สวัสดีทุกท่านค่ะ
เป็นผู้ติดตามกระทู้ใน pantip มานาน สังเกตว่าสมาชิกใน pantip ส่วนใหญ่เป็นผู้ให้คำปรึกษาที่ดี จึงตัดสินใจเขียนกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อขอคำแนะนำทุกท่าน
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง สนิทกันมาเป็นเวลา 7 ปี ปัญหาที่เราจะรบกวนปรึกษาคือ ตอนนี้เรามีความรู้สึกเบื่อเพื่อนสนิทคนนี้มาก เหตุผลคือ
1. โทรคุยกันทุกวัน ๆ ละ หลาย ๆ เวลา แต่ละครั้งไม่ต่ำกว่า 1 ชม. เรื่องที่เพื่อนเรามักจะชอบคุย ชอบถาม ได้แก่
- ชีวิตประจำวัน ทำอะไรอยู่ วันนี้กินอะไร วันนี้คุยอะไรกับใคร วันนี้กินอาหารอร่อยไม๊ วันนี้ทำกิจกรรมนั้น ๆ สนุกไม๊ มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้างเล่าให้ฟังหน่อย ไปจนถึงแม้กระทั่ง วันนี้กินข้าวกี่จาน กินข้าวหมดไม๊ วันนี้ใส่ชุดอะไรไปทำงาน ฯลฯ
- เรื่องดารา ละคร (ซึ่งเราเป็นคนไม่ดูละคร และไม่ดู TV )
และอีกหลาย ๆ เรื่อง ซึ่งล้วนเป็นเรื่อง "ไร้สาระ" ทั้งสิ้น (เรากับเพื่อนอายุสามสิบกว่าแล้ว แต่เรื่องที่เพื่อนเราชวนคุย "ไร้สาระ" ล้วน ๆ)
2. เพื่อนเราเป็นคนหัวโบราณ ขี้กลัว ไม่มั่นใจในตนเอง ไม่กล้าทำสิ่งใหม่ ๆ บอกให้ทำอะไร(ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีต่อตัวเค้าเอง) ก็ไม่กล้า สิ่งที่เค้าจะพูดคำแรกเสมอคือ "เราทำไม่ได้" ทั้ง ๆ ที่ ยังไม่ได้ลองทำเลย เช่น
- บอกให้ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม....นางบอก "นางทำไม่ได้หรอก"
- บอกให้ไปเรียนว่ายน้ำ...นางบอก "นางทำไม่ได้หรอก"
- บอกให้ทำโน่น ทำนี่ ที่เป็นการพัฒนาตนเอง...ทุกครั้ง จะได้รับคำตอบจากนางว่า "นางทำไม่ได้หรอก"
เรารักเพื่อนคนนี้ เราอยากให้เค้าพัฒนาตนเอง เราจึงแนะนำให้เค้าทำสิ่งดี ๆ เพื่อตัวเค้าเองหลาย ๆ อย่าง ในช่วงหลัง ๆ มานี้ เค้าเริ่มมีพัฒนาการขึ้น คือหากเราแนะนำให้เค้าพัฒนาตนเองอะไรซักหนึ่งอย่าง เค้าเริ่มจะทำแล้ว (แต่เราต้องใช้เวลาพูดให้เค้าทำในเรื่องนั้นไม่ต่ำกว่า 1 ปี)
3. เวลาเราไปต่าง จ. หรือ ไปทำกิจกรรมที่ไหนนอกบ้าน เค้าจะโทร.มาหาเราตลอด ออกจากบ้านหรือยัง ถึงที่พักหรือยัง กลับถึงบ้านหรือยัง คิดถึงนะ คิดถึงจัง เหมือนเป็นแฟนกันเลยทั้ง ๆ ที่เราเป็นเพื่อนเพศเดียวกัน จนบางครั้งเราก็รู้สึกว่าเป็นห่วงเราเยอะเกินไป และทำให้เรารู้สึกอึดอัด หากเราไปกับเพื่อนกลุ่มอื่น นางมักจะน้อยใจ และพูดว่า ทิ้งนางเลยนะไปอยู่กลับเพื่อนกลุ่มอื่น ไม่โทร.หานางเลยนะ ประมาณนี้
4. เราจะเป็นที่ปรึกษาให้กับเค้าในทุกเรื่องที่เค้าสอบถาม/มีปัญหา ในทางตรงกันข้าม เค้าไม่สามารถให้คำปรึกษาอะไรเราได้เลย ไม่ใช่เค้าไม่อยากให้คำปรึกษา แต่เค้าไม่มีความรู้อะไรเลยจริง ๆ
เหตุการณ์มันเกิดขึ้นซ้ำ ๆ แบบนี้มาเป็นเวลา 7 ปี จนปีนี้เราเริ่มรู้สึกว่าเราเบื่อเพื่อนคนนี้แล้วล่ะ เพราะเรามีความรู้สึกว่าเราอยากคุยกับเพื่อนที่ชวนกันพัฒนาตนเอง เค้าชวนเรา เราชวนเค้า ไปทำอะไรก็ได้ที่เป็นการพัฒนาตนเอง หรือ กิจกรรมดี ๆ ช่วยเหลือสังคม ไม่ใช่มีแต่เรื่องไร้สาระ ซึ่งเราไม่เคยได้รับ moment นี้ จากเพื่อนคนนี้เลย
แต่เพื่อนคนนี้ก็มีข้อดี คือ เป็นคนซื่อสัตย์ และเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนมาก จึงเป็นสิ่งที่ทำให้เรายังคบเค้าอยู่
ปัญหาที่เราจะปรึกษาคือ เรายากลดระดับความสัมพันธ์กับเพื่อนคนนี้ คือ คบแบบห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ แต่เราก็ไม่อยากให้เค้าเสียใจ
เพื่อน ๆ ใน pantip ท่านใด มีวิธีการเจ๋ง ๆ แบบละมุนละม่อม โดยไม่ทำให้เพื่อนเราคนนี้รู้สึกเสียใจได้บ้าง และเป็นวิธีการลดระดับที่รวดเร็วหน่อย
สิ่งที่เราเริ่มทำไปบ้างแล้วคือ
1.ลดการคุยโทรศัพท์ จากวันละหลาย ๆ ครั้ง ๆ ละ หลาย ๆ ชม. เป็นวันละ 1 ครั้ง แต่ระยะเวลาแต่ละครั้งที่โทร.คุยยังลดไม่ได้ เพราะเพื่อนจะไม่ยอมวางเลย นอกจากเราจะบอกว่า เฮ้ย มีประชุม เฮ้ย ติดงาน...ซึ่งอ้างบ่อยครั้งแล้วจนนางว่าโกหกเปล่า ?? แต่ในวัน ๆ นึง นางจะโทร.มาหลายครั้ง เราจะไม่รับสายเลย จะอนุญาตให้นางคุยได้แค่วันละครั้ง และนางก็มักจะบ่นน้อยใจว่าทำไมไม่รับสายนาง(ทำแบบนี้มาประมาณ 1 เดือนแล้ว นางเริ่มชินขึ้นแล้ว ไม่บ่นมากเหมือนระยะเริ่มต้น)
2.เรื่องเนื้อหาในการคุยแต่ละครั้ง ยังทำไม่ได้ที่จะเปลี่ยนให้นางพูดเรื่องอื่น ๆ ที่มันเป็นสาระสำคัญในชีวิต (หากเราพูดเรื่องที่มีสาระขึ้นมา นางฟังนะ แต่ไม่เกิน 1 นาที แหล่ะ นางจะกลับมาพูดเรื่องไร้สาระอีก ซึ่งทุกครั้งที่นางพูดเรื่องไร้สาระ เราจะเป็นผู้ฟังอย่างเดียวไม่โต้ตอบใด ๆ ทั้งสิ้น ระยะหลัง ๆ ก็เอาโทรศัพท์ออกจากหูให้พูดไป)
รบกวนด้วยนะ ขอบคุณล่วงหน้า
เพื่อนสนิท ที่น่าเบื่อ
เป็นผู้ติดตามกระทู้ใน pantip มานาน สังเกตว่าสมาชิกใน pantip ส่วนใหญ่เป็นผู้ให้คำปรึกษาที่ดี จึงตัดสินใจเขียนกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อขอคำแนะนำทุกท่าน
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง สนิทกันมาเป็นเวลา 7 ปี ปัญหาที่เราจะรบกวนปรึกษาคือ ตอนนี้เรามีความรู้สึกเบื่อเพื่อนสนิทคนนี้มาก เหตุผลคือ
1. โทรคุยกันทุกวัน ๆ ละ หลาย ๆ เวลา แต่ละครั้งไม่ต่ำกว่า 1 ชม. เรื่องที่เพื่อนเรามักจะชอบคุย ชอบถาม ได้แก่
- ชีวิตประจำวัน ทำอะไรอยู่ วันนี้กินอะไร วันนี้คุยอะไรกับใคร วันนี้กินอาหารอร่อยไม๊ วันนี้ทำกิจกรรมนั้น ๆ สนุกไม๊ มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้างเล่าให้ฟังหน่อย ไปจนถึงแม้กระทั่ง วันนี้กินข้าวกี่จาน กินข้าวหมดไม๊ วันนี้ใส่ชุดอะไรไปทำงาน ฯลฯ
- เรื่องดารา ละคร (ซึ่งเราเป็นคนไม่ดูละคร และไม่ดู TV )
และอีกหลาย ๆ เรื่อง ซึ่งล้วนเป็นเรื่อง "ไร้สาระ" ทั้งสิ้น (เรากับเพื่อนอายุสามสิบกว่าแล้ว แต่เรื่องที่เพื่อนเราชวนคุย "ไร้สาระ" ล้วน ๆ)
2. เพื่อนเราเป็นคนหัวโบราณ ขี้กลัว ไม่มั่นใจในตนเอง ไม่กล้าทำสิ่งใหม่ ๆ บอกให้ทำอะไร(ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีต่อตัวเค้าเอง) ก็ไม่กล้า สิ่งที่เค้าจะพูดคำแรกเสมอคือ "เราทำไม่ได้" ทั้ง ๆ ที่ ยังไม่ได้ลองทำเลย เช่น
- บอกให้ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม....นางบอก "นางทำไม่ได้หรอก"
- บอกให้ไปเรียนว่ายน้ำ...นางบอก "นางทำไม่ได้หรอก"
- บอกให้ทำโน่น ทำนี่ ที่เป็นการพัฒนาตนเอง...ทุกครั้ง จะได้รับคำตอบจากนางว่า "นางทำไม่ได้หรอก"
เรารักเพื่อนคนนี้ เราอยากให้เค้าพัฒนาตนเอง เราจึงแนะนำให้เค้าทำสิ่งดี ๆ เพื่อตัวเค้าเองหลาย ๆ อย่าง ในช่วงหลัง ๆ มานี้ เค้าเริ่มมีพัฒนาการขึ้น คือหากเราแนะนำให้เค้าพัฒนาตนเองอะไรซักหนึ่งอย่าง เค้าเริ่มจะทำแล้ว (แต่เราต้องใช้เวลาพูดให้เค้าทำในเรื่องนั้นไม่ต่ำกว่า 1 ปี)
3. เวลาเราไปต่าง จ. หรือ ไปทำกิจกรรมที่ไหนนอกบ้าน เค้าจะโทร.มาหาเราตลอด ออกจากบ้านหรือยัง ถึงที่พักหรือยัง กลับถึงบ้านหรือยัง คิดถึงนะ คิดถึงจัง เหมือนเป็นแฟนกันเลยทั้ง ๆ ที่เราเป็นเพื่อนเพศเดียวกัน จนบางครั้งเราก็รู้สึกว่าเป็นห่วงเราเยอะเกินไป และทำให้เรารู้สึกอึดอัด หากเราไปกับเพื่อนกลุ่มอื่น นางมักจะน้อยใจ และพูดว่า ทิ้งนางเลยนะไปอยู่กลับเพื่อนกลุ่มอื่น ไม่โทร.หานางเลยนะ ประมาณนี้
4. เราจะเป็นที่ปรึกษาให้กับเค้าในทุกเรื่องที่เค้าสอบถาม/มีปัญหา ในทางตรงกันข้าม เค้าไม่สามารถให้คำปรึกษาอะไรเราได้เลย ไม่ใช่เค้าไม่อยากให้คำปรึกษา แต่เค้าไม่มีความรู้อะไรเลยจริง ๆ
เหตุการณ์มันเกิดขึ้นซ้ำ ๆ แบบนี้มาเป็นเวลา 7 ปี จนปีนี้เราเริ่มรู้สึกว่าเราเบื่อเพื่อนคนนี้แล้วล่ะ เพราะเรามีความรู้สึกว่าเราอยากคุยกับเพื่อนที่ชวนกันพัฒนาตนเอง เค้าชวนเรา เราชวนเค้า ไปทำอะไรก็ได้ที่เป็นการพัฒนาตนเอง หรือ กิจกรรมดี ๆ ช่วยเหลือสังคม ไม่ใช่มีแต่เรื่องไร้สาระ ซึ่งเราไม่เคยได้รับ moment นี้ จากเพื่อนคนนี้เลย
แต่เพื่อนคนนี้ก็มีข้อดี คือ เป็นคนซื่อสัตย์ และเป็นห่วงเป็นใยเพื่อนมาก จึงเป็นสิ่งที่ทำให้เรายังคบเค้าอยู่
ปัญหาที่เราจะปรึกษาคือ เรายากลดระดับความสัมพันธ์กับเพื่อนคนนี้ คือ คบแบบห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ แต่เราก็ไม่อยากให้เค้าเสียใจ
เพื่อน ๆ ใน pantip ท่านใด มีวิธีการเจ๋ง ๆ แบบละมุนละม่อม โดยไม่ทำให้เพื่อนเราคนนี้รู้สึกเสียใจได้บ้าง และเป็นวิธีการลดระดับที่รวดเร็วหน่อย
สิ่งที่เราเริ่มทำไปบ้างแล้วคือ
1.ลดการคุยโทรศัพท์ จากวันละหลาย ๆ ครั้ง ๆ ละ หลาย ๆ ชม. เป็นวันละ 1 ครั้ง แต่ระยะเวลาแต่ละครั้งที่โทร.คุยยังลดไม่ได้ เพราะเพื่อนจะไม่ยอมวางเลย นอกจากเราจะบอกว่า เฮ้ย มีประชุม เฮ้ย ติดงาน...ซึ่งอ้างบ่อยครั้งแล้วจนนางว่าโกหกเปล่า ?? แต่ในวัน ๆ นึง นางจะโทร.มาหลายครั้ง เราจะไม่รับสายเลย จะอนุญาตให้นางคุยได้แค่วันละครั้ง และนางก็มักจะบ่นน้อยใจว่าทำไมไม่รับสายนาง(ทำแบบนี้มาประมาณ 1 เดือนแล้ว นางเริ่มชินขึ้นแล้ว ไม่บ่นมากเหมือนระยะเริ่มต้น)
2.เรื่องเนื้อหาในการคุยแต่ละครั้ง ยังทำไม่ได้ที่จะเปลี่ยนให้นางพูดเรื่องอื่น ๆ ที่มันเป็นสาระสำคัญในชีวิต (หากเราพูดเรื่องที่มีสาระขึ้นมา นางฟังนะ แต่ไม่เกิน 1 นาที แหล่ะ นางจะกลับมาพูดเรื่องไร้สาระอีก ซึ่งทุกครั้งที่นางพูดเรื่องไร้สาระ เราจะเป็นผู้ฟังอย่างเดียวไม่โต้ตอบใด ๆ ทั้งสิ้น ระยะหลัง ๆ ก็เอาโทรศัพท์ออกจากหูให้พูดไป)
รบกวนด้วยนะ ขอบคุณล่วงหน้า