หนูเข้าบ้านค่ะ

พยายามจะหาวิธีกำจัดมาหลายทางต่าง ๆ นานา  เข้าพันทิปก็แล้ว เว๊บต่าง ๆ ก็แล้ว
ได้วิธีได้อุปกรณ์ ไอเดียเด็ด ๆ มาก็เยอะ  เข้าทั้งเว๊บไทย เว๊บเทศ ลองมาเกือบหมดแล้วทุกวิธี    
ได้เห็นสัจจธรรมที่แท้จริงว่า  มีคนที่ได้รับปัญหาจากเจ้าหนูที่เยอะจริง ๆ

ใครใคร่ใช้วิธีไหนก็ใช้กันไป  เราเองก็เลือกที่จะใช้หลาย ๆ วิธีเช่นกัน  แต่วันนี้จะมาเล่าวิธีที่เราใช้แล้ว แต่ ไม่ได้ผลค่ะ
อ้าวววว........แล้วถ้ามันไม่ได้ผล แล้วจะเล่าทำไม????      ก็เนื่องจากว่า บางวิธีก็ได้มาจากเว๊บ หรือ คนอื่น ๆ มารีวิวค่ะ  เราก็ทำตาม
และผลสรุปออกมาว่า มันไม่ได้ผลเสมอไปนะคะ   ซึ่งถ้าใครใช้วิธีนั้น ๆ แล้ว ไม่ได้ผลก็ไม่ต้องตกใจค่ะ ไม่ใช่คุณคนเดียวหรอก หนูมันฉลาดมากกว่าที่คิด
แต่ใครอยากจะลอง หรือเอาไปปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ก็ว่ากันไปค่ะ
อย่างไรก็ดีโปรดใช้วิจารณญาณในการเสพข้อมูลค่ะ


ก่อนอื่น  ต้องขอเล่าย้อนกลับไปเมื่อประมาณสามปีที่แล้ว ที่เริ่มมีหนูเข้าบ้าน      แรก ๆ ที่บ้านมีจิ้งจกกับแมงสาปเยอะมาก ๆ
จิ้งจกนี่มีมานานแสนนานตั้งแต่จำความได้แล้ว ส่วนแมงสาป เริ่มมีเมื่อปีที่น้ำท่วมใหญ่ใน กทม.  มันหนีมาตามท่อน้ำ แล้วก็เข้ามาอาศัย
ออกลูกออกหลานอยู่ในบ้านไม่ไปไหน ฉีดยากำจัดก็แล้ว ใช้เหยื่อกำจัดก็แล้ว ก็ยังไม่หมดไป เนื่องจากว่า มันมาเรื่อย ๆ ตามท่อน้ำ
แล้วก็ออกลูกหลานไวมาก

หลังบ้านเราเป็นทุ่งหญ้า พอหลังจากน้ำลดแล้ว  หญ้าและต้นไม้ต่าง ๆ มันก็ตายเน่า และ เริ่มแห้ง  ไม่นานหลังจากนั้น
เริ่มมีต้นหญ้า ต้นกล้า ต้นข้าว ต้นไม้ต่าง ๆ เริ่มผลิใบอ่อนกันออกมา  เรามองไปหลังบ้าน เห็นมีนกมาจิกกันเมล็ดพืช กระรอกกระแต
ปีนป่ายกันเยอะแยะไปหมด รวมถึง "หนู"  ที่วิ่งมุดไปมุดมาอยู่ตามโพรงหญ้าด้วย  ตอนนั้นก็คิดว่า อืม..มันน่ารักดีนะ

ช่วงนั้น บนฝ้าเพดานในบ้าน เวลาตอนกลางคืน เราได้ยินเสียงวิ่งไปมาของสัตว์บางอย่าง ไม่แน่ใจว่าเป็นตัวอะไร  ไม่ใช่แมวแน่ ๆ เสียงฝีเท้ามันเบา
มากกว่าที่จะเป็นแมว  ไม่ใช่นกแน่นอน นกคงไม่วิ่งเร็วขนาดนั้น  เอะใจอยู่สองสามอย่างว่าเป็น กระรอก หนู  และสัตว์เลื้อยคลานสักอย่าง

เสียงนี้มีมานานเป็นเดือน ๆ  เราทนไม่ไหว  จึงจ้างคนมาปีนหลังคาเปิดดู  ไม่เจอสิ่งมีชีวิตใด ๆ  เจอแต่ เศษใบไม้เศษหญ้าแห้งกองเป็นหย่อม ๆ
ไม่สามารถฟันธงได้ว่าเป็นตัวอะไรกันแน่  ก่อนปิดหลังคาก็โยนลูกเหม็นทิ้งไว้ เพื่อไล่เจ้าตัวนั้น ไม่ให้มันอยู่ใต้หลังคาอีกต่อไป  
หลังจากนั้นมาเสียงก็เงียบไปนะ

ต่อมาในบ้านเริ่มมีสิ่งแปลก ๆ เกิดขึ้น    

พูดถึงจิ้งจกสักนิดนึง  เราเป็นคนที่กลัวจิ้งจกมาก ๆ แต่ก็แอบเอ็นดูมันอยู่   ที่บ้านเราเลี้ยงหมา เราแอบเห็นจิ้งจกขาประจำมากินอาหารหมาทุกวัน
เจ้าตัวนี้มันจะไม่ปีนฝาบ้าน  จะอยู่แถว ๆ ใต้ตู้  บางครั้งเราถึงกับแบ่งอาหารหมาใส่จานเล็ก ๆ ตั้งไว้ให้จิ้งจกกิน  มันก็ออกมากินจนอิ่มหนำ
แต่เราจะเกลียดเจ้าตัวอื่น ๆ ที่มันอึเลอะเทอะผนังบ้าน ชั้นวางของ   ทะเลาะกันทุกวันกับจิ้งจกเนี่ย
มีอยู่วันนึง  เราซื้อขนมปังมาแล้ววางไว้หลังตู้เย็น  อีกคืนนึงจะหยิบมากิน ปรากฎว่า ข้างถุงมีรอยแทะของสัตว์บางอย่าง ขนมปังมีรอยแทะเล็ก ๆ ด้วย
ตอนแรกเรานึกไปถึงจิ้งจกก่อนเลย  คิดอยู่ในใจว่า เห้ย...มากไปละนะ  ที่ให้กิน ๆ ไปนี่ไม่พอใช่มั้ย  ฝังใจว่าเป็นจิ้งจกจริง ๆ  เพราะจิ้งจกบ้านเราตัวอ้วนใหญ่มาก   แล้วเราเคยเห็นมันแทะอาหารเม็ดหมา ปากมันค่อนข้างมีคมเล็กน้อย ก็เลยไม่แปลกใจว่ามันอาจจะสามารถแทะถุงขนมปังได้

ต่อมา มีร่องรอยอื่น ๆ ตามมา เช่น  รอยขี้โคลนในห้องน้ำ  ถุงขยะที่วางไว้เพื่อรอทิ้งตอนเช้ามีรู  มีอาหารหมาตกอยู่ตามพื้นห่างจากจานข้าวหมา  มีเศษเส้นด้ายตกอยู่ตามพื้นบ้าน  เสียงของหล่นตอนกลางคืน เคาน์เตอร์ครัวที่เช็ดสะอาดแล้วมีคราบเปรอะเปื้อน  ฯลฯ  จนกระทั่ง เริ่มเจออึหนู  ซึ่งตอนแรก
ไม่ได้สังเกตว่าเป็นอึหนู นึกว่าขี้จิ้งจก  แต่พอมาดูใกล้ ๆ  มันคืออึหนูแน่นอน   ประกอบกับ นมกล่องที่วางไว้ ถูกกัดเป็นรูจ้า นมไหลเลอะเทอะเลยจ้า

นึกย้อน ๆ ไปจากเหตุการณ์ที่เล่ามา นี่มีหนูอยู่ในบ้านเราร่วมเดือน โดยเราไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ยยยยยย.....เพราะไม่เคยไง นี่คือครั้งแรกจริง ๆ
ยังไม่อยากจะเชื่อด้วยซ็ำ เพราะบ้านเราไม่ได้รก หรือ สกปรกเลย

ด้วยประการฉะนี้  ขบวนการกำจัดหนูจึงเริ่มต้นขึ้น......