**ขอเล่าแบบรวดเดียวจบเลยน้ะครับ**
ขอเล่าที่มาที่ไปของตัวผมเองก่อนน้ะครับ ตอนนี้ผมพึ่งจบจาก ม.6 มาจาก รร.เอกชน ชายล้วนมา ส่วนแฟนผมก็เรียนเอกชนหญิงล้วน ม.6 เหมือนกันครับ ช่วงนี้เลยว่างว่าง รอเข้ามหาลัยอย่างเดียวครับ ผมอาศัยอยู่ที่คอนโดแถวๆ วุฒากาศครับช่วงนี้ เนื่องจากปีที่แล้ว(ม.5) ผมได้ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมา คุณพ่อกับคุณแม่จึงซื้อคอนโดไว้ให้กลับมาจะได้อยู่แล้วไปมหาลัยสดวก(คือโดนตั้งความหวังไว้สูงครับให้เข้ามหาลัยรัฐบาลที่อยู่แถวแถวรถไฟฟ้า) เพราะแบบบ้านผมอยู่แถบๆนนทบุรี ตรง บางบัวทองเลยครับ ลักษณะบ้านที่บางบัวทองเป็นบ้านเดี่ยว 2ชั้น 3ห้องนอน2ห้องน้ำครับ
เข้าเรื่องน้ะครับ คือผมกับแฟนมีอะไรผ่านอะไรมาก็จะบอกกันทุกเรื่อง ก็เล่าๆประสบการ์ณชีวิตของกันแล้ะกันมา ล้ะมันมีอยู่เรื่องนึงครับ ตอนนี้ยังฝังอยู่ในหัวผมอยู่เลย ผมคิดนานมากครับว่าจะบอกเรื่องนี้กับแฟนผมดีไหมเพราะขนาดพ่อกับแม่ผมยังไม่เชื่อเลย สุดท้ายผมก็เล่าให้เธอฟังครับ
เรื่องเกิดที่บางบัวทอง บ้านผมนั่นแหละครับ ผมกับพ่อแม่ย้ายไปบ้านนี้ตอนช่วงผมเรียนอยู่ อนุบาล3ครับตอนนั้นก็เด็กๆไม่ได้สังเกตุอะไรมากมาย แต่พอเจอเหตุการ์ณนี้เข้าผมถึงกับเครียดเลยครับ เพราะบ้านผมไม่มีตั้งศาลพระภูมิหรือจินจูเอี๊ยะ(สกดไม่ถูกครับแต่เป็นเหมือนเจ้าที่ของคนจีน) ช่วง ม.3 นี่แหละครับ วัยกำลังเกรียนเลยติดเกมส์นอนดึกแล้วคอมพิวเตอร์ที่บ้านผมจะตั้งอยู่ชั้นล่าง ช่วงนั้นปิดเทอมแบบไม่ใช่ปิดเทอมใหญ่น้ะครับ ช่วงปิดเทอมเล็ก 2 อาทิตย์ (รร.ผมปิดน้อยครับเพราะเป็น รร. คาทอลิก ต้องหยุดช่วงคริสมาสต์อีก) ก่อนจะเปิดเทอมวันนึงครับ ผมก็เล่นเกมส์ปกติสุขไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วผมก็เริ่มเพลียๆเพราะช่วงเย็นพึ่งจะเตะบอลมา เตะเสร็จกลับบ้านอาบน้ำเล่นเกม(โคตรเกรียนเลยครับ555) ก็ขึ้นห้องมาเข้านอนครับ ผมก็นอนปกติ ปิดไฟใหญ่ล้ะมาเปิดโคมไฟที่หัวเตียงแทน นอนไปได้สักพักแบบกึ่งหลับกึ่งตื่นผมก็รู้สึกอะไรแปลกๆ หายใจไม่ค่อยจะออกอึดอัดขยับไม่ได้ ผมก็เอาล้ะไงจะมาโดนอะไรที่บ้านตัวเอง(ผมเป็นคนที่เห็นเรื่องพวกนี้บ่อยน้ะตั้งแต่เด็กๆแต่แบบส่วนใหญ่เค้าจะมาแบบดีดีกันไม่ก็แบบเป็นญาติผู้ใหญ่มาหา) ผมก็พยายามลืมตาครับ แต่ลืมได้แค่แบบหยีๆตา ก็เห็นคนเป็นผู้ชาย วัยกลางคนยืนมองผมอยู่ตรงที่ประตูห้องครับ ผมก็ทำอะไรไม่ถูกจริงๆครับแบบไม่เคยเจอแบบนี้ ไม่เคยโดนอะไรแบบนี้ ตอนนั้นก็นึกได้แค่"นโม"แหละครับ ก็สวด นโมยาวเลย ล้ะคืนนั้นผมก็หลับไปตอนไหนไม่รู้ครับแต่รู้สึกตัวเองหลับไปน้อยมาก อีกวันเป็นวันเปิดเทอมผมไปเรียนแบบแทบจะเรียกว่าไร้วิญญาณเลยครับ55555
ตัดมาตอนผมกลับบ้านเลยน้ะครับ คือผมก็คิดว่าคงคืดมากไปเองแหละมั้ง เค้าอาจจะมาดีก็ได้ หรือเราแค่ฝันไปเฉยๆ กลับมาถึงบ้านช่วง 2-3 ทุ่ม ก็เล่นเกมส์ต่อเลยครับ เล่นไปซักพัก ก็ขึ้นบ้านอาบน้ำ เข้านอนเป็นปกติสุข คือผมเข้านอน นอนยังไงก็ไม่หลับ ผมไม่รู้น้ะอาจจะเพราะแสงที่โคมไฟหัวเตียงรึเปล่า ผมก็เลยลองปิดดู ล้ะก็หลับตาจะนอน ก็เหตุการ์ณเดิมเลยครับ มีผู้ชาย มายืนอยู่ตรงประตูอีกแล้ว ผมนี่ถึงกับกรี๊ดเลยครับ ก็แบบ อ้าาาาาาาาาา ตามภาษาผู้ชายทั่วๆไปกรี๊ดกัน แต่ก็เหมือนไม่มีใครได้ยินครับ เพราะห้องพ่อกับแมีผมก็อยู่แค่ตรงข้ามกัน เดิน3ก้าวก็ถึงแล้ว ทีนี้เอาล่ะครับตื่นเลยนอนไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ หายใจลำบาก เค้าก็ยืนอยู่ตรงนั้นน้ะครับผมก็ไม่ค่อยกล้ามองเท่าไหร่ ล้ะเค้าก็ขยับครับ เดินมา เดินมา หยุดตรงข้างๆเตียงผม ผมก็พยายามข่มตานอน สุดท้ายหลับไปตอนไหนผมยังไม่รู้ตัวเลยครับ รู้อีกทีตอนที่แม่เข้ามาปลุก ล้ะทักว่า ทำไมนอนท่าเรียบร้อยจังวันนี้ (ปกติเป็นคนนอนดิ้นครับ) ก็ตื่นมาไป รร เหมือนเดิมครับแบไร้วิญญาณ
ตัดกลับมาคืนที่3 ครับ คราวนี้ผมเข็ดล้ะ คิดในใจ เอาว้ะ เล่นเกมส์ให้มันง่วงๆไปเลยจะได้ไม่กึ่งหลับกึ่งตื่นขึ้นไปนอนเลย เล่นมาสักพักผมก็เริ่มหาวล้ะครับ จังหวะหาวนั่นล้ะครับผมก็ก๊อกคอตัวเองไปด้วย เลยเหลือบไปเห็น ผู้ชายคนเดิมเลยครับ ยืนมองผมเล่นคอมพิวเตอร์อยู่ตรงบันได ผมก็คิดว่าตาฝาดล่ะม้าง ข้างล่างก็มีพระ คงไม่มาหรอก ก็จริงครับ เค้าไม่ได้เข้ามาหาผม แต่ยืนมองห่างๆอย่างห่วงๆ ผมแอบชำเลืองไปหลายรอบเลยน้ะครับก็ยังมองอยู่ แต่ผมไม่ไหวล้ะต้องขึ้นนอน กลั้นใจปิดคอม เดินไปปิดไฟข้างหลังก่อนปิดก็คิดน้ะ ถ้าปิดแล้วเค้ายังยืนอยู่เราจะทำไงดี แต่พอปิดปุ้ปหันกลับไป อ้า ฟิน~ ไม่ อยู่แล้วผมนี่โกยขึ้นห้องเลยครับ ขึ้นมาก็นอนแบบเดิมปกติสุขครับ นอนไปได้สักพักก็เริ่มขยับตัวไม่ได้ เหมือนเดิมกับ2คืนแรกเลยครับ ต่างกันตรงที่ผมลืมตาได้แบบไม่ต้องฝืน พอผมลืมตาปุ้ป เหลือบขวามือ อ้าวไม่อยู่ที่ประตูพอ เหลือบตากลับมาเท่านั้นแหละครับ นอนทับผม หันหน้าชนกันเลย มือ2ข้างเค้าพนมกันไว้ที่อกเหมือนเวลาคนตายอยู่ในโลงเลยครับ ผมนี่น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัวคือไหลเอง แล้วร้องไห้หนักมากโวยวายนู่นนี่นั่น แล้วก็ข่มตานอนครับ ผ่านไปสักพักนึงแต่ผมรู้สึกนานมากน้ะ ยังสะอื้นๆอยู่เลยก็เริ่มขยับได้ พอขยับได้เท่านั้นแหละผมนี่หยิบหมอนหยิบผ้าห่ม วิ่งออกจากห้องไปเคาะห้องพ่อแม่เลยครับ สภาพแบบยืนร้องไห้ไปเคาะห้องไป เรียก ป๊า ม๊า ฮือๆ อารมณ์นี้เลยครับ พอพ่อกับแม่ผมเปิด ผมก็รีบเข้าไปล้ะเล่าๆทุกอย่างให้ฟังตั้งแต่คืนแรก ยันคืนนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ แม่ผมหัวเราะครับ ส่วนพ่อผมก็ยิ้มๆ ล้ะบอกว่าเป็นไงไม่รู้จักสวดมนต์ก่อนนอน แผ่เมตตา พระในห้องก็ไม่มี ผมก็แบบ "ไม่เอาแล้ว ไม่นอนห้องนี้แล้ว" พ่อผมเลยบอกว่า"กลัวอะไรนี่บ้านเราเองน้ะ"
เดี้ยววันเสาร์พาไปหาพระ วันเสาก็คือวันรุ่งขึ้นแหละครับ ก็ตื่นมา ทำกิจวัตรปกติ ไปวัด ก็ให้พระท่าน พรม น้ำมนต์ให้ พ่อผมก็เล่าให้หลวงพ่อท่านฟังว่าแบบผมเจออะไรมา หลวงพ่อก็หัวเราะครับ ล้ะให้พระผมมาองค์นึง ล้ะผมก็กลับบ้านปกติ ยีงหลอนๆอยู่เลย แต่ก็คิดว่า ถ้าสวดมนต์ แผ่เมตตา กราบพระทุกวันคงไม่มีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นแล้ว ก็เป็นอย่างที่พ่อผมบอกน้ะครับ พอสวดมนต์ กราบพระ แผ่เมตตา ผู้ชายคนนั้นก็ไม่มาปรากฎตัวให้เห็นอีกเลย
เอาล่ะเรื่องก็ประมาณนี้แหละครับที่ผมเล่าให้แฟนฟัง แล้วเมื่อคืนผมกลับบ้านที่บางบัวทองครับ จะกลับวัน พฤ กับ อาทิตย์ แฟนผมกับผมก็โทรคุยกันปกติ ทีนี้พอใกล้จะนอนแฟนผมก็ทักว่า "เสียงไรอ่ะ" ภาพผู้ชายคนนั้นก็ผุดขึ้นในหัวเลยครับ ผมเลยพูดว่า "ไม่เอา! ไม่เล่นงี้! จะนอนแล้ว" ประโยคนี้แหละครับ ที่ทำให้แฟนผมโกรธ ตอนนั้นที่พูดไปผมก็ไม่ได้คิดไรน้ะ แต่แบบพอมาคิดดูอีกที ถ้าเราโดนพูดแบบนี้ใส่บ้างคนที่โทรคุยกันแค่อยากหาเรื่องจะคุยด้วย โดนพูดเสียงดุๆใส่งี้ ก็เสียใจครับ ตื่นเช้ามาผมก็ขอโทษเธอน้ะแต่เธอก็ยังไม่โอเคอยู่ดี
**เท่านี้แหละครับเรื่องของผม**
ปล. ใครมีวิธีง้อแฟนเด็ดๆบ้างครับ
ปล.2 กระทู้แรกจริงๆครับน้อมรับคำติชมทุกอย่าง
ทะเลาะกับแฟน เรื่อง ประสบการ์ณสยองขวัญ!!!
ขอเล่าที่มาที่ไปของตัวผมเองก่อนน้ะครับ ตอนนี้ผมพึ่งจบจาก ม.6 มาจาก รร.เอกชน ชายล้วนมา ส่วนแฟนผมก็เรียนเอกชนหญิงล้วน ม.6 เหมือนกันครับ ช่วงนี้เลยว่างว่าง รอเข้ามหาลัยอย่างเดียวครับ ผมอาศัยอยู่ที่คอนโดแถวๆ วุฒากาศครับช่วงนี้ เนื่องจากปีที่แล้ว(ม.5) ผมได้ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมา คุณพ่อกับคุณแม่จึงซื้อคอนโดไว้ให้กลับมาจะได้อยู่แล้วไปมหาลัยสดวก(คือโดนตั้งความหวังไว้สูงครับให้เข้ามหาลัยรัฐบาลที่อยู่แถวแถวรถไฟฟ้า) เพราะแบบบ้านผมอยู่แถบๆนนทบุรี ตรง บางบัวทองเลยครับ ลักษณะบ้านที่บางบัวทองเป็นบ้านเดี่ยว 2ชั้น 3ห้องนอน2ห้องน้ำครับ
เข้าเรื่องน้ะครับ คือผมกับแฟนมีอะไรผ่านอะไรมาก็จะบอกกันทุกเรื่อง ก็เล่าๆประสบการ์ณชีวิตของกันแล้ะกันมา ล้ะมันมีอยู่เรื่องนึงครับ ตอนนี้ยังฝังอยู่ในหัวผมอยู่เลย ผมคิดนานมากครับว่าจะบอกเรื่องนี้กับแฟนผมดีไหมเพราะขนาดพ่อกับแม่ผมยังไม่เชื่อเลย สุดท้ายผมก็เล่าให้เธอฟังครับ
เรื่องเกิดที่บางบัวทอง บ้านผมนั่นแหละครับ ผมกับพ่อแม่ย้ายไปบ้านนี้ตอนช่วงผมเรียนอยู่ อนุบาล3ครับตอนนั้นก็เด็กๆไม่ได้สังเกตุอะไรมากมาย แต่พอเจอเหตุการ์ณนี้เข้าผมถึงกับเครียดเลยครับ เพราะบ้านผมไม่มีตั้งศาลพระภูมิหรือจินจูเอี๊ยะ(สกดไม่ถูกครับแต่เป็นเหมือนเจ้าที่ของคนจีน) ช่วง ม.3 นี่แหละครับ วัยกำลังเกรียนเลยติดเกมส์นอนดึกแล้วคอมพิวเตอร์ที่บ้านผมจะตั้งอยู่ชั้นล่าง ช่วงนั้นปิดเทอมแบบไม่ใช่ปิดเทอมใหญ่น้ะครับ ช่วงปิดเทอมเล็ก 2 อาทิตย์ (รร.ผมปิดน้อยครับเพราะเป็น รร. คาทอลิก ต้องหยุดช่วงคริสมาสต์อีก) ก่อนจะเปิดเทอมวันนึงครับ ผมก็เล่นเกมส์ปกติสุขไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วผมก็เริ่มเพลียๆเพราะช่วงเย็นพึ่งจะเตะบอลมา เตะเสร็จกลับบ้านอาบน้ำเล่นเกม(โคตรเกรียนเลยครับ555) ก็ขึ้นห้องมาเข้านอนครับ ผมก็นอนปกติ ปิดไฟใหญ่ล้ะมาเปิดโคมไฟที่หัวเตียงแทน นอนไปได้สักพักแบบกึ่งหลับกึ่งตื่นผมก็รู้สึกอะไรแปลกๆ หายใจไม่ค่อยจะออกอึดอัดขยับไม่ได้ ผมก็เอาล้ะไงจะมาโดนอะไรที่บ้านตัวเอง(ผมเป็นคนที่เห็นเรื่องพวกนี้บ่อยน้ะตั้งแต่เด็กๆแต่แบบส่วนใหญ่เค้าจะมาแบบดีดีกันไม่ก็แบบเป็นญาติผู้ใหญ่มาหา) ผมก็พยายามลืมตาครับ แต่ลืมได้แค่แบบหยีๆตา ก็เห็นคนเป็นผู้ชาย วัยกลางคนยืนมองผมอยู่ตรงที่ประตูห้องครับ ผมก็ทำอะไรไม่ถูกจริงๆครับแบบไม่เคยเจอแบบนี้ ไม่เคยโดนอะไรแบบนี้ ตอนนั้นก็นึกได้แค่"นโม"แหละครับ ก็สวด นโมยาวเลย ล้ะคืนนั้นผมก็หลับไปตอนไหนไม่รู้ครับแต่รู้สึกตัวเองหลับไปน้อยมาก อีกวันเป็นวันเปิดเทอมผมไปเรียนแบบแทบจะเรียกว่าไร้วิญญาณเลยครับ55555
ตัดมาตอนผมกลับบ้านเลยน้ะครับ คือผมก็คิดว่าคงคืดมากไปเองแหละมั้ง เค้าอาจจะมาดีก็ได้ หรือเราแค่ฝันไปเฉยๆ กลับมาถึงบ้านช่วง 2-3 ทุ่ม ก็เล่นเกมส์ต่อเลยครับ เล่นไปซักพัก ก็ขึ้นบ้านอาบน้ำ เข้านอนเป็นปกติสุข คือผมเข้านอน นอนยังไงก็ไม่หลับ ผมไม่รู้น้ะอาจจะเพราะแสงที่โคมไฟหัวเตียงรึเปล่า ผมก็เลยลองปิดดู ล้ะก็หลับตาจะนอน ก็เหตุการ์ณเดิมเลยครับ มีผู้ชาย มายืนอยู่ตรงประตูอีกแล้ว ผมนี่ถึงกับกรี๊ดเลยครับ ก็แบบ อ้าาาาาาาาาา ตามภาษาผู้ชายทั่วๆไปกรี๊ดกัน แต่ก็เหมือนไม่มีใครได้ยินครับ เพราะห้องพ่อกับแมีผมก็อยู่แค่ตรงข้ามกัน เดิน3ก้าวก็ถึงแล้ว ทีนี้เอาล่ะครับตื่นเลยนอนไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ หายใจลำบาก เค้าก็ยืนอยู่ตรงนั้นน้ะครับผมก็ไม่ค่อยกล้ามองเท่าไหร่ ล้ะเค้าก็ขยับครับ เดินมา เดินมา หยุดตรงข้างๆเตียงผม ผมก็พยายามข่มตานอน สุดท้ายหลับไปตอนไหนผมยังไม่รู้ตัวเลยครับ รู้อีกทีตอนที่แม่เข้ามาปลุก ล้ะทักว่า ทำไมนอนท่าเรียบร้อยจังวันนี้ (ปกติเป็นคนนอนดิ้นครับ) ก็ตื่นมาไป รร เหมือนเดิมครับแบไร้วิญญาณ
ตัดกลับมาคืนที่3 ครับ คราวนี้ผมเข็ดล้ะ คิดในใจ เอาว้ะ เล่นเกมส์ให้มันง่วงๆไปเลยจะได้ไม่กึ่งหลับกึ่งตื่นขึ้นไปนอนเลย เล่นมาสักพักผมก็เริ่มหาวล้ะครับ จังหวะหาวนั่นล้ะครับผมก็ก๊อกคอตัวเองไปด้วย เลยเหลือบไปเห็น ผู้ชายคนเดิมเลยครับ ยืนมองผมเล่นคอมพิวเตอร์อยู่ตรงบันได ผมก็คิดว่าตาฝาดล่ะม้าง ข้างล่างก็มีพระ คงไม่มาหรอก ก็จริงครับ เค้าไม่ได้เข้ามาหาผม แต่ยืนมองห่างๆอย่างห่วงๆ ผมแอบชำเลืองไปหลายรอบเลยน้ะครับก็ยังมองอยู่ แต่ผมไม่ไหวล้ะต้องขึ้นนอน กลั้นใจปิดคอม เดินไปปิดไฟข้างหลังก่อนปิดก็คิดน้ะ ถ้าปิดแล้วเค้ายังยืนอยู่เราจะทำไงดี แต่พอปิดปุ้ปหันกลับไป อ้า ฟิน~ ไม่ อยู่แล้วผมนี่โกยขึ้นห้องเลยครับ ขึ้นมาก็นอนแบบเดิมปกติสุขครับ นอนไปได้สักพักก็เริ่มขยับตัวไม่ได้ เหมือนเดิมกับ2คืนแรกเลยครับ ต่างกันตรงที่ผมลืมตาได้แบบไม่ต้องฝืน พอผมลืมตาปุ้ป เหลือบขวามือ อ้าวไม่อยู่ที่ประตูพอ เหลือบตากลับมาเท่านั้นแหละครับ นอนทับผม หันหน้าชนกันเลย มือ2ข้างเค้าพนมกันไว้ที่อกเหมือนเวลาคนตายอยู่ในโลงเลยครับ ผมนี่น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัวคือไหลเอง แล้วร้องไห้หนักมากโวยวายนู่นนี่นั่น แล้วก็ข่มตานอนครับ ผ่านไปสักพักนึงแต่ผมรู้สึกนานมากน้ะ ยังสะอื้นๆอยู่เลยก็เริ่มขยับได้ พอขยับได้เท่านั้นแหละผมนี่หยิบหมอนหยิบผ้าห่ม วิ่งออกจากห้องไปเคาะห้องพ่อแม่เลยครับ สภาพแบบยืนร้องไห้ไปเคาะห้องไป เรียก ป๊า ม๊า ฮือๆ อารมณ์นี้เลยครับ พอพ่อกับแม่ผมเปิด ผมก็รีบเข้าไปล้ะเล่าๆทุกอย่างให้ฟังตั้งแต่คืนแรก ยันคืนนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ แม่ผมหัวเราะครับ ส่วนพ่อผมก็ยิ้มๆ ล้ะบอกว่าเป็นไงไม่รู้จักสวดมนต์ก่อนนอน แผ่เมตตา พระในห้องก็ไม่มี ผมก็แบบ "ไม่เอาแล้ว ไม่นอนห้องนี้แล้ว" พ่อผมเลยบอกว่า"กลัวอะไรนี่บ้านเราเองน้ะ"
เดี้ยววันเสาร์พาไปหาพระ วันเสาก็คือวันรุ่งขึ้นแหละครับ ก็ตื่นมา ทำกิจวัตรปกติ ไปวัด ก็ให้พระท่าน พรม น้ำมนต์ให้ พ่อผมก็เล่าให้หลวงพ่อท่านฟังว่าแบบผมเจออะไรมา หลวงพ่อก็หัวเราะครับ ล้ะให้พระผมมาองค์นึง ล้ะผมก็กลับบ้านปกติ ยีงหลอนๆอยู่เลย แต่ก็คิดว่า ถ้าสวดมนต์ แผ่เมตตา กราบพระทุกวันคงไม่มีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้นแล้ว ก็เป็นอย่างที่พ่อผมบอกน้ะครับ พอสวดมนต์ กราบพระ แผ่เมตตา ผู้ชายคนนั้นก็ไม่มาปรากฎตัวให้เห็นอีกเลย
เอาล่ะเรื่องก็ประมาณนี้แหละครับที่ผมเล่าให้แฟนฟัง แล้วเมื่อคืนผมกลับบ้านที่บางบัวทองครับ จะกลับวัน พฤ กับ อาทิตย์ แฟนผมกับผมก็โทรคุยกันปกติ ทีนี้พอใกล้จะนอนแฟนผมก็ทักว่า "เสียงไรอ่ะ" ภาพผู้ชายคนนั้นก็ผุดขึ้นในหัวเลยครับ ผมเลยพูดว่า "ไม่เอา! ไม่เล่นงี้! จะนอนแล้ว" ประโยคนี้แหละครับ ที่ทำให้แฟนผมโกรธ ตอนนั้นที่พูดไปผมก็ไม่ได้คิดไรน้ะ แต่แบบพอมาคิดดูอีกที ถ้าเราโดนพูดแบบนี้ใส่บ้างคนที่โทรคุยกันแค่อยากหาเรื่องจะคุยด้วย โดนพูดเสียงดุๆใส่งี้ ก็เสียใจครับ ตื่นเช้ามาผมก็ขอโทษเธอน้ะแต่เธอก็ยังไม่โอเคอยู่ดี
**เท่านี้แหละครับเรื่องของผม**
ปล. ใครมีวิธีง้อแฟนเด็ดๆบ้างครับ
ปล.2 กระทู้แรกจริงๆครับน้อมรับคำติชมทุกอย่าง