เราเป็นคนนึงที่เคยไว้ผมยาวมากๆ ถึงสะโพกได้ ไว้มานานมากสี่ห้าปีไม่เคยตัดเลย รักและหวงมาก
และก็มักจะมีคนนู้นคนนี้มาทักตลอด ไว้ผมยาวไปรึเปล่า ไม่คิดจะตัดผมเลยเหรอ ยาวมากขนาดนี้รำคาญบ้างมั้ย
แต่ทำไงได้ก็คนมันชอบไว้ผมยาวอ่ะเนอะ เหมือนมีปมที่ตอนเรียนมัธยมละโดนตัดสั้นเท่าติ่งหู เด๋อๆ งี้ ฮ่าาา
พอเข้ามหา'ลัยก็เลี้ยงยาวมาตลอดเลย เวลาอากาศร้อนๆ ก็จับมัด รวบขึ้นได้สบายๆ แต่เวลาสระผมนี่เปลืองแชมพูไปเยอะเหมือนกัน
บางวันขี้เกียจหน่อย ก็เข้าร้านสระไดร์ซะเลย แล้วช่างทำผมก็เชียร์ให้ตัดตลอด เพราะเวลาไดร์ผมนี่คือช่างแทบจะนั่งกับพื้นอยู่ละ

แล้วอยู่ๆ อะไรก็ดลใจไม่รู้ไปตัดสั้นเลยเหลือประมาณบ่าได้ ตอนตัดละเห็นผมตัวเองลงไปกองที่พื้นนี่คือ มีน้ำตาซึมอ่ะ
เหมือนที่เขาพูดกัน "บางครั้งการตัดผมก็เหมือนการตัดบางความรู้สึกออกไป ยากหน่อยแต่ก็ไม่เกินความพยายาม" ง่อวว
ความรู้สึกหลังจากนั้นคือ ใช้เวลาในห้องน้ำสั้นมาก ฮ่าา เวลาสระจะรู้สึกโล่งๆ ศีรษะเบาๆ ประหยัดค่าแชมพูไปอีกเยอะ
แต่ก็ต้องทำใจว่าทำผมได้ไม่ค่อยหลากหลายเหมือนตอนผมยาว ช่วงที่ตัดแรกๆ ก็มีแต่คนทัก ตกใจ ไม่คิดว่าจะตัดงี้ อกหักเหรอ ฮ่าาา
เราก็แบบป่าว อยากตัดเฉยๆ อยากเปลี่ยนบ้าง ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าตัดเหมือนกัน แต่ก็ทำไปแล้วอ่าเนอะ

เพื่อนๆ ล่ะ ที่ไว้ผมกันยาวๆ มาก นี่เคยคิดจะตัดสั้นๆ กันบ้างรึเปล่า เปลี่ยนลุคไปเลยงี้
แล้วตอนตัดผมสั้นแรกๆ นี่รู้สึกยังไงกันบ้างคะ มีเหตุการณ์อะไรหรือใครมาดลใจให้ตัดบ้างรึเปล่า