ชีวิตของเกย์คนหนึ่งหลังจากเรียนจบ.

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่มีชีวิตแสนจะธรรมดามากๆ หลังจากเรียนจบมาชีวิตผมเหมือนไม่มีอะไรต่างจากเดิมในทุกๆวัน
ตื่นเช้า ทำงาน เลิกงาน ไปฟิสเน็ต กลับบ้าน กินข้าว นอน มักจะเป็นแบบนี้ในทุกๆวัน
แต่ผมยังไม่ผ่านทหารนะ ปีหน้าว่าจะสมัคร ปีนี้เลยต้องหางานทำไปก่อน ได้งาน ได้เงิน ไม่ขอเงินพ่อแม่
แต่ไม่รู้ทำไม ชีวิตเหมือนจะดูน่าเบื่อไปซะหมด แฟนก็ไม่มี ไม่ใช่ไม่หานะครับ แต่มันไม่เคยเข้ามาให้คุยแบบจิงๆจังๆเลย
พอได้เจอใครสักคน วันแรกที่เจอกันที่ไม่ประทับใจเลย คือ คุยกันในแชทวาดฝันไว้อย่างดี พอเจอตัวจริง มันกลับไม่ใช่แบบที่เราคิดไว้เลยอะ
เคยเจอกันปะครับ แบบบอกเราว่า แมนๆ ไม่สาว เจอตัวจริง #เชี้ย แค่การแต่งตัวก็ออกตุ๊ดไปละ ไม่ได้รังเกียจหรืออะไรนะครับ แต่ผมชอบคนที่ไม่แสดงออก
ไม่เปิดเผย ถามว่ามีคนรู้ว่าผมเป็นมั้ย ก็รู้นะครับ แต่รู้แค่เฉพาะคนที่สนิทและรู้จักกันจริงๆ อยู่ข้างนอกผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งซึ่งปกติมาก
เลยเป็นสาเหตุที่ผมยังหาแฟนไม่ได้สักกะที ถ้าถามถึงสเป็คของผมนะครับ คือ ถ้าเจอกันแล้วทำให้ผมยิ้มแบบไม่ฝืนยิ้มได้ แค่นี้ผมก็ชอบแล้ว
ยิ่งถ้าเป็นพวกหน้าตี๊ๆ แนวคนจีน อวบๆ ขาวๆ อะ ยิ่งโครตชอบ อ๊าย เขิล เจอแบบนี้แล้วทำตัวไม่ถูก
และถ้าถามถึงหน้าตาผมนะ ก็บอกไม่ถูกอะ ผมมีเชื้อสายจีนครับ แต่หน้าผมออกแนวเข้มๆ แต่สีผิวผมไม่ดำนะ
บางคนบอกผมว่าหน้าผมคล้าย ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ (โป๊ป) ถ้าใครไม่รู้จักผมมีรูปแนบมาให้ดูด้วยนะ
และถ้าใครอยากรู้จักผมจริงๆ ก็ทักมาคุยได้นะครับ เริ่มจากเป็นเพื่อนกันก่อนนะ อาจตอบช้า เพราะผมทำงานครับ