น้ำตกลานรัก...นิยายรักบทสุดท้าย

น้ำตกลานรัก...นิยายรักบทสุดท้าย

#มาลานรัก  ยังคิดถึง  ซึ่งความหลัง
เมื่อเรายัง  อยู่ใน  วัยหนุ่มสาว
สายน้ำเก็บ  ทุกข์สุข  ทุกเรื่องราว
เก็บภาพขาว  งามเด่น  เป็นตำนาน

#ได้มาเยือน  ลานรัก  ยามพักผ่อน
สัมผัสร้อน  ก็ละมุน  อบอุ่นหวาน
เพียงแรกพบ  สบตาพริ้ม  ที่ริมธาร
ดอกรักบาน  ในกมล  ของคนไกล

#โอ้ลานรัก  ลานใจ  ของใครหนอ
เคยเคล้าคลอ  เคียงกัน  บนธารใส
รอวันคืน  กลับมา  หาหัวใจ
ที่ฝากไว้  กับสายธาร  สานสัมพันธ์

#สู้เฝ้ารอ  อยู่ที่นี่  อีกกี่ฝน
ยังอดทน  รอมา  ตามหาฝัน
จากวันนั้น  จนวันนี้  ทุกวี่วัน
สิ้นวสันต์  คงสิ้นแรง  แห่งการรอ

#มาลานรัก  ครั้งใด  ดั่งใจขาด
ด้วยมิอาจ  ลืมได้  กระไรหนอ
ทั้งที่เขา  หมดใจ  ปล่อยให้รอ
ใจยังพ้อ  พร่ำเตือน  ไม่เลือนรา

#โอ้ลานรัก  ลานใจ  มาไร้เพื่อน
ไร้คนเยือน  เหมือนเก่า  เคยเฝ้าหา
นิยายรัก  บทสุดท้าย  ได้เวลา
ปิดฉากเศร้า  เคล้าน้ำตา  ลาเวที

"ครูเปี๊ยก"
13/09/59
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่