เราคบกับแฟนตอนสมัย ปวช1 เลิกกันไป ก็ 5 ปี เหตุผลที่เลิก เพราะเราค่อนข้างเจ้าชู้
และเค้าเป็นคน ขี้หวง เกินเหตุ จนเราเป็นขอเลิก ทุกอย่างจบ
ยอมรับ ว่า เราเป็นคนผิดเอง จนช่วงที่เราเลิกกันไป ต่างคนต่างมีคนใหม่ เค้าอยู่กับแฟนเค้า แต่กว่าเค้าจะได้เจอคนใหม่ เค้าก็เพ้อถึงเรา เกือบ 2 ปี
พอเข้าปีที่ 3 เค้า มีแฟนใหม่ ปีที่4 เค้าเริ่ม ทะเลาะกับแฟนเค้าจนเลิกกันไป ช่วงนั้น เค้าก็กลับมาเพ้อถึงเรา อีก คือเรา ก็คุยกัน เป็นระยะๆ จนจะได้กลับมาคบกันใน ปีที่ 4 เพราะเค้าบอกเค้ารอเรากลับมาตลอด เค้า คิดถึงเราตลอดที่ผ่านมา จนเราก็เริ่มกลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่แล้ว คำพูดที่เราเคยพูดกับเพื่อนไว้ ว่าเรา จะไม่คืนดี กับแฟนเก่า เด็ดขาด สุดท้าย เรากลืนน้ำลาย ตัวเอง โดนเพื่อนแขวะตลอด ตอนนั้นดูเราแคร์เพื่อนมาก เราเลยตัดสินใจ ออกมาจากชีวิตเค้าเริ่มห่าง จนเค้ารุสึกได้ว่า เราจะทิ้งเค้าไปอีกแล้ว ตอนนั้น เราติดเพื่อน เรา เรียน ปวส.ปีสุดท้าย เราแทบไม่สนใจไรเค้าเลยตอนนั้นเราก็มีคนอื่นด้วยแหล่ะ แต่เค้าก็ทักหาเราเป็นระยะๆ เหมือนเดิม จนวันนึง กิจกรรม รร.ได้หมด เรารุสึกคิดถึงเค้าเริ่มอยากคุยกับเค้าอยากเจอเค้ามากขึ้น ก็เลยหันตัวมาคบแบบจริงจังโดยไม่สนใจคำพูดเพื่อนเลย ( อันนี้จะดูเป็นคนเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่เราเลือกแล้ว )
จนเราเรียน ปวส.จบ เราหางานทำ อยู่ที่เดียวกัน พ่อแม่เรา 2 คน คือเค้ารุจัก เรา2 คน ตั้งแต่ สมัย คบปวช.แล้ว
เรากะเค้าไปมาๆ บ้านกัน จนสุดท้าย ครอบครัวเค้ากับเราจึงตัดสินใจให้แต่งงานกัน คือเราดีใจมาก และคิดไม่ถึง ว่าคนที่เราเคยคิดว่าจะไม่กลับไป แต่กลับมารักเค้ามาก ยอมทุกอย่าง ทุ่มเท ทุกอย่างได้เพื่อเค้า ตอนนี้เรารักกันมาก เราโตกันมากขึ้นกว่าเดิม มีเหตุผลมากกว่าเดิม ทุกวันนี้ เพื่อนเราคนนั้น มันก็ยังล้อเรายุแหล่ะว่าเรากลืนน้ำลายตัวเอง แต่พอเราจะได้แต่งงานกัน ในปลายปีนี้ มันก็เลิกพูดไป
ทุกวันนี้เรารุสึกโชคดีมากที่ได้เจอเค้า เรารักเค้ามาก เราเลิกนิสัยเจ้าชู้ เราดูแลเค้าเต็มที่เราอยู่ด้วยกัน เรามีความสุข มันมีไม่กี่คนหร่อกที่จะได้กลับมารักกันจนได้แต่งงานกัน เพราะฉนั้น ในตอนที่เรามีเค้าอยู่เค้าทำดีกับเราก็ควรมองเห็นค่าเค้า แต่ถ้าคนมันคู่กัน ต่อให้เลิกกันไป 10 ปี มันก็กลับมารักกัน
เลิกกับแฟน ไป 5 ปี กลับมาคบกันแล้วได้แต่งงาน แต่โดนเพื่อนดูถูก
และเค้าเป็นคน ขี้หวง เกินเหตุ จนเราเป็นขอเลิก ทุกอย่างจบ
ยอมรับ ว่า เราเป็นคนผิดเอง จนช่วงที่เราเลิกกันไป ต่างคนต่างมีคนใหม่ เค้าอยู่กับแฟนเค้า แต่กว่าเค้าจะได้เจอคนใหม่ เค้าก็เพ้อถึงเรา เกือบ 2 ปี
พอเข้าปีที่ 3 เค้า มีแฟนใหม่ ปีที่4 เค้าเริ่ม ทะเลาะกับแฟนเค้าจนเลิกกันไป ช่วงนั้น เค้าก็กลับมาเพ้อถึงเรา อีก คือเรา ก็คุยกัน เป็นระยะๆ จนจะได้กลับมาคบกันใน ปีที่ 4 เพราะเค้าบอกเค้ารอเรากลับมาตลอด เค้า คิดถึงเราตลอดที่ผ่านมา จนเราก็เริ่มกลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่แล้ว คำพูดที่เราเคยพูดกับเพื่อนไว้ ว่าเรา จะไม่คืนดี กับแฟนเก่า เด็ดขาด สุดท้าย เรากลืนน้ำลาย ตัวเอง โดนเพื่อนแขวะตลอด ตอนนั้นดูเราแคร์เพื่อนมาก เราเลยตัดสินใจ ออกมาจากชีวิตเค้าเริ่มห่าง จนเค้ารุสึกได้ว่า เราจะทิ้งเค้าไปอีกแล้ว ตอนนั้น เราติดเพื่อน เรา เรียน ปวส.ปีสุดท้าย เราแทบไม่สนใจไรเค้าเลยตอนนั้นเราก็มีคนอื่นด้วยแหล่ะ แต่เค้าก็ทักหาเราเป็นระยะๆ เหมือนเดิม จนวันนึง กิจกรรม รร.ได้หมด เรารุสึกคิดถึงเค้าเริ่มอยากคุยกับเค้าอยากเจอเค้ามากขึ้น ก็เลยหันตัวมาคบแบบจริงจังโดยไม่สนใจคำพูดเพื่อนเลย ( อันนี้จะดูเป็นคนเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่เราเลือกแล้ว )
จนเราเรียน ปวส.จบ เราหางานทำ อยู่ที่เดียวกัน พ่อแม่เรา 2 คน คือเค้ารุจัก เรา2 คน ตั้งแต่ สมัย คบปวช.แล้ว
เรากะเค้าไปมาๆ บ้านกัน จนสุดท้าย ครอบครัวเค้ากับเราจึงตัดสินใจให้แต่งงานกัน คือเราดีใจมาก และคิดไม่ถึง ว่าคนที่เราเคยคิดว่าจะไม่กลับไป แต่กลับมารักเค้ามาก ยอมทุกอย่าง ทุ่มเท ทุกอย่างได้เพื่อเค้า ตอนนี้เรารักกันมาก เราโตกันมากขึ้นกว่าเดิม มีเหตุผลมากกว่าเดิม ทุกวันนี้ เพื่อนเราคนนั้น มันก็ยังล้อเรายุแหล่ะว่าเรากลืนน้ำลายตัวเอง แต่พอเราจะได้แต่งงานกัน ในปลายปีนี้ มันก็เลิกพูดไป
ทุกวันนี้เรารุสึกโชคดีมากที่ได้เจอเค้า เรารักเค้ามาก เราเลิกนิสัยเจ้าชู้ เราดูแลเค้าเต็มที่เราอยู่ด้วยกัน เรามีความสุข มันมีไม่กี่คนหร่อกที่จะได้กลับมารักกันจนได้แต่งงานกัน เพราะฉนั้น ในตอนที่เรามีเค้าอยู่เค้าทำดีกับเราก็ควรมองเห็นค่าเค้า แต่ถ้าคนมันคู่กัน ต่อให้เลิกกันไป 10 ปี มันก็กลับมารักกัน