บอกเล่าเก้าสิบ "เมื่อต้องใช้ชีวิตกับ...อาร์ตตัวพ่อ!!!!"

กระทู้สนทนา
"คงเป็นเวรกรรม ที่ช้าน น น น เคยทำชาติที่ผ่านมา"  แหม่...อิฉันอยากจะร้องเพลงนี้สัก ร้อยแปดสิบรอบต่อวันเพื่อปลอบใจตัวเอง...
ใช่คะ คุณๆ ทั้งหลาย ตามหัวข้อเลยคะ  อิฉันนั้นมิใช่คนโสด มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว หลายๆคนที่รู้จักอิฉันคงอิจฉาในความมีเสน่ห์อันน่าสะพรึง อิฉันมีสามีอายุน้อยกว่า ช่างเอาอกเอาใจ หล่อ แมน แฮนซั่ม เห็นแล้วรู้สึกคึกคัก แต่หารู้มั้ยว่า เบื้องหลังความสวยหรูเหล่านั้น ยังมีอะไรแอบแฝงอยู่มากมาย...อาร์ตตัวพ่อ....อ....อ....อ...อ (เพิ่มecho...เยอะๆ) อาร์ตตัวพ่อ คืออัลไล? ?? เหมือนหรือคล้ายคลึงกับ อาร์ตตัวแม่ หรือเปล่า??? มันคือความหมายเดียวกัน เพียงแค่เปลี่ยนเพศเท่านั้นเองล่ะค่ะ อิฉันคุ้นเคยกับมัน เจอะเจอกันบ่อยทั้งยามหลับ ยามตื่น ยามเข้าส้วม ยามรดน้ำต้นไม้ ยันยามทำการบ้าน จนมันจะกลายเป็นสามีอีกคนของอิฉันแล้วล่ะะพวกคุณๆ ยกตัวอย่างเช่น...
เหตุการณ์ผ่านมาสดๆร้อนๆเมื่อตอนหัวค่ำ หลังจากเลิกงาน ขุ่นอาร์ตขับรถไปรับที่
ออฟฟิต
ระหว่างทางมีการพูดคุยถึงอาหารมื้อค่ำของสองเรา (แหม่...ฟังดูดี)
##ศรีภริยา.....ตัวเองอยากกินอะไร เค้าเหนื่อยๆ เราหาอะไรกินกันข้างนอกนะ
##ขุ่นอาร์ต....ตัวเองอยากกินไรล่ะ
##ศรีภริยา.....อยากกินโน้น นี่ นั้น บอกชื่ออาหารที่อยากกินตั้งแต่ในภัตตราคารยันร้านริมฟุตบาท แล้วตัวเองอยากกินมั้ย???
##ขุ่นอาร์ต.....ไม่อะ
##ศรีภริยา......งั้นกลับบ้านกัน ไปกินกับข้าวที่มีในตู้เย็น
พอถึงบ้าน จอดรถเข้าบ้านเรียบร้อย
##ศรีภริยา.....ตัวเองกินนี่มั้ย เอ่ยชื่ออาหารไปสองสามอย่าง เดี๋ยวเค้าทำให้กิน
##ขุ่นอาร์ต.....ไม่อยากกิน (พูดไปเดินขึ้นชั้นสองไป อิฉันยังอยู่ชั้นล่างในครัว)
##ศรีภริยา......งั้นตัวเองกินมาม่าละกัน เดี๋ยวเค้าต้มให้
ไม่มีสัญญาณตอบรับ...ไอเราก้อเข้าใจว่าตกลง
หลังจากต้มมาม่าไฮโซพร้อมใส่ความรักไปเต็มชาม แถมมีบริการส่งถึงหน้าคอม
ก๊อกๆ มาม่ามาแล้วจ้า เปิดประตูให้หน่อย
##ขุ่นอาร์ต.....ก็บอกว่าไม่กินๆ ไม่รู้เรื่องหรือไง???
##ศรีภริยา......เค้าไม่ได้ยินนี่นา เห็นไม่ปฎิเสธเคยเข้าใจว่ากิน กินไปเถอะทำมาแล้ว
มันทำยังไงรู้มั้ยคุณ มันวางจานไว้ที่พื้นพร้อมกับตะโกนด้วยเสียงอันทรงพลังว่า....
"ไม่กินๆๆๆๆๆๆๆ" เอ้า....ตรูงง เรื่องนี้ใครผิด อิฉัน หรือ มาม่า แต่ขุ่นอาร์ตเค้าเป็นคนเก่งคะระดับอัจฉริยะเลยก้อว่าได้ เพราะเค้าทำอะไรถูกเสมอ...นี่แค่น้ำจิ้มนะคะ ยังมีเด็ดกว่านี้...แต่ไม่เล่าค่ะ เอาเฉพาะปัจจุบัน อดีตผ่านมามากกว่าสามวัน อิฉันถือว่ามันเป็นแผลเก่าไปแล้วคะ

ที่เล่ามาไม่ต้องการให้ใครมาซ้ำเติมหรือเห็นใจ เพียงแต่มันอัดอั้นในอุรา อยากจะเอาหัวเขกกำแพงวันละร้อยยี่สอบรอบกับขุ่นอาร์ตในบ้านอิฉัน คุณๆท่านใดที่ผ่านมาอ่านและเจอะเจออาร์ตตัวพ่อหรือตัวแม่ ก็แบ่งปันเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ บางทีอิฉันอาจไม่ใช่ผู้เผชิญชะตากรรมนี้คนเดียว


สวัสดี....

พิมพ์ผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่