ขอรบกวนพื้นที่เพื่อระบายส่วนตัว(มันคันมือ) ขออภัยล่วงหน้าคับ
ท้าวความคือผมมีความตั้งใจว่าจะเลิกเล่นเฟสเนื่องจากรู้สึกว่ามันถึงจุดอิ่มตัวที่สังเกตได้ว่า
ตัวเองเช้ามาก็เข้าเฟส แล้วก็ลากๆๆๆ
ว่างก็เข้าเฟส ลากๆๆๆ
นึกไรไม่ออกเข้าเฟสก่อน แล้วลากอยากไร้จุดหมาย...
พฤติกรรมหลักๆคือ
- เผือกชาวบ้าน(บางทีก็โดนชาวบ้านเผือก)
- แชร์/ ไลค์รัวๆ มากเกินไป(ย้ำว่ามากเกินไป) ทั้งเรื่องส่วนตัวและกับโพสส่วนรวมตามเพจสาธารณะ
ผลคือรู้สึกชีวิตไร้แก่นสาร ขาดความเป็นส่วนตัว(มือไว ใจเร็ว แชร์รัว) ทำไรที่ไหนชาวบ้านรู้หมด(เป็นไรมากมั้ยเรา

)
อีกอย่างอ่านข่าวว่ามีงานวิจัยบอกคนเป็นโรคซึมเศร้าจากการเสพเฟส (คงไม่กระทบกลุ่มผู้ใช้เพื่อธุระกิจมั้งนะ น่าจะพวกใช้ส่วนตัวมากกว่า)
เลยคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องหักดิบพฤติกรรม...โดย...
- ลบแอพเฟสทิ้งทุก devices (ไม่ถึงขั้นปิด account เพราะสมัยนี้ต้องเอาไว้ login by facebook อย่างเว็ปพันดิพ เป็นต้น)
- ลบ auto login ที่จำไว้ จากทุก browser ที่ใช้งาน (จะได้เห็นหน้า login โผล่มาเตือนสติก่อนไม่ให้เข้าง่ายๆ)
วันนี้ก็ไม่ได้เล่นมาวันที่ 3 แล้ว ไม่ได้เล่นเลยแม้แต่นิด
รู้สึกว่า เห้ย...ไม่เล่นไม่ตายหนิ 555 ยังอยู่ได้ เบาสมองมากขึ้น รับรู้เรื่องต่างๆ(ที่ไม่จำเป็นต้องรู้)น้อยลง
สุขภาพจิตดีขึ้น
แต่ก็ยังมีอาการคนเมายาอยู่บ้าง เช่น หยิบไอแพดมาแล้วลากหาแอพเฟสอัตโนมัติ
ลากซ้ายทีขวาที หาไม่เจอ อ้าวสลัส ตรูลบทิ้งไปแล้วหนิ หึหึ
วันนี้ดูหนังเรื่องนึง มันดี อยากแชร์ให้โลกรับรู้จริมๆ แต่ลบแอพพี่มาร์คทิ้งไปแล้ว ก็เลย เออ ฟินคนเดียวก็ได้ว่ะ
(เอาจริงๆเมื่อก่อนดูจบแล้วแชร์ความประทับใจก็ใช่ว่าจะมีใครมาอินมาไลค์กับเราด้วย...แหงแหละ เอ็งดูอยู่คนเดียวหนิ)
อยากโม้เก็บไว้ไปคุยกะเพื่อนตัวเป็นๆทีหลังละกัน
~~ จบ ~~ 555 ตัดจบ เมื่อยมือ
* ใครใคร่เล่นเฟสก็เล่นต่อนะครับ ไม่มีจุดประสงค์ตัดสินใดๆ แค่มาแชร์ให้ฟัง (แชร์อีกละ)
** แต่จะลองเลิกดูก็ได้นะ ไม่ว่ากัน
*** ติดพันดิพ อย่างน้อยก็ไม่กระทบความเป็นส่วนตัวเท่าเฟส (มั้งนะ)
{กระทู้ระบาย}[หักดิบเลิก Facebook วันที่ 3] โรคคันมืออยากแชร์กำเริบ
ท้าวความคือผมมีความตั้งใจว่าจะเลิกเล่นเฟสเนื่องจากรู้สึกว่ามันถึงจุดอิ่มตัวที่สังเกตได้ว่า
ตัวเองเช้ามาก็เข้าเฟส แล้วก็ลากๆๆๆ
ว่างก็เข้าเฟส ลากๆๆๆ
นึกไรไม่ออกเข้าเฟสก่อน แล้วลากอยากไร้จุดหมาย...
พฤติกรรมหลักๆคือ
- เผือกชาวบ้าน(บางทีก็โดนชาวบ้านเผือก)
- แชร์/ ไลค์รัวๆ มากเกินไป(ย้ำว่ามากเกินไป) ทั้งเรื่องส่วนตัวและกับโพสส่วนรวมตามเพจสาธารณะ
ผลคือรู้สึกชีวิตไร้แก่นสาร ขาดความเป็นส่วนตัว(มือไว ใจเร็ว แชร์รัว) ทำไรที่ไหนชาวบ้านรู้หมด(เป็นไรมากมั้ยเรา
อีกอย่างอ่านข่าวว่ามีงานวิจัยบอกคนเป็นโรคซึมเศร้าจากการเสพเฟส (คงไม่กระทบกลุ่มผู้ใช้เพื่อธุระกิจมั้งนะ น่าจะพวกใช้ส่วนตัวมากกว่า)
เลยคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องหักดิบพฤติกรรม...โดย...
- ลบแอพเฟสทิ้งทุก devices (ไม่ถึงขั้นปิด account เพราะสมัยนี้ต้องเอาไว้ login by facebook อย่างเว็ปพันดิพ เป็นต้น)
- ลบ auto login ที่จำไว้ จากทุก browser ที่ใช้งาน (จะได้เห็นหน้า login โผล่มาเตือนสติก่อนไม่ให้เข้าง่ายๆ)
วันนี้ก็ไม่ได้เล่นมาวันที่ 3 แล้ว ไม่ได้เล่นเลยแม้แต่นิด
รู้สึกว่า เห้ย...ไม่เล่นไม่ตายหนิ 555 ยังอยู่ได้ เบาสมองมากขึ้น รับรู้เรื่องต่างๆ(ที่ไม่จำเป็นต้องรู้)น้อยลง
สุขภาพจิตดีขึ้น
แต่ก็ยังมีอาการคนเมายาอยู่บ้าง เช่น หยิบไอแพดมาแล้วลากหาแอพเฟสอัตโนมัติ
ลากซ้ายทีขวาที หาไม่เจอ อ้าวสลัส ตรูลบทิ้งไปแล้วหนิ หึหึ
วันนี้ดูหนังเรื่องนึง มันดี อยากแชร์ให้โลกรับรู้จริมๆ แต่ลบแอพพี่มาร์คทิ้งไปแล้ว ก็เลย เออ ฟินคนเดียวก็ได้ว่ะ
(เอาจริงๆเมื่อก่อนดูจบแล้วแชร์ความประทับใจก็ใช่ว่าจะมีใครมาอินมาไลค์กับเราด้วย...แหงแหละ เอ็งดูอยู่คนเดียวหนิ)
อยากโม้เก็บไว้ไปคุยกะเพื่อนตัวเป็นๆทีหลังละกัน
~~ จบ ~~ 555 ตัดจบ เมื่อยมือ
* ใครใคร่เล่นเฟสก็เล่นต่อนะครับ ไม่มีจุดประสงค์ตัดสินใดๆ แค่มาแชร์ให้ฟัง (แชร์อีกละ)
** แต่จะลองเลิกดูก็ได้นะ ไม่ว่ากัน
*** ติดพันดิพ อย่างน้อยก็ไม่กระทบความเป็นส่วนตัวเท่าเฟส (มั้งนะ)