คนที่ชอบแต่คุยต่อได้ไม่ยาว vs คนที่เฉยๆแต่คุยได้ไม่เบื่อ คนไหนจะไปได้ไกลกว่ากัน?

ถ้าคุณ กำลังมีคนคุยด้วยอยู่
ซึ่งคนนึงเป็นคนที่เราชอบ ตรงสเปคทุกอย่าง
เวลาคุยกันก็รู้สึกดีนะ แต่ไม่ค่อยมีอะไรจะคุย
คุยกันได้ไม่ค่อยยาว เราไม่ค่อยจะรู้อะไรเกี่ยวกับเค้า

กับอีกคนที่รู้สึกเฉยๆมาก แต่คุยกันแบบเพื่อน
คุยกันบ่อย คุยกันได้ยาว ชอบเล่าเรื่องต่างๆให้กันฟัง
แต่เราไม่ได้คิดอะไรด้วย

คิดว่าคนไหนมีโอกาสพัฒนามากขึ้น
หรือว่าต้องนกทั้งสองคน ??

ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ช่วยแชร์กันหน่อยนะ