งงค่ะ ตกลงสมบัติที่เฝ้ากันนักหนานี่ เลิกเฝ้าแล้วหรือคะ?

ท่านยมบอกให้ไปเสวยบุญ พอหมดบุญก็จะได้ไปเวียนว่ายตายเกิด

เราตีความว่าไม่ต้องเฝ้าแล้วค่ะ ถ้ายังต้องเฝ้าเปลี่ยนแค่สภาวะเป็นทิพย์ ก็จะไม่มีคำให้ไปได้ หลุดพ้นแล้ว และจะได้ไปเกิดใหม่เมื่อถึงตอนเสวยบุญหมดแล้ว

สิ่งที่ผูกพันอุบลไว้กับกองสมบัติเป็นโทสะ ความอาฆาตแค้นของตนเอง เมื่อปล่อยวางได้ก็หลุดพ้น

ฉากวันพิพากษา จริงๆแล้วมันไม่ใช่การตัดสินอะไรหรอก มันมีเพียงเพื่อสอนอุบลเท่านั้น ไม่มีอะไรทำให้เธอหลุดพ้นได้นอกจากตัวเธอเอง พระยมก็ให้ไม่ได้ พระยมถึงไม่ตัดสินไง พระยมถึงได้ให้ทิพย์กับเชษมาด้วย ให้เป็นทนาย ทั้งที่มันจำเป็นเหรอ ถ้าท่านจะตัดสิน ท่านรู้เห็นทั้งหมดอยู่แล้ว อุบลจะเชื่อยังไงก็ไม่สำคัญ เพราะท่านจะสอนอุบลไงคะ ให้เธอได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง เพราะตัวเองเท่านั้นที่ปลดปล่อยวิญญาณเธอได้

อุบลต้องเฝ้า เพราะโทสะ โมหะ ความรักความแค้น เป็นบ่วงคอยเหนียวรั้งไว้ เมื่อปล่อยวางตรงนี้ได้ เธอก็หลุดพ้นไปได้

มันแปลว่าไม่มีอำนาจใดๆสามารถกักขัง จองจำ วิญญาณใครไว้ได้จริงๆหรอก ที่ผ่านมาเพราะยึดมั่นถือมั่น ว่าชั้นต้องอยู่ต้องทำ เพราะเค้าสาปมา

ตอนจบไม่มีโซ่แล้วค่ะ โซ่นี่จะว่าแทนจิตของอุบลเองก็ว่าได้ เธอเปลี่ยนคนปล่อยตัวเอง เราว่าอาคมของพระอรรคในการทำโซ่ไม่ได้มีอำนาจขนาดใครๆก็ทำลายไม่ได้หรอก