สวัสดีค่ะ
   ดิฉัน ต้องการตามหัวข้อเลยค่ะ ทุกวันนี้คิดไม่ตกนอนร้องไห้ทุกวัน อยากเลิกกับแฟนมาก อยากโดนทิ้ง หรือแฟนไปมีคนอื่น ไปให้ห่างไกลจากชีวิตเราที่สุด

ท้าวความก่อนนะคะ เรากับแฟนอยู่ด้วยกัน มา 6 ปี ได้ มีลูกด้วยกัน 1คน วัยอนุบาล1 ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา เรา เป็นคนคิดสร้าง คิดทำ คิดหาเงินอยู่คนเดียว แฟนเราเรียนจบสูงกว่าเราแต่ไม่เคยทำงานอะไรเลย รอทำงานกะเรา ซึ่ง ก็ไม่ได้ทำอะไรมากเลย มีทำช่วง บ่ายๆแปปนึง แพ็คของ ส่งของแค่นั้นจบ
ซึ่งหลังจากตรงนี้แล้ว เค้าก็ช่วยดูแลลูกบ้าง แล้ว ก็คลุกอยู่กะคอมเล่นเกมส์ทั้งวัน ยันเช้าค่ะ คือ ชีวิตเค้ามีแค่นี้จริงๆ  

หน้าที่เค้า ต้องทำงานบ้านบางส่วน ไอ่ส่วนของเค้า ก็ทำไม่เรียบร้อยเลย บ้านรกมากๆ จานก็กองพะเนิน หน้าที่ดูแลลูก ส่วนของเค้าก็คือส่งลูกไปโรงเรียนตอนเช้า ถ้าวันไหนเค้าเล่นเกมส์ ตื่นไม่ไหว ลูกก็ไม่ต้องเรียนค่ะวันนั้น ใช้ชีวิตตามใจคุณพ่อ คุณพ่อตื่นไหวก็ได้เรียน ไม่ไหวก็ไม่ต้องไป ส่วนรายละเอียดเรื่องลูกอื่นๆ เค้าไม่ใส่ใจเลย เกมส์ต้องมาที่ 1 ในชีวิตเค้าก่อนเลย

บางคนอาจคิดว่าเราเป็นผู้หญิง ทำไมเราไม่ทำเองหละ สมองเราทำงานแทบจะ 24 ชม. ชัดดาวน์แค่ตอนนอนเท่านั้น เราต้องวุ่นวาย กะการขายของ การคิการสร้าง ทำนู้นนี่นั้นตลอด ทำยังไงดี ขายยังไง ตอบลูกค้า ทำนู้นนี่นั้นตลอด ถ้าไม่ทำ ก็ไม่มีเงินเข้า ภาระทุกสิ่งอย่างเราต้องรับหมด ไม่ใช่แค่แฟนกะลูก รวมถึงพ่อแม่และหลานๆเรา เราหยุดหาเงินไม่ได้เลย เพราะตอนนี้ของก็ขายยากมาก คู่แข่งเยอะ แต่หละเดือนรายได้แค่พอหมุน แค่พอใช้จ่ายจริงๆ แทบไม่เหลือเก็บอะไรเลย เพราะหนี้เราก็เยอะมาก  เราจะหยุดได้แค่ตอนนอนเท่านั้น  

แล้วแฟนเรางานก็ไม่ทำ แค่ช่วยแพ็คของกะวิ่งส่งของแค่นั้น เวลาเค้าทั้งวัน คือว่างมาก เค้าไม่เคยมาช่วยคิด ช่วยสร้าง ไม่เคยใส่ใจว่า เงินจะเข้าออกเท่าไหร่ พอจ่ายค่าอะไรไหม พอกินไหม พรุ่งนี้จะกินอะไร เค้ารู้อย่างเดียว แฟนกรุเก่ง แฟนกรุหาเงินได้แน่ๆแค่นั้น แล้วก็คิดแต่เรื่องเกมส์ ของเค้า ในขณะ ที่เค้ามีเวลาว่างมากมาย แทนที่จะทำงานบ้านช่วยเรา  ดูแลลูกแทนเราเค้าก็ทำไม่ได้ดีซักอย่าง


ทีแรกเราคิดว่าเราจะทนเพื่อลูก ลูกเค้าก็รักพ่อเค้ามาก แต่วันนี้เราทนไม่ไหวแล้ว ที่จะอยู่ในสภาพแบบนี้ เมื่อย้อนมองกับไปที่แม่ตัวเอง แม่เราแก่เรายังต้องทำงานเลยค่ะ แม่ต้องตื่น ตี1 ตี2 ทุกวัน เพื่อมาทำแกงขาย ในหมู่บ้าน กำไรวันหละ 300-500 บาท แม่เหนื่อยมาก ในขณะ ที่แฟนดิฉัน ไม่ต้องทำไรให้เหนื่อย กินกะเล่นเกมส์ จากผู้ชายหุ่นดีๆ ตอนนี้อ้วนมากๆ พุงยื่น แบบน่าเกลียดมากแล้ว ย้อนกลับมาดูเรา ขนาดเรามีลูกแล้ว ตอนนี้เราผอมมาก ผอมหนังติดกระดูกแบบนั้นเลย เพราะความเครียด และหลายๆอย่าง แต่ตัวฉันไม่เท่าไร่แต่แม่เราไง เราเลยมานั่งคิดว่า แทนที่เราจะทำงานหาเงินมาเลี้ยง มาให้ผู้ชายคนนี้กินอยู่แบบดี เรากลับไปทำมาหากินแล้วให้แม่กินอยู่สบายดีกว่าไหม

แต่แฟนเราเค้าเคยพูดตลอด ถ้าเลิกกันเค้าขอลูกไว้ นี่คือเหตุผลที่เราทน อยากอยู่ไกล้ลูกมากที่สุด เราก็รักลูกมากเหมือนกัน แต่วันนี้แม่เราแก่ลงทุกวัน เหนื่อยขึ้นทุกวัน แม่บ่นปวดนู้นนี่นั้นตลอด เรากลับคิดว่า ลูกเรามีอีกกี่คนก็ได้ เพราะเรายังไม่แก่ถึงขนาดมีไม่ได้ ไม่ได้เป็นหมัน อะไร แต่แม่ เรามีได้แค่คนเดียว มีได้แค่คนเดียว วันนี้จะขอตัดใจจากลูก ขอไปอยู่ดูแลแม่ที่แก่ก่อน เราคิดไว้แล้วถึงเรากลับไปอยู่กับแม่ เราก็จะส่งเงินมาให้ลูกเราทุกเดือน จะรับลูกไปอยู่ด้วยบ่อยๆ ลูกยังไงก็เป็นลูก ยังไงเราก็คือแม่ ลูกยังมีอนาคตโตได้อีกไกล แต่แม่เราจะอยู่กับเราได้อีกกี่ปี เราอยากกลับไปอยู่กับแม่มากๆ

เราตัดใจบอกแฟนเรายอมแพ้แล้วขอเลิกกันจะกลับไปอยู่กับแม่ แต่แฟนเราไม่ยอมค่ะ เค้าจะตามราวีเราทุกอย่าง ให้เราขายของต่อไปไม่ได้ ทำมาหากินไม่ได้เลย เคยหลุดพูดมาทีนึง เค้าจะตามฆ่าเราให้ตาย แล้ว เค้าจะตายตามด้วย ถ้าเค้าตัดอนาคตขายของเรา เราก็ไม่มีรายได้ทางไหน มาดูแลแม่เราได้เลย
และหนี้สินมากมาย

เราจะทำยังไงดีค่ะ เรากราบวิงวอนถามทุกๆท่าน มีวิธีให้เราเลิกกันดีๆไหม แบบที่เรายังรักษาอาชีพเราได้อยู่ ต่างคนต่างจบกันไปดีๆ ต่างทำหน้าที่ของตัวเอง และ แค่คง สถานะ พ่อ และ แม่ของลูกเท่านั้น ไม่มีอะไรกันมากกว่านี้

เราหมดหนทาง จนปัญญาหละจริงๆ ทุกวันนี้ ไม่ได้อยู่แบบรักกันเลยนะคะ  ต่างคนต่างนอน คนหละห้อง  บางคืนเรานอนกอดตัวเองเพราะความเหนื่อย เพราะเครียดจากการขายของ นอนร้องไห้โฮ เค้ายังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ เวลาเราท้อเราเหนื่อยเราอยากได้กำลังใจหรืออ้อมกอดจากใคร เราก็ไม่เคยได้จากเค้า
เราอยากกลับไปอยู่กะแม่ อยากกอดแม่ อยากดูแลแม่   ช่วยเราทีนะคะ พอคิดมากๆ เราก็อยากตายๆไปซะให้พ้น เราหาทางออกไม่เจอเลยค่ะ


เขียนผิดพลาดประการใด กราบขออภัยไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ