เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ในพันทิป
เพื่อที่จะถ่ายถอดเรื่องราวที่ได้รับรู้มา
มันอาจจะเรียกว่า บทประพันธ์ บทบรรยาย นวนิยาย
หรืออาจจะเป็นคำพยากรณ์...
......................................................................................
ทะเลไม่เคยหลับใหล
บางทีทะเลอาจเป็นจุดกำเนิด
แต่ก็เป็นจุดจบได้เช่นกัน
ในความเวิ้งไกลสุดสายตา
กับคลื่นที่พริ้ว
หมุนม้วนเป็นวงกว้าง
สาดซัดกระหน่ำ
ถาโถม
แต่กับแฝงความอ่อนโอนไว้ในเวลาเดียวกัน
เรือหาปลายังคงลอยอยู่กลางทะเล
และใกล้ฝั่งเข้ามาทุกขณะ
กับสายตาของผู้รอคอยได้มองเห็น
จุดดำเล็กๆ
กับความคุ้นเคยที่เห็นประจำ
ขนตาดำมีเสน่ห์โดยธรรมชาติกระพริบถี่และตื่นตระหนก
ในจังหวะเดียวกับเรือที่พอมองเห็นไห้ชัด
ได้ปัดป่ายไกวแกว่ง
ไปกับคลื่นลูกใหญ่ที่เป็นระลอกกระฉอกเหมือนลิ้นปีศาจ
และเรือได้ถูกกลืนหายไปกับเกลียวคลื่นนั้น
นับเป็นทะเลคลั่งคลั้งใหญ่ที่นางได้เคยพบมา
สองมือยังโอบกอดลูกน้อยไว้
แต่เด็กชายวัยขวบกว่าส่งเสียงร้องจ้า
หยาดน้ำตาแม่พรูพราย
ระริกรัวสะท้านไปทั่วกาย
ในสัญชาติญานของมนุษย์
บางทีเด็กน้อยอาจสัมผัสได้
ในเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้น
ความอึงอลของพายุใหญ่
การหนีตายโกลาหล
ชาวบ้านร้านตลาดริมทะเล
ต่างพากันหนีห่างจากฝั่ง
หลบมุมเหลี่ยมเนินดิน
ในความคิดว่าจะปลอดภัย
ฝุ่นฝั่งคละคลุ้ง
ด้วยพายุใหญ่
.............................
"เปลือกโลกยุบตัว"
ชายกลางคนพึมพำ
ตายังคงจ้องในจอภาพ
เขาเคยเตือนไว้แล้วให้องค์กรหรือหน่วยงาน
พิทักษ์ภัยของรัฐบาลใด้ทราบ
แต่หลายคนว่าเขาบ้า
ความจริงการยุบตัวจริงๆ
ของเปลือกโลก
ยังไม่เกิดขึ้น
แต่เป็นรอยร้าว
ที่ยาวผ่านประเทศไทยและพม่า
กลับเป็นข่องว่างขึ้นในบรรยากาศ
จนเกิดแรงกด
ในร่องอากาศขึ้น
และพายุคลั่งก็ได้ปรากฏในชายฝั่ง
ของจังกวัดกระบี่ก่อน
ศาสดาจารย์เลิศ ยุทธนา
ที่เขาว่าบ้า
ได้มีความเชื่อถือจากหลายๆคนขึ้นมาบ้าง
หรือว่าวันสิ้นโลก
จะใกล้ความจริงเข้ามา
เป็นไปได้ว่า
แผ่นดินไหว
อาจเกิดจากการยุบตัวของเปลือกโลกจริงๆ
...........................................
รถคันเก่า
สีดำ
ได้พาศาสดาจารย์เลิศออกจากที่พัก
เขาขยับแว่นตาที่ดูหนาและหนัก
ก่อนมองไปข้างหน้า
ถนนเลาะเรียบ
ไปริมฝั่งทะเล
นกนางนวลโผผิน
บินเป็นคู่ๆ
ชีวิตแท้จริงของมนุษย์
คือการเดินทาง
ที่ผ่านมาคือความยาวนาน
ที่จะไปก็ยังยาวนาน
้เขามองไปที่ทะเล
ในความรู้สึกที่ยากแก่การบรรยาย
มันดูน่ากลัว
แต่ก็น่าค้นหา
.........................................................
บางทีนิยายเรื่องนี้
อาจเป็นคำพยากรณ์
โลกอนาคต
ที่อาจเกิดขึ้นจริง
อ่านแล้วรู้สึกอย่างไรกันบ้าง ช่วยแสดงความคิดเห็นพอเป็นแรงใจ ^^
เสี้ยวหนึ่งแห่งคำพยากรณ์.....
เพื่อที่จะถ่ายถอดเรื่องราวที่ได้รับรู้มา
มันอาจจะเรียกว่า บทประพันธ์ บทบรรยาย นวนิยาย
หรืออาจจะเป็นคำพยากรณ์...
......................................................................................
ทะเลไม่เคยหลับใหล
บางทีทะเลอาจเป็นจุดกำเนิด
แต่ก็เป็นจุดจบได้เช่นกัน
ในความเวิ้งไกลสุดสายตา
กับคลื่นที่พริ้ว
หมุนม้วนเป็นวงกว้าง
สาดซัดกระหน่ำ
ถาโถม
แต่กับแฝงความอ่อนโอนไว้ในเวลาเดียวกัน
เรือหาปลายังคงลอยอยู่กลางทะเล
และใกล้ฝั่งเข้ามาทุกขณะ
กับสายตาของผู้รอคอยได้มองเห็น
จุดดำเล็กๆ
กับความคุ้นเคยที่เห็นประจำ
ขนตาดำมีเสน่ห์โดยธรรมชาติกระพริบถี่และตื่นตระหนก
ในจังหวะเดียวกับเรือที่พอมองเห็นไห้ชัด
ได้ปัดป่ายไกวแกว่ง
ไปกับคลื่นลูกใหญ่ที่เป็นระลอกกระฉอกเหมือนลิ้นปีศาจ
และเรือได้ถูกกลืนหายไปกับเกลียวคลื่นนั้น
นับเป็นทะเลคลั่งคลั้งใหญ่ที่นางได้เคยพบมา
สองมือยังโอบกอดลูกน้อยไว้
แต่เด็กชายวัยขวบกว่าส่งเสียงร้องจ้า
หยาดน้ำตาแม่พรูพราย
ระริกรัวสะท้านไปทั่วกาย
ในสัญชาติญานของมนุษย์
บางทีเด็กน้อยอาจสัมผัสได้
ในเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้น
ความอึงอลของพายุใหญ่
การหนีตายโกลาหล
ชาวบ้านร้านตลาดริมทะเล
ต่างพากันหนีห่างจากฝั่ง
หลบมุมเหลี่ยมเนินดิน
ในความคิดว่าจะปลอดภัย
ฝุ่นฝั่งคละคลุ้ง
ด้วยพายุใหญ่
.............................
"เปลือกโลกยุบตัว"
ชายกลางคนพึมพำ
ตายังคงจ้องในจอภาพ
เขาเคยเตือนไว้แล้วให้องค์กรหรือหน่วยงาน
พิทักษ์ภัยของรัฐบาลใด้ทราบ
แต่หลายคนว่าเขาบ้า
ความจริงการยุบตัวจริงๆ
ของเปลือกโลก
ยังไม่เกิดขึ้น
แต่เป็นรอยร้าว
ที่ยาวผ่านประเทศไทยและพม่า
กลับเป็นข่องว่างขึ้นในบรรยากาศ
จนเกิดแรงกด
ในร่องอากาศขึ้น
และพายุคลั่งก็ได้ปรากฏในชายฝั่ง
ของจังกวัดกระบี่ก่อน
ศาสดาจารย์เลิศ ยุทธนา
ที่เขาว่าบ้า
ได้มีความเชื่อถือจากหลายๆคนขึ้นมาบ้าง
หรือว่าวันสิ้นโลก
จะใกล้ความจริงเข้ามา
เป็นไปได้ว่า
แผ่นดินไหว
อาจเกิดจากการยุบตัวของเปลือกโลกจริงๆ
...........................................
รถคันเก่า
สีดำ
ได้พาศาสดาจารย์เลิศออกจากที่พัก
เขาขยับแว่นตาที่ดูหนาและหนัก
ก่อนมองไปข้างหน้า
ถนนเลาะเรียบ
ไปริมฝั่งทะเล
นกนางนวลโผผิน
บินเป็นคู่ๆ
ชีวิตแท้จริงของมนุษย์
คือการเดินทาง
ที่ผ่านมาคือความยาวนาน
ที่จะไปก็ยังยาวนาน
้เขามองไปที่ทะเล
ในความรู้สึกที่ยากแก่การบรรยาย
มันดูน่ากลัว
แต่ก็น่าค้นหา
.........................................................
บางทีนิยายเรื่องนี้
อาจเป็นคำพยากรณ์
โลกอนาคต
ที่อาจเกิดขึ้นจริง
อ่านแล้วรู้สึกอย่างไรกันบ้าง ช่วยแสดงความคิดเห็นพอเป็นแรงใจ ^^