ความเดิมตอนที่แล้ว.....

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://pantip.com/topic/35456923

ขึ้นต้นเรียกแขกด้วยบรรยากาศสยองขวัญ  
แต่ลงท้ายแบบหาทางออกไม่เจอว่าจะเล่าอะไรดี
เลยต้องมีกระทู้แพ็คกระเป๋าเพื่อเช็คเอ๊าท์ออกจากโรงแรมค่ะ

" คุณลูกค้า "

แน่นอนว่าโรงแรมและพนักงานโรงแรมอยู่ได้ด้วยลูกค้าผู้มีอุปการคุณทั้งหลาย
เพราะลูกค้าคือผู้ที่มอบ "เงินเดือน"และ "ทิป" ให้กับพวกเรา
( จริงๆแล้ว "ทิป" ไม่เท่าไหร่ เพราะที่นี่ไม่ใช่เมืองที่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติกระเป๋าหนักมาพักเยอะเหมือนบางจังหวัด
หลักๆจึงมีแค่เงินเดือนเท่านั้น )
ดังนั้นพวกเราจึงมีหน้าที่พยายามเอาใจใส่ให้ลูกค้าได้รับความสะดวกสบายและพึงพอใจในระหว่างที่พักที่นี่

เคยได้ยินมาว่าลูกค้าบางที่เรื่องเยอะอย่างโน้น  ร้ายกาจอย่างนี้
โชคดีที่ที่นี่ไม่เจอขนาดนั้นค่ะ   ส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ที่มีมารยาทดี   ให้เกียรติพูดจากับพวกเราอย่างสุภาพ
ลูกค้าบางท่านที่มาทำงานที่นี่ทุกเดือนเห็นพวกเราเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ
มาทีหอบหิ้วผลไม้จากจังหวัดของตัวเองมาฝากเหล่าพนักงานทุกชั้นทุกแผนก เป็นที่ซาบซึ้งใจยิ่งนัก

ลูกค้าบางกลุ่มก็เลือกมาพักที่นี่ด้วยเหตุผลพิเศษ เช่น ลูกค้ากลุ่มบิ๊กไบค์ที่ชอบเที่ยวตามป่าเขาลำเนาไพร
พวกเขาเลือกที่นี่เพราะที่นี่มีที่จอดรถที่กว้างและปลอดภัย
โรงแรมหลายแห่งมีที่มีจอดรถที่แคบกว่า พวกเขาจะไม่กล้าพักเพราะกลัวว่าจะมีใครมาโดนรถหรือแตะต้องรถของเขา
( รถของพวกเขาสวยจริงๆค่ะ  เวลาจอดเรียงกันเป็นสิบคันจะมีลูกค้าคนอื่นมายืนถ่ายรูปกันหลายคนเชียว )
หรือลูกค้ากลุ่มที่ปั่นจักรยานแพงๆก็เลือกพักที่นี่เพราะที่นี่ให้ลูกค้าเอาจักรยานเข้าไปในห้องพักได้
แม้แต่ลูกค้าที่ขับรถยนต์ที่แพงมากๆบางท่านก็มาพักที่นี่  เขาบอกว่าความจริงห้องพักที่นี่ก็งั้นๆ
แต่พักที่นี่เพราะที่จอดรถกว้างจนเขาวางใจว่ารถค้นอื่นคงไม่เลี้ยวมาเฉี่ยวรถเขา

แต่ก็อย่างที่คุณยายพูด  ลูกค้าบางคนก็แปลกๆเหมือนกัน
มีอยู่คนหนึ่ง  ท่านมีธุรกิจอยู่ที่จังหวัดติดกัน เวลามาดูกิจการก็จะมาทีละ 4-5 วัน
หลังเสร็จธุระก็จะไม่พักที่จังหวัดนั้นแต่จะขับรถมาพักที่นี่
ท่านเป็นคนที่ใช้สิทธิ์ของตัวเองคุ้มมากที่สุดเท่าที่เคยเจอมา
ข้าวของในห้องพักพวกสบู่ แชมพูที่โรงแรมเตรียมให้ ท่านก็จะไม่ใช้เพราะเตรียมของมาเอง
แต่ถึงจะไม่ใช้ท่านก็จะทำทุกอย่างให้คนอื่นเอาไปใช้ไม่ได้อีก
เช่นฉีกสลากออก  หรือเทแชมพูออกนิดหน่อยให้ขวดมันเลอะแล้วทิ้งเอาไว้
กาแฟที่มีให้ในห้องถึงท่านไม่ดื่มก็จะฉีกซองออก  ขนมก็แกะแล้วทิ้งไว้แต่ไม่ทาน (ของในห้องทุกอย่างไม่คิดเงินเพิ่มค่ะ)
บางทีก็ทำเป็นรวมมิตร  เททุกอย่างรวมกันเล่น
อารมณ์ประมาณว่า  ถึงฉันไม่ใช้เธอก็เอาไปใช้ไม่ได้เพราะมันเป็นสิทธิ์ของฉัน
จริงๆแล้วถ้าเขาขนเอาไปแจกคนอื่นพวกเรายังดีใจกว่าที่เขาทำให้ของเสียหายแบบนี้

อาหารรอบค่ำของท่านคือประมาณเที่ยงคืนซึ่งครัวปิดแล้ว
ท่านก็จะใช้ให้ใครสักคนที่ทำงานช่วงนั้นไปซื้อที่ตลาดโต้รุ่งมาให้
ซึ่งตลาดโต้รุ่งน่ะแม่ค้าบางเจ้าก็ไม่ได้เตรียมใบเสร็จรับเงินไว้เขียนให้ลูกค้า
ดังนั้นใครที่ไปซื้อของก็ต้องเตรียมกระดาษปากกาไปให้แม่ค้าเขียนใบเสร็จ
และต้องเตรียมโทรศัพท์ไปถ่ายคลิประหว่างที่แม่ค้าเขียนรายการอาหารมาให้ท่านดูด้วย
จะมาโมเมราคาอาหารกับท่านไม่ได้นะจ๊ะ

ถึงแม้ว่าข้อแม้ของท่านทำให้ไม่มีใครอยากไปซื้อให้แต่ก็ต้องไปตามหน้าที่อยู่ดี
มีอยู่ครั้งหนึ่งน้องที่ไปซื้อให้ประจำแกล้งบอกว่าน้ำมันหมด  ลืมเติม
วันนั้นก็ต้องกินบะหมี่สำเร็จรูปกันหิวกันไป
จริงๆแล้วมันก็ไม่ถูกที่ทำแบบนั้นแต่ท่านที่เอ่ยถึงก็...นะ
อ้อ ! มีอยู่คราวหนึ่งท่านให้ทิปน้องคนที่ไปซื้อของให้บ่อยๆถึงกับโจษจันกันทั่วทุกแผนก
น้องคนที่ได้ทิปแทบจะปิดโรงแรมเลี้ยงฉลองกันทีเดียวค่ะ

มีลูกค้ามัธยัสถ์ก็มีลูกค้าที่กระเป๋าหนัก  จ่ายง่าย จ่ายหนัก
ทุกๆเดือนท่านนี้จะมาพักสัก2-3 วันค่ะ  ห้องที่ท่านจองก็จะอยู่ริมสุดเป็นห้อง 2 ห้องที่ทะลุถึงกันได้แม้ว่าจะพักคนเดียวก็ตาม
แถมบางรอบก็จะจองห้องที่ติดกันอีกหนึ่งห้องไว้เฉยๆ   ท่านว่าท่านขี้รำคาญค่ะ  ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้
ขี้รำคาญแบบนี้แม่บ้านชอบอยู่แล้วเพราะไม่ต้องทำหลายห้อง
ท่านนี้จะตรงข้ามลูกค้ารายข้างบนในเรื่องของการจ่ายทุกอย่าง
ถ้าวานแม่บ้านให้ทำอะไรเล็กๆน้อยๆให้ท่านก็จะทิปอย่างต่ำ 200 และบ่อยครั้งที่มากกว่านั้น
ความขี้รำคาญและเรื่องการจ่ายหนักของท่านเป็นที่ประจักษ์ชัดก็เมื่อคราวหนึ่งท่านขับรถเข้ามาในโรงแรม
และรถของท่านก็ไปแตะรถแท็กซี่ที่มาส่งผู้โดยสารเข้าให้
ต้องเรียกว่าแตะจริงๆค่ะ  ไม่ถึงกับชน  ผลของการแตะนั้นมองแทบไม่เห็นว่ามีรอยอะไร
ตัวแท็กซี่ลงมาเมียงๆมองๆและพยายามจะเรียกร้องค่าเสียหายแต่ก็พูดไม่ถนัดปากเพราะรถก็ไม่ได้เสียหายอะไร
ท่านก็ถามแท็กซี่ว่าจะเอายังไงก็ว่ามา  จะเรียกอะไรยังไงเท่าไหร่
เหมือนตัวแท็กซี่เองก็กลั้นใจตอบไปว่าคิด 2,000 ละกัน เพราะเสียเวลาต้องไปรับลูกค้าสายอย่างโน้นอย่างนี้
ท่านควักเงินออกมาแล้วบอกว่าเอาไป 5,000 แล้วหยุดพูดเลย รำคาญ !

โรงแรมของเราก็เป็นโรงแรมที่มีดารา - นักร้องมาพักหลายท่าน
ส่วนมากคุณๆทั้งหลายจะมางานโชว์ตัว  งานจ้าง  งานมินิคอนเสิร์ตที่ตามผับตามห้องอาหารจ้างมา
แต่ก็หามีประเด็นอะไรให้เม้าท์มอยไม่ค่ะ
พวกเขากินง่าย  อยู่ง่าย   มาถึงก็เข้าพัก  ออกจากห้องก็ทักทายคนโน้นบ้าง คนนี้บ้าง
ไม่มีความ "เยอะ" อะไรให้นินทา เอ๊ย ! ให้พูดถึงค่ะ