ตือเรื่อง มี อยู่ว่า ผม เป็น เด็กที่ เกิดมาใน แคมคนงาน (ไร่อ้อย) แต่เกิดในครอบครัวที่ พอมี ก็ หมาย ความว่า เด็ก ส่วนใหญ่ที่ เหลือ ก็จะเป็น ลูก ๆ คนงาน ซึ่ง ผมก็ไม่ได้เล่นกับพวกเค้ามากซักเท่าไร ก็อาจจะเป็นเพราะการแบ่ง ชนชั่น ละมั่ง ชีวิต ผม เลยเรียกได้ว่า โลก ส่วนตัวสูงเลยที เดียวหละ ความรักที่ได้จากพ่อแม่ก็ ส่งมาไม่ถึงตัวผม ซักเท่าไร เพราะ ท่านก็ทำแต่งาน ๆ ๆ และงาน ส่วนชีวิตวัน ๆ ของผมก็เห็น จะมีแต่ เพื่อนใน โลก ออนไลน์ เท่านั้นหละครับ ที่ไม่ต้อง การ รู้ว่าเราเป็นใคร ลูกใคร รู้แค่ว่าเราเป็นเพื่อนกัน แต่โลกออนไลน์ เราคงจะอยู่กำับมันตลอดไป ไม่ได้ อันนี้จริง ครับ เมื่อถึง จุด จุดนึง เราก็ต้องการเพื่อนในโลกของความจริงบ้าง ในวัน ปกติ ผมชอบออกมาเดินเล่น แถว ๆ บ้านในวันที่ฝนตก และวันนั้น ก็ทำให้ผม พบ กับเด็กผู้ชายคน นึง นั่งอยู่ที่ ชิงช้า ดู เด็กคนอื่นเล่น น้ำฝน ผมเลยเดินเข้าไป ถาม ทำไมไม่ไปเล่นกับเขา หละ น้อง ส่ายหน้าแล้วบอกว่าเดี่ยวแม่ ดุ ดูจากการแต่งตัวหน้าตา ก็ รู้ได้เลยว่าเด็กนี้ ก็คงมีชีวิต ประมาณเดียวกับผม ผมเลยถามไป แล้วเราอยู่แต่บ้านหรอพี่ไม่ค่อยเห็นหน้าเรา ต่อคอมเม้น
ผมเป็นใช่ มะ