สวัสดีค่ะ เราเป็นวีไอพีมาสักพักแล้วค่ะ ประมาณหกถึงเจ็ดปีได้ เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ

สำหรับเราจียงคือต้นแบบของเราค่ะ เป็นแรงบันดาลใจในหลายๆอย่าง ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ในช่วงที่ดีก็มีจียง และเหมือนกันกับในช่วงที่แย่ก็ดึงเราขึ้นมาได้
ด้วยเพลงของจียง เพลงของบิ๊กแบง

เรารู้จักบังทันตั้งแต่เดบิวท์ เราชอบเพลงมากเลยนะ ไม่ใช่แค่เพลงไตเติ้ล เพลงในอัลบั้มก็ชอบ
ก็ฟังแต่เพลงมาตลอด จนมาช่วง HYYH ที่เพลงไตเติ้ลเพลงโปรโมทไม่ติดหูเราเลย
พาลไม่ฟังในอัลบั้มไปด้วย พอมาฟังทีหลังก็ชอบอยู่ไม่กี่เพลง

ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เหมือนเห็นภาพซ้อนทับระหว่างจียงกับยุนกิ
ที่ว่าซ้อนทับนี่ไม่ได้หมายถึงการลอกเลียนแบบนะ
มันเป็นความรู้สึกของเรา ที่ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ เลยตั้งกระทู้ขึ้นมาเผื่อมีคนแสดงความคิดเห็นแล้วจะหาเหตุผลให้ตัวเองได้ได้ 55555
แต่หลังจากฟัง AgustD มิกซ์เทปครบสิบเพลงมันก็ชัดเจนขึ้นมาเลย
พูดถึงเรื่องเนื้อเพลงก่อนแล้วกัน สายแร็พในวงไอดอลที่เราดูๆอยู่เนี่ย เวลาลุกมาโซโล่เดี่ยวทีไรก็กินใจทุกที
บีไอบ๊อบบี้ตอนแข่ง SMTM3 พี่บังยงกุกตอน AM 4:44 เจโล่ตอน No-Title  
เอาชีวิตจริงมาแต่งแล้วมันอินมากจริงๆนะ เพราะงั้นคราวนี้ยุนกิก็กินใจเราเหมือนกัน

จะว่าคล้ายกันตรงวิธีแร็พก็ไม่ใช่ หรือจะเพลงก็ยังไม่ใช่
ลองแสดงความคิดเห็นกันดูนะคะ