เราไม่ลุกให้คนอื่นนั้ง เราผิดมั้ยคะ

เรื่องมีอยู่ว่า...
เราเดินทางกลับบ้านด้วยรถเมล์ ซึ่งเวลานั้นเป็นเวลาเลิกงาน 6 โมงกว่าๆ  ช่วงนั้นผู้โดยสารเยอะ รถก็ติด ก็ยื่นอยู่บนรถเมล์เรื่อยๆ จนกระทั่งคนเริ่มทะยอยลงไป เราเห็นที่นึงคนเพิ่งลุกลงไปและยังไม่มีใคนกล้านั่ง เ(เป็นเก้าอี้2ที่นั่ง มีคนนั่งอยู่แล้วริมหน้าต่างหนึ่งคน เราเลยเดินไปนั่ง เราปวดขามากกก ตัวก็เตี้ย โหนรถเมล์ลำบาก)

เรานั่งฟังเพลงและหาร้านอาหารเน็ตอยู่ รถเมล์ก็จอดป้ายรถเมล์นึง คนขึ้นเยอะพแสมควร เราใช้หางตากวาดดูรอบๆ เผื่อมีแก่ เด็ก คนท้อง หรือคนพิการขึ้นมา จะได้ลุกให้นั่ง แต่ไม่มี มีแต่นักศึกษามายืนข้างๆ ก็เลยนั่งต่อไป 

แล้วก็เป็นบทสนทนาดังขึ้น
นางริมหน้าต่าง : อ้าววว มาได้ยังไง
นศศ : พูดอะไรสักอย่าง เราไม่ได้ใส่ใจ ฟังเพลง+หาของกิน
นางริมหน้าต่าง : นั่งมั้ย??
นศศ : พูดอะไรสักอย่าง ไม่ได้ยิน
เรา : ยังเล่นโทรศัพท์อยู่ แต่หางตามองว่าจะลุกหรือป่าว
นางริมหน้าต่าง : เงียบไปแปปนึง แล้วก็พูดเสียงดังมาทางเรา "เขาไม่ให้นั่งอะ!!"
เรา : ยังก้มหน้าอยู่ คิดในใจ (กรูเหรอ??? กรูต้องลุกให้พวกเธอนั่งคุยกันเหรอ??)
นศศ : นิ่ง
นางริมหน้าต่าง : ไม่เป็นไรๆ

แล้วนางก็เงียบยาว จนถึงที่หมายของตัวเองแล้วก็ลงไปพร้อมกับน้องนศศ.

สรุปแล้ว เป็นเราเองที่ไม่มีมารยาทหรอคะ?? เราละอายใจมากค่ะ เพราะเค้าจงใจพูดดังๆเหมือนจะบอกว่าเราใจดำ หรือเราใจดำจริงๆ ถ้าเราเป็นอย่างนั้น เราจะได้ปรับปรุงตัว ขอคำแนะนำด้วยค่ะ