คือ...เรื่องมันมีอยู่ว่าผมชอบผู้หญิงคนหนึ่งตั้งแต่ยุ ป. 5 เธอเป็นญาติกับคนข้างบ้านผม พอตอนปิดเทอมเธอจะมาบ้านญาติ ก่อนจะเปิดเทอมเราก้อแลกเบอร์
เราโทรคุยทุกวัน จนผมเริ่มชอบเธอขึ้นมา จนผมไม่ได้เจอกับเธฮอีกเลยประมาณ 2ปี ช่วงที่ผมเริ่มเรียนม.1 เหมือนช่วงนั้นผมติดเพื่อนมากกว่าแต่เรื่องของเธอ
ก้อยังจำยุน้ะ จนมา ม.2 เธอย้ายมาเรียนที่ รร.ของผม แต่เธอก็จำผมได้น้ะ แต่ผมยังไม่ค่อยกล้าคุยเท่าไหร่ ทุวันที่ผมเห็นเธอผมจพเรื่องราวที่เคยมีความสุขเมื่อนตอนนั้ได้ดี พอม.2 เทอม2 ผมก้อเริ่มทักเฟสไปคุยกับเธอ จนประมาณปิดเทอม2 ประกลางเดือน ผมขอคบเธอ....เธอบอกว่าให้บอกรักต่อหน้า ตอนนนั้นผมก็เลยบอกว่าได้ เพราะช่วงนั้นผมก้อคุยกับเธอคนเดียวจนผมไม่กลัวว่าจะเสียอะไอีกแล้วว จนผ่านไปไม่ถึง2 อาทิตย์ เธอก้อเริ่มเปลี่ยนไป ทั้งที่เมื่อก่อนไม่ว่าจะยุไหน ทำอะไรเราก้อบอก โทรคุยทุกคืน แต่เธอเปลี่ยนไป อย่างผมเห็นได้ชัด จนก่อนเปิดเทอม1อาทิตย์ เธอก้อขึ้นสถาะกับใครสักคน(ผมจำชื่อคนนนั้นไม่ได้55) ผมเลยทักไปบอกเค้าว่า คบกับแฟนนานน้ะ อย่าเลิกกันล้ะ แล้วเปิดเทอมผม สัญญากับตัวเองไว้ จะไม่คุยไม่ทัก ไม่มองหน้า แต่ทุกอย่างมันตรงข้าม ผมคุยกับเธอมองหน้าเธอ ทุกๆสิ่งที่ผมเคยคุยกับเธอมันทำให้ผมหยุดรักเธอไม่ได้ จนม.3เทอม 2ประมาณช่วงปีใหม่ เธอทักมาขอโทษผมว่าเสียใจกับทุกสิ่งที่ทำ (ผมลืมบอก เธอมีแฟนแล้วคบกันได้6เดือน เจ็บอีกแล้วสัส) ตอนนั้นผมร้องไห้ออกมาทุกๆความทรงจำมันย้อนกับมาหาผมหมดเลย หลังจากวันนั้นผมก้อทักไปบ้างน้ะแต่ก้อคุยไม่นานหรอกเหมือนช่วงนั้น เธอทะเลาะกับแฟนด้วย ผมก้อทักไปพร้อมน้ำตา (คิดดูล้ะกันคนที่คุยวันกับเป้นเราที่ต้องทักไปแล้วรอเค้าตอบเป็นครึ่งชั่วโมง555แต่ก้อรอ)อีกแค่3เดือนเราก้อจะจบ ตอนที่เขาทักมาขอโทษ เขาถามผมว่า ยังรักกุยุมั่ย ผมบอกรักดิ คือตอบตามความจิงที่รุ้สึก
--ถ้ามืงเลิกกับแฟนเมื่อไหร่กุรอมืงยุน้ะ --
**ถ้ามืงเข้ามาอ่าน กุอยากบอกมืงว่ากุยังรักมืงน้ะ**
ลืมคนที่ชอบไม่ได้T-T
เราโทรคุยทุกวัน จนผมเริ่มชอบเธอขึ้นมา จนผมไม่ได้เจอกับเธฮอีกเลยประมาณ 2ปี ช่วงที่ผมเริ่มเรียนม.1 เหมือนช่วงนั้นผมติดเพื่อนมากกว่าแต่เรื่องของเธอ
ก้อยังจำยุน้ะ จนมา ม.2 เธอย้ายมาเรียนที่ รร.ของผม แต่เธอก็จำผมได้น้ะ แต่ผมยังไม่ค่อยกล้าคุยเท่าไหร่ ทุวันที่ผมเห็นเธอผมจพเรื่องราวที่เคยมีความสุขเมื่อนตอนนั้ได้ดี พอม.2 เทอม2 ผมก้อเริ่มทักเฟสไปคุยกับเธอ จนประมาณปิดเทอม2 ประกลางเดือน ผมขอคบเธอ....เธอบอกว่าให้บอกรักต่อหน้า ตอนนนั้นผมก็เลยบอกว่าได้ เพราะช่วงนั้นผมก้อคุยกับเธอคนเดียวจนผมไม่กลัวว่าจะเสียอะไอีกแล้วว จนผ่านไปไม่ถึง2 อาทิตย์ เธอก้อเริ่มเปลี่ยนไป ทั้งที่เมื่อก่อนไม่ว่าจะยุไหน ทำอะไรเราก้อบอก โทรคุยทุกคืน แต่เธอเปลี่ยนไป อย่างผมเห็นได้ชัด จนก่อนเปิดเทอม1อาทิตย์ เธอก้อขึ้นสถาะกับใครสักคน(ผมจำชื่อคนนนั้นไม่ได้55) ผมเลยทักไปบอกเค้าว่า คบกับแฟนนานน้ะ อย่าเลิกกันล้ะ แล้วเปิดเทอมผม สัญญากับตัวเองไว้ จะไม่คุยไม่ทัก ไม่มองหน้า แต่ทุกอย่างมันตรงข้าม ผมคุยกับเธอมองหน้าเธอ ทุกๆสิ่งที่ผมเคยคุยกับเธอมันทำให้ผมหยุดรักเธอไม่ได้ จนม.3เทอม 2ประมาณช่วงปีใหม่ เธอทักมาขอโทษผมว่าเสียใจกับทุกสิ่งที่ทำ (ผมลืมบอก เธอมีแฟนแล้วคบกันได้6เดือน เจ็บอีกแล้วสัส) ตอนนั้นผมร้องไห้ออกมาทุกๆความทรงจำมันย้อนกับมาหาผมหมดเลย หลังจากวันนั้นผมก้อทักไปบ้างน้ะแต่ก้อคุยไม่นานหรอกเหมือนช่วงนั้น เธอทะเลาะกับแฟนด้วย ผมก้อทักไปพร้อมน้ำตา (คิดดูล้ะกันคนที่คุยวันกับเป้นเราที่ต้องทักไปแล้วรอเค้าตอบเป็นครึ่งชั่วโมง555แต่ก้อรอ)อีกแค่3เดือนเราก้อจะจบ ตอนที่เขาทักมาขอโทษ เขาถามผมว่า ยังรักกุยุมั่ย ผมบอกรักดิ คือตอบตามความจิงที่รุ้สึก
--ถ้ามืงเลิกกับแฟนเมื่อไหร่กุรอมืงยุน้ะ --
**ถ้ามืงเข้ามาอ่าน กุอยากบอกมืงว่ากุยังรักมืงน้ะ**