สวัสดีค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงมาประมานปีกว่าแล้วค่ะ เราทำงานบริษัทเดียวกัน แต่พี่เค้าประจำอยู่ที่ต่างจังหวัด เราคุยกันทุกวัน โทรคุยกันบ้างแต่ส่วนใหญ่จะไลน์คุยกันเพราะต่างคนต่างต้องทำงานค่ะ พี่เค้าน่ารัก เทคแคร์ดีมาก พาเราไปดูของ ก้มลงผูกรองเท้าให้ เดินจับมือเรา คว้าตัวเราไปกอด แอบหอมหน้าผากเบาๆ ทำกับข้าวให้กิน วันไหนที่เราว่าง เราก็จะขับรถจากกทม ไปหาพี่เค้าตลอด เชื่อมั๊ยคะ ว่าขับรถไปกลับ 6 ชม. ได้เจอหน้ากันแปปเดียวเราก็รู้สึกอิ่มใจ มันมีความสุขเมื่อได้เจอหน้าพี่เค้า จนเราเริ่มรู้ตัวละ ว่าเราชอบพี่เค้าแล้วละ  พอมาถึงจุดๆนึง ที่เราคิดว่าเวลาเริ่มเหมาะที่จะถามและเปิดใจ เราก็ถามพี่เค้าไปตรงๆนะว่าตอนนี้เราอยู่ในสถานะอะไร เค้าตอบมาว่าเค้ารู้สึกดีที่ได้คุยกับเรา เค้ามีความสุขที่ได้ดูแลเรา แต่เค้าไม่อยากมีแฟน เค้าขอร้องอะไรอย่าง คือห้ามให้เราไปคาดหวังในตัวเค้า เค้าไม่อยากทำเราเสียใจ ไม่อยากให้เราร้องไห้ เราฟังแล้วก็รู้สึกแปลกๆนะ พี่เค้าบอกอย่าให้เราไปคาดหวังอะไรในตัวเค้า แต่การกระทำที่พี่เค้าทำกับเรา มันสวนทางกันมาก เราควรทำไงต่อไปดีคะ? ควรพอหรือคุยต่อไปดี บางครั้งเราก็อยากจะเลิกคุยกับพี่เค้านะ แต่เรายังทำใจไม่ได้...