ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาจากเรื่องจริง...ไม่ได้มีการเสริมเติมแต่งแต่อย่างใด อยากให้เป็นเรื่องเตือนใจความรัก
เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ คนรักกัน 2 คน และ คนที่ยอมเป็นเงา 1 คน เรากับแฟนเรารู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนอนุบาลด้วยกัน แล้วมาเริ่มคุยกันตกลงเป็นแฟนกันตอนเราได้งานทำกันแล้ว เราสองคนรักกันมาก (เคยรักกันมาก) เวลาเราอยากได้อะไร อยากกินอะไร อยากไปไหนไกลแค่ไหนเราได้ไปทุกที่ เค้าใส่ใจเราทุกอย่าง เช่นกัน เราตอบแทนเค้าด้วยการเอาใจใส่เค้าทุกอย่างเช่นกัน ชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร รวมไปถึงนิสัยด้วย ชอบหรือไม่ชอบอะไร อะไรที่เค้าไม่ชอบเราจะไม่ทำ เราบอกตัวเองเสมออย่าให้นิสัยที่น่ารำคาญมาทำลายความรักของเราได้ เราสองคนตัดสินใจมาทำงานที่ต่างจังหวัดด้วยกัน เรายอมรับว่าเรารู้ว่าถ้าย้ายมาต่างจังหวัดทั้งคู่ตัวเราเองจะไม่มีเงินเก็บแต่นั้นไม่ใช่ปัญหาของเรา เราเลือกคนที่เรารักมากกว่าเงิน ทุกเดือนเราจะเป็นคนจัดการเรื่องเงินทุกอย่างให้ลงตัว ในส่วนของ ค่ากิน ค่าโทรศัพท์ ค่าที่พัก(แฟน) เราเป็นคนรับผิดชอบเองทั้งหมด โอเคนั้นไม่ได้ทำให้เรารักหรือไม่รักกัน จนวันนึงเราเริ่มจับได้ว่าแฟนเราแอบคุยกับเด็กคนนึง เป็นนักศึกษาปี2 มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง (เกี่ยวกับสาธารณสุขศาสตร์) ในอำเภอท่าศาลา ภาคใต้ของไทย เมื่อต้นปี(กุมภาพันธ์) เราเจอน้องเค้าทักไลน์แฟนเรามาว่าถึงห้องหรือยัง เราเป็นแฟนเราเลยสงสัยก็เลยโทรไปถาม น้องเค้าบอกเป็นแค่คนรู้จักเฉยๆ ไม่ได้มีอะไร เราก็โอเค เลยถามแฟน สรุปแฟนเรายอมรับว่าคุยกันเฉยๆ แล้วแฟนเราสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกันอีก เราปล่อยผ่าน แต่มันไม่ผ่าน ความรู้สึกเราบอกว่า มันยังมีอะไรแอบแฝงอยู่ จนถึงคืนวันที่ 2 ส.ค แฟนเราก็พาเราไปนั่งดูนางเตะบอลปกติ แต่มันไม่ปกติตรงที่ เราเจอแชทไลน์การสนทนาที่บาดใจคนเป็นแฟนอย่างแน่นอน ผู้หญิง:ลงมารับหน่อย อยู่ข้างล่าง แฟนเรา:ขึ้นมาเองได้ไหม ไม่ได้นุ่งผ้า ปรี๊ดไหม!!!!มือเราสั่นมาก เราตัดสินใจใช้เบอร์แฟนเราโทรไปที่น้องผู้หญิงเลยค่ะ ที่เราไม่ใช้เบอร์เรา เพราะน้องเค้ารู้เบอร์เราเค้าไม่รับ และยังบล๊อคไลน์เรารวมถึงหนีเราทุกทาง (ภาษาใต้ หยบค่ะ) เห็นเบอร์แฟนเรามีหรอจะไม่รับ นางรับไวด้วยค่ะ แล้วเรียกชื่อแฟนเรา แต่พอนางได้ยินเสียงเรา นางกดโอนสายไปที่ผู้ชายคนอื่น พอเราคุยด้วยคนนั้นบอกไม่รู้จักน้องเค้า แต่พอเราคุยไปคุยมาน้องเค้าดันตอบกลับเรามาว่า ครับๆ เดี๋ยวบอกให้ (ไหนว่าไม่รู้จัก?) แฟนเราพอรู้ว่าเราเห็นแชทไลน์ แฟนเราก็ขอโทษเราเป็นครั้งที่ 2 กับการทำร้ายความรู้สึกเราเป็นครั้งที่ 2 เช่นกัน แฟนเราบอกยอมทำทุกอย่างให้ทำอะไรจะทำให้หมดเลย เราเลยบอกว่าเราต้องการคุยกับน้องเค้า แฟนเราตกลง แฟนเราพยายามโทร ทักไลน์หาน้องเค้า ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง เราเลยตัดสินใจบอกแฟนว่าเราจะไปรอที่ห้อง มันเป็นการไปที่ห้องโดยไม่ทันได้ตั้งตัวของแฟนเรา อ่อ!!! ลืมบอกไป ปกติเราอยู่บ้าน เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ต่อๆ พอเราไปถึงห้องแฟนเราสิ่งเดียวที่เราตัดสินใจไปคือ ห้องน้ำ แล้วเราก็เจอแปรงสีฟันของน้องเค้า เราเลือกที่จะไม่ถามแฟนเราว่าของใคร เพราะเราเองก็พอจะเดาออก สักประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง น้องเค้าก็ตอบไลน์มา แฟนเราบอกว่า เราอยากคุยด้วย แต่น้องเค้าคงไม่รู้ว่าเราอยู่ข้างๆ น้องเค้าถามแฟนเราว่า แล้วต้องทำไงต่อ ต้องบอกเราว่าอะไรบ้าง ? ความรู้สึกตอนนั้นแบบ ผู้หญิงแบบนี้ อายุแค่นี้ มีอยู่ในโลกจริงหรอ? โอเคเมื่อถึงเวลาเราก็ไปเจอกัน น้องเค้ามากับเพื่อนสนิทเค้าคนนึง เราเจอเราก็ถามตรงๆ ว่าไปห้องแฟนเราทำไม น้องสวยใสก็ตอบแบบหน้าตาเฉยๆนิ่งๆว่า แค่ซื้อขนมไปฝากเฉยๆค่ะ เราเลยถามต่อว่า แล้วต้องเอาแปรงสีฟันไปด้วยหรอคะ (หน้าน้องเค้าเริ่มแบบอึ่งๆ) และไม่มีคำตอบใด เราเลยถามว่า หนูเป็นเด็กอนามัยขนาดที่ต้องทานขนมเสร็จแล้วแปรงฟันเลยใช่ไหมคะ น้องไม่มีคำตอบให้ คำถามนี้คือคำถามสุดท้ายที่เราถาม เมื่อคืนหนูนอนไหนคะ น้องตอบแบบไม่ได้รู้สึกอะไร นอนห้องค่ะ เพื่อนสนิทแทรกเสียงขึ้นมา นอนกับหนูค่ะที่หอ แต่แฟนเรายอมรับว่านอนที่ห้องแฟนเรา (อันนี้อยากให้คนที่เป็นเพื่อน เข้าใจคำว่าเพื่อนด้วยว่า การเป็นเพื่อนที่ดีคือ ต้องกล้าพูด กล้าด่าโดยที่ไม่ต้องกลัวมันโกรธ ถ้ารู้ว่ามันเดินทางผิด ไม่ใช่ซัพพอร์ตสิ่งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามัน ผิด ศีลธรรมจรรยาบรรณ มันต้องฝังลึกไปในสายเลือดนะคะ) ก่อนแยกย้ายกันกลับ น้องสวยใส (น้องดูใสๆ แบบภายนอกอ่อนต่อโลก) ยืนยันกับเราว่าจะเลิกยุ่งกับแฟนเรา รวมทั้งแฟนเราเช่นกัน แต่แล้ววันที่ 4 ส.ค น้องสวยใสก็ยังคงไปประเคนตัวเองถึงห้องแฟนเรา ที่เรารู้เพราะน้องเค้าลืมล๊อคเอ้าท์เฟสบุ๊คออกจากโน๊ตบุ๊คแฟนเรา ซึ่งมีการสนทนากับเพื่อนสนิทที่มาด้วยกันคืนนั้น ตามติดชีวิตเราว่าเรากลับบ้านหรือยัง (เรากับแฟนทำงานที่เดียวกันไป-กลับพร้อมกัน) ในแชทพอเราถึงบ้านน้องเค้าก็จะไปหาแฟนเราที่ห้อง พอเราถามแฟนเราคำตอบยังคงเหมือนเดิมไม่ได้มีอะไร เราเลยรู้สึกว่าเราถามไปความจริงก็ไม่ได้อยู่ดี เราเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนเรา ยอมรับเราเองไม่เข้มเเข็งพอที่จะอยู่กับความระแวงไปตลอดชีวิต แต่ใช่ว่าแฟนเราจะนิ่งเฉย เค้าก็พยายามขอคืนดี ขอโอกาสขอให้กลับมาเหมือนเดิม นี่เป็นสิ่งที่เราเห็นว่า ความรักความซื่อสัตย์ การให้เกียรติกันเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตคู่...ถ้าวันนึงขาดสิ่งนี้ไปเราอาจจะกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกเลย เราไม่รู้หรอกว่าแฟนเรามองเราโง่ขนาดไหน ? หลังจากเรื่องค่อนข้างบานปลาย เมื่อเพื่อนเราเห็นแชทของน้องเค้าและเพื่อนสนิทที่ตามติดชีวิตเรา เพื่อนเราเลยทักแชทไปหา ยอมรับว่าวันที่เราเจอน้องเค้าคืนนั้น เรามีอารมณ์โมโห เราเผลอหลุดปากด่าน้องเค้าไปว่า ตอ... อันนี้เราหยาบคายเรายอมรับแต่อยากให้นึกถึงหัวอกผู้หญิงคนนึงที่โดนคนสองคนที่เราเชื่อใจและโอกาสมาเเล้วกระทำซ้ำ รูปแชทเราขอเพิ่มในส่วนของคอมเมนต์ด้านล่างทีละเหตุการณ์ค่ะ แต่ถ้าใครได้เห็นแชทที่น้องเค้าคุยกัน เรารู้สึกได้ว่าเด็กคนนี้เกินคำว่าให้โอกาสสำหรับเราแล้ว เค้าไม่ได้สนใจความรู้สึกเรา เค้าเกินคำว่าผิดพลาดแล้ว
ความซื่อสัตย์ หาซื้อไม่ได้จาก คนราคาถูก
เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ คนรักกัน 2 คน และ คนที่ยอมเป็นเงา 1 คน เรากับแฟนเรารู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนอนุบาลด้วยกัน แล้วมาเริ่มคุยกันตกลงเป็นแฟนกันตอนเราได้งานทำกันแล้ว เราสองคนรักกันมาก (เคยรักกันมาก) เวลาเราอยากได้อะไร อยากกินอะไร อยากไปไหนไกลแค่ไหนเราได้ไปทุกที่ เค้าใส่ใจเราทุกอย่าง เช่นกัน เราตอบแทนเค้าด้วยการเอาใจใส่เค้าทุกอย่างเช่นกัน ชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร รวมไปถึงนิสัยด้วย ชอบหรือไม่ชอบอะไร อะไรที่เค้าไม่ชอบเราจะไม่ทำ เราบอกตัวเองเสมออย่าให้นิสัยที่น่ารำคาญมาทำลายความรักของเราได้ เราสองคนตัดสินใจมาทำงานที่ต่างจังหวัดด้วยกัน เรายอมรับว่าเรารู้ว่าถ้าย้ายมาต่างจังหวัดทั้งคู่ตัวเราเองจะไม่มีเงินเก็บแต่นั้นไม่ใช่ปัญหาของเรา เราเลือกคนที่เรารักมากกว่าเงิน ทุกเดือนเราจะเป็นคนจัดการเรื่องเงินทุกอย่างให้ลงตัว ในส่วนของ ค่ากิน ค่าโทรศัพท์ ค่าที่พัก(แฟน) เราเป็นคนรับผิดชอบเองทั้งหมด โอเคนั้นไม่ได้ทำให้เรารักหรือไม่รักกัน จนวันนึงเราเริ่มจับได้ว่าแฟนเราแอบคุยกับเด็กคนนึง เป็นนักศึกษาปี2 มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง (เกี่ยวกับสาธารณสุขศาสตร์) ในอำเภอท่าศาลา ภาคใต้ของไทย เมื่อต้นปี(กุมภาพันธ์) เราเจอน้องเค้าทักไลน์แฟนเรามาว่าถึงห้องหรือยัง เราเป็นแฟนเราเลยสงสัยก็เลยโทรไปถาม น้องเค้าบอกเป็นแค่คนรู้จักเฉยๆ ไม่ได้มีอะไร เราก็โอเค เลยถามแฟน สรุปแฟนเรายอมรับว่าคุยกันเฉยๆ แล้วแฟนเราสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกันอีก เราปล่อยผ่าน แต่มันไม่ผ่าน ความรู้สึกเราบอกว่า มันยังมีอะไรแอบแฝงอยู่ จนถึงคืนวันที่ 2 ส.ค แฟนเราก็พาเราไปนั่งดูนางเตะบอลปกติ แต่มันไม่ปกติตรงที่ เราเจอแชทไลน์การสนทนาที่บาดใจคนเป็นแฟนอย่างแน่นอน ผู้หญิง:ลงมารับหน่อย อยู่ข้างล่าง แฟนเรา:ขึ้นมาเองได้ไหม ไม่ได้นุ่งผ้า ปรี๊ดไหม!!!!มือเราสั่นมาก เราตัดสินใจใช้เบอร์แฟนเราโทรไปที่น้องผู้หญิงเลยค่ะ ที่เราไม่ใช้เบอร์เรา เพราะน้องเค้ารู้เบอร์เราเค้าไม่รับ และยังบล๊อคไลน์เรารวมถึงหนีเราทุกทาง (ภาษาใต้ หยบค่ะ) เห็นเบอร์แฟนเรามีหรอจะไม่รับ นางรับไวด้วยค่ะ แล้วเรียกชื่อแฟนเรา แต่พอนางได้ยินเสียงเรา นางกดโอนสายไปที่ผู้ชายคนอื่น พอเราคุยด้วยคนนั้นบอกไม่รู้จักน้องเค้า แต่พอเราคุยไปคุยมาน้องเค้าดันตอบกลับเรามาว่า ครับๆ เดี๋ยวบอกให้ (ไหนว่าไม่รู้จัก?) แฟนเราพอรู้ว่าเราเห็นแชทไลน์ แฟนเราก็ขอโทษเราเป็นครั้งที่ 2 กับการทำร้ายความรู้สึกเราเป็นครั้งที่ 2 เช่นกัน แฟนเราบอกยอมทำทุกอย่างให้ทำอะไรจะทำให้หมดเลย เราเลยบอกว่าเราต้องการคุยกับน้องเค้า แฟนเราตกลง แฟนเราพยายามโทร ทักไลน์หาน้องเค้า ประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง เราเลยตัดสินใจบอกแฟนว่าเราจะไปรอที่ห้อง มันเป็นการไปที่ห้องโดยไม่ทันได้ตั้งตัวของแฟนเรา อ่อ!!! ลืมบอกไป ปกติเราอยู่บ้าน เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ต่อๆ พอเราไปถึงห้องแฟนเราสิ่งเดียวที่เราตัดสินใจไปคือ ห้องน้ำ แล้วเราก็เจอแปรงสีฟันของน้องเค้า เราเลือกที่จะไม่ถามแฟนเราว่าของใคร เพราะเราเองก็พอจะเดาออก สักประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง น้องเค้าก็ตอบไลน์มา แฟนเราบอกว่า เราอยากคุยด้วย แต่น้องเค้าคงไม่รู้ว่าเราอยู่ข้างๆ น้องเค้าถามแฟนเราว่า แล้วต้องทำไงต่อ ต้องบอกเราว่าอะไรบ้าง ? ความรู้สึกตอนนั้นแบบ ผู้หญิงแบบนี้ อายุแค่นี้ มีอยู่ในโลกจริงหรอ? โอเคเมื่อถึงเวลาเราก็ไปเจอกัน น้องเค้ามากับเพื่อนสนิทเค้าคนนึง เราเจอเราก็ถามตรงๆ ว่าไปห้องแฟนเราทำไม น้องสวยใสก็ตอบแบบหน้าตาเฉยๆนิ่งๆว่า แค่ซื้อขนมไปฝากเฉยๆค่ะ เราเลยถามต่อว่า แล้วต้องเอาแปรงสีฟันไปด้วยหรอคะ (หน้าน้องเค้าเริ่มแบบอึ่งๆ) และไม่มีคำตอบใด เราเลยถามว่า หนูเป็นเด็กอนามัยขนาดที่ต้องทานขนมเสร็จแล้วแปรงฟันเลยใช่ไหมคะ น้องไม่มีคำตอบให้ คำถามนี้คือคำถามสุดท้ายที่เราถาม เมื่อคืนหนูนอนไหนคะ น้องตอบแบบไม่ได้รู้สึกอะไร นอนห้องค่ะ เพื่อนสนิทแทรกเสียงขึ้นมา นอนกับหนูค่ะที่หอ แต่แฟนเรายอมรับว่านอนที่ห้องแฟนเรา (อันนี้อยากให้คนที่เป็นเพื่อน เข้าใจคำว่าเพื่อนด้วยว่า การเป็นเพื่อนที่ดีคือ ต้องกล้าพูด กล้าด่าโดยที่ไม่ต้องกลัวมันโกรธ ถ้ารู้ว่ามันเดินทางผิด ไม่ใช่ซัพพอร์ตสิ่งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามัน ผิด ศีลธรรมจรรยาบรรณ มันต้องฝังลึกไปในสายเลือดนะคะ) ก่อนแยกย้ายกันกลับ น้องสวยใส (น้องดูใสๆ แบบภายนอกอ่อนต่อโลก) ยืนยันกับเราว่าจะเลิกยุ่งกับแฟนเรา รวมทั้งแฟนเราเช่นกัน แต่แล้ววันที่ 4 ส.ค น้องสวยใสก็ยังคงไปประเคนตัวเองถึงห้องแฟนเรา ที่เรารู้เพราะน้องเค้าลืมล๊อคเอ้าท์เฟสบุ๊คออกจากโน๊ตบุ๊คแฟนเรา ซึ่งมีการสนทนากับเพื่อนสนิทที่มาด้วยกันคืนนั้น ตามติดชีวิตเราว่าเรากลับบ้านหรือยัง (เรากับแฟนทำงานที่เดียวกันไป-กลับพร้อมกัน) ในแชทพอเราถึงบ้านน้องเค้าก็จะไปหาแฟนเราที่ห้อง พอเราถามแฟนเราคำตอบยังคงเหมือนเดิมไม่ได้มีอะไร เราเลยรู้สึกว่าเราถามไปความจริงก็ไม่ได้อยู่ดี เราเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนเรา ยอมรับเราเองไม่เข้มเเข็งพอที่จะอยู่กับความระแวงไปตลอดชีวิต แต่ใช่ว่าแฟนเราจะนิ่งเฉย เค้าก็พยายามขอคืนดี ขอโอกาสขอให้กลับมาเหมือนเดิม นี่เป็นสิ่งที่เราเห็นว่า ความรักความซื่อสัตย์ การให้เกียรติกันเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตคู่...ถ้าวันนึงขาดสิ่งนี้ไปเราอาจจะกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกเลย เราไม่รู้หรอกว่าแฟนเรามองเราโง่ขนาดไหน ? หลังจากเรื่องค่อนข้างบานปลาย เมื่อเพื่อนเราเห็นแชทของน้องเค้าและเพื่อนสนิทที่ตามติดชีวิตเรา เพื่อนเราเลยทักแชทไปหา ยอมรับว่าวันที่เราเจอน้องเค้าคืนนั้น เรามีอารมณ์โมโห เราเผลอหลุดปากด่าน้องเค้าไปว่า ตอ... อันนี้เราหยาบคายเรายอมรับแต่อยากให้นึกถึงหัวอกผู้หญิงคนนึงที่โดนคนสองคนที่เราเชื่อใจและโอกาสมาเเล้วกระทำซ้ำ รูปแชทเราขอเพิ่มในส่วนของคอมเมนต์ด้านล่างทีละเหตุการณ์ค่ะ แต่ถ้าใครได้เห็นแชทที่น้องเค้าคุยกัน เรารู้สึกได้ว่าเด็กคนนี้เกินคำว่าให้โอกาสสำหรับเราแล้ว เค้าไม่ได้สนใจความรู้สึกเรา เค้าเกินคำว่าผิดพลาดแล้ว