เรื่องมีอยู่ว่า ผมอยู่บ้านเดียวกับน้องมาตั้งแต่เด็กๆ น้องคนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของผม มันชอบดูเมะและอ่านมังงะมากๆ ดูตั้งแต่10-11ขวบ
ผมดูและอ่านกับมันตลอด แต่ไม่เคยรู้สึกชอบจนบ้าเท่ามันเลยสักครั้ง เวลามันดูมันชอบมีพฤติกรรมแปลกๆ เช่น จิกหมอน มุดผ้าห่ม เบะปาก กรี๊ดเบาๆ มีบิดตัวบ้างเล็กน้อย บางครั้งก็ครางเสียงดัง

ผมดูเมะกับมัน แทบไม่ขำเมะ ขำที่พฤติกรรมมันมากกว่า 555555555
เข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนผมเรียนจบม.6 ผมสอบติดมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด ผมจึงต้องไปอยู่หอที่แถวมหาลัยครับ ไม่ได้อยู่บ้านดูเมะกับมันละ มันก็ดูเมะต่อไปไม่สนใจเลย ว่าผมจะไปอยู่หอที่ไหน อย่างไร (เมะคงสำคัญกว่าพี่มัน หึหึ

) ผมก็เลยปล่อยมัน คิดในใจว่า "กูไปละนะ

ราก

" เวลาวันหยุดหรือวันไหนตังจะหมด ผมก็จะกลับบ้านครั้งนึง แต่ก็ไม่ได้ไปนั่งดูเมะกับไอ้น้องคนนี้เลย
เวลาผ่านไป ผมขึ้นปี3ครับ ผมย้ายมาเรียนที่ กทม ทำให้ผมได้กลับมาอยู่บ้านที่แสนสุขในที่สุด หลังจากอยู่ได้สักสัปดาห์นึง เวลาประมาณห้าทุ่มกว่าๆ ผมเริ่มอยากดูเมะกับมันเหมือนเมื่อก่อนละ ผมเลยเดินขึ้นไปหามันที่ห้อง ได้ยินเสียงลิเกดังมาจากห้องมัน

นาทีนั้น ผมแปลกใจมาก ใครมาเปิดไรที่ห้องมัน ผมตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปดูว่า ใครกันแน่ที่เปิดลิเก ผ่างงงง... เจอมันครับ! อยู่ในห้องคนเดียว ทำหน้าฟิน ตาเยิ้ม ยิ้มปากฉีก มองมาที่ผม ผมเลยถามมันว่า "เปิดไรฟังอ่ะ ลิเกหรอ?

" มันหัวเราะเสียงดังแล้วชวนผมอ่านมังงะกับมัน ผมก็นั่งอ่านไปสักพัก สงสัยจนเปิดปากถามต่อว่า "นี่อ่านมังงะไป ฟังลิเกไปหรอ?" มันตอบว่า "อืมมม ใช่แล้วว" ผมก็ตกใจพร้อมกับพูดต่อว่า "บ้าาา!! มันเข้ากันได้ด้วยหรอวะ 555555

" มันก็หัวเราะไม่หยุด แล้วพูดสวนกลับมาประมาณว่า มันค้นพบสไตล์ใหม่แล้ว อ่านมังงะได้อารมณ์ถึงขีดสุด

ผมถามต่ออีกว่า "เป็นแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน?" มันตอบสวนกลับมาทันทีว่า "ไม่ต้องรู้หรอก แล้วทำไมคนเขาเวลาอ่านหนังสือสอบ ทำการบ้าน แล้วต้องฟังเพลงด้วย? แบบนี้ก็เหมือนกันแหละ แค่เพลงคนละแนว" แล้วมันก็ขำต่อสักพัก ผมได้แต่ทำหน้างง แล้วอ่านมังงะพร้อมฟังลิเกในขณะเดียวกันกับมันด้วยจนแยกย้ายไปนอนกัน..
หลังจากเหตุการณ์นั้นเป็นต้นมา มันก็จะเปิดลิเกฟังไปด้วยในขณะที่อ่านมังงะตลอดจนถึงปัจจุบัน แต่ความบ้าของมันคือ มันยังคงจิกหมอน มุดผ้าห่ม เบะปาก กรี๊ดเบาๆ มีบิดตัวบ้างเล็กน้อย บางครั้งก็ครางเสียงดังเหมือนเดิมครับ 5555555555

เรื่องมีประมาณนี้แหละครับ จึงอยากมาถามเพื่อนชาวพันทิปบ้าง ว่าเคยเจอพฤติกรรมแปลกๆแบบนี้มั้ย?
ปล.1 น้องผมเป็นผู้ชายนะครับ ตอนนี้อายุ 16 ปีละ ส่วนผมอายุ 20 ปีละครับ
ปล.2 ผมรู้สึกดีนะครับที่น้องผมฟังลิเก ดีใจที่เด็กรุ่นใหม่ยังสนใจในการละเล่นของไทยอยู่ ไม่มากก็น้อย เห็นมันฟังลิเก ผมก็ยิ้มตลอด

ปล.3 ถ้าบทตวามนี้ยืดเยื้อหรือยาวไป ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลย
น้องผมเปิดลิเกฟังทุกครั้ง ก่อนที่มันจะอ่านเมะทุกครั้งครับ แบบนี้ก็ได้หรอครับ? 55555555
ผมดูและอ่านกับมันตลอด แต่ไม่เคยรู้สึกชอบจนบ้าเท่ามันเลยสักครั้ง เวลามันดูมันชอบมีพฤติกรรมแปลกๆ เช่น จิกหมอน มุดผ้าห่ม เบะปาก กรี๊ดเบาๆ มีบิดตัวบ้างเล็กน้อย บางครั้งก็ครางเสียงดัง
เข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนผมเรียนจบม.6 ผมสอบติดมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด ผมจึงต้องไปอยู่หอที่แถวมหาลัยครับ ไม่ได้อยู่บ้านดูเมะกับมันละ มันก็ดูเมะต่อไปไม่สนใจเลย ว่าผมจะไปอยู่หอที่ไหน อย่างไร (เมะคงสำคัญกว่าพี่มัน หึหึ
เวลาผ่านไป ผมขึ้นปี3ครับ ผมย้ายมาเรียนที่ กทม ทำให้ผมได้กลับมาอยู่บ้านที่แสนสุขในที่สุด หลังจากอยู่ได้สักสัปดาห์นึง เวลาประมาณห้าทุ่มกว่าๆ ผมเริ่มอยากดูเมะกับมันเหมือนเมื่อก่อนละ ผมเลยเดินขึ้นไปหามันที่ห้อง ได้ยินเสียงลิเกดังมาจากห้องมัน
หลังจากเหตุการณ์นั้นเป็นต้นมา มันก็จะเปิดลิเกฟังไปด้วยในขณะที่อ่านมังงะตลอดจนถึงปัจจุบัน แต่ความบ้าของมันคือ มันยังคงจิกหมอน มุดผ้าห่ม เบะปาก กรี๊ดเบาๆ มีบิดตัวบ้างเล็กน้อย บางครั้งก็ครางเสียงดังเหมือนเดิมครับ 5555555555
ปล.1 น้องผมเป็นผู้ชายนะครับ ตอนนี้อายุ 16 ปีละ ส่วนผมอายุ 20 ปีละครับ
ปล.2 ผมรู้สึกดีนะครับที่น้องผมฟังลิเก ดีใจที่เด็กรุ่นใหม่ยังสนใจในการละเล่นของไทยอยู่ ไม่มากก็น้อย เห็นมันฟังลิเก ผมก็ยิ้มตลอด
ปล.3 ถ้าบทตวามนี้ยืดเยื้อหรือยาวไป ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลย