ผมกับแฟนคบกันมาได้ประมาครึ่งปีครับ จริงๆก็ไม่นานนะ แต่แฟนคนนี้เป็นคนที่ใช่สำหรับผมมาก หลังจากที่ผมผิดหวังกับเรื่องความรักมาเยอะมากกก แล้วก็ได้มาเจอกับเธอคนนี้ แฟนผมอายุ20กลางๆ ผมอ่อนกว่าเธอนิดหน่อย
เธอนิสัยดีมากหลายๆอย่าง คือคบมาได้ครึ่งปีผมก็รู้สึกรักเธอมากๆแล้ว เราพบกันและคุยกันผ่านทางเฟส และได้นัดเจอกันตั้งแต่ประมาณ2เดือน บ้านเราอยู่ห่างกันประมาณ100กม. ระยะทางที่ค่อนข้างไกลกัน+ทำงานกันทั้งคู่ เวลาว่างไม่ตรงกันเลย จะเจอแต่ละที่ต้องรอวันหยุดพิเศษหรือไม่ก็ลางาน (มีให้น้อยมากก)
ทุกครั้งที่ไปหาเธอ ผมจะค้างที่ห้องเธอ 1-2คืน (เธออยู่ห้องคนเดียว) ไปเที่ยวกันกินด้วยกัน กลางคืนก็นอนด้วยกัน คุยเล่นกัน กอดกันบ้าง หลับไปพร้อมกัน ผมรู้สึกดีมากๆกับช่วงเวลาแบบนั้น แต่เมื่อถึงเวลาที่ผมกลับบ้านก็รู้สึกแย่ทุกทีครับ ตั้งแต่วันแรกที่กลับมาจนถึงวันที่จะได้ไปหาอีกรอบ ผมจะคิดถึงเธอมากๆ และรู้สึกแย่มากๆที่ไม่สามารถดูแลกัน ทำอะไรร่วมกันได้ เหมือนคู่รักคนอื่นๆ เพราะเราอยู่ไกลกัน จนผมได้ไปหาเธอหลายครั้งผ่านไป ความสัมพันธ์มันก็ลึกซึ้งไปมากแล้ว ตอนนี้มันยิ่งทำให้ผมอยากไปอยู่ข้างๆเธอ คอยดูแลอยู่ใกล้ๆทำอะไรให้เธอได้มากกว่านี้ (เธอป่วยบ่อยมาก และพักอยู่คนเดียว) มันรู้สึกแย่ครับที่อยากใกล้แค่ไหนแต่ก็ยังทำไม่ได้ ปัญหาที่ติดตอนนี้คือ 1.ครอบครัวผมมีกันอยู่3คน ผมกับแม่ช่วยกันทำงานหาเงินเข้าบ้าน คือถ้าผมแยกออกไป ค่าใช้จ่ายจะมากขึ้น แต่ก็ยังสามารถส่งเสียได้อยู่ ส่วนที่สำคัญคือแม่อายุ40กว่าแล้ว ส่วนน้องก็กำลังเรียนอยู่ 2.งานที่แถวบ้านแฟนผมหายาก วุฒิผมน้อย คำนวณกับค่าใช้จ่ายแล้ว แต่ละเดือนจะเหลือเงินน้อยมาก
ผมควรทำอย่างไรครับ ที่จะได้อยู่ใกล้กับแฟน โดยไม่เกิดปัญหากระทบกับทุกฝ่าย ทั้งตัวผมกับแฟนความรักของเรา กับครอบครัว
เพื่อนๆที่ติดปัญหาเรื่องระยะทาง จัดการกับตัวเองและดูแลความรักกันอย่างไรให้ได้ในแบบที่เราคาดหวังไว้ครับ
ขอคำปรึกษา เพื่อนๆที่อยู่ห่างไกลกับคนรัก คุณจัดการกับตัวเองและความรักอย่างไร ให้ความรักเป็นไปตามที่เราหวังไว้ครับ
เธอนิสัยดีมากหลายๆอย่าง คือคบมาได้ครึ่งปีผมก็รู้สึกรักเธอมากๆแล้ว เราพบกันและคุยกันผ่านทางเฟส และได้นัดเจอกันตั้งแต่ประมาณ2เดือน บ้านเราอยู่ห่างกันประมาณ100กม. ระยะทางที่ค่อนข้างไกลกัน+ทำงานกันทั้งคู่ เวลาว่างไม่ตรงกันเลย จะเจอแต่ละที่ต้องรอวันหยุดพิเศษหรือไม่ก็ลางาน (มีให้น้อยมากก)
ทุกครั้งที่ไปหาเธอ ผมจะค้างที่ห้องเธอ 1-2คืน (เธออยู่ห้องคนเดียว) ไปเที่ยวกันกินด้วยกัน กลางคืนก็นอนด้วยกัน คุยเล่นกัน กอดกันบ้าง หลับไปพร้อมกัน ผมรู้สึกดีมากๆกับช่วงเวลาแบบนั้น แต่เมื่อถึงเวลาที่ผมกลับบ้านก็รู้สึกแย่ทุกทีครับ ตั้งแต่วันแรกที่กลับมาจนถึงวันที่จะได้ไปหาอีกรอบ ผมจะคิดถึงเธอมากๆ และรู้สึกแย่มากๆที่ไม่สามารถดูแลกัน ทำอะไรร่วมกันได้ เหมือนคู่รักคนอื่นๆ เพราะเราอยู่ไกลกัน จนผมได้ไปหาเธอหลายครั้งผ่านไป ความสัมพันธ์มันก็ลึกซึ้งไปมากแล้ว ตอนนี้มันยิ่งทำให้ผมอยากไปอยู่ข้างๆเธอ คอยดูแลอยู่ใกล้ๆทำอะไรให้เธอได้มากกว่านี้ (เธอป่วยบ่อยมาก และพักอยู่คนเดียว) มันรู้สึกแย่ครับที่อยากใกล้แค่ไหนแต่ก็ยังทำไม่ได้ ปัญหาที่ติดตอนนี้คือ 1.ครอบครัวผมมีกันอยู่3คน ผมกับแม่ช่วยกันทำงานหาเงินเข้าบ้าน คือถ้าผมแยกออกไป ค่าใช้จ่ายจะมากขึ้น แต่ก็ยังสามารถส่งเสียได้อยู่ ส่วนที่สำคัญคือแม่อายุ40กว่าแล้ว ส่วนน้องก็กำลังเรียนอยู่ 2.งานที่แถวบ้านแฟนผมหายาก วุฒิผมน้อย คำนวณกับค่าใช้จ่ายแล้ว แต่ละเดือนจะเหลือเงินน้อยมาก
ผมควรทำอย่างไรครับ ที่จะได้อยู่ใกล้กับแฟน โดยไม่เกิดปัญหากระทบกับทุกฝ่าย ทั้งตัวผมกับแฟนความรักของเรา กับครอบครัว
เพื่อนๆที่ติดปัญหาเรื่องระยะทาง จัดการกับตัวเองและดูแลความรักกันอย่างไรให้ได้ในแบบที่เราคาดหวังไว้ครับ