วันนั้นครับ เป็นวัน พฤ พอดีวันนั้น เป็นวันก่อนวันแม่ เหมือนทุกคนได้กลับบ้าน แล้วทีนี้เราก็กำลังกลับบ้านครับ มาจากม. ต่อบีทีเอสลง แบริ่ง ก้เดินขึ้นสองแถวจากแบริ่งอ้ะครับ สีส้ม ไปทางสำโรง แล้วได้เจอกับเทอคนนั้นครับ เราไม่รู้จักเค้านะครับ ตอนนั้นสักเกือบๆ 4 ทุ่มมั้ง ก้คนเตมรถแหล้ะสองแถว แต่โชคดีได้ยืนข้างหน้ากัน ผมก้พยายามไม่มองหน้าเทอน้ะกลัวจะอึดอัด(อีกอย่างเราไว้หนวดหน่อยๆล้ะ แต่พอคิดได้ว่าน่ากลัวตื่นเช้ามาโกนเลย555) ลืมบอกไปเลย เทอใส่ชุดนศ.(แต่เราไม่ได้ดูว่า ม. อะไร เสียดายจัง 55 ส่วนเราเนี่ย เสือดำ กางเกงขาสั้น ถือกระเป๋าดำอีก555 ) แต่ก็มีทีนึงสบตากันครับ ก็รุ้สึกแปลกๆเลยครับ คิดถึงแปลกๆ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ตอนนี้ยังจำหน้าเทอได้อยู๋เลย ไว้ผมยาว หน้าม้า แล้วก็ตัวเล็ก ผมชอบตอนเทอยิ้มน้ะครับ เหมือนรู้สึกได้ว่าเทอก้ไม่ได้รังเกียจผมมั้ง(หรืออันนี้คิดไปเองก็ไม่รู้555) ผมพยายามแอบมองเทอน้ะ ถึงจะรู้ก้เถอะว่ามันจะดู จิตๆหน่อย แต่ไม่รุ้ทำไมอยากมอง 555 ไม่เคยคิดจะมาจบที่พันทิปเลยน่ะ555
ขอบคุณน้ะครับ
ไม่รู้ทำไมถึงคิดถึงผู้หญิงที่นั่งรถสองแถวกลับพร้อมกัน
ขอบคุณน้ะครับ