ช่วยรับฟังหน่อยนะคะ ไม่กล้าเอาไปปรึกษาคนใกล้ตัวเลย
ตอนนี้หนูกำลังจะขึ้นปีสองค่ะ ตอนปีหนึ่งหนูอยู่หอกับเมทคนนึงที่ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก แค่จบจากมอปลายที่เดียวกัน
เค้าเป็นคนสวยค่ะ หน้าตาดี อารมณ์เน็ตไอดอลอะไรประมาณนั้น
แล้วด้วยความที่หนูก็รู้ตัวว่าไม่ใช่คนนิสัยดีเท่าไหร่ จึงอยากอยู่ร่วมกับคนอื่นให้ได้โดยไม่ให้เกิดปัญหาค่ะ
เมทคนนี้คือบอกตามตรงว่าแต่แรกหนูประทับใจเค้ามาก คือตอนมอปลายเวลาที่เพื่อนพูดถึงนาง ส่วนมากจะว่านางในแง่ลบค่ะ
แต่พอมาอยู่ด้วย ยอมรับว่าไม่เข้าใจคนพวกนั้นที่ชอบมานินทาคนอื่นทั้งที่เค้าไม่ได้ไปทำอะไรให้
แล้วชีวิตมหาลัยของหนูก็คือมีเพื่อนกลุ่มที่ดี น่ารักกันทุกคน เพราะเมทเป็นคนพาไปให้รู้จัก
ตอนวันเกิดหนูนางก็เซอร์ไพรส์ด้วยค่ะ ร่วมมือกับเพื่อนในแก๊ง บอกเลยว่ามีความสุขมาก
หนูคิดว่าหนูไม่เคยเจอเพื่อนที่น่ารักขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต
ความสนิทกับคนในกลุ่ม คือหนูจะสนิทกับเพื่อนคนนึง(ที่ไม่ใช่เมท) มีอะไรจะเล่าให้คนนี้ฟังก่อนทุกอย่าง
แต่กับเมท หนูรู้สึกว่าเรายังเกรง ๆ กันตั้งแต่วันแรกจนถึงช่วงที่มีปัญหา เหมือนจะสนิทกันที่สุด แต่หนูไม่ค่อยรู้สึกอย่างนั้น
เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน ทุกคนก็จะเล่าเรื่องอะไรเกี่ยวกับชีวิตตัวเองให้ฟัง แลกเปลี่ยนกัน
ยอมรับค่ะว่ามีหลายทีที่หนูฟัง ๆ สิ่งที่เมทพูดก็ไม่เข้าหูเท่าไหร่ บางอย่างที่นางทำหนูก็รู้สึกแปลก ๆ
แต่ก็ไม่ได้เตือนอะไรนาง คิดว่าหลายเรื่องนางก็อาจจะไม่พอใจและไม่บอกหนูเหมือนกัน
ก็คิดว่ามองข้าม ๆ มันไปซะ ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงหรอก แต่เวลานางโพสต์อะไรที่ดูดราม่า หนูจะถามตลอดเลย ว่าหนูไปทำอะไรรึเปล่า
เพราะหนูกลัวไปทำอะไรให้นางไม่พอใจค่ะ ไม่อยากมีปัญหา ถึงบางทีจะรู้สึกไม่ชอบ ก็ไม่อยากมีปัญหาจริง ๆ
เรา(หนู เมท และเพื่อนในกลุ่ม)ก็อยู่ด้วยกันมายาวนานมากค่ะ จนหนูเริ่มรู้สึกสนิทใจมากแล้ว
หนูเลยเล่าเรื่องคนที่หนูชอบให้เพื่อนฟัง(ปกติจะไม่พูดเรื่องนี้กับใครเลย ถ้าเล่าจะเหนียมอาย
แต่ตอนนั้นที่เล่าเรื่องคนที่ชอบให้ฟัง ไม่คิดว่าเพื่อนในกลุ่มจะรู้จัก เพราะจบจากรรเดียวกันเหมือนกัน เมทรู้จักคนนี้)
หนูก็เล่าแบบ ตัวเองดูแฮดมาก เพื่อนก็บอกว่า เออดีนะ หนูก็บอก ของgoo ๆ อะไรแบบนี้ เจตนาแบบขำ ๆ (กล้ามากเพราะคิดว่าเพื่อนคงไม่รู้จักจริง ๆ )
แต่ก่อนหน้าที่จะบอกเพื่อนในกลุ่มเรื่องคนที่หนูชอบ หนูเคยบอกเมทไปแล้ว นางก็ฟัง ๆ ขำ ๆ อารมณ์เพื่อนสาวคุยกัน
หนูก็ไม่ได้คิดอะไร
จนกระทั่งเรื่องมันมาจนถึงช่วงนึง เมทไปรู้จักกับคนที่หนูชอบค่ะ ตอนนั้นรู้สึกลางไม่ดีเลยค่ะ
เมทบอกว่าคนนี้ทักนางมาเยอะมาก เพื่อนอีกคนก็บอกว่า เฮ้ย ใช่ว่ะ ใช่เลย(อารมณ์ว่าคนที่หนูชอบไปเต๊าะเมท)
หนูตอนนั้นก็ไม่รู้จะพูดยังไง เมทบอกแค่ว่า เป็นคนยังไง ทักมาตลอดเลย แปลก ๆ หนูก็ไม่รู้จะพูดยังไง
จะไปบอกว่าแบบ เฮ้ย ชั้นชอบ แกห้ามคุย มันก็ไม่ได้ เพราะที่เมทบอกว่าแปลก ๆ หนูก็ไม่คิดไงคะว่านางจะเล่นด้วยกับคนนั้น
หนูก็เลยพูดไปว่า เค้าว่ามันเต๊าะแก (แทนชื่อผช.ว่า นั่น แล้วกันนะคะ)
หลังจากนั้นก็ไม่รู้ค่ะว่าอะไรยังไง แต่รู้ว่าเมทคุยกับนั่นตลอด แต่เมทก็ไม่ได้บอกอะไรหนู
แรก ๆ ก็แค่มาคุยกันว่า นั่นถามเมทว่าอยู่หอกับใคร เมทก็บอกว่าอยู่กับหนู นั่นก็บอก อ๋อออออ นี่อะหรอ
(นั่นรู้จักหนูค่ะ แต่ไม่เคยคุยเป็นการสต.กันหรอก ตั้งแต่สมัยมอปลาย นั่นเป็นเพื่อนของเพื่อนหนู มีโอกาสเยอะค่ะ แต่หนูอาย)
หนูก็แบบ เออ ยังมีมาเล่าให้ฟังนะ ก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะหนูไม่เคยอยากได้นั่นเป็นแฟน ไม่ใช่คนสวย นิสัยก็ไม่ดี เจียมตัวค่ะว่ากันตามตรง
แค่อารมณ์ปลื้ม แต่ก็ปลื้มมานานสามปีกว่าแล้ว ก่อนหน้าที่เมทจะเจอกับนั่น หนูก็เล่าเรื่องไม่ดีของนั่นให้เมทฟังด้วยค่ะ
ยอมรับว่าเล่าเพราะปากพล่อย แต่ก็ไม่คิดว่าวันนึงจะเจอกัน
แต่ทุก ๆ อย่างตั้งแต่หนูบอกว่านั่นเต๊าะเมท นั่นทำไม่ดีงั้นงี้ เมทคงจะเข้าใจว่าหนูไม่ได้ชอบนั่นแล้ว ไรงี้
ช่วงหลังก็สังเกตว่าเมทเล่นสแนปแชทบ่อยขึ้น เพื่อนในกลุ่มคนอื่นก็แซ็ว นั่งข้างกันหนูก็เห็นว่าเมทคุยไลน์กับใคร
หลัง ๆ ใครโทรมาหานาง ที่ปกติไม่ค่อยมีใครโทรหานางหรอกค่ะ คิดว่า แต่หลัง ๆ รับแล้วก็รู้เลยว่าคุยกับใคร
จนแบบ ในที่สุดหนูก็รู้แล้วอะค่ะ เพื่อนในกลุ่มมีสแนปแชทนาง แต่หนูไม่ได้เล่น แต่ก็แบบ รู้ว่าสองคนนี้ไปเจอกัน
แรก ๆ นี่ก็อธิบายไม่ถูกว่ามันรู้สึกยังไง แต่คิดว่า เออ มันคงจะไม่อะไรหรอก
ช่วงมอปลายก็รู้ค่ะว่านั่นเคยมีแฟน หนูไม่รู้สึกอะไรสักนิด แบบ จะมีก็มีไป ถ้าหนูจะชอบต่อแต่ไม่ได้ไปอะไรมันก็ไม่มีไรหรอก
ก็คิดว่ากับกรณีเมทมันก็น่าจะเป็นแบบนั้นอะค่ะ แต่จนแบบ วันนึงนอนอยู่ นั่นโทรมาหาเมท นอนแล้วนะคะ คุยกันนานมาก
จนสองคนนั้นคุยกันเสร็จ หนูก็นอนหันหลัง(เตียงแยกกันนะคะ) หนูก็ร้องไห้เลย ไม่รู้ทำไม
คือก็คิดว่าคงจะเสียใจแค่วันนั้น แล้ววันต่อมาค่ะ
เมทมีไอจีลับอันนึงค่ะ ทีแรกนางตั้งเอาไว้ลงอะไรที่มันไม่สามารถลงในไอจีหลักได้ คนฟอลไม่มาก
ชื่อไอจีลับก็ ถ้าอ่านแล้วก็ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่าเป็นนาง สมมุติหนูชื่อแพรว แต่ไอจีลับชื่อผัดเผ็ดปลาดอรี่ อะไรแบบนี้
แรก ๆ ก็ลงอะไรที่เรียลมาก ๆ ติ่งบ้าง บ่นบ้าง หลัง ๆ รู้ว่าเมทตั้งถึงคนนั้น ถ่ายรูปอัพคู่กัน หนูก็ โอเค ชัดเจน
วันต่อมานี่คือนั่นโทรมาหาเมทอีกแล้ว พอเสร็จ นอน หนูลุกขึ้นมาออกจากห้องไปคุยโทรปรึกษาเพื่อนในกลุ่มเลยค่ะ (คนที่หนูปรึกษามาตลอด)
เพื่อนคนนี้บอกว่า มันไม่มีใครผิดใครถูก เรื่องแบบนี้ ค่ะ รู้ แต่คือ เมทจะไม่ถามไม่บอกอะไรหนูซักคำเลยเหรอ
ที่เสียใจคือตรงนี้ ไม่ได้เสียใจที่ไม่ได้ผู้ชาย ร้องไห้หนักมากค่ะคืนนั้น เมทนอนหลับไม่รู้เรื่อง วันต่อมาหนูปวดหัวมาก ไปเรียนไม่ไหว
แต่เพื่อนที่โทรหาเมื่อคืนบอกว่าให้คุย แต่หนูก็รู้สึกแบบว่า คุยแล้วจะได้อะไร คุยแล้วทุกอย่างมันก็เหมือนเดิมอะ
ไม่รู้นะคะว่าเพื่อนในกลุ่มคิดยังไงกัน แต่ก็ถ้าหนูไม่แสดงออกว่านอยด์ ไม่มีใครถามเลยค่ะว่าหนูคิดยังไง
ตอนนั้นหนูก็เลยคิดว่าเพื่อนน่าจะลืมไปแล้วว่าคนที่เมทคุยอยู่ด้วยคือคนที่หนูชอบ ที่เคยเล่าให้ฟังตอนนั้น
สรุปว่าเพื่อนที่โทรปรึกษามาบอกว่า เพื่อนทุกคนรู้ ว่าคนที่เมทคุยด้วยคือคนที่หนูชอบ
หนูรู้สึกไม่ดีมากค่ะตอนนั้น แต่เราจะพูดอะไรได้ เค้าคุยกันไปแล้ว คงชอบกันไปแล้ว หนูจะไปแสดงออกอะไรล่ะ เลิกคุยกันเดี๋ยวนี้
ก็ไม่ใช่มั้ง
เพื่อนที่เหลือบอกให้เคลียร์กัน เคลียร์แล้วก็รู้สึกไม่เคลียร์ค่ะ หนูไม่กล้าพูด
แต่ใจความที่หนูบอกเมทมันแค่ว่า ทำไรก็ทำเถอะ เราแค่ไม่อยากรับรู้
แต่เมทก็ประมาณว่า ก็ชอบไปแล้ว ฝ่ายนั้นก็ชอบเมทด้วย ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ขอโทษ เข้าใจความรู้สึกหนูมาก ๆ
พอเคลียร์กันที่เหมือนจะจบแล้ว(เพื่อนที่นั่งฟังอยู่ด้วยชอบนอกเรื่องค่ะ เฮฮาดีก็ออกทะเลกันไปเลยจากที่แรก ๆ เคลียร์กันอยู่)
เข้านอน คนนั้นก็โทรมา เมทก็คุยโทรกับนั่นยาวเลย
แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงสอบค่ะ หยุดหลายวันมาก หนูก็กลับบ้าน ไปทบทวนอะไรหลาย ๆ อย่าง
จากที่ช่วงก่อนสอบไปตระเวณดูหอนอกด้วยกัน เพราะคิดว่าจะเป็นเมทไปจนถึงปีสี่ หนูคิดว่าหนูอยากย้ายออกไปอยู่คนเดียว
หนูก็เลยบอกเมทไป เพราะตอนที่เคลียร์กันวันนั้น เมทบอกว่าถ้าหนูไม่สบายใจ จะย้ายก็ได้ จะยังไงก็ได้
หนูก็ไม่รู้หรอกว่าการที่หนูจะย้ายเนี่ย เมทจะพอใจหรือไม่พอใจ แต่ก็บอกไปประมาณว่าแกต้องโอเคนะที่เค้าจะตัดสินใจงี้
เมทก็โอเค แล้วก็คุยเรื่องที่เกิดขึ้นเพิ่มด้วยค่ะ หนูก็บอกไปว่า ไม่อยากให้เป็นงี้เลย หนูก็ไม่คิดว่าหนูจะเสียใจ
กลับมามออีกที บรรยากาศหนูกับเมทตึงมาก แต่หนูก็พยายามทำให้มันดีขึ้น กลายเป็นว่าช่วงนั้นดูสนิทขึ้นกันไปเลยค่ะ
แต่เมทก็คงคิดว่าหนูโอเค จนสามารถพูดเรื่องนั่นได้อย่างเต็มปาก หนูก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่ขี้เกียจจะพูดแล้ว
พูดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา หนูไม่ได้เป็นไรกับนั่น แค่ชอบ แสดงความเยอะก็จะดูไม่ดีด้วยค่ะ แต่ก็ไม่เคยเยอะใส่หรอก
จนช่วงที่ใกล้สอบมันหยุดเยอะค่ะ ไอจีลับของเมทก็ลงเกี่ยวกับนั่นเยอะมาก นั่นก็มีไอจีลับก็ฟอลของเมทเม้นให้กันเหมือนกัน
ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า เป็นมันมันจะไม่ส่องแล้ว แต่จริง ๆ คือหนูก็ไม่ได้อยากส่องแต่แรกหรอกค่ะ แต่ลืมไปแต่แรกว่าเคยฟอล
มันดันมาเห็นเองทั้งที่หนูยังฟอลอยู่ มันก็ห้ามไม่ให้ส่องไม่ได้อะเนอะ
จนถึงช่วงสอบเสร็จ ยอมรับค่ะว่าไม่พอใจการกระทำของเมทมาก หนูแบบ ไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับนางอีกแล้ว
คือครั้งนึงช่วงที่เพิ่งหัดเล่นสแนปแชท ส่องเป็นอย่างเดียวค่ะ เห็นเมทพาคนนั้นมามอ หนูร้องไห้อีกแล้วค่ะ
ถ้าหนูโอเค รู้สึกว่าถ้ายังอยู่ด้วยกันเมทคงพานั่นมามอบ่อยแน่ ๆ หนูแบบ ไม่โอเคเลย เหวี่ยง(ได้แค่ในทวีตค่ะ)
แต่ก็แอบไปส่องของเมทบ้างเหมือนกัน นางก็คงมีไม่พอใจบ้างเหมือนกัน ก็นะคะ คุยกันยังไงก็ไม่เคลียร์
เรามันเกรงกันตั้งแต่วันแรกที่เจอกันอยู่แล้ว ถึงจะดูสนิทกันแค่ไหน
หนูทนไม่ไหวเลยค่ะ ช่วงนั้นคือคิดแต่ว่าทำไมเราอยู่ดี ๆ ถึงต้องมาดราม่าเรื่องแบบนี้ เรื่องหัวใจปัญญาอ่อน ๆ
(หนูสตรองเรื่องพวกนี้มากค่ะ ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยเสียน้ำตาให้ผู้ชาย แต่ที่คิดว่าร้องไห้ ไม่ใช่เพราะนั่นค่ะ แต่เพราะเมท)
ตื่นมาต้องคิดเรื่องนี้ จะนอนก็คิด ร้องไห้ทุกวัน ไม่เห็นมันจะรู้สึกดีขึ้น เปิดกระทู้พันทิป เค้าบอกให้หาอะไรทำให้ลืม
ก็ไปติ่งมาค่ะ ช่วงที่ติ่งก็มีความสุข วันต่อมาก็เจอเมทเหมือนเดิม ลืมได้ที่ไหน
ช่วงสอบวันสุดท้ายเมทไปอยู่หอเพื่อนอีกคนในกลุ่มค่ะ ไม่รู้ว่านางจะรู้มั้ยว่าหนูกลับมาหอแล้ว แต่นางก็อาจจะไม่กล้าเจอหนูเหมือนกัน
บรรยากาศมันกลับมาแย่ลงมาก ๆ ก่อนหน้านั้นนางไม่บอกหนูด้วยค่ะว่าจะซิ่ว ต้องพูดกับเพื่อนคนอื่นในกลุ่ม หนูถึงจะจับความได้(อีกแล้ว)
เพื่อนคนอื่นในกลุ่มก็รู้ก่อนหนู(อีกแล้ว) ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเมทมีไรถึงไม่บอกหนู แต่พอคิดว่าเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น
หนูไม่คิดเลยค่ะว่าเมทจะซิ่วไปอีกมอนึง เพราะเมทเรียนโอเคมาก ไม่ได้มีปัญหาอะไร
แต่ก็แบบ โอเค เข้าใจ
จนตัดขาดทุกโซเชี่ยลเลยค่ะ แต่ยอมรับว่าป๊อด ตอนแรกหนูบล็อคทวิตนางค่ะ แล้วอันบล็อคอีกที(ให้เหมือนางอันฟอลหนูไปตอนไหนไม่รู้)
แล้วหนูก็ระบายทุกอย่างที่รู้สึกแบบเต็มที่ ถ้าแบบ บอกตามตรงเอาตามความรู้สึกตอนนั้น เกลียดค่ะ
ถึงใครจะบอกว่าเรื่องมันเกิดขึ้นแบบที่ไม่อยากให้ใครเกิดขึ้นหรอก แต่จากอะไรหลาย ๆ อย่างแล้ว ในมุมมองที่หนูเจอมาด้วย
หนูคิดแค่ว่า ทำไมหนูต้องเป็นฝ่ายเดียวที่ร้องไห้ เมทนี่ก็ไม่ได้บอกหรอกค่ะว่านางไม่รู้สึกผิด รู้ค่ะว่านางคงรู้สึกผิด
แต่รู้สึกผิดแล้วยังไง โทรคุยกับนั่น ก็หายแล้ว แล้วหนูก็ต้องมาร้องไห้อยู่เรื่อย ๆ แบบ เบื่อมาก เบื่อจะร้องไห้แล้ว
ต่อมาเลยรีมูฟเฟรนด์สแนปแชทนางค่ะ ไม่อยากเห็น เฟซบุ๊กก็ไม่ได้อันเฟรนด์ แต่กดเลิกติดตาม
ไอจีนี่หนูเปลี่ยนใหม่เลยค่ะ ไม่ได้ลบอันเก่าทิ้ง นางก็ไม่ได้มาตามฟอลใหม่ หนูก็ไม่ได้อะไร
ยอมรับค่ะว่าผิดที่ด่า(ในทวีต หลังจากหนูอันฟอลนาง บล็อคนางอันบล็อคนางไปแล้ว) ซึ่งนางอาจจะมาเห็นหรืออะไรก็แล้วแต่
แต่ก็ไม่อยากทนอึดอัดต้องทำเป็นโอเคอีกต่อไปแล้ว ทำเป็นโอเคก็ร้องไห้ ทำเป็นไม่โอเคก็ร้องไห้ ทางไหนก็ไม่โอเค
จนแบบ นางก็คงจะไม่โอเค ครั้งนึงนางตั้งสเตตัสเฟซ(หลังจากที่หนูเลิกติดตามไปแล้ว) หนูก็ไม่รู้ว่าหมายถึงหนูรึเปล่า
นางตั้งประมาณว่า ไปทำอะไรให้เหรอ ทำไมถึงเกลียดเราอย่างนี้ พอหนูไปกดหัวใจ นางก็ลบ หนูก็โอเค หมายถึงgooชัวร์
พอมันเริ่มท่าจะไม่มีใครโอเค หนูก็อืม ป๊อด คิดว่าเลิกด่าแล้วกัน ต่างคนต่างอยู่ เหนื่อย อโหสิดีกว่า
ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็ไม่มีทางดีขึ้น คงต้องรอเวลาเท่านั้นจริง ๆ
(คิดว่า)มีปัญหากับเพื่อนมหาลัยค่ะ หนูควรจะเอายังไงดี
ตอนนี้หนูกำลังจะขึ้นปีสองค่ะ ตอนปีหนึ่งหนูอยู่หอกับเมทคนนึงที่ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก แค่จบจากมอปลายที่เดียวกัน
เค้าเป็นคนสวยค่ะ หน้าตาดี อารมณ์เน็ตไอดอลอะไรประมาณนั้น
แล้วด้วยความที่หนูก็รู้ตัวว่าไม่ใช่คนนิสัยดีเท่าไหร่ จึงอยากอยู่ร่วมกับคนอื่นให้ได้โดยไม่ให้เกิดปัญหาค่ะ
เมทคนนี้คือบอกตามตรงว่าแต่แรกหนูประทับใจเค้ามาก คือตอนมอปลายเวลาที่เพื่อนพูดถึงนาง ส่วนมากจะว่านางในแง่ลบค่ะ
แต่พอมาอยู่ด้วย ยอมรับว่าไม่เข้าใจคนพวกนั้นที่ชอบมานินทาคนอื่นทั้งที่เค้าไม่ได้ไปทำอะไรให้
แล้วชีวิตมหาลัยของหนูก็คือมีเพื่อนกลุ่มที่ดี น่ารักกันทุกคน เพราะเมทเป็นคนพาไปให้รู้จัก
ตอนวันเกิดหนูนางก็เซอร์ไพรส์ด้วยค่ะ ร่วมมือกับเพื่อนในแก๊ง บอกเลยว่ามีความสุขมาก
หนูคิดว่าหนูไม่เคยเจอเพื่อนที่น่ารักขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต
ความสนิทกับคนในกลุ่ม คือหนูจะสนิทกับเพื่อนคนนึง(ที่ไม่ใช่เมท) มีอะไรจะเล่าให้คนนี้ฟังก่อนทุกอย่าง
แต่กับเมท หนูรู้สึกว่าเรายังเกรง ๆ กันตั้งแต่วันแรกจนถึงช่วงที่มีปัญหา เหมือนจะสนิทกันที่สุด แต่หนูไม่ค่อยรู้สึกอย่างนั้น
เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน ทุกคนก็จะเล่าเรื่องอะไรเกี่ยวกับชีวิตตัวเองให้ฟัง แลกเปลี่ยนกัน
ยอมรับค่ะว่ามีหลายทีที่หนูฟัง ๆ สิ่งที่เมทพูดก็ไม่เข้าหูเท่าไหร่ บางอย่างที่นางทำหนูก็รู้สึกแปลก ๆ
แต่ก็ไม่ได้เตือนอะไรนาง คิดว่าหลายเรื่องนางก็อาจจะไม่พอใจและไม่บอกหนูเหมือนกัน
ก็คิดว่ามองข้าม ๆ มันไปซะ ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงหรอก แต่เวลานางโพสต์อะไรที่ดูดราม่า หนูจะถามตลอดเลย ว่าหนูไปทำอะไรรึเปล่า
เพราะหนูกลัวไปทำอะไรให้นางไม่พอใจค่ะ ไม่อยากมีปัญหา ถึงบางทีจะรู้สึกไม่ชอบ ก็ไม่อยากมีปัญหาจริง ๆ
เรา(หนู เมท และเพื่อนในกลุ่ม)ก็อยู่ด้วยกันมายาวนานมากค่ะ จนหนูเริ่มรู้สึกสนิทใจมากแล้ว
หนูเลยเล่าเรื่องคนที่หนูชอบให้เพื่อนฟัง(ปกติจะไม่พูดเรื่องนี้กับใครเลย ถ้าเล่าจะเหนียมอาย
แต่ตอนนั้นที่เล่าเรื่องคนที่ชอบให้ฟัง ไม่คิดว่าเพื่อนในกลุ่มจะรู้จัก เพราะจบจากรรเดียวกันเหมือนกัน เมทรู้จักคนนี้)
หนูก็เล่าแบบ ตัวเองดูแฮดมาก เพื่อนก็บอกว่า เออดีนะ หนูก็บอก ของgoo ๆ อะไรแบบนี้ เจตนาแบบขำ ๆ (กล้ามากเพราะคิดว่าเพื่อนคงไม่รู้จักจริง ๆ )
แต่ก่อนหน้าที่จะบอกเพื่อนในกลุ่มเรื่องคนที่หนูชอบ หนูเคยบอกเมทไปแล้ว นางก็ฟัง ๆ ขำ ๆ อารมณ์เพื่อนสาวคุยกัน
หนูก็ไม่ได้คิดอะไร
จนกระทั่งเรื่องมันมาจนถึงช่วงนึง เมทไปรู้จักกับคนที่หนูชอบค่ะ ตอนนั้นรู้สึกลางไม่ดีเลยค่ะ
เมทบอกว่าคนนี้ทักนางมาเยอะมาก เพื่อนอีกคนก็บอกว่า เฮ้ย ใช่ว่ะ ใช่เลย(อารมณ์ว่าคนที่หนูชอบไปเต๊าะเมท)
หนูตอนนั้นก็ไม่รู้จะพูดยังไง เมทบอกแค่ว่า เป็นคนยังไง ทักมาตลอดเลย แปลก ๆ หนูก็ไม่รู้จะพูดยังไง
จะไปบอกว่าแบบ เฮ้ย ชั้นชอบ แกห้ามคุย มันก็ไม่ได้ เพราะที่เมทบอกว่าแปลก ๆ หนูก็ไม่คิดไงคะว่านางจะเล่นด้วยกับคนนั้น
หนูก็เลยพูดไปว่า เค้าว่ามันเต๊าะแก (แทนชื่อผช.ว่า นั่น แล้วกันนะคะ)
หลังจากนั้นก็ไม่รู้ค่ะว่าอะไรยังไง แต่รู้ว่าเมทคุยกับนั่นตลอด แต่เมทก็ไม่ได้บอกอะไรหนู
แรก ๆ ก็แค่มาคุยกันว่า นั่นถามเมทว่าอยู่หอกับใคร เมทก็บอกว่าอยู่กับหนู นั่นก็บอก อ๋อออออ นี่อะหรอ
(นั่นรู้จักหนูค่ะ แต่ไม่เคยคุยเป็นการสต.กันหรอก ตั้งแต่สมัยมอปลาย นั่นเป็นเพื่อนของเพื่อนหนู มีโอกาสเยอะค่ะ แต่หนูอาย)
หนูก็แบบ เออ ยังมีมาเล่าให้ฟังนะ ก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะหนูไม่เคยอยากได้นั่นเป็นแฟน ไม่ใช่คนสวย นิสัยก็ไม่ดี เจียมตัวค่ะว่ากันตามตรง
แค่อารมณ์ปลื้ม แต่ก็ปลื้มมานานสามปีกว่าแล้ว ก่อนหน้าที่เมทจะเจอกับนั่น หนูก็เล่าเรื่องไม่ดีของนั่นให้เมทฟังด้วยค่ะ
ยอมรับว่าเล่าเพราะปากพล่อย แต่ก็ไม่คิดว่าวันนึงจะเจอกัน
แต่ทุก ๆ อย่างตั้งแต่หนูบอกว่านั่นเต๊าะเมท นั่นทำไม่ดีงั้นงี้ เมทคงจะเข้าใจว่าหนูไม่ได้ชอบนั่นแล้ว ไรงี้
ช่วงหลังก็สังเกตว่าเมทเล่นสแนปแชทบ่อยขึ้น เพื่อนในกลุ่มคนอื่นก็แซ็ว นั่งข้างกันหนูก็เห็นว่าเมทคุยไลน์กับใคร
หลัง ๆ ใครโทรมาหานาง ที่ปกติไม่ค่อยมีใครโทรหานางหรอกค่ะ คิดว่า แต่หลัง ๆ รับแล้วก็รู้เลยว่าคุยกับใคร
จนแบบ ในที่สุดหนูก็รู้แล้วอะค่ะ เพื่อนในกลุ่มมีสแนปแชทนาง แต่หนูไม่ได้เล่น แต่ก็แบบ รู้ว่าสองคนนี้ไปเจอกัน
แรก ๆ นี่ก็อธิบายไม่ถูกว่ามันรู้สึกยังไง แต่คิดว่า เออ มันคงจะไม่อะไรหรอก
ช่วงมอปลายก็รู้ค่ะว่านั่นเคยมีแฟน หนูไม่รู้สึกอะไรสักนิด แบบ จะมีก็มีไป ถ้าหนูจะชอบต่อแต่ไม่ได้ไปอะไรมันก็ไม่มีไรหรอก
ก็คิดว่ากับกรณีเมทมันก็น่าจะเป็นแบบนั้นอะค่ะ แต่จนแบบ วันนึงนอนอยู่ นั่นโทรมาหาเมท นอนแล้วนะคะ คุยกันนานมาก
จนสองคนนั้นคุยกันเสร็จ หนูก็นอนหันหลัง(เตียงแยกกันนะคะ) หนูก็ร้องไห้เลย ไม่รู้ทำไม
คือก็คิดว่าคงจะเสียใจแค่วันนั้น แล้ววันต่อมาค่ะ
เมทมีไอจีลับอันนึงค่ะ ทีแรกนางตั้งเอาไว้ลงอะไรที่มันไม่สามารถลงในไอจีหลักได้ คนฟอลไม่มาก
ชื่อไอจีลับก็ ถ้าอ่านแล้วก็ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่าเป็นนาง สมมุติหนูชื่อแพรว แต่ไอจีลับชื่อผัดเผ็ดปลาดอรี่ อะไรแบบนี้
แรก ๆ ก็ลงอะไรที่เรียลมาก ๆ ติ่งบ้าง บ่นบ้าง หลัง ๆ รู้ว่าเมทตั้งถึงคนนั้น ถ่ายรูปอัพคู่กัน หนูก็ โอเค ชัดเจน
วันต่อมานี่คือนั่นโทรมาหาเมทอีกแล้ว พอเสร็จ นอน หนูลุกขึ้นมาออกจากห้องไปคุยโทรปรึกษาเพื่อนในกลุ่มเลยค่ะ (คนที่หนูปรึกษามาตลอด)
เพื่อนคนนี้บอกว่า มันไม่มีใครผิดใครถูก เรื่องแบบนี้ ค่ะ รู้ แต่คือ เมทจะไม่ถามไม่บอกอะไรหนูซักคำเลยเหรอ
ที่เสียใจคือตรงนี้ ไม่ได้เสียใจที่ไม่ได้ผู้ชาย ร้องไห้หนักมากค่ะคืนนั้น เมทนอนหลับไม่รู้เรื่อง วันต่อมาหนูปวดหัวมาก ไปเรียนไม่ไหว
แต่เพื่อนที่โทรหาเมื่อคืนบอกว่าให้คุย แต่หนูก็รู้สึกแบบว่า คุยแล้วจะได้อะไร คุยแล้วทุกอย่างมันก็เหมือนเดิมอะ
ไม่รู้นะคะว่าเพื่อนในกลุ่มคิดยังไงกัน แต่ก็ถ้าหนูไม่แสดงออกว่านอยด์ ไม่มีใครถามเลยค่ะว่าหนูคิดยังไง
ตอนนั้นหนูก็เลยคิดว่าเพื่อนน่าจะลืมไปแล้วว่าคนที่เมทคุยอยู่ด้วยคือคนที่หนูชอบ ที่เคยเล่าให้ฟังตอนนั้น
สรุปว่าเพื่อนที่โทรปรึกษามาบอกว่า เพื่อนทุกคนรู้ ว่าคนที่เมทคุยด้วยคือคนที่หนูชอบ
หนูรู้สึกไม่ดีมากค่ะตอนนั้น แต่เราจะพูดอะไรได้ เค้าคุยกันไปแล้ว คงชอบกันไปแล้ว หนูจะไปแสดงออกอะไรล่ะ เลิกคุยกันเดี๋ยวนี้
ก็ไม่ใช่มั้ง
เพื่อนที่เหลือบอกให้เคลียร์กัน เคลียร์แล้วก็รู้สึกไม่เคลียร์ค่ะ หนูไม่กล้าพูด
แต่ใจความที่หนูบอกเมทมันแค่ว่า ทำไรก็ทำเถอะ เราแค่ไม่อยากรับรู้
แต่เมทก็ประมาณว่า ก็ชอบไปแล้ว ฝ่ายนั้นก็ชอบเมทด้วย ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ขอโทษ เข้าใจความรู้สึกหนูมาก ๆ
พอเคลียร์กันที่เหมือนจะจบแล้ว(เพื่อนที่นั่งฟังอยู่ด้วยชอบนอกเรื่องค่ะ เฮฮาดีก็ออกทะเลกันไปเลยจากที่แรก ๆ เคลียร์กันอยู่)
เข้านอน คนนั้นก็โทรมา เมทก็คุยโทรกับนั่นยาวเลย
แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงสอบค่ะ หยุดหลายวันมาก หนูก็กลับบ้าน ไปทบทวนอะไรหลาย ๆ อย่าง
จากที่ช่วงก่อนสอบไปตระเวณดูหอนอกด้วยกัน เพราะคิดว่าจะเป็นเมทไปจนถึงปีสี่ หนูคิดว่าหนูอยากย้ายออกไปอยู่คนเดียว
หนูก็เลยบอกเมทไป เพราะตอนที่เคลียร์กันวันนั้น เมทบอกว่าถ้าหนูไม่สบายใจ จะย้ายก็ได้ จะยังไงก็ได้
หนูก็ไม่รู้หรอกว่าการที่หนูจะย้ายเนี่ย เมทจะพอใจหรือไม่พอใจ แต่ก็บอกไปประมาณว่าแกต้องโอเคนะที่เค้าจะตัดสินใจงี้
เมทก็โอเค แล้วก็คุยเรื่องที่เกิดขึ้นเพิ่มด้วยค่ะ หนูก็บอกไปว่า ไม่อยากให้เป็นงี้เลย หนูก็ไม่คิดว่าหนูจะเสียใจ
กลับมามออีกที บรรยากาศหนูกับเมทตึงมาก แต่หนูก็พยายามทำให้มันดีขึ้น กลายเป็นว่าช่วงนั้นดูสนิทขึ้นกันไปเลยค่ะ
แต่เมทก็คงคิดว่าหนูโอเค จนสามารถพูดเรื่องนั่นได้อย่างเต็มปาก หนูก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่ขี้เกียจจะพูดแล้ว
พูดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา หนูไม่ได้เป็นไรกับนั่น แค่ชอบ แสดงความเยอะก็จะดูไม่ดีด้วยค่ะ แต่ก็ไม่เคยเยอะใส่หรอก
จนช่วงที่ใกล้สอบมันหยุดเยอะค่ะ ไอจีลับของเมทก็ลงเกี่ยวกับนั่นเยอะมาก นั่นก็มีไอจีลับก็ฟอลของเมทเม้นให้กันเหมือนกัน
ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า เป็นมันมันจะไม่ส่องแล้ว แต่จริง ๆ คือหนูก็ไม่ได้อยากส่องแต่แรกหรอกค่ะ แต่ลืมไปแต่แรกว่าเคยฟอล
มันดันมาเห็นเองทั้งที่หนูยังฟอลอยู่ มันก็ห้ามไม่ให้ส่องไม่ได้อะเนอะ
จนถึงช่วงสอบเสร็จ ยอมรับค่ะว่าไม่พอใจการกระทำของเมทมาก หนูแบบ ไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับนางอีกแล้ว
คือครั้งนึงช่วงที่เพิ่งหัดเล่นสแนปแชท ส่องเป็นอย่างเดียวค่ะ เห็นเมทพาคนนั้นมามอ หนูร้องไห้อีกแล้วค่ะ
ถ้าหนูโอเค รู้สึกว่าถ้ายังอยู่ด้วยกันเมทคงพานั่นมามอบ่อยแน่ ๆ หนูแบบ ไม่โอเคเลย เหวี่ยง(ได้แค่ในทวีตค่ะ)
แต่ก็แอบไปส่องของเมทบ้างเหมือนกัน นางก็คงมีไม่พอใจบ้างเหมือนกัน ก็นะคะ คุยกันยังไงก็ไม่เคลียร์
เรามันเกรงกันตั้งแต่วันแรกที่เจอกันอยู่แล้ว ถึงจะดูสนิทกันแค่ไหน
หนูทนไม่ไหวเลยค่ะ ช่วงนั้นคือคิดแต่ว่าทำไมเราอยู่ดี ๆ ถึงต้องมาดราม่าเรื่องแบบนี้ เรื่องหัวใจปัญญาอ่อน ๆ
(หนูสตรองเรื่องพวกนี้มากค่ะ ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยเสียน้ำตาให้ผู้ชาย แต่ที่คิดว่าร้องไห้ ไม่ใช่เพราะนั่นค่ะ แต่เพราะเมท)
ตื่นมาต้องคิดเรื่องนี้ จะนอนก็คิด ร้องไห้ทุกวัน ไม่เห็นมันจะรู้สึกดีขึ้น เปิดกระทู้พันทิป เค้าบอกให้หาอะไรทำให้ลืม
ก็ไปติ่งมาค่ะ ช่วงที่ติ่งก็มีความสุข วันต่อมาก็เจอเมทเหมือนเดิม ลืมได้ที่ไหน
ช่วงสอบวันสุดท้ายเมทไปอยู่หอเพื่อนอีกคนในกลุ่มค่ะ ไม่รู้ว่านางจะรู้มั้ยว่าหนูกลับมาหอแล้ว แต่นางก็อาจจะไม่กล้าเจอหนูเหมือนกัน
บรรยากาศมันกลับมาแย่ลงมาก ๆ ก่อนหน้านั้นนางไม่บอกหนูด้วยค่ะว่าจะซิ่ว ต้องพูดกับเพื่อนคนอื่นในกลุ่ม หนูถึงจะจับความได้(อีกแล้ว)
เพื่อนคนอื่นในกลุ่มก็รู้ก่อนหนู(อีกแล้ว) ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเมทมีไรถึงไม่บอกหนู แต่พอคิดว่าเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น
หนูไม่คิดเลยค่ะว่าเมทจะซิ่วไปอีกมอนึง เพราะเมทเรียนโอเคมาก ไม่ได้มีปัญหาอะไร
แต่ก็แบบ โอเค เข้าใจ
จนตัดขาดทุกโซเชี่ยลเลยค่ะ แต่ยอมรับว่าป๊อด ตอนแรกหนูบล็อคทวิตนางค่ะ แล้วอันบล็อคอีกที(ให้เหมือนางอันฟอลหนูไปตอนไหนไม่รู้)
แล้วหนูก็ระบายทุกอย่างที่รู้สึกแบบเต็มที่ ถ้าแบบ บอกตามตรงเอาตามความรู้สึกตอนนั้น เกลียดค่ะ
ถึงใครจะบอกว่าเรื่องมันเกิดขึ้นแบบที่ไม่อยากให้ใครเกิดขึ้นหรอก แต่จากอะไรหลาย ๆ อย่างแล้ว ในมุมมองที่หนูเจอมาด้วย
หนูคิดแค่ว่า ทำไมหนูต้องเป็นฝ่ายเดียวที่ร้องไห้ เมทนี่ก็ไม่ได้บอกหรอกค่ะว่านางไม่รู้สึกผิด รู้ค่ะว่านางคงรู้สึกผิด
แต่รู้สึกผิดแล้วยังไง โทรคุยกับนั่น ก็หายแล้ว แล้วหนูก็ต้องมาร้องไห้อยู่เรื่อย ๆ แบบ เบื่อมาก เบื่อจะร้องไห้แล้ว
ต่อมาเลยรีมูฟเฟรนด์สแนปแชทนางค่ะ ไม่อยากเห็น เฟซบุ๊กก็ไม่ได้อันเฟรนด์ แต่กดเลิกติดตาม
ไอจีนี่หนูเปลี่ยนใหม่เลยค่ะ ไม่ได้ลบอันเก่าทิ้ง นางก็ไม่ได้มาตามฟอลใหม่ หนูก็ไม่ได้อะไร
ยอมรับค่ะว่าผิดที่ด่า(ในทวีต หลังจากหนูอันฟอลนาง บล็อคนางอันบล็อคนางไปแล้ว) ซึ่งนางอาจจะมาเห็นหรืออะไรก็แล้วแต่
แต่ก็ไม่อยากทนอึดอัดต้องทำเป็นโอเคอีกต่อไปแล้ว ทำเป็นโอเคก็ร้องไห้ ทำเป็นไม่โอเคก็ร้องไห้ ทางไหนก็ไม่โอเค
จนแบบ นางก็คงจะไม่โอเค ครั้งนึงนางตั้งสเตตัสเฟซ(หลังจากที่หนูเลิกติดตามไปแล้ว) หนูก็ไม่รู้ว่าหมายถึงหนูรึเปล่า
นางตั้งประมาณว่า ไปทำอะไรให้เหรอ ทำไมถึงเกลียดเราอย่างนี้ พอหนูไปกดหัวใจ นางก็ลบ หนูก็โอเค หมายถึงgooชัวร์
พอมันเริ่มท่าจะไม่มีใครโอเค หนูก็อืม ป๊อด คิดว่าเลิกด่าแล้วกัน ต่างคนต่างอยู่ เหนื่อย อโหสิดีกว่า
ไม่ว่าจะทำอะไรมันก็ไม่มีทางดีขึ้น คงต้องรอเวลาเท่านั้นจริง ๆ