หลังๆมานี้ นักโทษมักจะออกจากคุกเร็วขึ้น ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
หากแต่มีบางส่วนกลับมาทำผิดอีกครั้ง และเกรงกลัวต่อบทลงโทษจำคุกน้อยลงเพราะเคยได้รับโทษไปแล้ว
จึงอยากให้มีการเนรเทศนักโทษบางประเภทหลังปล่อยตัวออกจากคุก ให้ไม่สามารถเข้า พักอาศัย และทำงานในจังหวัดที่เคยกระทำความผิด
ด้วยสาเหตดังนี้
1. เพื่อความปลอดภัย ความสบายใจของพยาน และผู้เสียหาย
2. เพื่อป้องกันการกลับมาทำความผิดซ้ำๆในจังหวัดเดิม
3. ง่ายต่อการดูแลป้องกันอาชญากรรม
จริงๆก็ไม่ใช่เรื่องใหม่อะไร ชาวต่างชาติทำความผิดในไทยพ้นโทษก็ไม่ให้เข้าประเทศ จะไม่ว่าเหตผลใดก็คล้ายๆกัน
ลองคิดดูว่าหากข่มขืนแล้วพ้นโทษออกมาแค่ไม่กี่เดือน ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนต้องกลัวเจอคนร้ายไปตลอดชีวิต
รวมถึงพยานแจ้งจับมาเฟียหรือยาเสพติด ไม่กล้าให้ความร่วมมือเจ้าหน้าที่ เพราะกลัวคนร้ายกลับมาแก้แค้น
และมันยุติธรรมหรือ ที่บางจังหวัดพัฒนาจนเจริญทางภายนอกและจิตใจ
แต่กลับมีอาชญากรข้างนอกที่ไม่เคยเกี่ยวข้อง ไม่เคยทำเพื่อจังหวัดนั้นเลยมาเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆ และทำร้ายคนในจังหวัดนั้นๆ
หากมีการเนรเทศจริง คนร้ายจะไม่สามารถมาซ่องสุมที่จังหวัดใดจังหวัดหนึ่ง จนกำลังของเจ้าหน้าที่ไม่พอ
และลดประสิทธิภาพของกลุ่มอาชญากร เพราะระดมพลได้ยากขึ้น
เช่น นาย A กับ นาย B และนาย C เจอกันในคุก หลังพ้นจำคุกก็ออกมารวมทีมกันปล้น โดยวางแผนปล้นที่กรุงเทพ
แต่นาย A เป็นผู้นำถนัดวางแผน แต่ไม่สามารถเข้าจังหวัดกรุงเทพ จังหวัดที่จะลงมือปล้น
นาย B ถนัดงัดแงะ แต่ไม่สามารถเข้าเชียงใหม่ จังหวัดที่ใช่หลบหนีซ่อนตัว
นาย C ถนัดเรื่องอาวุธ ไม่สามารถเข้าจังหวัดอุบลฯ จังหวัดที่จัดเก็บ จัดหาอาวุธมาลงมือ
ทำให้จังหวัดที่ลงมือได้เหลือน้อยลงเรือยๆ ทุกครั้งที่ลงมือ
ข้อยกเว้น ยกเว้นจังหวัดที่กำเนิด จะไม่มีการเนรเทศออกจากจังหวัดที่กำเนิด
หรือจังหวัดที่เป็นเจ้าของบ้านและเป็นเจ้าบ้าน(หากไม่มีเงินชดใช้ผู้เสียหาย ต้องบังคับคดียึดบ้านที่จังหวัดนั้นๆด้วย)
ทางผ่านของการเดินทางไปสนามบิน ทางผ่านของรถไฟ รถทัวร์ ที่มีเส้นทางและเวลาชัดเจน
หรือ ใช้พาสปอตและต้องแจ้ง ตม.ของแต่ละจังหวัดเพื่อขออนุญาติ
แน่นอนว่ามันจะไม่มีประโยชน์เลย หากมีกฏแต่บังคับไม่ได้จริง
โดยใครก็ได้ โดยเฉพาะผู้เคยเสียหาย สามารถแจ้งจับทันที่ที่เห็น บุคคลที่ถูกเนรเทศกลับมา
ทางการมีสุ่มตรวจทุก 3เดือน 1 ปี 5 ปี เพื่อติดตามว่าผู้ถูกเนรเทศพักอาศัยอยู่ที่ใด
อยากให้มีการเนรเทศนักโทษพ้นจำคุก ออกนอกจังหวัดที่ทำความผิด
หากแต่มีบางส่วนกลับมาทำผิดอีกครั้ง และเกรงกลัวต่อบทลงโทษจำคุกน้อยลงเพราะเคยได้รับโทษไปแล้ว
จึงอยากให้มีการเนรเทศนักโทษบางประเภทหลังปล่อยตัวออกจากคุก ให้ไม่สามารถเข้า พักอาศัย และทำงานในจังหวัดที่เคยกระทำความผิด
ด้วยสาเหตดังนี้
1. เพื่อความปลอดภัย ความสบายใจของพยาน และผู้เสียหาย
2. เพื่อป้องกันการกลับมาทำความผิดซ้ำๆในจังหวัดเดิม
3. ง่ายต่อการดูแลป้องกันอาชญากรรม
จริงๆก็ไม่ใช่เรื่องใหม่อะไร ชาวต่างชาติทำความผิดในไทยพ้นโทษก็ไม่ให้เข้าประเทศ จะไม่ว่าเหตผลใดก็คล้ายๆกัน
ลองคิดดูว่าหากข่มขืนแล้วพ้นโทษออกมาแค่ไม่กี่เดือน ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนต้องกลัวเจอคนร้ายไปตลอดชีวิต
รวมถึงพยานแจ้งจับมาเฟียหรือยาเสพติด ไม่กล้าให้ความร่วมมือเจ้าหน้าที่ เพราะกลัวคนร้ายกลับมาแก้แค้น
และมันยุติธรรมหรือ ที่บางจังหวัดพัฒนาจนเจริญทางภายนอกและจิตใจ
แต่กลับมีอาชญากรข้างนอกที่ไม่เคยเกี่ยวข้อง ไม่เคยทำเพื่อจังหวัดนั้นเลยมาเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆ และทำร้ายคนในจังหวัดนั้นๆ
หากมีการเนรเทศจริง คนร้ายจะไม่สามารถมาซ่องสุมที่จังหวัดใดจังหวัดหนึ่ง จนกำลังของเจ้าหน้าที่ไม่พอ
และลดประสิทธิภาพของกลุ่มอาชญากร เพราะระดมพลได้ยากขึ้น
เช่น นาย A กับ นาย B และนาย C เจอกันในคุก หลังพ้นจำคุกก็ออกมารวมทีมกันปล้น โดยวางแผนปล้นที่กรุงเทพ
แต่นาย A เป็นผู้นำถนัดวางแผน แต่ไม่สามารถเข้าจังหวัดกรุงเทพ จังหวัดที่จะลงมือปล้น
นาย B ถนัดงัดแงะ แต่ไม่สามารถเข้าเชียงใหม่ จังหวัดที่ใช่หลบหนีซ่อนตัว
นาย C ถนัดเรื่องอาวุธ ไม่สามารถเข้าจังหวัดอุบลฯ จังหวัดที่จัดเก็บ จัดหาอาวุธมาลงมือ
ทำให้จังหวัดที่ลงมือได้เหลือน้อยลงเรือยๆ ทุกครั้งที่ลงมือ
ข้อยกเว้น ยกเว้นจังหวัดที่กำเนิด จะไม่มีการเนรเทศออกจากจังหวัดที่กำเนิด
หรือจังหวัดที่เป็นเจ้าของบ้านและเป็นเจ้าบ้าน(หากไม่มีเงินชดใช้ผู้เสียหาย ต้องบังคับคดียึดบ้านที่จังหวัดนั้นๆด้วย)
ทางผ่านของการเดินทางไปสนามบิน ทางผ่านของรถไฟ รถทัวร์ ที่มีเส้นทางและเวลาชัดเจน
หรือ ใช้พาสปอตและต้องแจ้ง ตม.ของแต่ละจังหวัดเพื่อขออนุญาติ
แน่นอนว่ามันจะไม่มีประโยชน์เลย หากมีกฏแต่บังคับไม่ได้จริง
โดยใครก็ได้ โดยเฉพาะผู้เคยเสียหาย สามารถแจ้งจับทันที่ที่เห็น บุคคลที่ถูกเนรเทศกลับมา
ทางการมีสุ่มตรวจทุก 3เดือน 1 ปี 5 ปี เพื่อติดตามว่าผู้ถูกเนรเทศพักอาศัยอยู่ที่ใด