโลเมตร
เธอเรียกแทนตัวผมว่าเฮีย ผมเรียกเธอว่า น้อง

จน...วันที่ผมเริ่มเรียกเธอว่า ที่รัก

แต่ครั้งแรกที่ผมเรียกญาญ่าแบบนั้น เธอบอกว่า เรายังไม่ถึงขั้นนั้น! ทำเอาใจเสีย เสียใจ ไปพอสมควร
เธอบอกว่าผม... หลังๆ ผมชอบแสดงออกเหมือนเป็นเจ้าของเธอ ขี้หึง เอาแต่ใจตัวเอง
ก็ยอมรับว่าบางทีก็เผลอ เพราะผมอาจจะออกตัวแรงไปหน่อย (ไม่อยากให้ใครมายุ่ง)
ก็งอนเธอบ้าง แค่นี้ก็ให้เรียกไม่ได้ ก็นอยไปหนึ่งคืน จนเธอยอมให้เรียก 55555555

เธอเให้เหตุผลว่า เธอก็เคยคุยกับคนในโลกออนไลน์มาก่อน
คุยนาน 8 - 9 เดือน ดูอะไรๆก็กำลังจะไปได้สวย แต่จู่ๆ ...
ผู้ชายคนนั้นก็หายไป ... ทำให้เธอกลัวที่จะเปิดใจให้คนที่บอกรักผ่านคีย์บอร์ด
ความไม่แน่นอน กลัวจะต้องเสียใจถ้าต้องเลิกรากัน

ท้ายที่สุด
ตัวผมเอง รู้จักตัวเองดีกว่าใครเพื่อน ถ้าได้ปักหลักที่ไหน ก็จะประคับประคองไปให้มันดีที่สุด
บทเรียนที่เคยล้มเหลว จากแฟนเก่า มีประโยชน์ก็ตอน เอามาเป็นบทเรียน จะได้ไม่ผิดพลาดซ้ำซากในเรื่องเดิมๆ อีก
กับญาญ่า ผมยังดีใจ ที่เธอยังให้ความหวัง ว่าเรื่องของเรา ยังพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปได้ เพราะไม่ได้ปิดใจจนสนิท แต่ยังเปิดแง้มๆ เพื่อคัดคนที่เป็นของจริง ไม่ใช่นักเลงคีย์บอร์ด ที่ใช้คำว่ารักมาล่อ เพื่อผลประโยชน์อะไรก็สุดแล้วแต่มันจะคิดหวัง

ถึงวันนี้ ผมตั้งรูปคู่ของเราไว้ในมือถือ อัดรูปใส่กระเป๋าตังค์ แล้วก็บอกเพื่อนสนิท พ่อแม่ ว่าผมเจอคนที่ถูกใจแล้ว และอยากแต่งงานให้ไวๆ

ก็เหลือแค่ ทำตัวเองให้เธอวางใจ สร้างฐานะให้เธอภูมิใจ แล้วก็มีครอบครัว ปัดผุ่นโครงการบ้านในฝัน จะเป็นรูปเป็นร่าง ก็คงจะไม่นานเกินรอ

รักมากนะ ญาญ่า จำไว้เลย!