ร้องไห้ทุกทีที่ไปสถานที่เก่าๆที่เรา2คนเคยเดินด้วยกัน

วันนี้เราไปซื้อเครื่องซักผ้าที่เซนทันลาดพร้าว เราก็ทำใจไว้ส่วนหนึ่งแล้วนะคะ ว่าจะไม่ร้องไห้ ถ้าเดินผ่านจุดที่เราเคยเดินเที่ยวกับเขา เราจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่มา คือ เรามากับเขา มากินไอติมร้านประจำ มาเดินโซนเครื่องใช้ไฟฟ้าด้วยกัน ไปดูแผนกทีวีด้วยกัน ตอนนั้นเราอยากซื้อทีวี เลยชวนเขาไปดู วันนี้เราจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ร้องไห้โหที่ห้างเซนทันเลย ภาพเก่าๆที่เรากับคนรักเดินเล่นกัน ดูโซนนั้นโซนนี้ ยืนบนบันไดเลื่อนขั้นเดียวกัน จับมือเดินไปด้วยกัน ไปซื้อกระเป๋าตังค์ด้วยกัน ภาพรอยยิ้มของเขายังฝังใจเราอยู่ ภาพเหล่านั้นมันทำให้เราคิดถึงเขามาก แต่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากการร้องไห้ออกมา ความคิดถึงในความทรงจำเก่าๆมันทรมานมากเลยนะ

เขาจะคิดถึงเราบ้างไหม