ตอนเด็กๆเราอยู่กับตาและยาย เพราะพ่อกับแม่เลิกกันตั้งแต่เรายังไม่เกิด ตอนนั้นพ่อกับแม้ อายุแค่17 ปี แม่ต้องออกจากการเรียนส่วนพ่อก็เรียนต่อ พอเราคลอดออกมาแม่ก็ต้องดิ้นรนหาเงิน ส่งมาให้เรานานๆทีถึงจะได้เจอกัน แต่กับพ่อเราไม่เคยติดต่อ ไม่เคยเจอแม้แต่ครั้งเดียว จนตอนเราอายุได้ 14 ปี เราได้เขียนจดหมายติดต่อส่งไปตามที่อยู่ในใบเกิด เวลาผ่านไป 1 เดือน พ่อก็ตอบจดหมายกลับมาพร้อมกับรูปภาพของพ่ออีกหนึ่งรูป ตอนนั้นคืดเราดีใจมากๆ หลังจากนั้นก็ติดต่อกันมาเรื่อยๆทางโทรศัพท์ จำได้ว่าวันที่ 23 ตุลา พ่อบอกว่าจะมารับไปเที่ยวนะ (คือเราอยู่คนล่ะจังหวัดแต่ไม่ห่างกันมาก)
เรารู้สึกว่าวันนี้เปนวันที่มีความสุขมากๆ หลังจากวันนั้นเราก็ติดต่อกันเรื่อยมา จนถึงวันสิ้นปี แม่บอกว่าจะพาไปน่านนะเพราะเราก็มีญาติอยู่ที่นั้น เย็นวันนั้นจึงแวะเข้าไปบ้านพ่อ (คือแม่จำได้) แต่ไม่เจอพ่อค่ะ แต่เราได้เจอย่า จากนั้นย่าก็โทรเรียกให้พ่อเข้าบ้าน พ่อมาพร้อมกับภรรยาและลูกสาววัย 4-5 ขวบ
เราทานข้าวเย็นด้วยกันแต่ภรรยาของพ่อกับลูกสาว พากันไปกินในห้องนอนค่ะ วันต่อมาเราก็ไปหาปู่ (ปู่กับย่าเลิกกัน) โดยที่ปู่ไม่เคยรู้เลยค่ะ ว่ามีหลานสาวคนโตเป็นเรา จากวันนั้น จนถึงตอนเราอยู่ ม.3 เราไปเจอเฟสของภรรยาของพ่อเราก็แอดไปน่ะค่ะ แต่เขากลับด่าเรามา ว่าเราเป็นส่วนเกินในครอบครัวของเขามาตลอดและก็อย่าพยายามเข้ามาเป็นส่วนเกินอีก ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพ่อไม่เคยรับเราเป็นลูก ที่ติดต่อก็เพราะเราติดต่อพ่อไปก่อน และด่าอีกสารพัดค่ะ ด่าเองไม่พอให้น้องมาด่าอีก จากวันนั้นเราไม่ติดต่อพ่อเลยเป็นเวลากว่า 4 เดือน พ่อติดต่อเรากลับมาว่ามันมีเหตุผลบางอย่างที่พ่อบอกกับเราไม่ได้ ให้เราเข้าใจกันแค่สองคนก็พอ เพราะยังไงพ่อกับลูกมันก็ตัดกันไม่ขาดยุแล้ว พ่อส่งเงินให้เราเดือนล่ะพันค่ะ บางเดือนก็ไม่ได้ส่ง
จนตอนนี้เราอยู่ ม.6 แล้วค่ะ พ่ออยากให้ไปเรียนตอนที่นู้น แต่ต้องเป็นความลับระหว่างเราสองคนให้ภรรยาของพ่อรู้ไม่ได้ แค่ขอพื้นที่เล่าเรื่องราวเท่านั้นค่ะ ขอบคุณนะค่ะ
เรื่องจริงยิ่งกว่าละคร
เรารู้สึกว่าวันนี้เปนวันที่มีความสุขมากๆ หลังจากวันนั้นเราก็ติดต่อกันเรื่อยมา จนถึงวันสิ้นปี แม่บอกว่าจะพาไปน่านนะเพราะเราก็มีญาติอยู่ที่นั้น เย็นวันนั้นจึงแวะเข้าไปบ้านพ่อ (คือแม่จำได้) แต่ไม่เจอพ่อค่ะ แต่เราได้เจอย่า จากนั้นย่าก็โทรเรียกให้พ่อเข้าบ้าน พ่อมาพร้อมกับภรรยาและลูกสาววัย 4-5 ขวบ
เราทานข้าวเย็นด้วยกันแต่ภรรยาของพ่อกับลูกสาว พากันไปกินในห้องนอนค่ะ วันต่อมาเราก็ไปหาปู่ (ปู่กับย่าเลิกกัน) โดยที่ปู่ไม่เคยรู้เลยค่ะ ว่ามีหลานสาวคนโตเป็นเรา จากวันนั้น จนถึงตอนเราอยู่ ม.3 เราไปเจอเฟสของภรรยาของพ่อเราก็แอดไปน่ะค่ะ แต่เขากลับด่าเรามา ว่าเราเป็นส่วนเกินในครอบครัวของเขามาตลอดและก็อย่าพยายามเข้ามาเป็นส่วนเกินอีก ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพ่อไม่เคยรับเราเป็นลูก ที่ติดต่อก็เพราะเราติดต่อพ่อไปก่อน และด่าอีกสารพัดค่ะ ด่าเองไม่พอให้น้องมาด่าอีก จากวันนั้นเราไม่ติดต่อพ่อเลยเป็นเวลากว่า 4 เดือน พ่อติดต่อเรากลับมาว่ามันมีเหตุผลบางอย่างที่พ่อบอกกับเราไม่ได้ ให้เราเข้าใจกันแค่สองคนก็พอ เพราะยังไงพ่อกับลูกมันก็ตัดกันไม่ขาดยุแล้ว พ่อส่งเงินให้เราเดือนล่ะพันค่ะ บางเดือนก็ไม่ได้ส่ง
จนตอนนี้เราอยู่ ม.6 แล้วค่ะ พ่ออยากให้ไปเรียนตอนที่นู้น แต่ต้องเป็นความลับระหว่างเราสองคนให้ภรรยาของพ่อรู้ไม่ได้ แค่ขอพื้นที่เล่าเรื่องราวเท่านั้นค่ะ ขอบคุณนะค่ะ