หมดรักสามีแล้ว แต่ไม่คิดมีคนอื่น

เริ่มต้นเรื่องเลยก็คือมีน้องผู้หญิงคนหนึ่งที่สนิทกับเรามากมาคุยและมาขอคำปรึกษากับเราเกี่ยวกับสามีของน้อง..ซึ่งน้องเล่าให้เราฟังว่าพี่คะหนูอยู่กับสามีมาหลายปีแล้วค่ะแต่หนู ไม่มีความรักให้กับสามีเหมือนกับแต่ก่อนหรืออาจจะเป็นประเด็นหลายๆเรื่องที่ทำให้เราสองคนไม่เข้าใจกัน..แต่ส่วนมากหนูเข้าใจเขาค่ะพี่  แต่เขาเป็นคนที่เข้าใจยากและไม่เคยเข้าใจอะไรเลย...

ซึ่งน้องเค้าบรรยายให้เราฟังมาแบบนี้ค่ะน้องบอกว่า ตอนคบกับสามีมา6ปีก่อนที่จะแต่งงานกัน.. น้องถามสามีปัจจุบันมาตลอดเลยว่ามีลูกมีเมียไหมเคยแต่งงานไหม?  สามีก็ตอบว่าไม่เคย จนวันหนึ่งหลังจากที่น้องผู้หญิงคนนี้แต่งงานได้สองวันผู้ชายมาสารภาพกับน้องผู้หญิงว่าเคยแต่งงาน มาแล้วหนึ่งครั้งมีลูกแล้วสี่คนแต่ตอนนี้ได้หย่าขาดกับภรรยา เก่าไปแล้วจุดนี้ทำให้น้องเริ่ม มีความไม่ไว้วางใจให้กับสามีของเธอมากขึ้น หรือทุกวันนี้เรียกง่ายง่ายว่าเป็นปมในใจของเธอ....

แล้วมาถึงข้อสองหลังจากที่น้องผู้หญิงคนนี้แต่งงานไปอยู่กับสามีที่ต่างประเทศลูกๆของสามีเธอก็มีอาการแอนตี้เธอนิดหน่อย หรือเรียกง่ายๆว่าไม่ชอบนั้นเองใสร้ายต่างๆนานา ก็เข้าใจนะคะถ้าเป็นเรา เราก็อาจจะมีข้อแอนตี้นิดหนึ่งแต่ยังไงตัวเราเองนั้นเราก็เคยมีพ่อเลี้ยงค่ะแต่ก็ไม่แสดงความแอนตี้อะไรกับเขาเพราะคิดว่าเป็นเรื่องปกติก็ดีกว่าแม่ของเราอยู่กับพ่อของเราแล้วเราเองจะต้องมาเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะทุกวันเพราะฉะนั้นแล้วให้แม่เค้าหาคนที่ดีดูแลเขาได้ดีกว่าค่ะ มาเข้าเรื่องของน้องคนนี้เลยดีกว่า .....

ทุกวันนี้น้องเล่าให้เราฟังว่าน้องเหมือนไม่ได้รักสามีเลยเพราะปมในใจเรื่องเก่าๆ และอีกหลายหลายเรื่องที่ผ่านเข้ามา น้องบอกว่าน้องอยากได้สามีน้องไม่อยากได้ลูกชายคนโต ซึ่งน้องบอกว่าการเป็นอยู่ของน้องเหมือนพระราชินีเลยสบายมากคนใช้5 คน  ...งานการไม่ต้องจับไม่ต้องทำ... ทำแค่ในห้องที่ตัวเองนอนก็พอ  แต่มีความรู้สึกเหมือนกับแบบว่าเธอแต่งงานมาเธอไม่มีความสุข  เธอโดนสามีบังคับต่างๆนาๆ...

เช่นไม่ให้ออกจากบ้านอ้อลืมบอกไปค่ะสามีของน้องเป็นคนมุสลิมนะคะอาจจะเคร่งบ้างอะไรบ้าง แต่ถ้าคุณไม่ให้น้องออกจากบ้านคุณก็น่าจะพาน้องออกจากบ้านบ้างไม่ใช่ให้น้องอยู่แต่บ้านเดือนนึงออกไปแค่กินข้าวดูหนังหนึ่งเรื่องแล้วก็รีบกลับเข้ามาบ้าน  ซึ่งมันก็ ไม่ใช่นะคะเราเข้าใจทุกอย่างว่าทำไมน้องไม่มีความสุขแล้วอีกเรื่องหนึ่งก็คือสามีไม่มีเซ็กส์กับเธอมาเป็นปีค่ะปีหนึ่งจะมีสักแค่หนึ่งครั้งหรืออาจจะไม่มีเลยตลอดระยะเวลาสามปีที่ผ่านมาแต่น้องบอกว่าพี่หนูไม่แคร์เรื่องแบบนี้หรอกค่ะ....

ไอ้เรื่องบนเตียงหนูคิดอย่างเดียวว่าหนูอยากอยู่กับคนที่หนูอยู่แล้วหนูมีความสบายใจ  แต่น้องบอกว่าเธอหาความสบายใจไม่มีเลย.  วันวันสามีปล่อยให้เธออยู่แต่กับบ้าน  แต่บอกก่อนว่าสามีเธอไม่มีใครแล้วก็ไม่เจ้าชู้แต่สามีของเธอชอบดื่มชอบสังสรรค์แล้วติดเพื่อนมากซึ่งไม่เคยอยู่บ้านเลยสักกะวันนึงจะกลับมาบ้านเฉพาะตอนหลังจากเลิกงานแล้วพอตื่นขึ้นมาก็ไปทำงานไปทำงานเสร็จกลับมาผู้ชายที่เป็นสามีของน้องก็นอนนอนเสร็จ ตื่นมาก็ออกไปข้างนอกกลับบ้านอีกทีตีสี่ตีห้าทุกวัน  เราถามว่าน้อง สามีของน้องมีผู้หญิงคนอื่นหรือเปล่า?..น้องรู้ทุกอย่างก็คือไม่มีแต่ว่าสามีเป็นคนที่ติดเพื่อนชอบปาร์ตี้ชอบเฮฮาชอบใช้เงินนอกบ้านแต่ชอบขี้เหนียวกับคนในบ้านอย่างเช่นน้องที่เป็นภรรยาของเขา.. ซึ่งเราเข้าใจนะคะหลายหลายอย่างทำให้น้องคนนี้หมดรักผู้ชายคนนี้แล้ว...

น้องหันหน้าคุยกับสามีของเธอหลายครั้งสามีของเธอเป็นพวกชอบโวยวายไม่รับฟังชอบเดินหนีหรือไม่ก็ขู่ว่าถ้าพูดมากจะตบเอา. น้องก็ไม่กลัวแต่เขาก็ไม่เคยตบตีน้อง. คือเหมือนกับว่าอายตัวเองที่ตัวเองทำไม่ดีกับผู้หญิงคนหนึ่งแต่ด้วยความที่เป็นผู้ชายก็อาจจะมี เก็บความรู้สึกนิดหนึ่งในสิ่งที่ตัวเองทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งไม่มีความสุขแต่แล้ววันนี้น้องมาคุยกับเราบอกว่าพี่วันวันนึงหนูก็มีแต่พี่เนี่ยแหละที่คุยด้วยได้ทาง LINE .  แต่หนูคุยกับคนอื่นหนูคุยไม่ได้เลยคุยกับผู้หญิงก็โดนด่าคุยกับผู้ชายก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้  ซึ่งหลายหลายอย่างทำให้น้องอึดอัดมากน้องอยู่ บ้านคนเดียวไม่เคยเห็นเดือนเห็นตะวัน. เดือนเดือนนึงอย่างที่บอกว่าออกจากบ้านแค่เดือนละครั้งบางเดือนก็ไม่ได้ไปกินข้าวดูหนังก็ต้องอยู่แต่บ้านแบบนี้ซึ่งหมดอิสรภาพ...

ซึ่งก่อนแต่งงานน้องไม่เคยรู้เลยว่าจะต้องเป็นแบบนี้น้องบอกกับเราว่าพี่หนูหมดรักสามีหนูแล้วแต่หนูก็ไม่เคยคิดเลยนะคะว่าหนูจะมีคนอื่นแล้วหนูก็ไม่เคยคิดว่าหนูจะมีชู้หรือ. อะไรเพราะหนูคิดว่าเรื่องบนเตียงสำหรับหนูเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วค่ะพี่หนูชินชากับเรื่องแบบนี้...

ไม่สนใจตรงนี้เรานับถือน้ำใจน้องเลยนะคะแต่น้องบอกว่าพี่หนูหมดรักสามีแล้วก็จริงแต่หนูอึดอัดตรงที่หนูกลัวการเริ่มต้นใหม่ค่ะเพราะที่บ้านหนูฐานะไม่ดีแต่ถึงหนูมีสามีฐานะดีเขาก็ไม่เคยมาช่วยเหลือหนูและครอบครัวในเรื่องเงินหรือ จุนเจือส่งเสียเลี้ยงดูครอบครัวหนูเลยแม้แต่บาทเดียวค่ะ.  เงินทุกบาททุกสตางค์ของหนูที่ให้ทางบ้านก็คือเป็นเงินเก็บของหนูที่เค้าให้หนูใช้รายเดือนทุกเดือนไม่มาก. หนูก็ต้องให้แม่หนูทั้งหมดซึ่งหนูเองก็ไม่เคยมีเงินติดตัวเลยค่ะ...

แต่สิ่งที่หนูกลัวนะคะคุณพี่หนูกลัวการเริ่มต้นใหม่เท่านั้นซึ่งหนูไม่แคร์หรอกค่ะเรื่องเงินของเค้า.  เพราะปกติแล้วเค้าไม่เคยมาช่วยเหลือเรื่องเงินๆทองๆกับหนู...ถึงเค้าจะฐานะร่ำรวยกว่าที่บ้านหนูมากมาย. แต่น้องบอกว่าพี่หนูต้องเจอหน้ากันทุกวันหนูอึดอัดมากเลยค่ะ....

หนูไม่รู้จะทำยังไงดีหนูอยากหนีออกจากจุดนี้ให้ได้ค่ะหนูไม่อยากอยู่กับเค้าเลย.
หนูรู้สึกอึดอัดแต่หนูเคยหนีแล้วนะคะสองครั้งหนูก็ไปไม่รอดหนูก็ต้องกลับมาหาเค้าอีกซึ่งมันไม่ใช่ความรักค่ะแล้วก็ไม่ใช่เรื่องเงินแต่มันเหมือนกับหนู แค่อยากได้รับความรักความอบอุ่นจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี  หนูคิดถึงกลับมาหาเค้าใหม่อีกสองครั้งแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งเดิมๆนะคะคุณพี่. น้องบอกกับเรามาอย่างนี้แล้วน้องก็พูดต่อว่าพี่คะหนูกลับมาครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง.  รอบนี้หนูรู้ใจตัวเองเลยค่ะว่าถ้าหนูไปหนูไปเลย...

แต่หนูคิดว่าตอนนี้หนูจะทำยังไงดีคะถ้าต้อง อยู่ด้วยกันแล้วหนูมีแต่ความอืดอัดแล้วไม่มีความรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นสามีของหนูเลยค่ะเหมือนกับหนูมีลูกชายเพิ่มมาอีกคนหนึ่ง. ซึ่งหนูต้องดูแลเขาทุกอย่างแม้แต่รองเท้าก็ต้องใส่ให้ ถุงเท้าก็ต้องใส่ให้ ทุกอย่างตื่นมาก็ต้องเตรียมให้ ซึ่งหนูอึดอัดมากค่ะในหลายหลายเรื่อง....

เรื่องที่พูดมาแบบนี้นี่ยังน้อยไปนะคะมีหลายหลายเรื่องค่ะไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เค้าเคยนอกใจ หนูสมัยก่อนที่เขาจะมาแต่งงานกับหนูเค้านอกใจหนูค่ะเค้าเอาผู้หญิงมานอนทีวันหนึ่งสามคนสี่คนเปลี่ยนวันนึงไม่เกินสี่คนทุกวัน.  ซึ่งอันนี้ก็เป็นปมในใจที่น้องเล่าให้ฟังมาอีกเรื่องหนึ่งซึ่งมันมีหลายเรื่องมากที่น้องบอกว่ามันทำให้น้องหมดรักสามีแล้ว....

แต่ดีอย่างหนึ่งที่น้องยังไม่มีบุตรค่ะ. เลยทำให้น้องไม่เครียดเรื่องนี้ถ้าวันนึงน้องต้องไปจากผู้ชายคนนี้. ถ้าเป็นเพื่อนเพื่อนพี่พี่ทางบ้านจะทำยังไงคะ?...

แต่เราก็ให้คำปรึกษาน้องไปแค่คำเดียวค่ะว่าถ้าเป็นตัวพี่นะพี่ไม่อยู่แล้วให้พี่ลำบากจนเลือดตากระเด็นยังไงพี่ก็จะไม่มีวันอยู่กับคนที่ไม่มีความเป็นหัวหน้าครอบครัวกับคนที่ไม่แฟร์และไม่สปอร์ตกับเราและกับครอบครัวเราตรงนี้พี่อยู่ไม่ได้จริงๆ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่