ตอนนี้ชีวิตเหมือนเจอกำแพงที่สูงใหญ่ แล้วหมดกำลังเรี้ยวแรงจะปีนขึ้นไป เหนื่อยกับทุกสิ่งอย่าง หาหนทางที่จะก้าวข้ามไปไม่มี ทุกอย่างมืดไม่หมดกับชีวิตนี้ ทั้งเงินทอง ครอบครัว เพือน การงาน เงินตอนนี้ก็หมุนไม่ทัน เพราะต้องรับภาระแทนทางบ้านที่ขาดรายได้เนื่องจากอุบัติเหตุ ครอบครัวก็ต้องแบกรับความรู้สึกกับการเป็นลูกเมียน้อยที่สังคมประนาม เพื่อนที่คิดว่าจะเข้าใจก็กลับไม่เข้าใจอะไรเลยกลับต้องมามีความระแวงต่อกัน การงานตอนนี้มีแน้วโน้มที่จะได้ออกเพราะพนักงานเกินอัตรา...ชีวิตเหมือนล้มเหลว สมองไม่เคยได้พักผ่อนคิดวนไปตลอดเวลา คิดแต่เรื่องเดิมๆ แล้วก็จะมีอาการปวดหัวมากถึงมากที่สุด(อันนี้เป็นไรไม่รู้ ใครรู้ช่วยบอกหน่อยนะ เวลาคิดมากจะปวดหัว ที่ขมับ มาถึงกลางหน้าผาก ปวดมาก) อยากเจอทางออกของชีวิตแต่ก็หาไม่เจอสักที ตอนนี้เรา อายุแค่ 21 แต่ต้องมาเจอปัญหามากมาย มารับภาระ หลายด้าย อารมณ์เราบางทีรับไม่ไหว บางทีอยากกรี๊ดดดดด ออกมาดังๆ แต่ทำไม่ได้ไม่สามารถระบายกับใครได้เลย ต้องเก็บเอาไว้คนเดียว นี่เป็นกระทู้ที่ตั้งขึ้นเพราะอยากระบาย เพราะเราหาที่ระบายไม่ได้ เราไม่มีแฟนไม่มีคนรับฟัง ... ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ที่เข้ามารับฟังเรา ... ขอบคุณ...
จะเดินต่อไปอย่างไร...?