ช่วยหน่อยค่ะกำลังสับสนว่าจะออกจากบ้านไปอยู่หอดีไหม

ก่อนอื่นบอกก่อนเลยเราเป็นพนักงานบริษัทเอกชนค่ะ สถานะตอนนี้ยังไม่ผ่านโปร (ทดลองงาน6เดือน) เราทำงานมาได้ 4 เดือนละค่ะ เงินเดือน 13,000 บาท

เราอยู่บ้านกับพี่สาวค่ะ มีเราและพี่สาว รวมเป็นสอง
คน บ้านเราเป็นแฟลตนะค่ะ ห้องรวม ที่นอนของเรากับพี่สาวมีแค่ตู้กั้นไว้เท่านั้น แต่วันนึงพี่สาวเราก็พาแฟนมาอยู่ที่บ้านด้วยค่ะ (ซึ่งแฟนคนก่อนหน้านี้อีกสองก็พามาอยู่ที่บ้าน)

ซึ่งเรื่องราวต่อไปนี้จะเป็นเรื่องราวปัญหาระหว่างที่พี่สาวพาแฟนมาอยู่ที่บ้านสามคน คนแรกมาอยู่ที่บ้านเราประมาณหก-เจ็ดปีคนนี้ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไร คนที่สองมาอยู่สี่-ห้าปีคนนี้เราเจอปัญหามากค่ะ คนที่สามพึ่งมาอยู่ได้ห้า-หกวันค่ะสำหรับคนนี้เราคิดว่าคงจะเจอปัญหาอีกแน่ๆ รวมระยะเวลาราวๆประมาณสิบกว่าปี จากนี้(เราจะเล่ารวมปัญหาของแฟนพี่สาวสามคนรวมกันค่ะ)

เราเองก็เป็นผู้หญิงก็ต้องกลัวอันตรายถูกไหมค่ะ เพราะพี่สาวเรากะแฟนเขารู้จักกันแค่ไม่เกินสามเดือนเองค่ะ และที่นอนเราก็อยู่ใกล้กับประตูบ้านเลยค่ะ จะเดินเข้าเดินออกก็ต้องเห็นเราค่ะ ไหนจะเวลาที่จะอาบน้ำอีกละ ประตูห้องน้ำที่บ้านเราไม่มีค่ะ ใช้เป็นม่านปิดเอาค่ะ

นอกจากนี้บางทีเขากลับเข้ามาบ้านประมาณตีหนึ่งตีสอง ซึ่งเราเอาก็หลับไปแล้ว เราก็ต้องไปเปิดประตูให้ (ประตูบ้านเราเป็นแบบล็อคกรด้านในค่ะ) พอเขามาปุ๊บเขาก็ยังไม่นอนกันค่ะ ยังคุยกันเสียงดังด้วยค่ะ เราก็นอนต่อไม่ได้ เราเอาหูฟังใส่เปิดเพลงแทบทุกคืนค่ะ เราเคยบอกเขาค่ะว่าเรานอนไม่หลับเพราะเสียงดัง เขาตอบกลับมาว่า "บ้านเหรอ" (แฟลตนี้ชื่อพ่อค่ะ) จนหลังๆเราก็เลยไม่พูดค่ะ ก็ทนใส่หูฟังเปิดเพลงเอา ซึ่งก็ไม่ได้ช่วยให้หลับสนิทอะไรมากมาย เพราะกลายเป็นว่าเสียงเพลงมันกวน จนปวดหัวสะงั้น ที่นี้ก็เลยหาที่พึ่งใหม่ เรากินยาแก้แพ้ค่ะ เพื่อให้หลับ ซึ่งเคยมีอยู่เดือนนึงเรากินไปเกือบยี่สิบเม็ดได้ค่ะ แล้วเรื่องทีวี เคยมีครั้งนึงเราดูทีวี พี่สาวเราว่าเราค่ะ บอกว่าเปลืองไฟ ในขณะที่พี่สาวเราเล่นคอมอยู่ เราเลยบอกพี่สาวว่าเขาก็เล่นคอม เขาตอบกลับมาว่าคอมกินไฟน้อยกว่าทีวี เราเงิบเลยค่ะ แล้วที่บ้านเราติดเคเบิ้ล เราหารค่าเคเบิ้ลสามคน มีเรา พี่สาว แฟนพี่สาว พี่สาวเราถามว่าแฟนเขาไม่ค่อยได้ดูต้องจ่ายด้วยเหรอ เราก็เงิบอีก ล่าสุดเราเปิดทีวี เขาบอกดูอะไร ไม่เห็นมีอะไรน่าสนุก เดียวจ่ายค่าไฟเพิ่มด้วยนะ เรานี่จะบ้าตายค่ะ เขาเองชอบเปิดพัดลมทิ้งไว้ ละออกไปข้างนอกตอนแรกเราก็พูดค่ะว่าเขาลืมปิด แต่เขาไม่สนใจค่ะเหมือนไม่ได้ยิน หลังๆเราเลยไม่พูด ไหนจะชาทแบตกล้องถ่ายรูปทุกวันอีกเราก็ไม่เคยพูด ซักผ้าบ่อยๆเราก็ไม่เคยพูด แล้วสมัยตอนพี่สาวเราไม่ทำงานเขาเอาแฟนมาอยู่ด้วย เราหารค่าบ้าน น้ำ ไฟ สามคน เขาบอกเราว่าเขาไม่ทำงาน ยังจะหารอีก เราก็งงสิ ก็ทำไมไม่ทำงานละ งั้นถ้าเราอยู่บ้านแล้วไม่ทำงาน เราก็ไม้ต้องจ่ายใช่ไหม  

ทั้งหมดนี้แค่ส่วนนึงของปัญหานะค่ะ เราทนมาได้ไงไม่รู้ค่ะ เป็นสิบปี เราทนมากๆ เพราะเราคิดว่ายังไงที่นี่คือบ้านเราค่ะ แต่แฟนคนล่าสุด ของพี่สาวมาเรารู้สึกว่าเราทนไม่ได้จริงๆแล้วค่ะ เราเครียดขั้นสุด เรากังวลทั้งวันว่าพี่สาวจะพาแฟนมานอนวันไหน พอมาปุ๊บเราจะเครียดทันทีข้าวก็ไม่กิน อยากจะออกไปแต่ข้างนอก แต่เราไม่มีใคร เราไม่รู้จะหันไปทางไหน มันเหมือนว่าความอดทนเรามันถึงจุดที่มันไม่ไหวแล้ว เราแย่มากไปทำงานหน้าตาก็ไม่สดชื่นจนเพื่อนๆทักกันค่ะ จนในที่สุดวันนึงเราร้องไห้หนักมากๆ และอีกวันเราก็ต้องหยุดงานไปพบจิตแพทย์ และได้ยามาสามตัว มียานอนหลับ แต่อีกสองเราไม่รู้ว่ายาชื่ออะไรค่ะ เราเคยปรึกษาแม่ไปแต่แม่พูดมาว่าให้แฟนพี่สาวเราขึ้นมาอยู่เองค่ะ เรารู้สึกหันไปทางไหนไม่ถูกจริงๆ ไปปรึกษาเพื่อนๆพี่ๆที่รู้จัก และจิตแพทย์ ก็แนะนำให้ออกมาเช่าห้อง แต่เราก็มีเงินเก็บน้อยมาก เงินเดือนแค่หมื่นสาม เราหาห้องได้ที่นึง เจอในเนต 2500 / เดือน มัดจำ 5000 มีเฟอร์ครบ ห้องน้ำในตัว ถ้าไปอยู่เงินเก็บหมดเลยค่ะ และเราก็กลัวไม่ผ่านโปรขึ้นมา เงินสำรองไม่มี เราจะอยู่ยังไงได้.... เครียดค่ะ

เราขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ อาจจะพิมพ์วกไปวนมา เราพิมพ์ไม่ค่อยเก่งค่ะ ขออภัยด้วย ขอบคุณมากค่ะเศร้าแย่เม่าเหม่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่