เคยอกหักมาแล้ว 2-3 ครั้ง ทุกครั้งก็บอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็งขึ้นนะ
แต่พอถึงเวลามีรักใหม่แล้วต้องจบ มันก็ไม่วายเจ็บอยู่ดี
แต่สิ่งที่รู้ตัวว่าตัวเองเปลี่ยนไปคือการไม่ฟูมฟายคร่ำครวญ
ถ้าเป็นเมือก่อนคงตีอกชกตัวว่าฉันผิดอะไร และเฝ้าถามเค้าว่าฉันไม่ดีตรงไหน ตอบฉันมาสิ
แต่ตอนนี้คิดแค่เพียงว่า คนที่ไม่ใช่ฝืนใจกันไปก็ไม่มีอะไรเปลี่ยน มันไม่ได้ทำให้เค้ามารักเรามากขึ้น
ยิ่งสร้างความอึดอัดให้แก่กันเปล่าๆ
สู้เดินออกมาจุดที่ควรยืนดีกว่า อาจเห็นอะไรมากขึ้นหรือก็ไม่เห็นอะไรเลย แต่อย่างน้อยที่สุด ย่อมมี 1 คนที่ได้เดินสะดวกขึ้น จากการก้าวออกมาของเรา
ความรักอาจเจ็บเพราะไม่ได้ดั่งใจ อาจเจ็บเพราะไม่ได้ครอบครอง หรืออาจเจ็บเพราะอะไรก็ตอบตัวเองไม่ได้
สุดท้ายคนเราก็ไม่ควรทำร้ายกันเพราะการไม่รัก
ถ้าไม่รักกันคุยกันบอกกันดีๆ ดีกว่าทำพฤติกรรมให้อีกฝ่ายเจ็บปวด
ของเราผ่านมา 4 วันแล้วก็ดีขึ้นในระดับนึงที่ไม่ใช่ระดับหลอกตัวเอง
อาจจะยังไม่หายเศร้า แต่มันต้องหายขาดสักวัน และโชคดีที่ไม่ได้ถูกทำร้ายจิตใจอะไร แค่เค้ารักเราไม่ได้แค่นั้นเอง
ให้กำลังใจทุกคนที่อกหักและก้าวผ่านมันไปนะคะ