สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าถึงเพื่อนคนนึงของเรา เพื่อนที่ต่อไปเราอาจจะไม่ใช่เพื่อนกันแล้วก็ได้
เรื่องมันเกิดมาหลายครั้งมากแล้ว รวมทั้งวันนี้ก็ด้วย เพื่อนเราคนนี้เป็นผู้ชายค่ะ เค้าชอบพูดบั่นทอนความรู้สึกบ่อยๆ ตัดกำลังใจเพื่อนบ้าง แต่เราก็บอกตัวเองนะว่านางเป็นครแบบนั้นอยู่แล้ว พยายามเป็นเพื่อนกับนางต่อไป แต่วันนี้เราไม่ไหวแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้เราอารมณ์ไม่ค่อยดีด้วย แล้วนางยืมของเราไปใช้ แค่ดินสอเอง เราเลยถามเพื่อจะเอาไปใช้บ้างเพราะมันเป็นของเรา นางบอกไม่รู้ เราเลยหันกลับมาแล้วพูดว่าทำไมไม่เอามาคืนกับตัวเอง นางคงเห็นว่าเราชักสีหน้าใส่ ซึ่งเราเปล่าเลย แล้วเราก็ทำงานต่อไป ซักพักนางเดินเอาดินสอมาคืน แล้วบอกว่า "ไม่ต้องชักสีหน้าก็ได้นะ ทีหลังจะได้ไม่ยืม" แล้วก็ทำสีหน้าแบบ..
แล้วนางก็เดินออกไป เราก็นึกว่าจะจบแค่นั้น แต่นางเดินกลับมาพร้อมกับดินสออีกเป็นกำมือเหมือนนางไปซื้อมา ขว้างใส่เลย (ย้ำว่าขว้าง) เราก็ว่าอะไรวะ แค่ดินสอแค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่อง ประชดทำไม เหมือนเราทนไม่ไหวมั้งเราเลยร้องไห้ออกมา เหมือนมันอัดอั้นมาหลายเรื่องแล้ว นางทำแบบนี้กับเรามาหลายครั้งแล้ว ทั้งประชดแรงๆ พูดแรงๆ โพสด่าเราบ้าง เราเบื่อแล้วเลยคิดว่าจะเลิกเป็นเพื่อนกับนาง เจอนางให้น้อยที่สุด เพราะนาวเป็นคนตรง แรง คิดปุ๊ปพูดปั๊ป ก็ไม่รู้ว่านางรู้ตัวบ้างรึเปล่า ว่าสิ่งที่พูดที่ทำออกมา มันทำร้ายจิตใจเพื่อน เพื่อนคนอื่นก็บอกว่านางเป็นคนพูดไม่คิด ตอนแรกเราก็เชื่ออย่างนั้นแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว การที่เราหยุดพูดหรือคุยกับคนที่เราไม่สบายใจ ทำให้เราไม่มีความสุข เราว่าดีที่สุดแล้ว
ทำเพื่อตัวเองบ้าง บางคนอาจจะคิดว่าเรื่องมันปัญญาอ่อน เรื่องแค่นี้เอง ทำไมต้องเลิกเป็นเพื่อนด้วนหรอ?
แต่กับเราเหมือนเราให้เพื่อนเต็ม 100 ตลอด แต่เพื่อนทำแบบี้กับเราตลอด ทำให้เราคิดได้ว่ามีเพื่อนอีกตั้งเยอะที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ มีความสุข ไม่ต้องมาร้องไห้เพราะคำพูดที่ไม่คิด คำพูดจากคนที่เป็นเพื่อน
-สุดท้ายนี้เราอยากขอคำแนะนำจากเรื่องที่เล่าค่ะ อยากรู้ว่าถ้าเพื่อนๆเจอเหตุการณ์คล้ายๆกัน จะทำยังไงกันคะ..
นี่กูเพื่อนนะ
เรื่องมันเกิดมาหลายครั้งมากแล้ว รวมทั้งวันนี้ก็ด้วย เพื่อนเราคนนี้เป็นผู้ชายค่ะ เค้าชอบพูดบั่นทอนความรู้สึกบ่อยๆ ตัดกำลังใจเพื่อนบ้าง แต่เราก็บอกตัวเองนะว่านางเป็นครแบบนั้นอยู่แล้ว พยายามเป็นเพื่อนกับนางต่อไป แต่วันนี้เราไม่ไหวแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้เราอารมณ์ไม่ค่อยดีด้วย แล้วนางยืมของเราไปใช้ แค่ดินสอเอง เราเลยถามเพื่อจะเอาไปใช้บ้างเพราะมันเป็นของเรา นางบอกไม่รู้ เราเลยหันกลับมาแล้วพูดว่าทำไมไม่เอามาคืนกับตัวเอง นางคงเห็นว่าเราชักสีหน้าใส่ ซึ่งเราเปล่าเลย แล้วเราก็ทำงานต่อไป ซักพักนางเดินเอาดินสอมาคืน แล้วบอกว่า "ไม่ต้องชักสีหน้าก็ได้นะ ทีหลังจะได้ไม่ยืม" แล้วก็ทำสีหน้าแบบ..
แล้วนางก็เดินออกไป เราก็นึกว่าจะจบแค่นั้น แต่นางเดินกลับมาพร้อมกับดินสออีกเป็นกำมือเหมือนนางไปซื้อมา ขว้างใส่เลย (ย้ำว่าขว้าง) เราก็ว่าอะไรวะ แค่ดินสอแค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่อง ประชดทำไม เหมือนเราทนไม่ไหวมั้งเราเลยร้องไห้ออกมา เหมือนมันอัดอั้นมาหลายเรื่องแล้ว นางทำแบบนี้กับเรามาหลายครั้งแล้ว ทั้งประชดแรงๆ พูดแรงๆ โพสด่าเราบ้าง เราเบื่อแล้วเลยคิดว่าจะเลิกเป็นเพื่อนกับนาง เจอนางให้น้อยที่สุด เพราะนาวเป็นคนตรง แรง คิดปุ๊ปพูดปั๊ป ก็ไม่รู้ว่านางรู้ตัวบ้างรึเปล่า ว่าสิ่งที่พูดที่ทำออกมา มันทำร้ายจิตใจเพื่อน เพื่อนคนอื่นก็บอกว่านางเป็นคนพูดไม่คิด ตอนแรกเราก็เชื่ออย่างนั้นแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว การที่เราหยุดพูดหรือคุยกับคนที่เราไม่สบายใจ ทำให้เราไม่มีความสุข เราว่าดีที่สุดแล้ว
ทำเพื่อตัวเองบ้าง บางคนอาจจะคิดว่าเรื่องมันปัญญาอ่อน เรื่องแค่นี้เอง ทำไมต้องเลิกเป็นเพื่อนด้วนหรอ?
แต่กับเราเหมือนเราให้เพื่อนเต็ม 100 ตลอด แต่เพื่อนทำแบบี้กับเราตลอด ทำให้เราคิดได้ว่ามีเพื่อนอีกตั้งเยอะที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ มีความสุข ไม่ต้องมาร้องไห้เพราะคำพูดที่ไม่คิด คำพูดจากคนที่เป็นเพื่อน
-สุดท้ายนี้เราอยากขอคำแนะนำจากเรื่องที่เล่าค่ะ อยากรู้ว่าถ้าเพื่อนๆเจอเหตุการณ์คล้ายๆกัน จะทำยังไงกันคะ..