เห็นแล้วต้องปลง สละ ละวาง ได้ ก็เชื่อว่าปฏิบัติธรรมสำเร็จได้

อีกนิดเดียว ก็นิพพานแล้ว ปีหน้าสำเร็จ ละสังโยชน์ บรรลุอรหัตผล

อาศัยศีลเจริญอริยมรรคอันหยั่งลงสู่อมตะ สาวัตถีนิทาน. ดูกรภิกษุทั้งหลาย การงานที่จะพึงทำด้วยกำลังอย่างใดอย่าง หนึ่ง อันบุคคลทำอยู่ ทั้งหมดนั้น อันบุคคลอาศัยแผ่นดิน ดำรงอยู่บนแผ่นดิน จึงทำได้ การ งานท

สงสัยค่ะว่า ผู้ที่ปรารถนานิพพานจะไม่รวย เพราะต้องสละทุกสิ่ง ไม่ยึดติดกับสิ่งใด แม้แต่ครอบครัว และชีวิตตนเอง

พอกำหนดดูฉันทะม◌ันยังต้องแล่นให้ไปเกิดเป็นพหรม เป็นจอมเวทย์อีกหลายชาติ แล้วมันจะดับตอนไหนครับ หรือ ยังไงก็ไม่สิ้นสุด จนกว่าเหตุปัจจัยจะแล่นไปถึงคราวได้รับเป็นพระพุทธเจ้าเลย ทำไมมันไกลจังครับ

การปฏิบัติธรรมกับการปล่อยวาง มันขัดแย้งกันหรือไม่ เพราะการแฏิบัติธรรมก็คือการ ปฏิบัติ เอา สติ สมาธิ ปัญญา แต่การปล่อยวางคือ การไม่ยึดมั่น วางโลกวางธรรม เพราะธรรมมันก็ไม่มีอะไร มัน อนิจจัง ทุกขัง อนั

อุจเฉททิฏฐิ คือ ความเห็นว่าเมื่อตายแล้วจะสูญสิ้นไปทั้งหมด ไม่มีการเวียนว่ายตายเกิดในภพอื่นอีก เป็นมิจฉาทิฏฐิ “เอาความสูญ” นั้นไปเทียบกับนิพพาน แล้วเข้าใจว่านิพพานคือความสูญสิ้นแบบไม่มีอะไ