แฟนเราเป็นทหารเกณฑ์1/58 ตอนนี้ก็เป็นพลทหารได้10เดือนแล้ว ช่วงแรกๆเราก็แอบเสียใจนิดหน่อย (เค้าไปเป็นทหารน่ะไม่ได้ตายสักหน่อย.. เออว่ะ5555)
หลังๆอืมเริ่มโอเคล้ะ วันๆไม่คิดไร รอวันที่พลทหารจะได้ลากลับบ้านอย่างเดียว เมื่อไหร่ เมื่อไหร่ อีกนานไหม อีกนานไหม คิดแค่นี้จริงๆ -___-
นับวันถอยหลังทุกวันๆๆ จนรู้วันลา รู้สึกดีใจมากๆๆ เหมือนถูกรางวัลที่หนึ่งอะไรประมาณนั้น55555 เว่อไปป้ะ^^
ครั้งแรกที่ได้ลากลับบ้าน หลังจากที่รอคอยมาประมาณ2เดือน20วัน (แบบไม่ได้คุยกันไม่ได้ยินเสียงกันเลย) คร่าาา มีความสุขมาก แฮปปี้ฝุดๆตลอด15วันที่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เวลาแห่งความสุขก็ช่างสั้นเหลือเกิน โอเคร ถึงเวลากลับค่าย จ้ากลับก็กลับ (มีแอบร้องไห้คิดถึงนาง :'( )
หลังจากกลับค่าย ก็20-30วันกลับบ้านที 10วัน บางทีก็เกือบ2เดือน แรกๆก็มาหาเรา10วันเต็ม ต่อมา7วัน ต่อมาอีก5วัน คือบ้านเขาอยู้โซนนู้น แต่เราอยู่อีกโซนนึง ห่างกันประมาณร้อยโลเศษๆๆ ที่เขามาหาเราแปปๆอยากกลับบ้าน เราก็ไม่รู้เพราะอะไร คืออยากอยู่กับครอบครัว อยากอยู่กับเพื่อนบ้าง โอเคร เราเข้าใจ แต่บางทีมันก็นอยน่ะ นานๆเจอกันที อุตส่านับวันรอแต่ได้เจอกันแค่แปปเดียว (งี่เง่าอีกแล้ววว ผญ อะไรงี่เง่าจริง) อ่าเครๆๆ ไม่เป็นไรได้เจอกันน้อย แต่ได้โทรคุยกันเยอะก็ไม่เป็นไร แต่........... พอเวลาผ่านไปใจคนก็เปลี่ยนไปตามเวลาสิน่ะ คือ เขาดูเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะเลย ปกติ ตื่นตี5 นางจะโทรปลุกเราไปทำงาน 6โมงเช้าโทรมาถามถึงที่ทำงานยัง บลาๆๆๆ บ่ายโมง ก็โทรคุยกันหวานบ้างขมบ้าง (เราทำงานหกโมงเช้าเลิกบ่าย2) 4โมงเย็นโทรมาอีกล้ะ บ่อยป่ะ5555 คุยไม่ต่ำกว่า2ชม. แยกย้ายกินข้าวอาบน้ำ มาคุยกันใหม่ 3-4ทุ่ม คุยเสร็จบอกฝันดี นอนค่ะ. จะเป็นแบบนี้ทุกๆๆวัน
ก้ขึ้นชื่อว่า ผญ อ่ะ อะไร เปลี่ยนนิดแปลกหน่อย ก็รุ้สึกแล้วป่ะล่ะ !! คือตอนนี้แบบ แทบจะไม่ได้คุยกันเลย อย่างเมื่อก่อนถ้าไม่ว่าก็จะแชทมาบอก
แต่นี่เงียบไปเลยอ่ะ วันสองวันโทรคุยกันครั้ง 2-3นาที ไม่ว่าง ทำงาน ง่วงนอน ปวดหัว ไม่สบาย อืมจ้า คือบางทีคุยยังไม่รู้เรื่อง นางตัดสายทิ้งค้า ทั้งที่ไม่เคยเลยสักครั้ง
แปลกป้ะเริ่มแปลกล้ะ พอเราถามว่าเป็นอะไรดูเหมือนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมเลย แล้วนางก็ว่าเราหาเรื่องไม่ไว้ใจ ชอบชวนทะเลาะ แล้วพูดคำแรงๆออกมาเช่น ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ ไม่ได้บอกให้รอ อยุ่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป แล้วใครไม่เจ็บบ้าง แต่ทำไงได้ รักเขามากก็ต้องทนให้ได้ แต่คนเราความอดทนก็มีขีดจำกัดจริงป่ะ เจ็บมาเรื่อยๆทั้งนอกใจ มีกิ้ก มีชู้ สารพัดอย่าง ก็ทนมา เจ็บมาเยอะ จนวันนึงคิดว่าไม่เอาแล้ว ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ต่างคนต่างอยู่เหอะ จบ พอกันที อยากเลิกมากเลยตอนนี้ แต่ยังรักอยู่น่ะ รักมากด้วย รักแรกคนแรกไง คบกันมาจะ4ปีล้ะ ตัดใจยากชิบผายเลย ทำไงดีน้าาาาเครียด อยากบอกเลิกเขา แต่กลัวทำใจไม่ได้ถ้าเลิกกันไปแล้วเขาแฟนใหม่ เราจะอดคิดถึง อดหวง อดหวง เขาได้ไหม (ไม่ได้แน่ๆ) โอ้ยยย เอาไงดี... จะบอกเลิกเขาดีไหมน่ะ (คือเราไม่ได้สวยแต่ก้พอดูได้อยู่ ถ้าเลิกกัน ไปแล้วเราอาจมีทางไปที่ดีกว่าตรงนี้ก็ได้ ดีกว่ามารอคนไกล้หมดใจแบบนี้อีกเป็นปี ถูกป่ะ) ใครเคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ้างค่ะ 😞😞😞
แฟนไม่มีเวลาให้ อยากเลิกมากตอนนี้
หลังๆอืมเริ่มโอเคล้ะ วันๆไม่คิดไร รอวันที่พลทหารจะได้ลากลับบ้านอย่างเดียว เมื่อไหร่ เมื่อไหร่ อีกนานไหม อีกนานไหม คิดแค่นี้จริงๆ -___-
นับวันถอยหลังทุกวันๆๆ จนรู้วันลา รู้สึกดีใจมากๆๆ เหมือนถูกรางวัลที่หนึ่งอะไรประมาณนั้น55555 เว่อไปป้ะ^^
ครั้งแรกที่ได้ลากลับบ้าน หลังจากที่รอคอยมาประมาณ2เดือน20วัน (แบบไม่ได้คุยกันไม่ได้ยินเสียงกันเลย) คร่าาา มีความสุขมาก แฮปปี้ฝุดๆตลอด15วันที่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เวลาแห่งความสุขก็ช่างสั้นเหลือเกิน โอเคร ถึงเวลากลับค่าย จ้ากลับก็กลับ (มีแอบร้องไห้คิดถึงนาง :'( )
หลังจากกลับค่าย ก็20-30วันกลับบ้านที 10วัน บางทีก็เกือบ2เดือน แรกๆก็มาหาเรา10วันเต็ม ต่อมา7วัน ต่อมาอีก5วัน คือบ้านเขาอยู้โซนนู้น แต่เราอยู่อีกโซนนึง ห่างกันประมาณร้อยโลเศษๆๆ ที่เขามาหาเราแปปๆอยากกลับบ้าน เราก็ไม่รู้เพราะอะไร คืออยากอยู่กับครอบครัว อยากอยู่กับเพื่อนบ้าง โอเคร เราเข้าใจ แต่บางทีมันก็นอยน่ะ นานๆเจอกันที อุตส่านับวันรอแต่ได้เจอกันแค่แปปเดียว (งี่เง่าอีกแล้ววว ผญ อะไรงี่เง่าจริง) อ่าเครๆๆ ไม่เป็นไรได้เจอกันน้อย แต่ได้โทรคุยกันเยอะก็ไม่เป็นไร แต่........... พอเวลาผ่านไปใจคนก็เปลี่ยนไปตามเวลาสิน่ะ คือ เขาดูเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะเลย ปกติ ตื่นตี5 นางจะโทรปลุกเราไปทำงาน 6โมงเช้าโทรมาถามถึงที่ทำงานยัง บลาๆๆๆ บ่ายโมง ก็โทรคุยกันหวานบ้างขมบ้าง (เราทำงานหกโมงเช้าเลิกบ่าย2) 4โมงเย็นโทรมาอีกล้ะ บ่อยป่ะ5555 คุยไม่ต่ำกว่า2ชม. แยกย้ายกินข้าวอาบน้ำ มาคุยกันใหม่ 3-4ทุ่ม คุยเสร็จบอกฝันดี นอนค่ะ. จะเป็นแบบนี้ทุกๆๆวัน
ก้ขึ้นชื่อว่า ผญ อ่ะ อะไร เปลี่ยนนิดแปลกหน่อย ก็รุ้สึกแล้วป่ะล่ะ !! คือตอนนี้แบบ แทบจะไม่ได้คุยกันเลย อย่างเมื่อก่อนถ้าไม่ว่าก็จะแชทมาบอก
แต่นี่เงียบไปเลยอ่ะ วันสองวันโทรคุยกันครั้ง 2-3นาที ไม่ว่าง ทำงาน ง่วงนอน ปวดหัว ไม่สบาย อืมจ้า คือบางทีคุยยังไม่รู้เรื่อง นางตัดสายทิ้งค้า ทั้งที่ไม่เคยเลยสักครั้ง
แปลกป้ะเริ่มแปลกล้ะ พอเราถามว่าเป็นอะไรดูเหมือนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมเลย แล้วนางก็ว่าเราหาเรื่องไม่ไว้ใจ ชอบชวนทะเลาะ แล้วพูดคำแรงๆออกมาเช่น ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ ไม่ได้บอกให้รอ อยุ่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป แล้วใครไม่เจ็บบ้าง แต่ทำไงได้ รักเขามากก็ต้องทนให้ได้ แต่คนเราความอดทนก็มีขีดจำกัดจริงป่ะ เจ็บมาเรื่อยๆทั้งนอกใจ มีกิ้ก มีชู้ สารพัดอย่าง ก็ทนมา เจ็บมาเยอะ จนวันนึงคิดว่าไม่เอาแล้ว ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ต่างคนต่างอยู่เหอะ จบ พอกันที อยากเลิกมากเลยตอนนี้ แต่ยังรักอยู่น่ะ รักมากด้วย รักแรกคนแรกไง คบกันมาจะ4ปีล้ะ ตัดใจยากชิบผายเลย ทำไงดีน้าาาาเครียด อยากบอกเลิกเขา แต่กลัวทำใจไม่ได้ถ้าเลิกกันไปแล้วเขาแฟนใหม่ เราจะอดคิดถึง อดหวง อดหวง เขาได้ไหม (ไม่ได้แน่ๆ) โอ้ยยย เอาไงดี... จะบอกเลิกเขาดีไหมน่ะ (คือเราไม่ได้สวยแต่ก้พอดูได้อยู่ ถ้าเลิกกัน ไปแล้วเราอาจมีทางไปที่ดีกว่าตรงนี้ก็ได้ ดีกว่ามารอคนไกล้หมดใจแบบนี้อีกเป็นปี ถูกป่ะ) ใครเคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ้างค่ะ 😞😞😞