สวัสดีค่ะวันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเพื่อนเราเองกระทู้แรกนะคะผิดพลาดยังไงต้องขอโทษด้วยค่ะ
( เรื่องที่เล่ามาทั้งหมดขอย้ำว่าเป็นความจริงนะะคคะด่าได้แต่อย่าแรง  )
เรื่องยาวนิดนึงนะคะอาจจะเล่าแบบงงๆบ้างต้องขอโทษอีกครั้งค่ะ

เรื่องมันเริ่มจากงานกีฬาสีนึงในโรงเรียนแถวบางนาวันนั้นเรากับเพื่อนไปเที่ยวงานกีฬาสีรรนั้นค่ะเรื่อง

วุ่นวายทุกอย่างมันเริ่มจากคำว่าอยากรู้จัก

เรากับเพื่อนเป็นแก้งชะนีกลุ่มใหญ่มีครบเพศ5555เรียกได้ว่ากลุ่มแรดรวมตัวเลยค่ะวันนั้นทุกอย่างปกติ
คุยเล่นในกลุ่มปกติแต่มาสะดุดตรงสตาฟสีสีนึง (เจอผชนั่นแหละค่ะ)

เป็นผู้ชายตัวเตี้ยผิวดำๆหน้าตาบ้านๆมีไฝข้างจมูกบอกเลยว่าหน้าบ้านมากกกกธรรมดาสุดๆ

แต่เหมือนมีอะไรทำให้เพื่อนเราอยากให้รู้จักผชคนนั้นเป็นคนที่ดูแล้วน่าค้นหาน่ารู้จักดูแล้วก็น่ารักอีกแบบนั่นแหละค่ะ

แต่งตัวเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้าเสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะเรียบมากโดยเฉพาะเชือกรองเท้าที่ผูกโดดเด่นเป็นสง่ามากค่ะ

ตอนนั้นเรากับกลุ่มเพื่อนก็แซวๆเพื่อนอีกคนว่าเนี่ยเนื้อคู่อะไรประมาณนี้ละเพื่อนก็แบบเบี่ยงแบบไม่ใช่แต่จริงๆแล้ว

เพื่อนเราก็อยากคุยกับเค้าแหละค่ะพวกเรายืนดูผชคนนั้นซักพักเค้าก็ดูน่ารักดี

ลืมบอกค่ะเพื่อนเราชื่อพีนนะคะ(ชื่อสมมุติ)ละผชคนนั้นชื่อเอิดค่ะ(ชื่อที่ตั้งเองเพราะตอนนั้นไม่รู้ว่าเค้าเชื่ออะไรเลยตั้งเล่นๆว่าเอิดเพราะใส่รองเท้าคอนเวิดเป้ะเว่อหลายคนคงงงว่าทำไมต้องเอิดเพราะเราล้อแบบเวิดๆๆๆๆเพี้ยนเป็นเอิดไปเลยค่ะ5555นอกเรื่องเยอะนิดหน่อยนะคะ)

กลับมาเข้าเรื่องอีกรอบค่ะหลังจากที่เพื่อนเรานังพีมอยากรู้จักเอิดแล้วนางก็พยายามหาว่าเอิดชื่อเฟสอะไรแล้วชื่ออะไรแบบหาทางที่จะคุยนั่นแหละค่ะแต่สุดท้ายก็หาไม่เจอแต่รู้จากรุ่นน้องรรนั้นแค่ว่านางเอิด

ชื่ออะไรชื่อจริงคืออะไรอยู่ห้องทับอะไรแค่นั้นหลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอหรือนึกถึงเอิดอีกเลย
แต่ใครจะคิดคะว่าพีมรู้สึกอยากรู้จักผชคนนี้จริงๆพยายามทำทุกอย่างที่จะได้คุยบอกก่อนว่านางเป็นผญตัวเล็กขาวเว่อวังอลังมากแต่ตอนนั้นหน้านางคือแบบพังสิวเพียบนางพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง

ละใครจะรู้ว่าการเจอกันแค่ครังเดียวของเพื่อนจะทำให้นางมาไกลขนาดนี้เรากับพีมคบกันมานานมากค่ะมีไรก็บอกกันรู้กันสองคนเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนที่โครตสนิทสุดๆเลยค่ะ

หลังจากที่พีมเปลี่ยนตัวเองละก็บอกตลอดว่ายังไงก็อยากรู้จักเวลาผ่านไปหลายเดือนมากทำให้เรากับพีมเจอไอจีเพื่อนของเอิดค่ะละก็เลยรู้เฟสของเอิดด้วยแต่พีมก็ไม่เคยแอดไปตอนนั้นพีมเหมือนเป็นคนที่มีคนชอบเยอะอยู่รรก็เด่นทุกเรื่องมีคนติดต่อให้ถ่ายแบบถ่ายรูปเล่นๆกลุ่มเล็กๆเรื่อยไปจนได้รีวิวพวกครีมพวกสบู่เริ่มเป็นที่รู้จักของคนในสังคมออนไลน์มากขึ้น (ไม่ได้อวยเพื่อนนะคะอิอิแอบอิจ)

ตอนนั้นพีมมัวแต่ยุ่งกับเรื่องงานพวกนี้ค่ะคนรู้จักเยอะเรียนเก่งไรประมานนี้เลยทำให้เรากับพีมไม่ค่อยได้คุยกันเรื่องเอิดผ่านไปเป็นปีก็คิดว่าพีมจะลืมเพราะนางก็มีแฟนของนางแต่เหมือนพอจะลืมผู้ชายคนนั้นทีไรมันก็มีเรื่องให้เจอให้นึกถึงตลอดค่ะ

วันนั้นไปเดินห้างกันตามปกติค่ะเอ้อลืมบอกไปว่าเอิดเป็นคนกทมแต่พวกหนูเป็นคนเหนือนะเจ้าแต่มีเพื่อนมีคนรู้จักอยู่นี่เลยมาเป็นว่าเล่นเลย

วันนั้นก็เดินห้างปกติเหมือนวันที่ไปกีฬาสีค่ะละอยู่ๆก็เจอผชคนนั้นอีกแล้วววตอนนั้นพวกหนูก็เหมือนมองๆตลอดจนเขาหันมาก็เลยได้แค่ยิ้มให้ละรีบหันหนัากลับไปด้วยความเขิล >...<

ปีกว่าค่ะกว่าจะเจอเขาที่หัางนี้อีกครั้งละก็หายไปแบบเดิมพีมก็ได้แค่อยากรู้จักแต่เหมือนตอนนั้นเค้าก็มีงานถ่ายทั่วไปนั่นแหละค่ะจนผจกส่วนตัวไม่รู้จะเรียกว่าไงเราก็เรียกไม่เป็น555ให้ปิดเฟสไปละส่วนมากมีแต่งานใหญ่ๆถ่ายแบบที่รับหลังจากนั้นพีมก็หายไปจากโลกออนไลน์แหละค่ะ

แต่งานความรักชีวิตนางดี้ดีทุกอย่างละเหมือนเรื่องนี้มันเปิดเผยไม่ได้ค่ะเพราะเป็นเรื่องงานส่วนตัวในอนาคตเขาด้วยพีมเป็นคนรู้จักคนเยอะรู้จักเน็ตไอดอลส่วนมากเป็นเพื่อนๆกันนั่นแหละค่ะไม่รู้จะเล่ายังไง

ดีเอาเป็นว่าข้ามไปละค่อยวกกลับมาต่อนะคะหลังจากที่หายไปนี่แหละค่ะในกลุ่มพวกหนูก็แบบท้ากันว่าเนี่ยกล้าเล่นแคมฟอคไหมเล่นขำขำเพื่อนที่ท้าก็เป็นกระเทยแหละค่ะหาผชในนั้นเล่นๆส่องไปทั่ว5555วันนั้น

พวกหนูก็คิดแบบเออลองเล่นดูก็ได้เพราะความที่ไม่รู้ด้วยว่าแคมฟอคจะโชว์โอ้โหขนาดนั้น5555แต่เรื่องมันพีคมากกช็อคตายคาจอค่ะวันนั้นสะดุดแอคเค้านึงค่ะชื่อคล้ายๆกับชื่อเฟสของเอิดค่ะตอนนั้นไม่รอไร

เลยกดเข้าไปเลยค่ะแต่ไม่ได้เห็นเขาโชว์ไรนะคะเห็นแค่เพดานบ้านนาง555ตอนนั้นรีบบอกพีมเลยค่ะพอนางรู้นางดีใจสุดๆแทนที่จะแบบหยี๋ที่เจอทางนี้อีกครั้งตอนนั้นพีมได้พักเรื่องเรียนไปสักพักค่ะเพราะงานถ่ายแบบของนางละนางสอบติดแลกเปลี่ยนไปเรียนที่เมืองนอก1เดือนค่ะแต่นางก็ถามตลอดว่าเอิดเล่น

แคมอยู่ไหมละสุดท้ายพวกหนูก็ตัดสินใจเข้าไปคุยกับเอิดค่ะอยากรู้ว่านางจะคุยยังไงแต่คือนางคุยดีมากไม่โป๊เปือยเหมือนผชในนั้นคุยไปเดือนกว่าพิมพ์อย่างนั้นแหละค่ะไม่เคยเปิดกล้องคุยเล่นจนพีมกลับมาก็ยังคุยกันค่ะแต่มีพี่ของพีมเป็นรุ่นพี่ที่รักพีมมากละก็ชื่อพีมเหมือนกันค่ะเค้าเป็นรุ่นพี่พวกหนู2ปีละพี่คนนี้

จะเป็นห่วงน้องในกลุ่มทุกคนโดยเฉพาะพีมตอนนั้นหลังจากพีมกลับมาพีมก็ไม่ได้คุยกับเอิดนะคะพีมก็ทำงานของนางไปละก็เรียนย้อนหลังที่ไม่ได้เรียนตอนไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศเลยไม่มีเวลามาคุยกับเอิดแต่ตอนนั้นคนที่คุยกับเอิดก็มีค่ะละพีมเวลาว่างก็มาดูบ้างมาอ่านบ้างแต่ไม่ได้คุยคุยกันผ่านไป2เดือน

กว่าพีมก็กลับมาคุยค่ะตอนนั้นพีมปรึกษาตลอดว่าแบบพูดถูกใจคุยเข้ากันได้ทุกอย่างตอนนั้นคุยกันในแคมฟอคนะคะคุยแบบผ่านตัวหนังสือนั่นแหละค่ะคุยมา4เดือนไม่เคยได้ยินเสียงไม่เคยเห็นหน้าหรือรูปคุยไป4เดือนก็มีเรื่องเกิดขึ้นอีกค่ะคือพีมชอบผชคนนั้นมากเหมือนจะคุยไลน์เลยจริงจังทั้งๆที่ตัวนางมีแฟน

แล้วนะคะตอนนั้นคุยทุกวันจนพวกหนูคิดว่ามันไม่น่าจะต้องคุยต่อแล้วก็ปรึกษากันในกลุ่มเรื่องนี้พี่พีมรุ่นพี่นะคะก็รู้ละก็เตือนพีมมาตลอดว่าอย่าไว้ใจง่ายๆเพราะเหมือนอนาคตข้างหน้าของพีมมันปูมาดีทุกอย่างในหลายๆเรื่องเหมือนในบะครเลยค่ะ5555ละตอนนั้นพี่พีมเกิดอุบัติเหตุค่ะเข้าห้องฉฉตอนนั้นไม่มี

ใครคิดว่าจะรอดวันที่เข้าไปดูใจพี่พีมก็มีพ่อแม่พี่เค้าละก็พีมค่ะตอนนั้นพี่พีมเหมือนให้พีมสาบานว่าจะเลิกยุ่งกับเอิดแต่พีมบอกว่าทำไม่ได้พี่พีมเลยให้บอกว่าอย่าเจออย่าวีดีโอคอลลองใจเค้าจนกว่ามันจะเกินปีตอนนั้นเหมือนพี่เค้าไม่ไหวแล้วละก็เป็นห่วงน้องด้วยตอนนั้นพีมก็สาบานกับพี่พีมแบบนี้เลยค่ะแต่หลัง

จากคืนนั้นพี่พีมก็เสียค่ะตอนนั้นหลอนกันทุกคนค่ะทั้งตอนงานศพที่มีคนบอกเจอพี่พีมยืนร้องไห้หน้าบ้าน (ตั้งศพในบ้านนะคะ) พี่พีมเป็นลูกคนเดียวค่ะพ่อแม่รักเลยตั้งไว้ในบ้านงานสวดศพวันแรกติดขัดทุก

อย่างเลยค่ะตอนรับศพกลับบ้านรถก็ดับพอถึงบ้านก็แบบมันติดขัดหมดเลยค่ะทั้งไฟในงานทั้งกับข้าวที่ทำตั้งแต่ตอนเย็นจะนำมาเลี้ยงในงานแต่กับข้าวกลับบูดหมดเลยค่ะตอนนั้นก็ไม่มีใครคิดอะไรพวกผู้ใหญ่

แต่พวกหนูนี่แหละค่ะขนลุกสุดๆตอนสวดศพเหมือนขนลุกตลอดทั้งงานยิ่งก่อนวันเผาคือเป็นไรที่ไม่มีคนอยากไปเลย
(นี่ขนาดแค่พิมขนลุกมากค่ะ)  งานเผาศพไม่มีเพื่อนคนไหนกล้าไปเลยเพื่อนพี่พีมมีแต่พวกรุ่นน้องแบบพวกหนูละก็คนในกลุ่มที่กลัาไป ... ขออนุญาติชาร์ตแบตแปปนะคะจะมาต่อ...

ปล..อย่าพึ่ง งง กันนะคะเรื่องอีกยาวเลยขอเวลา 10 นาทีมาต่อค้า