ว่าจะพูดถึงเรื่องนี้มานานแล้ว...แต่ความผลัดวันประกันพรุ่ง ก็ทำให้ล่วงเลยมาจนถึงปลายปีจนได้ ทั้งๆ ที่คิดว่าจะทำตั้งแต่ต้นปี!!!
เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เดือน กุมภาพันธ์ แล้ว (เพิ่งได้มีโอกาสเอามาเล่า...) จากที่ได้แอบไปดู กระทู้ส่วนใหญ่จะเล่าถึงพระนครคีรีในช่วงกลางวันกันเสียมากกว่า...งั้นก็เป็นโอกาสอันดีที่เราจะมาชม พระนครคีรียามค่ำคืนกันค่ะ
พระนครคีรี หรือที่รู้จักกันในชื่อ เขาวัง นั่นล่ะค่ะ... ^_^
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะอยากไปเที่ยว แล้วไม่รู้ใครเป็นเหมือนกันหรือเปล่า เวลาอยากไปเที่ยว เราจะต้องบ่นพึมพำ เพื่อให้คนรอบข้างได้รู้ (ก็เผื่อมีใครสนใจอยากไปเที่ยวด้วยกันนี่เน๊อะ) อ่ะแต่ว่าเชื่อไหม...เมื่อโตขึ้นมา เพื่อนเที่ยวใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆ นะคะคุณ! คำว่า "ไม่มีเวลา" มันเป็นคำธรรมดาของวัยทำงานไปซะแล้ว เพราะงั้นการเที่ยวคนเดียวเป็นอะไรที่
"ปกติ" ไปซะแล้วในยุคนี้ แต่เดี๋ยวก่อน!!!...
วันนั้นเป็นวันพฤหัสบดี...หลังจากทำงานเสร็จแล้ว ก็ได้เวลาอู้งานค่ะ ออกเดินไปที่ชั้นหนังสือของที่ทำงาน เพื่อหาอะไรอ่านแป๊บ ก็เจอกับพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง เราก็ชวนกันคุยเรื่อยเปื่อย ซึ่งก็วกเข้าเรื่องอยากเที่ยวของเราอีก เราถามพี่ที่ทำงานว่า วันหยุดไปไหนหรือเปล่า พี่เขาบอกว่า อ้อ...มีงานเปิดให้ชมพระนครคีรีตอนกลางคืน เพื่อนพี่ชวนไปเที่ยวน่ะ ไปด้วยกันไม๊
(พี่พลาดอย่างแรงค่ะขอบอก) เราตอบตกลงโดยทันที ซึ่งอาจทำให้พี่แอบอึ้ง(หรือเปล่า)ไปเล็กน้อย พี่เขาว่างั้นดีเลย เราชวนคนอื่นไปด้วยดีกว่า จากนั้นก็โทรถามพี่ๆที่ทำงานคนอื่น ซึ่งปรากฏว่ามีอีก 2 คน ตกลงจะไปด้วย...เยี่ยมไปเลย
แต่แล้ว...เมื่อตกดึก ใครๆ ก็ส่งข้อความมายกเลิกว่าไปไม่ได้ สุดท้าย ก็เหลือแต่เรากับพี่คนแรก...ยังจะไปอยู่ไม๊ ไปค่ะ!!!
[CR] พระนครคีรียามค่ำคืน
เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เดือน กุมภาพันธ์ แล้ว (เพิ่งได้มีโอกาสเอามาเล่า...) จากที่ได้แอบไปดู กระทู้ส่วนใหญ่จะเล่าถึงพระนครคีรีในช่วงกลางวันกันเสียมากกว่า...งั้นก็เป็นโอกาสอันดีที่เราจะมาชม พระนครคีรียามค่ำคืนกันค่ะ
พระนครคีรี หรือที่รู้จักกันในชื่อ เขาวัง นั่นล่ะค่ะ... ^_^
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะอยากไปเที่ยว แล้วไม่รู้ใครเป็นเหมือนกันหรือเปล่า เวลาอยากไปเที่ยว เราจะต้องบ่นพึมพำ เพื่อให้คนรอบข้างได้รู้ (ก็เผื่อมีใครสนใจอยากไปเที่ยวด้วยกันนี่เน๊อะ) อ่ะแต่ว่าเชื่อไหม...เมื่อโตขึ้นมา เพื่อนเที่ยวใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆ นะคะคุณ! คำว่า "ไม่มีเวลา" มันเป็นคำธรรมดาของวัยทำงานไปซะแล้ว เพราะงั้นการเที่ยวคนเดียวเป็นอะไรที่ "ปกติ" ไปซะแล้วในยุคนี้ แต่เดี๋ยวก่อน!!!...
วันนั้นเป็นวันพฤหัสบดี...หลังจากทำงานเสร็จแล้ว ก็ได้เวลาอู้งานค่ะ ออกเดินไปที่ชั้นหนังสือของที่ทำงาน เพื่อหาอะไรอ่านแป๊บ ก็เจอกับพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง เราก็ชวนกันคุยเรื่อยเปื่อย ซึ่งก็วกเข้าเรื่องอยากเที่ยวของเราอีก เราถามพี่ที่ทำงานว่า วันหยุดไปไหนหรือเปล่า พี่เขาบอกว่า อ้อ...มีงานเปิดให้ชมพระนครคีรีตอนกลางคืน เพื่อนพี่ชวนไปเที่ยวน่ะ ไปด้วยกันไม๊ (พี่พลาดอย่างแรงค่ะขอบอก) เราตอบตกลงโดยทันที ซึ่งอาจทำให้พี่แอบอึ้ง(หรือเปล่า)ไปเล็กน้อย พี่เขาว่างั้นดีเลย เราชวนคนอื่นไปด้วยดีกว่า จากนั้นก็โทรถามพี่ๆที่ทำงานคนอื่น ซึ่งปรากฏว่ามีอีก 2 คน ตกลงจะไปด้วย...เยี่ยมไปเลย
แต่แล้ว...เมื่อตกดึก ใครๆ ก็ส่งข้อความมายกเลิกว่าไปไม่ได้ สุดท้าย ก็เหลือแต่เรากับพี่คนแรก...ยังจะไปอยู่ไม๊ ไปค่ะ!!!