คือเราแอบชอบรุ่นพี่ที่รร มา2ปีแล้วค่ะ ชอบอยู่อย่างนั้น ทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้เจอได้ใกล้ชิด แต่พี่เขาเป้นคนขี้เขิน(ตอนนั้นพี่เขาอยู่ม.5 ส่วนเราอยู่ม.4) แค่เราหันไปมองพี่เขาก็หลบสายตาแล้ว และพอมาสักพักพี่เขาก็รู้ว่าเราชอบ เราก็เลยเดินหน้าจีบเต็มที่(เดี๋ยวๆๆ เป็นผญที่จีบผชก่อน สตรองป้ะล้ะ55555
)เราก็บอกชอบพี่เขาแต่บอกเป้นข้อความ อยู่ต่อหน้าก็ไม่กล้าพูด และสุดท้ายพี่เขาก็ไม่ได้ชอบเรา แต่เขาไม่ได้พูดกับเราตรงๆนะ เราดูจากพฤติกรรม แต่เวลาคุยกับพี่เขา พี่เขาก็เห้นเราเป้นแบบน้องคนนึง เป็นได้แค่นี้จริงๆ พี่เขาบอกไว้
แล้วพี่เขาก็มีแฟน1(ซึ่งเป็นพี่ม.6) เราก็ห่างกับพี่เขาไป คือแบบไปทักไม่อะไรเลย เรารู้ตัวไงเวลาพี่เขามีแฟนเราก็ไม่ควรยุ่ง จนพี่เขาเลิกกับแฟน เราก็ได้กับไปคุยกับพี่เขาอีก(เราไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้เลยนะ มีแต่พักบ้าง) พี่เขาก้คุยกับเราดีขึ้น จนเราคิดว่าเรามีโอกาศเพิ่มขึ้นมาเลยแหละ พี่เขาก็ชวนเราไปดูหนัง เวลาอยู่รร ก็เดินมาเลี้ยงน้ำ (คือแบบตอนนั้นโคตรดีอะ) แต่มันก็ดีได้แค่แปปเดียวแหละ เพราะแฟน1(พี่ม.6) ก็กลับมาขอคืนดี พี่เขาก็ใจอ่อนและก็กลับไปคุยกับพี่ม.6 พี่เขาก็ไม่มายุ่งอะไรกับเรา และก็บล๊อกเฟสเราไปเลย อยู่รรก็ไม่มาใกล้เรา เดินผ่านยังไม่มอง ตอนนั้นก็เจ็บมากอยู่แหละ เพราะคิดว่าอะไรมันจะดีขึ้น แต่มันกลับตรงกันข้ามกันเลย
เราก็เลิกติดต่อพี่เขาหลายเดือน อยู่ดีๆพี่เขาก็กลับเข้ามาในชีวิตเราอีก กลับมาคุยกับเรา เราก็คุย(ก็บอกแล้วไงว่าไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ ยังไงต้องคบกันแหละ รักมากซะขนาดนี้) และพี่เขาก้บอกว่าคนที่บล๊อกเฟสเราคือแฟนเขา ส่วนตอนนี้เขาเลิกกันไปแล้ว ก็เหมือนเดิมเราก็คุยกับพี่เขาอีกรอบ จนถึงช่วงปิดเทอม เราก็คุยกัน ลอยกระทง ปีใหม่ วันเกิดพี่เขา สงกราน เราก็ไปด้วยกัน(แต่ไปกับเพื่อนพี่เขาและก็เพื่อนเราด้วยประมาณ8คน)
แต่พอเปิดเทอมใหม่ พี่เขาอยุ่ม.6 เราอยู่ม.5 (เป้นปีสุดท้ายที่จะได้ใกล้ชิดกันแล้วนะ) เปิดเทอมมา วันแรกก็มีกินข้าวด้วยกันอะไรแบบนี้ แต่แล้วพี่เขาก็เริ่มห่างกับเราอีกรอบ เราก็รู้อยู่แล้วว่าพี่เขาต้องมีใครแน่ๆ และมันก็จริงๆเพราะพี่เขาชอบน้องม.4ที่เข้ามาใหม่ เราเห้นเดินด้วยกันในรร จนสักพักก็คบกัน เราก็เหมือนเดิม เป้นหมาง๋อย รอเวลาพี่เขาเลิกกับน้องคนนั้น - - เดือนนึงเขาก็เลิกกันแล้ว พี่เขาก็มาคุยกับเรา ทำอยุ่แบบเนี้ยอยู่3-4ครั้ง แต่ทุกครั้งที่พี่เขากลับมา เราไม่เคยถามถึงเรื่องแฟนเก่าพี่เขาเลยนะ -------------> และก็มาถึงครั้งสุดท้ายที่พี่เขากลับมาคุยกับเรา มันเป้นประมาณปลายๆของเทอม2 พี่เขากลับมาคุยกับเรา มาพูดประมาณว่า"เหนื่อยแล้ว คบใครก็ไม่ดีไม่ถูกใจตัวเอง ทิ้งพี่ไปหมด เหลือแต่น้องแหละเนอะที่ไม่ทิ้งพี่อะ" และเขาก็บอกว่าเขาจะไม่ไปชอบใครไปจีบใครใหม่แล้ว เราก็ไม่เชื่อพี่เขาหรอก ยังไงพี่เขาก็ทำไม่ได้ ถึงวันสุดท้าย วันปัจฉิมที่โรงเรียนจัดให้พี่ม.6 วันนั้นเราตั้งใจที่จะบอกรักพี่เขาอีกครั้ง (จำได้ว่าเคยบอกตลอดแหละ แต่ที่ผ่านมาก็บอกเป้นข้อความ ไม่เคยพูดต่อหน้าเลยอยากพูดต่อหน้าบ้าง ถ้าพี่เขาไม่โอเค เราก็จะ. . .พยายามใหม่) เราก็เอาขนมของขวัญไปให้พี่เขา (ตั้งแต่รูปจักกันมาเราไม่เคยมีรูปคู่กับพี่เขาเลย) เราอยากถ่ายรูปคู่กับพี่เขานะ แต่ไม่กล้าขอ จนพี่เขาเดินมาหาเราและก็มาถามเราว่า"ถ่ายรูปกัน" ตอนนั้นก็ทั้งมีความสุขทั้งอยากร้องไห้ในเวลาเดียวกัน ถ่ายรูปเสร็จเราก็จะเดินไปหลบมุมเพราะตอนนั้นอยากร้องไห้มากไม่รู้เป็นอะไร(เป้นเพราะโรงเรียนเปิดเพลงเศร้าด้วยแหละบวกกับความคิดที่คิดว่าจะไม่ได้เจอพี่เค้าแล้ว)พอเราจะเดินไป พี่เขาก็บอกว่า "ไม่คิดจะผูกสายสิญให้เลยหรอ" เราก็เลยผูกสายสิญที่ข้อมือให้พี่เขา ตอนนั้นน้ำตาก็ไหลมาแล้วแหละ
เราก็ไม่กล้าเงยหน้าเลย เพราะรอบๆตัวมี่คนเยอะแยะ มีพวกเพื่อนพี่เขาด้วย เราก็ได้แต่ก้มหน้า จนพี่เขาถามว่า โอเคป่าว เราก็เลยบอกพี่เขาว่ามีอะไรจะคุยด้วย แล้วเราก็ดึงมือพี่เขาไปตรงที่ไม่ค่อยมีคนอยุ่ และเราก็เงยหน้ามองพี่เขา (นามสมมติ สมมติว่าเราชื่อเอ พี่เขาชื่อบี)และเราก็บอกว่า "เอรักพี่บีนะ ที่ผ่านมาเอรู้ว่าพี่บีก็รู้มาตลอด แต่ก็ไม่เข้าใจที่พี่ทำมาตลอดเหมือนกัน ที่เดี๋ยวกลับมาสักพักก็หายไป ไม่รู้เลยว่าพี่ทำไปทำไม แต่ก็ช่างเหอะ เอรักพี่บีนะ บอกหลายรอบแล้วแหละ แต่ไม่เคยได้ฟังคำตอบเลย แต่วันนี้วันสุดท้ายละ ขอฟังคำตอบจากปากพี่หน่อยละกัน ฟังไปให้มันเจ็บเล่นๆแหละ" แล้วพี่เขาก็เงียบมองแต่หน้าเรา ที่ตอนนั้นเราคงเอ๋อมาก เพราะร้องไห้ออกมาเต็มที่ เราเห็นพี่เขาเงียบเราเลยบอกว่า "พูดมาเหอะ" และพี่เขาก็พูด "เอเหมาะจะเป้นคู่หูพี่นะ เออยู่ข้างพี่ตลอดเลย เอดีกับพี่ทุกอย่างแหละ แต่พี่ก็บอกเอไปตั้งแต่วันแรกแล้วไงว่าเราสองคนนั้นเป้นได้แค่พี่น้อง ตั้งแต่วันแรกที่เอเดินเข้ามา พี่ก็เห้นเอเป้นน้องสาวคนนึง และมันก็เป้นได้แค่นั้นแหละ" ตอนนั้นก็ชาอยุ่สักพักนึงแหละ แต่ก็คิดไว้อยุ่แล้วว่าคำตอบจะเป้นแบบนี้ เราก็ยิ้มทั้งที่น้ำตาก็ไหลมาอยู่อย่างนั้นแหละแล้วตอบไปว่า "ตั้งแต่วันแรกที่เอเดินไปหาพี่ เอไม่เคยคิดกับพี่แค่พี่ชายคนนึงเลย แต่ก็ช่างเหอะ55555" แล้วเราก็ทำเป้นหัวเราะ และก็เดินแยกออกไปทางอื่น พี่เข้าก็ยืนเฉยๆ ส่วนเราก็อยู่กับตัวเองสักพัก พอจบงานวันปัจฉิม เรากับพี่เขาก้คุยกับในเฟส แต่ไม่ได้เจอหน้ากันเลย คุยกันแบบนั้นแหละ จนผ่านไป 6 เดือน ที่โรงเรียนเปิดเทอมมาสักพักและมีงานไหว้ครู และเรารู้มาว่าพวกพี่เขาจะมาที่รร เราก็เลยรอเจอตั้งแต่เช้า จนประมาณ1ทุ่มครึ่ง รออยู่อย่างนั้น แต่ก็มีเพื่อนพี่เขาที่มากัน แต่พี่บีกับไม่มา แล้วเราก็เริ่มห่างกัน ห่างกันแบบเห้นได้ชัดเพราะพี่เขาเริ่มไม่ตอบแชท ถามคำตอบคำ มันเป้นพฤติกรรมเวลาที่พี่เขามีคนคุยคนใหม่อยุ่(เราจะกลายเป้นหมาหัวเน่าทันที) เราก็รู้และแต่อนากรู้ว่าคนนั้นคือใคร จนเขาเปิดตัวว่าคบกัน นั้นก้คือแฟน1 พี่ม.6คนนั้น คนที่พี่บีเคยคบ แล้วเขาก็เรียนมหาลัยเดียวกัน อยู่ด้วยกันตลอด และตอนนี้ก็คบกันอยู่ ~~~สุดท้ายก็เป้นได้แค่นี้ แต่ก็บอกเลยว่ายังรอพี่เขาอยู่ ตอนนี้ก็พักอยู่ พักนะไม่ได้ยอมแพ้~~~
#ที่เอามาเล่านี่ก็เพราะอยากให้ทุกคนรู้ถึงความเขลาของเราเองแหละ5555 แต่เรารักพี่เขาจริงๆ และก็ยังบอกตัวเองตลอดว่า จะเป้นแฟนพี่เขาให้ได้.
#แต่ไม่ใช่ว่าระหว่างรอก็รออย่างเดียวนะ มันก็ต้องมีไอเทมแก้เบื่อกันบ้างแหละ5555 แต่ไอเทมก็แค่ไอเทม พี่เขาก็คือพี่เขา
แอบชอบรุ่นพี่มา2ปี ทำได้แค่แอบชอบ??
แล้วพี่เขาก็มีแฟน1(ซึ่งเป็นพี่ม.6) เราก็ห่างกับพี่เขาไป คือแบบไปทักไม่อะไรเลย เรารู้ตัวไงเวลาพี่เขามีแฟนเราก็ไม่ควรยุ่ง จนพี่เขาเลิกกับแฟน เราก็ได้กับไปคุยกับพี่เขาอีก(เราไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้เลยนะ มีแต่พักบ้าง) พี่เขาก้คุยกับเราดีขึ้น จนเราคิดว่าเรามีโอกาศเพิ่มขึ้นมาเลยแหละ พี่เขาก็ชวนเราไปดูหนัง เวลาอยู่รร ก็เดินมาเลี้ยงน้ำ (คือแบบตอนนั้นโคตรดีอะ) แต่มันก็ดีได้แค่แปปเดียวแหละ เพราะแฟน1(พี่ม.6) ก็กลับมาขอคืนดี พี่เขาก็ใจอ่อนและก็กลับไปคุยกับพี่ม.6 พี่เขาก็ไม่มายุ่งอะไรกับเรา และก็บล๊อกเฟสเราไปเลย อยู่รรก็ไม่มาใกล้เรา เดินผ่านยังไม่มอง ตอนนั้นก็เจ็บมากอยู่แหละ เพราะคิดว่าอะไรมันจะดีขึ้น แต่มันกลับตรงกันข้ามกันเลย
แต่พอเปิดเทอมใหม่ พี่เขาอยุ่ม.6 เราอยู่ม.5 (เป้นปีสุดท้ายที่จะได้ใกล้ชิดกันแล้วนะ) เปิดเทอมมา วันแรกก็มีกินข้าวด้วยกันอะไรแบบนี้ แต่แล้วพี่เขาก็เริ่มห่างกับเราอีกรอบ เราก็รู้อยู่แล้วว่าพี่เขาต้องมีใครแน่ๆ และมันก็จริงๆเพราะพี่เขาชอบน้องม.4ที่เข้ามาใหม่ เราเห้นเดินด้วยกันในรร จนสักพักก็คบกัน เราก็เหมือนเดิม เป้นหมาง๋อย รอเวลาพี่เขาเลิกกับน้องคนนั้น - - เดือนนึงเขาก็เลิกกันแล้ว พี่เขาก็มาคุยกับเรา ทำอยุ่แบบเนี้ยอยู่3-4ครั้ง แต่ทุกครั้งที่พี่เขากลับมา เราไม่เคยถามถึงเรื่องแฟนเก่าพี่เขาเลยนะ -------------> และก็มาถึงครั้งสุดท้ายที่พี่เขากลับมาคุยกับเรา มันเป้นประมาณปลายๆของเทอม2 พี่เขากลับมาคุยกับเรา มาพูดประมาณว่า"เหนื่อยแล้ว คบใครก็ไม่ดีไม่ถูกใจตัวเอง ทิ้งพี่ไปหมด เหลือแต่น้องแหละเนอะที่ไม่ทิ้งพี่อะ" และเขาก็บอกว่าเขาจะไม่ไปชอบใครไปจีบใครใหม่แล้ว เราก็ไม่เชื่อพี่เขาหรอก ยังไงพี่เขาก็ทำไม่ได้ ถึงวันสุดท้าย วันปัจฉิมที่โรงเรียนจัดให้พี่ม.6 วันนั้นเราตั้งใจที่จะบอกรักพี่เขาอีกครั้ง (จำได้ว่าเคยบอกตลอดแหละ แต่ที่ผ่านมาก็บอกเป้นข้อความ ไม่เคยพูดต่อหน้าเลยอยากพูดต่อหน้าบ้าง ถ้าพี่เขาไม่โอเค เราก็จะ. . .พยายามใหม่) เราก็เอาขนมของขวัญไปให้พี่เขา (ตั้งแต่รูปจักกันมาเราไม่เคยมีรูปคู่กับพี่เขาเลย) เราอยากถ่ายรูปคู่กับพี่เขานะ แต่ไม่กล้าขอ จนพี่เขาเดินมาหาเราและก็มาถามเราว่า"ถ่ายรูปกัน" ตอนนั้นก็ทั้งมีความสุขทั้งอยากร้องไห้ในเวลาเดียวกัน ถ่ายรูปเสร็จเราก็จะเดินไปหลบมุมเพราะตอนนั้นอยากร้องไห้มากไม่รู้เป็นอะไร(เป้นเพราะโรงเรียนเปิดเพลงเศร้าด้วยแหละบวกกับความคิดที่คิดว่าจะไม่ได้เจอพี่เค้าแล้ว)พอเราจะเดินไป พี่เขาก็บอกว่า "ไม่คิดจะผูกสายสิญให้เลยหรอ" เราก็เลยผูกสายสิญที่ข้อมือให้พี่เขา ตอนนั้นน้ำตาก็ไหลมาแล้วแหละ
#ที่เอามาเล่านี่ก็เพราะอยากให้ทุกคนรู้ถึงความเขลาของเราเองแหละ5555 แต่เรารักพี่เขาจริงๆ และก็ยังบอกตัวเองตลอดว่า จะเป้นแฟนพี่เขาให้ได้.
#แต่ไม่ใช่ว่าระหว่างรอก็รออย่างเดียวนะ มันก็ต้องมีไอเทมแก้เบื่อกันบ้างแหละ5555 แต่ไอเทมก็แค่ไอเทม พี่เขาก็คือพี่เขา