พี่ๆเพื่อนๆ เรื่องที่ผมจะเล่ามันเป็นเรื่องจิงที่เกิดกับตัวผมเอง ผมเป็น ผ.ช อายุ20ปี เรื่องมันเกิดตอนผมอยู่ประมาน ม.2 ผมได้เจอ ผ.ญ คนนึง "สมมุติชื่อA"เพื่อนผมชอบAเลยให้ผมไปติดต่อให้แต่Aไม่ชอบเพื่อนผม Aเลยโทรมาปรึกษาผมว่าจะทำไง ผมเลยไปช่วยคุยกับเพื่อนให้ หลังจากนั้นเรา2คน"ผมและA"ก็คุยกันมาตลอดจนวันนึงAก็บอกชอบผม เราตกลงคบกัน ทุกอย่างOk"ตอนนี้ผมและAคบกันประมาน3เดือนได้" วันนึงผมได้เจอได้รู้จักกับ ผ.ญ อีกคนนึง"สมมุติชื่อB" Bเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที Bชอบผม ผมกับBเลยคุยกัน"แต่ตอนนี้ผมผมก็ยังคบกับAอยู่ ประมานแบบคุย2คน" พอเวลาBถามว่าAเป็นใครผมก็บอกว่าเป็นแฟนน้องชาย ผ่านไปได้ไม่นานBก็รู้ว่าจิงๆแล้วAคบกับผมไม่ใช่คบกับน้องชายผม แต่ผมบอกให้รอ Bก็บอกจะรอ"เห็นแก่ตัวมากเลย ยอมรับ" ผมกับAคบกันได้ประมาน3ปี"แต่3ปีผมก็แอบๆคุยกับBด้วยเป็นบ้างช่วง"วันนึงผมมีปัญญากับครองครัวของA แล้วเราก็แยกกันเรียนคนล่ะ จังหวัด "ระยะทาง ความห่างเหิน การเจอคนหน้าใหม่ทำให้Aเปลี่ยนไป"แล้วเราก็เลิกกัน มันอาจจะเป็นเพราะนิสัยเจ้าอารมณ์ของผมด้วยถึงเป็นแบบนี้ ผมเคว้งคว้างมา แต่มันก็ดีนะ "ทำให้ผมรู้ว่าคนที่รักผมที่สุดคือใคร นั้นคือแม่ผมเอง"ผมไม่มีพ่อนะครับ"ผมเสียใจร้องให้วิ่งเข้าไปหาแม่ แม่ก็อ้าแขนรับผม ผมคิดมาตลอดว่าแม่ไม่สนใจผม แต่ผมได้รู้วันนี้ ไม่ว่าเรื่องอะไรแม่รู้ทุกอย่างแต่แม่ไม่อยากพูด แม่อยากให้เราผ่านมันไปได้ด้วยตัวเองมากกว่า วันนี้ทำให้ผมรู้ว่าไม่ว่าใครจะทิ้งเราหรือยังไง ครองครัวก็พร้อมที่จะเป็นไม้เท้าหรือที่พักพิงให้เรามาพักตั้งสติ และช่วยพักดันให้เราเดินต่อไปได้อีก"หลังจากนั้นผมหยุดคิด และตัดสิ้นลองกับไปขอBคืนดี"ตอนนั้นBก็มีคนคบอยู่แล้ว2คน *สมมุติชื่อCกับนายD แต่นายCเลิกไปแล้ว ตอนนี้ก็คบกับนายD" ผมกับBก็แอบคุยกันมาสักพักผ่านไปDก็รู้ว่าผมกับBแอบคุยกัน สุดท้ายผมกับBเราก็ได้คบกัน"ประมาน ม.5"ตอนนั้นสิ่งที่ผมคิดผมอยากกับไปดูแลBให้ดีเพราะผมทำไม่ได้กับBใว้เยอะมาก ผมต้องเป็นคนมีเหตุผล"ผมไม่ค่อยมีเหตุผล ชอบใช่ความรุนแรง" ผมต้องดูแลให้ดีและผมคิดว่าคนนี้เป็นคนสุดท้ายของผม ผมคิดที่จะเปลี่ยนตัวเองหลายๆอย่าง อย่างเช่นทำงานบ้านเพราะที่บ้านB พ่อจะเป็นคนทำให้Bทุกอย่าง ทำเลยเริ่มจากการทำงานบ้านซักผ้า,ซักทุกอย่างคน กวาดถูกห้อง แต่ผมก็Okนะครับทำดีเพื่อคนที่เรารัก เรื่องที่2ที่ผมเปลี่ยนคือ อารมณ์ ความเจ้าอาามณ์ ผมหาวิธีแก้อยู่พักใหญ่ แล้วผมก็หาสาเหตุของมัน มันคือก็กินเหล้าเวลาผมกินเหล้าผมจะกลายเป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง ไม่มีเหตุผล เจ้าอารมณ์และอีกต่างๆนาๆ ผมเลยเลิกกินเหล้าแบบเด็ดขาด ทำให้เราทะเลาะกันน้อยลง แต่ก็มีทะเลาะกันบ้างเรื่องเล็กน้อยๆ เวลาผ่านไปเรารักกันมากขึ่น พอเรา2คนเรียนจบ ม.6 เราก็ตกลงจะไปเรียนมหาลัยเดียวกัน มันเหมือนจุดเริ่มต้นการใช่ชีวิตคู่เลยครับ ทำอะไรหลายๆอย่างไปด้วยกัน ไปเที่ยวกัน กินข้าว ดูหนัง ร้องให้ด้วยกัน ไปเรียนด้วยกัน ทำการบ้าน ทำให้เราได้อยู่ด้วยกันแทบทุกช่วงเวลา"ทางบ้านขอเรา2คนรู้ว่าเราคบหากัน" เรา2คนคิดวางแผนเรื่องงาน เรื่องเงิน ช่วยกันเก็บเงิน และเรื่องครอบครัว เราคิดฝันกันไปไกล "ส่วนตัวผมเองผมไม่คิดที่อยากจะมาใครคนอื่นอีกแล้วเลย ผมรู้สึกดีรู้สึกใช่ ผ.ญ คนนี้คือทุกอย่าง นอกจากแม่ก็มี ผ.ญ คนนี้นี้ล่ะ" มันมีอยู่ช่วงนึงผมไปชอบเด็กคนนึงแบบอยากคุยอยากอะไรประมานนี้ เวลาผ่านไปไม่ถึงวันผมรู้สึกไม่ดีเลย เลยไปปรึกษาเพื่อนว่าจะเอาไงดีบอกน้องเค้าไงดีว่าจะเลิกคุย เพื่อนผมบอกไงรู้ไม มันบอกเอ่ยย คุยๆไปก่อน ได้ก่อนค่อยเลิก วันต่อมาผมเลยไปโกหกเพื่อนผมว่าผมได้น้องเค้าแล้ว แต่อันที่จิงแล้วผมบอกน้องเค้าว่า ผมจะกับไปคบกันแฟนพี่ แล้วผมก็บล็อกใลน์น้องเค้าไปเลย จะมีคนอื่นความรู้สึกมันไม่ใช่ กลัวคนที่รักเรา ไว้ใจเราเค้าจะเสีย
แต่วันที่ผมกลัวก็มาถึง ผมรู้สึกว่าBเปลี่ยนไป อยู่มาวันนึงBจะต้องกับบ้านไปทำธุระกับแม่แต่ผมกับไม่ได้ต้องเอาไปลาขอBให้อาจารย์ ผมก็ได้คิดอะไร ก่อนBจะกับบ้านเรา2คนยังคุยกันดีเป็นปกติ ว่าไปแล้วกับกี่โมงไปทำอะไรบ้างคุยกันปกติ จนสุดท้ายตกลงว่าจะกับประมาน12.00-13.00น. แล้วBก็ขับรถกับบ้าน ถึงบ้านก็โทรหาปกติ ก่อนนอนก็ปกติ จนเช้า ผมตื่นมาอาบน้ำเตรียมไปเรียน Bก็โทรมาตื่นหรือยังทำอะไรเป็นไงถามปกติ จนผมไปเรียนเสร็จ ขากับขับรถกับหอมันจะผ่านร้านหมูปิ้งที่Bชอบกินผมเลยแวะซื้อ เพราะBจะมาตอนเที่ยงผมเลิกเรียนประมาน10โมง กล้วกับมาจะหิว พอถึงห้องผมก็ทำอะไรไป กวาดถู เติมน้ำใส่ตู้เย็น จะประมาน11โมง Bโทรมาบอกว่าทำธุระเสร็จแล้วกำลังเติมแก๊สอีกสักพักจะไป ถามผมเรื่องเรียนเป็นไง"ผมเรียนสาขาเดียวกันห้องเดียวนะครับ" ก็คุยกันปกติ จนเวลาผ่านไป -เที่ยง -4โมง -5โมง จน6โมง ผมสะดุ้งตื่นขึ่นมาผมฝันไม่ค่อยดีเท่าไร ผมเลยโทรไปหาBกลัวเค้าจะเป็นอะไร แต่Bมีพิรุจ"ผมก็บอกไม่ถูกความรู้สึกตอนนั้น" แล้วผมก็หลุดปากถามไป ว่าว่าอยู่บ้านนายCใช่ใหม"นายCคือแฟนเก่าที่คบก่อนนายD" แล้วก็ตอบแบบกะอึกกะอัก สุดท้ายBไปอยู่กับแฟนเก่า ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ใจมันแบบ..... ผมปรับตัวให้ดี เหล้าไม่กิน ไม่เที่ยว ไม่มีสาวๆ เพื่อที่ผมจะได้อยู่ได้คบกันไปนานๆ แต่กับเกิดเรื่องที่ผมไม่ค่อยคิดว่ามันจะเกิดขึ่นอีก ผมยังไม่ดีหรอ ผมเปลี่ยนทุกสิ่งอย่างไม่รุนแรง ไม่เสียงดังโวยวาย ยอมทำทุกอย่างที่ต้องการ หรือว่าผมจน ผมจนใช่ใหม ความดีคนดี มันสู้ความรวยคนรวยไม่ได้ใช่ใหม ผมทำใจเลิกกับเค้าไม่ได้หรอก ผมรักเค้ามาก เราวางแผนทุกๆอย่างของเราใว้สุดท้าย... เค้าเป็นทุกอย่างรองมาจากแม่ เค้าเป็นกำลังใจ เป็นแรงใจ เค้าคือความสุขของผม ไม่ว่าจะเหนื่อยจะท้อขนาดใหนเหนแค่หน้าของเค้าผมก็สบายใจครับ ... พี่ๆคิดยังไงครับ
ขอความคิดเห็นหน่อยครับ
แต่วันที่ผมกลัวก็มาถึง ผมรู้สึกว่าBเปลี่ยนไป อยู่มาวันนึงBจะต้องกับบ้านไปทำธุระกับแม่แต่ผมกับไม่ได้ต้องเอาไปลาขอBให้อาจารย์ ผมก็ได้คิดอะไร ก่อนBจะกับบ้านเรา2คนยังคุยกันดีเป็นปกติ ว่าไปแล้วกับกี่โมงไปทำอะไรบ้างคุยกันปกติ จนสุดท้ายตกลงว่าจะกับประมาน12.00-13.00น. แล้วBก็ขับรถกับบ้าน ถึงบ้านก็โทรหาปกติ ก่อนนอนก็ปกติ จนเช้า ผมตื่นมาอาบน้ำเตรียมไปเรียน Bก็โทรมาตื่นหรือยังทำอะไรเป็นไงถามปกติ จนผมไปเรียนเสร็จ ขากับขับรถกับหอมันจะผ่านร้านหมูปิ้งที่Bชอบกินผมเลยแวะซื้อ เพราะBจะมาตอนเที่ยงผมเลิกเรียนประมาน10โมง กล้วกับมาจะหิว พอถึงห้องผมก็ทำอะไรไป กวาดถู เติมน้ำใส่ตู้เย็น จะประมาน11โมง Bโทรมาบอกว่าทำธุระเสร็จแล้วกำลังเติมแก๊สอีกสักพักจะไป ถามผมเรื่องเรียนเป็นไง"ผมเรียนสาขาเดียวกันห้องเดียวนะครับ" ก็คุยกันปกติ จนเวลาผ่านไป -เที่ยง -4โมง -5โมง จน6โมง ผมสะดุ้งตื่นขึ่นมาผมฝันไม่ค่อยดีเท่าไร ผมเลยโทรไปหาBกลัวเค้าจะเป็นอะไร แต่Bมีพิรุจ"ผมก็บอกไม่ถูกความรู้สึกตอนนั้น" แล้วผมก็หลุดปากถามไป ว่าว่าอยู่บ้านนายCใช่ใหม"นายCคือแฟนเก่าที่คบก่อนนายD" แล้วก็ตอบแบบกะอึกกะอัก สุดท้ายBไปอยู่กับแฟนเก่า ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ใจมันแบบ..... ผมปรับตัวให้ดี เหล้าไม่กิน ไม่เที่ยว ไม่มีสาวๆ เพื่อที่ผมจะได้อยู่ได้คบกันไปนานๆ แต่กับเกิดเรื่องที่ผมไม่ค่อยคิดว่ามันจะเกิดขึ่นอีก ผมยังไม่ดีหรอ ผมเปลี่ยนทุกสิ่งอย่างไม่รุนแรง ไม่เสียงดังโวยวาย ยอมทำทุกอย่างที่ต้องการ หรือว่าผมจน ผมจนใช่ใหม ความดีคนดี มันสู้ความรวยคนรวยไม่ได้ใช่ใหม ผมทำใจเลิกกับเค้าไม่ได้หรอก ผมรักเค้ามาก เราวางแผนทุกๆอย่างของเราใว้สุดท้าย... เค้าเป็นทุกอย่างรองมาจากแม่ เค้าเป็นกำลังใจ เป็นแรงใจ เค้าคือความสุขของผม ไม่ว่าจะเหนื่อยจะท้อขนาดใหนเหนแค่หน้าของเค้าผมก็สบายใจครับ ... พี่ๆคิดยังไงครับ