อย่างแรกขอแนะนำตัวก่อนนะคะ เราชื่อ จ๋า เรียนอยู่คณะเงินๆ ทองๆ มหาวิทยาลัยชื่อดังในภาคเหนือ (ปริศนาไว้คิดเล่นๆ นะ 55555) เราอยากแชร์ประสบการณ์ในการย่างก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยโดยส่วนตัวที่เจอมาทั้ง 1 ปีเต็มๆ เรื่องนี้อาจมี ดราม่าบ้าง แรงบ้าง แต่เราอยากแชร์จริงๆ อย่าด่าเรานะ แฮ่ๆ ^..^’
เริ่มต้นด้วยชีวิต
เราอยู่หอพักใกล้มอกับเพื่อนอีก 2 คนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันสมัยมัธยม คุยกัน เล่นกันตลอด เพื่อนคนแรกเราให้ชื่อว่า น เพื่อนคนที่สองเราให้ชื่อว่า พ ละกันเนาะ คือ น จะเป็นคนใจร้อนนิดนึงทำหน้าแบบไม่พอใจ(แต่ก็คงหน้าเฉย ๆ ของนางแหละมั้ง) แล้วก็จะสนิทกับ พ พอสมควรเพราะเคยไปแข่งวิชาการด้วยกัน และมีแฟนแล้ว ส่วน พ นางจะเป็นคนเงียบๆ ถามก็ตอบ แต่เวลานางดูการ์ตูนห้ามยุ่งเลยทีเดียว ทักได้คุยได้แต่ส่วนมากไม่ค่อยตอบหรอกและยังไม่มีแฟน ส่วนเรา เราจะพยายามเฟรนลี่ตลอด คุยได้ เจอหน้ายิ้มให้ ชวนคุยเวลาเพื่อนเครียด ๆ เราก็ใจร้อนแต่ไม่เคยมีกะเพื่อนและเรามีแฟนแล้ว
ในวันแรกที่อยู่ด้วยกันก็ปกติเหมือนเพื่อนที่อยู่หอด้วยกันทั่วไป อย่างที่เราบอกสองคนนั้นสนิทกันพอสมควร เราก็เศษเนอะ แต่เราพยายามคิดในแง่ดีเพื่อให้อยู่ได้ เราก็จะออกไปกะแฟนบ้าง ไปเล่นคอมในมอบ้าง เพราะเรารู้สึกอึดอัด อย่างบางวัน น กับ พ หุงข้าวกินในห้อง หรือทำกับข้าวกินในห้องงี้ เราก็ไปข้างนอกมาเนาะ พอเข้าห้องมากำลังจะชวนเพื่อนไปกินข้าว อ่าว! นั่งกินกันอยู่สองคน พอเราเข้าไปปุ๊ปห้องก็เงียบ(เราว่าสองคนนั้นอึดอัด แต่ทำไงได้อ่ะเราไม่ได้จ่ายเงินช่วยเขาและมันก็พอดีสำหรับสองคนด้วย) เราก็เลยออกไปกินข้าวคนเดียว 55555 (นางเอ๊กนางเอก) พอชินแล้วเราก็เริ่มอยู่ห้องคอมนานขึ้น กินข้าวก่อนเข้าหอ ไปกับแฟนบ้าง ปล.พวกเรามีเพื่อนจากห้องเดียวกันอยู่ตึกข้างๆ ซึ่งมาห้องเราบ่อยมาก เป็นเพื่อนกระเทย2 ผญ1 ที่เราก็ค่อนข้างสนิทด้วย(แต่ไม่รู้เค้าสนิทกะเรามั้ยนะ ^..^’) แล้วเราก็อึดอัดอ่ะเพราะมันเป็นที่ส่วนตัว อย่างบ้านเราเงี้ยแขกมากูจะนอนจะทำไรสบาย ๆ ก็ไม่ได้ ความคิดของเราในการอยู่หอมันไม่เหมือนบ้านของเราแต่เหมือนเรามาอยู่บ้านของ พ กับ น ไปเลยล่ะ จนวันหนึ่งเราอึดอัดจนไม่อยากขึ้นไปนอนนั่งร้องไห้ T-T คุยโทรศัพท์กับแฟนอยู่ข้างล่างหอ [ถ้าคิดว่าทำไมเราไม่กลับบ้านไปวะ ใกล้แค่นี้เอง อย่างแรกครอบครัวเป็นห่วงและกังวล สองเราก็ไม่ได้เที่ยวกะแฟนอ่ะดิ อิอิ ^…. ^’] พอทำใจได้เราขึ้นห้องไปพร้อมจะอาบน้ำนอนละ น กับ พ ก็เรียกเราไม่นั่งคุยกัน
น: จ๋า จ๋าไม่พอใจอะไรเค้ารึเปล่า
จ๋า: ไม่นะ เค้าก็ไม่ได้ไม่พอใจอะไรนะ
น: แต่เค้าเห็นจ๋าไม่ขึ้นห้องอ่ะ เค้าไม่สบายใจ
จ๋า: เอาจริงเราอึกอัดที่พาเพื่อนมาในที่ส่วนตัวของเรา มากินข้าว เราไม่ได้จ่ายตังด้วย เราก็เลยไม่ขึ้นมา มาอยู่นี่ที่บ้านก็เป็นห่วงเราก็อยากกลับบ้าน แต่ทำไงได้ ขึ้นมาก็อึดอัด
น: งั้นจ๋าก็กลับบ้านไปเลย !!!!! (ตะคอกใส่ ทำไม้ทำมือ) ถ้าเป็นแบบนี้เค้าก็อึดอัด เค้าก็นึกว่าจะไม่ชอบเค้า บลาๆ (คือแถอ่ะ เกลียดเนอะ!!!!)
จ๋า: อือ ขอคิดดูก่อนละกัน (กูเย็นสุด ๆ ละนะ)
น: งั้นเราก็ค่อยๆ ปรับหากันเนอะ (พูดดี๊ดีหรือ
วะ)
พ เงียบสุดๆ จนลืมไปว่านางอยู่ตรงนั้นด้วย และแล้วนางก็พูด.......!!!!!
พ: มีไรก็คุยกะเค้าได้ (แหมะเงียบขนาดนั้นกูไปเฮฮาใส่ยังไม่มีหัวเราะซักแอะ) เวลาเค้าดูการ์ตูนเงี้ยเค้าไม่ค่อยชอบให้ใครมายุ่งง่ะ ถ้าหงุดหงิดใส่ก็ขอโทดนะ
จ๋า: โอเค ไม่เป็นไร
จากวันนั้นมาก็สงบสุข แต่เรื่องเพื่อน
ยังเอามาเหมือนเดิม เราพยายามปรับตัวชวนคุยมากขึ้น เฮฮามากขึ้น รับฟังปัญหา แซวบ้างอะไรบ้างไม่ให้ห้องมันเงียบ พยายามอยู่ห้องน้อยลง ไปกินข้าว ขับรถเล่นกะแฟน กลับหอดึกๆ หน่อยเพื่อนจะได้ไม่อึดอัด เราเรียนคณะเดียวกับ พ ก็จะมีไปเรียนด้วยกันบ้าง แต่ น เรียนอีกคณะนึงเกี่ยวกับเงินทองเหมือนกันแหละ บัญชงบัญชีรัยงี้
จนวันนึก น เอาแฟนขึ้นมาบนห้องครั้งแรก (ปล.น เป็นคนเอ่ยปากบอกว่า......)
น: จ๋า เราสัญญากันเน่อว่าจะไม่เอาแฟนขึ้นมาบนห้อง โอเคก่อ (ขอคำเมืองบ้าง อิอ)
จ๋า: ได้สิๆ (ส่วนตัวเราเป็นคนขี้เกรงใจอยู่แล้วถึงเพื่อนไม่ขอเราก็ไม่อยากเอาขึ้นเพราะเกรงใจ พ ด้วยแหละ)
ต่อ น เอาแฟนมาอยู่ห้อง เรากับ พ ไปเรียนกลับมาเจอ แล้วเรากับ พ ก็เดินเข้าไป
ทีนี้ 4 คน อึดอัดมั้ยล่ะ??? ทุกทีกลับห้องมานอนแผ่หมดสภาพ แก้ผ้า ทีนี้จะแก้ไงอ่ะ ผัวเพื่อนมา กูอีกแล้วสินะ เฮ้อ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จออกห้องละ
[เอ้อ!!!!! พ จะกลับบ้านไม่ได้เพราะครอบครัวย้ายไป กทม.ละ จะอยู่ติดหอตลอด แต่เรากะ น กลับบ้านเป็นบางครั้ง ช่วงนั้นเรากลับบ้านบ่อยมาก ก ก กก ก ก ก ก เพราะอะไรเพื่อนคงรู้เนอะ]
1 เทอมผ่านไป เราเริ่มไปนอนบ้านแฟน [อันนี้จะว่าเราก็ได้นะเพราะแม่เราไม่รู้เราไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง] อาทิตย์ละวันสองวัน เพื่อลดความอึดอัดและแฟนก็เป็นคนที่ปรึกษาได้มากที่สุดละ เริ่มมีความสุข เราจะเข้าไปห้องตอนเช้าเพื่อจัดของไปเรียน เรียนเสร็จก็เปลี่ยนชุดละก็ออกมา ตอนนั้นสบายอยู่คนเดียว
ไม่แคร์ใครละ แฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเรา เราก็เลยแคร์คนที่รักเราพร้อมคุยกะเราดีกว่า แทนที่จะคุยกะ พ ซึ่งนั่งเงียบ เราก็หันไปคุยกะคนอื่นม่งเลยไม่สนละ เชอะ!!!!! 555555 ตอนนั้น น ก็เริ่มเอาเพื่อนในคณะ เพื่อนเก่าจากห้องเดียวกัน แฟนนาง มาห้อง ขอโทดนะอย่างกะปอยหลวง (งานฉลองสร้างวัดสร้างโบสถ์ คนจะเยอะเสียงดัง) พ นางก็นิ่งเงียบ บางทีก็คุยกะเพื่อนเก่าเพราะเป็นกลุ่มที่นางสนิท คนที่เคยเป็นเพื่อนสนิทเราก็มาเราพยายามคุยนะ แต่เหมือนทำ(
)ไรก็ไม่เข้าตา ช่วงหลังๆ แฟนเราก็เลยพาเรากลับไปนอนบ้านนางเกือบทุกวันเลย (ปล.บ้านแฟนเราไกลมาก 23 กม.จากหอ แฟนเราขับ r15 ถึงบ้านทีเหมือนฉีดโบทอค ตึงมายันคอ อีห่า!! แต่ก็รักนะ จุ๊บๆ) ต่อจากข้างบน ที่แฟนพาเราไปนอนบ้านเกือบทุกวันเพราะว่า คืนนึงที่ พ ไปนอนกะพ่อนางมั้ง55555 เพื่อน น ก็พาแฟนขึ้นมาบนห้องแล้วเอามานอนด้วยจ้า.....วันนั้นเราก็นอนหอด้วยสิ เป็นเพื่อนๆจะอึดอัดมั้ยลองถามใจเธอดู -0- คือตื่นเช้ามาเรารีบกลับบ้านเลยค่า ไม่เกรงใจกันเลย เราจำวันนั้นไม่ลืมเลย นางก็เหมือนรู้สึกไม่ดี (มั้ง ไม่รู้สำนึกได้มั้ยคนแบบนี้) เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ เราห่างออกมาเลยค่ะ ไม่ค่อยยุ่งไม่ค่อยคุยกับ น คนเดียวนอกนั้นก็คุยๆ จนวันหนึ่งใกล้สอบไฟนอลเว้ย คือแบบขึ้นอ่ะ เพื่อนเก่ามาอีกเช่นเคย เราเข้าไปคุยว่าจะไปอ่านหนังสือด้วย โอเคกันหมดละ รอนาง น คนเดียวเพราะนางสำคัญอ่ะนะ พอนางขึ้นห้องมา………………………..
น: เพื่อนๆ ไปอ่านหนังสือกัน (ด้วยความร่าเริงของคนมีนอ) [แล้วนางก็ไล่ชื่อเพื่อน] 1 2 3 4 5 จ๋า
จ๋า: [เราก็ยิ้มดีใจว่านางเรียกชื่อเรา]
น: เอ๊อะ ! จ๋าไม่ไปหนิ ) [แล้วนางก็ไล่ชื่อเพื่อนอีกรอบโดยไม่มีเรา] 1 2 3 4 5
จ๋า:[เราบอกเพื่อนๆ] งั้นเค้าไม่ไปละนะ
เพื่อนๆ: [ทำหน้าเข้าใจและเงียบ]
น: ทำหน้าแบบเจื่อนๆ ซีดๆ (คนเหนือพูดว่า”หน้าจ๋างไปเลย”)
เพื่อนคนนึง: อ่าวไปด้วยกันดี๊…
จ๋า: ไม่เป็นไรไปกันเถอะ เกรงใจ!!!!!! (หันหน้าไปหานางแรงๆ)
[เราทำไมรู้สึกโครตเสียความรู้สึกเบา ๆ ก็ไม่รู้นะ เป็นเพื่อน ๆ คงคิดว่าเราคงทำไรไม่ดีให้นาง น ใช่มะ แต่เรากล้าพูดเลยว่าเรามีมารยาทพอ แต่นางอคติกับเราไม่ยอมรับเรา เพื่อน ๆ ส่วนมากชอบคนแบบนาง หนุนหลังนาง เราคงแปลกแยกโครต ๆ เสียใจนะ ทั้งที่ไม่เคยทำไม่เคยว่าไรด้วยซ้ำว่ะ ที่แรกกลับเพราะโดนแบบนี้มาจนชาเลยแหละ]
ปัจจุบันนี้เรากำลังจะขึ้นปี 2 ช่วงปิดเทอมเราเรียนซัมเมอร์ เจอนางทีเดียวที่มาหอ เพราะเราจะแวะไปเปลี่ยนชุดบ้าง นอนหอบ้าง นาง น ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเราเลย (ปล.มีเพื่อนเก่านั่นแหละมานอนหอเป็นเพื่อนเราแล้วก็มาพูดแลกเปลี่ยนเรื่องของเพื่อน น ที่น่ารัก เพื่อเก่าก็บอกแบบเข้าใจผิดอะไรรึเปล่า เราควรทำแบบนั้นทำแบบนี้ กูอยากถามคืนแล้วทำไมมันไม่ปรับตัววะ) ที่นางไม่กล้าสบตาเพราะนางเอาเราไปเล่าเสียๆ หายๆ นี่เอง ตั้งแต่วันนั้นเราไม่คุยรัยอีกเลย เลยอ่ะ ทำตัวเป็นนางเอกเป็นนกสองหัวอยู่ได้ เจอคนแบบนี้ในสังคมไม่ดีเลยนะครับ ^…^’ ช่วงนี้เรานอนบ้านแฟนทุกวันจะเข้าไปก็เปลี่ยนชุดปกติ เอาของเรียบร้อยก็ออกมาละ เกลียดขี้หน้ามากคนสวยของเพื่อนๆ เนี่ย พูดไรไปเราก็นางร้ายอยู่ดี และแล้ววันนึงเราเข้าไปหอเพราะมีกิจกรรมเว้ยเฮ้ย ย ย ไม่เกี่ยวละ 55555555 เข้าเรื่อง ๆ เราเข้าไปสิ่งแรกที่เจอคือตีนแฟนนางค่า….. สตั้น 5 วิ (คือเพื่อน น จะนอนข้างล่างนางอาสาเองส่วน เรากับ พ จะนอนข้างบนกันสองคน) สิ่งที่เราเห็นคือ พ นอนอยู่ข้างบน แล้ว น เอาแฟนมานอนข้างล่างประหนึ่งว่าเอาผ้าบาง ๆ ปูให้นอนเฉยๆ ส่วน น ก็แต่งหน้าทำผม เราเอาหมวกกันนอคเข้าไปไว้ละออกมาเลย สงสาร พ มา ก ก ก ไม่มีความเกรงใจกันเลยอ่ะ สมมตินะคะ ถ้า พ เป็นคนสวยแบบที่ผัวมันชอบ ผัวมันก็ได้สองเมียไปละ สงสารเพื่อนก็สงสารทำไรก็ไม่ได้ (ปล.ผัวมันก็มีหอค่ะ!!!!!!!!!) ต่อจากนี้เราก็คงต้องทำตัวเหมือนเดิมเข้าไปแปปๆก็ออกมา
เรื่องนี้ก็อยากฝากไว้ให้คิดนะคะ เรื่องนี้เรื่องจริง ๆ ที่เจอเลย เขียนกระทู้ยาว ๆ งี้ครั้งแรกเนาะ ถ้าเล่างงๆ ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ช่วยอ่าน
ช่วยแชร์ให้หน่อยนะคะ
เรื่องไหนไม่ชัดเจนอย่าพึ่งว่าเรานะ ทุกอย่างมันมาจากนิสัยและสันดานคนที่ทำกับเรานะคะ คอมเม้นได้เลยค่ะ
ชีวิตเด็กหอกับนกสองหัวตัวหนึ่ง (ฉบับเด็กมหาวิทยาลัย)
เราอยู่หอพักใกล้มอกับเพื่อนอีก 2 คนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันสมัยมัธยม คุยกัน เล่นกันตลอด เพื่อนคนแรกเราให้ชื่อว่า น เพื่อนคนที่สองเราให้ชื่อว่า พ ละกันเนาะ คือ น จะเป็นคนใจร้อนนิดนึงทำหน้าแบบไม่พอใจ(แต่ก็คงหน้าเฉย ๆ ของนางแหละมั้ง) แล้วก็จะสนิทกับ พ พอสมควรเพราะเคยไปแข่งวิชาการด้วยกัน และมีแฟนแล้ว ส่วน พ นางจะเป็นคนเงียบๆ ถามก็ตอบ แต่เวลานางดูการ์ตูนห้ามยุ่งเลยทีเดียว ทักได้คุยได้แต่ส่วนมากไม่ค่อยตอบหรอกและยังไม่มีแฟน ส่วนเรา เราจะพยายามเฟรนลี่ตลอด คุยได้ เจอหน้ายิ้มให้ ชวนคุยเวลาเพื่อนเครียด ๆ เราก็ใจร้อนแต่ไม่เคยมีกะเพื่อนและเรามีแฟนแล้ว
ในวันแรกที่อยู่ด้วยกันก็ปกติเหมือนเพื่อนที่อยู่หอด้วยกันทั่วไป อย่างที่เราบอกสองคนนั้นสนิทกันพอสมควร เราก็เศษเนอะ แต่เราพยายามคิดในแง่ดีเพื่อให้อยู่ได้ เราก็จะออกไปกะแฟนบ้าง ไปเล่นคอมในมอบ้าง เพราะเรารู้สึกอึดอัด อย่างบางวัน น กับ พ หุงข้าวกินในห้อง หรือทำกับข้าวกินในห้องงี้ เราก็ไปข้างนอกมาเนาะ พอเข้าห้องมากำลังจะชวนเพื่อนไปกินข้าว อ่าว! นั่งกินกันอยู่สองคน พอเราเข้าไปปุ๊ปห้องก็เงียบ(เราว่าสองคนนั้นอึดอัด แต่ทำไงได้อ่ะเราไม่ได้จ่ายเงินช่วยเขาและมันก็พอดีสำหรับสองคนด้วย) เราก็เลยออกไปกินข้าวคนเดียว 55555 (นางเอ๊กนางเอก) พอชินแล้วเราก็เริ่มอยู่ห้องคอมนานขึ้น กินข้าวก่อนเข้าหอ ไปกับแฟนบ้าง ปล.พวกเรามีเพื่อนจากห้องเดียวกันอยู่ตึกข้างๆ ซึ่งมาห้องเราบ่อยมาก เป็นเพื่อนกระเทย2 ผญ1 ที่เราก็ค่อนข้างสนิทด้วย(แต่ไม่รู้เค้าสนิทกะเรามั้ยนะ ^..^’) แล้วเราก็อึดอัดอ่ะเพราะมันเป็นที่ส่วนตัว อย่างบ้านเราเงี้ยแขกมากูจะนอนจะทำไรสบาย ๆ ก็ไม่ได้ ความคิดของเราในการอยู่หอมันไม่เหมือนบ้านของเราแต่เหมือนเรามาอยู่บ้านของ พ กับ น ไปเลยล่ะ จนวันหนึ่งเราอึดอัดจนไม่อยากขึ้นไปนอนนั่งร้องไห้ T-T คุยโทรศัพท์กับแฟนอยู่ข้างล่างหอ [ถ้าคิดว่าทำไมเราไม่กลับบ้านไปวะ ใกล้แค่นี้เอง อย่างแรกครอบครัวเป็นห่วงและกังวล สองเราก็ไม่ได้เที่ยวกะแฟนอ่ะดิ อิอิ ^…. ^’] พอทำใจได้เราขึ้นห้องไปพร้อมจะอาบน้ำนอนละ น กับ พ ก็เรียกเราไม่นั่งคุยกัน
น: จ๋า จ๋าไม่พอใจอะไรเค้ารึเปล่า
จ๋า: ไม่นะ เค้าก็ไม่ได้ไม่พอใจอะไรนะ
น: แต่เค้าเห็นจ๋าไม่ขึ้นห้องอ่ะ เค้าไม่สบายใจ
จ๋า: เอาจริงเราอึกอัดที่พาเพื่อนมาในที่ส่วนตัวของเรา มากินข้าว เราไม่ได้จ่ายตังด้วย เราก็เลยไม่ขึ้นมา มาอยู่นี่ที่บ้านก็เป็นห่วงเราก็อยากกลับบ้าน แต่ทำไงได้ ขึ้นมาก็อึดอัด
น: งั้นจ๋าก็กลับบ้านไปเลย !!!!! (ตะคอกใส่ ทำไม้ทำมือ) ถ้าเป็นแบบนี้เค้าก็อึดอัด เค้าก็นึกว่าจะไม่ชอบเค้า บลาๆ (คือแถอ่ะ เกลียดเนอะ!!!!)
จ๋า: อือ ขอคิดดูก่อนละกัน (กูเย็นสุด ๆ ละนะ)
น: งั้นเราก็ค่อยๆ ปรับหากันเนอะ (พูดดี๊ดีหรือ
พ เงียบสุดๆ จนลืมไปว่านางอยู่ตรงนั้นด้วย และแล้วนางก็พูด.......!!!!!
พ: มีไรก็คุยกะเค้าได้ (แหมะเงียบขนาดนั้นกูไปเฮฮาใส่ยังไม่มีหัวเราะซักแอะ) เวลาเค้าดูการ์ตูนเงี้ยเค้าไม่ค่อยชอบให้ใครมายุ่งง่ะ ถ้าหงุดหงิดใส่ก็ขอโทดนะ
จ๋า: โอเค ไม่เป็นไร
จากวันนั้นมาก็สงบสุข แต่เรื่องเพื่อน
จนวันนึก น เอาแฟนขึ้นมาบนห้องครั้งแรก (ปล.น เป็นคนเอ่ยปากบอกว่า......)
น: จ๋า เราสัญญากันเน่อว่าจะไม่เอาแฟนขึ้นมาบนห้อง โอเคก่อ (ขอคำเมืองบ้าง อิอ)
จ๋า: ได้สิๆ (ส่วนตัวเราเป็นคนขี้เกรงใจอยู่แล้วถึงเพื่อนไม่ขอเราก็ไม่อยากเอาขึ้นเพราะเกรงใจ พ ด้วยแหละ)
ต่อ น เอาแฟนมาอยู่ห้อง เรากับ พ ไปเรียนกลับมาเจอ แล้วเรากับ พ ก็เดินเข้าไป
[เอ้อ!!!!! พ จะกลับบ้านไม่ได้เพราะครอบครัวย้ายไป กทม.ละ จะอยู่ติดหอตลอด แต่เรากะ น กลับบ้านเป็นบางครั้ง ช่วงนั้นเรากลับบ้านบ่อยมาก ก ก กก ก ก ก ก เพราะอะไรเพื่อนคงรู้เนอะ]
1 เทอมผ่านไป เราเริ่มไปนอนบ้านแฟน [อันนี้จะว่าเราก็ได้นะเพราะแม่เราไม่รู้เราไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง] อาทิตย์ละวันสองวัน เพื่อลดความอึดอัดและแฟนก็เป็นคนที่ปรึกษาได้มากที่สุดละ เริ่มมีความสุข เราจะเข้าไปห้องตอนเช้าเพื่อจัดของไปเรียน เรียนเสร็จก็เปลี่ยนชุดละก็ออกมา ตอนนั้นสบายอยู่คนเดียว
น: เพื่อนๆ ไปอ่านหนังสือกัน (ด้วยความร่าเริงของคนมีนอ) [แล้วนางก็ไล่ชื่อเพื่อน] 1 2 3 4 5 จ๋า
จ๋า: [เราก็ยิ้มดีใจว่านางเรียกชื่อเรา]
น: เอ๊อะ ! จ๋าไม่ไปหนิ ) [แล้วนางก็ไล่ชื่อเพื่อนอีกรอบโดยไม่มีเรา] 1 2 3 4 5
จ๋า:[เราบอกเพื่อนๆ] งั้นเค้าไม่ไปละนะ
เพื่อนๆ: [ทำหน้าเข้าใจและเงียบ]
น: ทำหน้าแบบเจื่อนๆ ซีดๆ (คนเหนือพูดว่า”หน้าจ๋างไปเลย”)
เพื่อนคนนึง: อ่าวไปด้วยกันดี๊…
จ๋า: ไม่เป็นไรไปกันเถอะ เกรงใจ!!!!!! (หันหน้าไปหานางแรงๆ)
[เราทำไมรู้สึกโครตเสียความรู้สึกเบา ๆ ก็ไม่รู้นะ เป็นเพื่อน ๆ คงคิดว่าเราคงทำไรไม่ดีให้นาง น ใช่มะ แต่เรากล้าพูดเลยว่าเรามีมารยาทพอ แต่นางอคติกับเราไม่ยอมรับเรา เพื่อน ๆ ส่วนมากชอบคนแบบนาง หนุนหลังนาง เราคงแปลกแยกโครต ๆ เสียใจนะ ทั้งที่ไม่เคยทำไม่เคยว่าไรด้วยซ้ำว่ะ ที่แรกกลับเพราะโดนแบบนี้มาจนชาเลยแหละ]
ปัจจุบันนี้เรากำลังจะขึ้นปี 2 ช่วงปิดเทอมเราเรียนซัมเมอร์ เจอนางทีเดียวที่มาหอ เพราะเราจะแวะไปเปลี่ยนชุดบ้าง นอนหอบ้าง นาง น ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเราเลย (ปล.มีเพื่อนเก่านั่นแหละมานอนหอเป็นเพื่อนเราแล้วก็มาพูดแลกเปลี่ยนเรื่องของเพื่อน น ที่น่ารัก เพื่อเก่าก็บอกแบบเข้าใจผิดอะไรรึเปล่า เราควรทำแบบนั้นทำแบบนี้ กูอยากถามคืนแล้วทำไมมันไม่ปรับตัววะ) ที่นางไม่กล้าสบตาเพราะนางเอาเราไปเล่าเสียๆ หายๆ นี่เอง ตั้งแต่วันนั้นเราไม่คุยรัยอีกเลย เลยอ่ะ ทำตัวเป็นนางเอกเป็นนกสองหัวอยู่ได้ เจอคนแบบนี้ในสังคมไม่ดีเลยนะครับ ^…^’ ช่วงนี้เรานอนบ้านแฟนทุกวันจะเข้าไปก็เปลี่ยนชุดปกติ เอาของเรียบร้อยก็ออกมาละ เกลียดขี้หน้ามากคนสวยของเพื่อนๆ เนี่ย พูดไรไปเราก็นางร้ายอยู่ดี และแล้ววันนึงเราเข้าไปหอเพราะมีกิจกรรมเว้ยเฮ้ย ย ย ไม่เกี่ยวละ 55555555 เข้าเรื่อง ๆ เราเข้าไปสิ่งแรกที่เจอคือตีนแฟนนางค่า….. สตั้น 5 วิ (คือเพื่อน น จะนอนข้างล่างนางอาสาเองส่วน เรากับ พ จะนอนข้างบนกันสองคน) สิ่งที่เราเห็นคือ พ นอนอยู่ข้างบน แล้ว น เอาแฟนมานอนข้างล่างประหนึ่งว่าเอาผ้าบาง ๆ ปูให้นอนเฉยๆ ส่วน น ก็แต่งหน้าทำผม เราเอาหมวกกันนอคเข้าไปไว้ละออกมาเลย สงสาร พ มา ก ก ก ไม่มีความเกรงใจกันเลยอ่ะ สมมตินะคะ ถ้า พ เป็นคนสวยแบบที่ผัวมันชอบ ผัวมันก็ได้สองเมียไปละ สงสารเพื่อนก็สงสารทำไรก็ไม่ได้ (ปล.ผัวมันก็มีหอค่ะ!!!!!!!!!) ต่อจากนี้เราก็คงต้องทำตัวเหมือนเดิมเข้าไปแปปๆก็ออกมา