เข้ามาตอบและอยากเป็นกำลังใจให้กับเจ้าของกระทู้นะคะ

เป็นคนหนึ่งที่เข้าข่ายแฟนของจขกท...น่าจะพอบอกความรู้สึกของผู้หญิงที่มีฐานะมากกว่าและคบกับแฟนที่มีน้อยกว่าได้ดี
อาจจะพอให้มุมมอง จขกท ได้บางอย่างและเข้าใจความรู้สึกของหัวใจผู้หญิง

จริงอยู่ที่จขกท...อาจจะไม่สามารถพาไปกินร้านอาหารแพงๆ ได้ หรือซื้อของขวัญแพงๆ
แต่หัวใจของผู้หญิงที่รำรวยบางคนก็ไม่สามารถซื้อได้ด้วยสิ่งเหล่านั้นนะคะ

พี่เองรักแฟนที่เป็นนักเรียนทุน ฐานนะยากจนมาก สมัยเจอกันเขาต้องใส่เสื้อผ้าเก่าๆ นั่งคำนวนเงินต่อมื้ออาหารไม่ให้ตัวเองกินเกินเท่าไร
แต่สิ่งที่ทำให้ซื้อใจพี่กลับไม่ใช่ข้าวของราคาแพงหรืออาหารมื้อแพงๆค่ะ

ตอนนั้นสมัยเมื่อนานมาแล้ว ตอนนี้แก่แล้ว

มีผู้ชายเข้ามาในชีวิตหลายคน คนหนึ่งขับรถเบนซ์ที่บ้านเป็นเจ้าของร้านทองหลายสาขา บางคนก็เป็นลูกชายเจ้าของบ้านจัดสรร
พาไปกินอาหารแพงๆอย่างที่จขกท. ว่าไว้

แต่สิ่งที่ซื้อใจพี่รู้ไหมคะว่าอะไร มีหลายอย่างมาก ที่พี่ยังพอนึกขึ้นมาได้
1. ที้บ้านพี่มีแมวค่ะ วันหนึ่งพี่ซื้อของเล่นแมวมาจากตลาดนัดที่มหาวิทยาลับ แล้วของเล่นแมวมันชำรุด พี่ทิ้งไปแล้ว ไม่สนใจอะไร พอตอนเย็น พี่จะกลับบ้านเห็นของเล่นแมวที่ซ่อมแล้วมาวางบนกระเป๋าคอมพิวเตอร์ของเรา ซึ่งในห้องนั้นมีเขานั่งอยู่คนเดียว ตอนนั้นรู้สึกเหมือนหัวใจอุ่นวาบโดยไม่รู้ตัว
2. เมื่อก่อนตอนพี่เรียนอยู่ ชอบอ่านหนังสือที่ห้องสมุดของคณะจนค่ำ ส่วนใหญ่นักศึกษาคนอื่นๆก็จะกลับไปหมดแล้ว แต่ตอนนั้นสังเกตเสมอเห็นนักเรียนทุน (แฟนพี่) นั่งอ่านหนังสือเป็นเพื่อนตลอด โดยไม่พูดไม่จา ไม่พูดกับพี่สักคำค่ะเป็นปีที่เขาทำแบบนั้น  นั่งรอจนที่บ้านพี่มารับทุกครั้ง ตอนหลังเขามาเฉลยว่านั่งรอเป็นเพื่อนเพราะเป็นห่วง

อีกหลายสิ่งที่คงเล่าไม่หมด ประเด็นสำคัญคือเป็นสิ่งที่ไม่ใช่เงินซื้อหา แต่ใช้ความจริงใจในการทำ
ผู้ชายคนอื่นซื้อข้าวของมาให้เรามากมาย แต่สิ่งที่ทำให้ประทับใจคือสิ่งน้อยๆและความจริงใจที่เขาแสดงออกโดยไม่มองข้าม

แฟนของจขกท น่าจะเป็นแบบพี่ ที่แฟนน้องอยากพาน้องไปกินของแพงๆ เพราะอยากให้น้องได้กินอย่างที่เขากิน พี่ก็เคยทำแบบแฟนน้องทำ

ในใจพี่ไม่ได้คิดอะไร อยากให้เขากินของดีๆ ใส่เสื้อผ้าดีๆ มีความเป็นอยู่ที่ดี ไม่ใช่เพราะพี่อับอายนะคะที่เขาเดินข้างเรา แค่อยากให้เขาได้สิ่งดีๆเท่านั้น และรู้สึกแย่ที่ทำไมตัวเองสบายจัง มีของดีใช้ แต่เห็นแฟนลำบาก มันเป็นความรู้สึกแบบนั้น ไม่ได้ตั้งใจดูถูกหรืออะไร

เพราะฉะนั้นสิ่งที่จขกท ทำได้คือแสดงความจริงใจ ให้ความสำคัญกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ เช่นซื้อกิ๊บติดผมให้ ซื้อครีมทามือให้  ไม่จำเป็นต้องราคาแพง คอยห่วงใยเขา ทำให้เขาเห็นว่าเราไม่ได้ต้องการเงินเขา แต่ในขณะเดียวกัน จขกท ก็ต้องขยันด้วยนะคะ ไม่ยอมแพ้ อย่าท้อถอย ขยันทำงาน หาลู่ทาง แสดงให้เขาเห็นว่าเราก็กลุ้มใจนะกับเรื่องนี้ ทุกอย่างน่าจะโอเคนะคะ

แต่อย่างไรก็ตามก็เผื่อใจไว้บ้าง เพราะพี่เคยเห็นเพื่อนพี่บางคู่ที่คล้ายๆกับน้องสุดท้ายก็ต้องเลิกรา พี่คิดว่าตอนนี้สำคัญที่ตัวเรา ตั้งใจพัฒนาตัวเองให้ดี เป็นคนดี ดูแลคนรักด้วยความจริงใจอย่างดี แต่ใจก็เผื่อไว้บ้าง เพราะบางทีครอบครัวของฝายหญิงอาจจะรับไม่ได้ ส่วนใหญ่ที่เลิกรากันมักเป็นคนรอบข้างฝ่ายหญิงที่ไม่เห็นด้วย ตามประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

ปล. นี่เป็นครั้งแรกที่แสดงความคิดเห็นในพันทิฟเพราะอยากให้กำลังใจน้องจริงๆ ปกติจะอ่านของคนอื่นเขาค่ะ