สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ
            เข้าเรื่องเลยล้ะกัน ตอนนี้เราเรียนปวช.ปี3 ล้ะ แต่เราเรียนภาควันอาทิตย์นะ เมื่อก่อนอยากเรียนภาคปกติแหละแต่แม่ไม่มีเงินส่ง อ้ะพูดคำนี้นี้ขึ้นมาบางคนอาจจะถามว่าทำไมไม่กู้ กยศ. ล้ะ คือเราไม่ชอบเป็นหนี้นานๆอ้ะมันกังวลจะทำไรก้อไม่สะดวก เลยตัดสินใจทำงานก่อนดีกว่ากะว่าจะเก็บตังเรียน แต่ก้อไม่เป็นอย่างที่คิด เคยมีแฟนนะตอนนั้นเค้าไม่อยากให้เราเรียนด้วยความที่อายุห่างกัน16 ปี เค้ากลัวว่าเราจะมีคนอื่น เราก้อเชื่อเค้านะยังไม่เรียนก้อได้ เวลานานไปเริ่มคิดได้ล้ะ ว่านี่มันคืออนาคตของเรา ตอนนั้นเราหยุดเรียนไป3ปี เพื่อทำงานเก็บตัง แต่ก้อไม่มีเก็บหรอก รักแฟนมากไง (โง่)ทุ่มเทให้ทุกอย่าง (ให้เงินผช.ใช้คร้า) เริ่มไม่ไหวเลยตัดสินใจเลือกอนาคตของตัวเอง อ้ะในเมื่อยังไม่มีเงินเรียนไปทำงานไปก้อได้อย่างน้อยก้อได้เรียน ใกล้จะจบปี3ล้ะก้อคิดหาที่เรียนใหม่ อ่อ ลืมบอกตอนเด็กๆเราอยู่กะยายและแม่ คือ ไม่เคยเจอน่าพ่อเลยไม่รู้ว่าน่าตานิสัยใจคอเปนยังไงจนมาวันนี้ เราได้เจอพ่อแล้วนะ จากที่รอคอยมา17 ปี และตอนนี้เราก้อได้อยู่ด้วยกันล้ะ เข้าเรื่องเรียนต่อ แม่เลี้ยงเราเค้ามีคนรู้จักที่เปนอาจารย์ที่ศูนย์ประชาสัมพันธ์ แบบรับนักศึกษาเข้าเรียนตามมหาลัยต่างๆ เค้าเลยขอทุนให้เรา แต่มีข้อแม้ว่า ทุน นี้เค้ามอบให้กับนักศึกษาที่เรียนภาคปกติเพราะฉะนั้น เราจะเลือกเรียนต่อวันอาทิตย์แบบเดิม หรือเลือกรับทุน ในเมื่อมีโอกาศก้ออยากรับไว้นะ เห้อ!!!!ได้อย่างก้อต้องเสียอย่างสินะ