ผมเป็นคนไม่มีเซนต์ไรเลยนะ แต่ เจอผีบ่อยโคตร บางคนบอกมีบุญ อยากให้ลองมาเจอบ้าง จะอยากมีบุญ เหมือนกูมั้ย ?!
เรื่องนี้ เป็นเรื่อง ที่ผมไปนอนบ้านเพื่อน บ้านเพื่อนไม่ไกลกันนัก ห่างกันกิโลเดียว ผมอยู่บนควน บ้านเพื่อนอยู่ ตีนควน
ตอนนั้นผม อายุ 17 ชอบไปนอนสุมหัวกันที่บ้านเพื่อน คนนึง ชื่อย้อย เรียกตามฉายานะ ย้อยมีขนำหลังนึง ไม่ไหญ่มากอยู่หน้าบ้านเกือบติดถนน มีเพียงคู กั้น
เวลา ประมาน 6โมงเย็นได้ ผมยืมรถจักรยานน้อง ไหลลงควนไปบ้านย้อย เพราะไม่ไกลกัน ไปถึงก็นั่งดีดกีต้า สุมหัวกันตามปกติ ไม่ได้กิน หรือดื่มอะไรเลย
ปกติ ก็มีเหล้า หรือ น้ำท่... บ้าง แต่วันนั้น สาบานว่า ไม่ได้กินไรกันเลย ไม่มีฤทธิ์ ยาหรือ เมาอะไรทั้งสิ้น
คืนนั้น นั่งกันอยู่ 5 คน มีผม ย้อย(เจ้าของขนำ) กี้ ฮุน ติ๊ง นั่งดีดกีต้ากัน นั่งคุยกัน ปกติ บางคนก็แยกไปคุยโทสับ กับแฟน
ผม ซึ่งไม่ได้คุย ก็เลย แซว ๆ เพื่อน เชิงเผาเพื่อน ไปเรื่อย ๆ จนแฟนเพื่อนคนนึงโกรธจริง เลยทะเลาะกัน ผมเลยน้อยใจ ว่าเพื่อน ไม่อธิบาย
ว่า เราหยอกเฉย ๆ เลย จะกลับบ้าน ตอนแรกว่า จะไห้เพื่อน ยันกับ มอไซค์ เวลากลับบ้านตอนเช้า แต่ด้วยความน้อยใจ
ผมจับจักรยานปั่น ออกไป ปั่นช้า ๆ รอช่วงรถมอไซค์ รึ รถยนต์ผ่านหลาย ๆ คัน จะได้มีเพื่อน เพราะผมเป็นคนโคตรกลัวผี แต่จำเป็นต้องกลับ
รถมาพอดี ผมเลยรีบ ปั่นๆๆๆๆๆ ได้ถึงกลางควน รถก็ขับผ่านไปหมดพอดี คราวนี้ เหลือผมคนเดียว กลางถนนโล่ง ๆ
ผม ถึงกลางควนแล้ว เหลืออีก ประมาณ 500ม. ก็ถึงบ้าน ตั้งใจปั่น ๆ อย่างเร็ว เพราะความเป็นคนกลัวผีโคตร ๆ
ขณะที่ ตั้งใจ ปั่นๆๆๆๆๆ เงยหน้าขึ้นมา ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง. !!
ผมสตั้นไปนานมาก เหมือนในหนัง ที่กดPause ไว้อ่ะ ตกใจสุดขึด เยี่ยวขึ้ก็จะออก ขาแข็ง ตัวเกร็งไปหมด
เสียงรถไหล กำลังไหลข้างหน้าเรื่อย ๆ เสียงโซ่ดังได้ยินดี ท่ามกลางความเงียบสงัด
สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้า คือ ร่างดำทะมึน สูงใหญ่ ลักษะเหมือนเงา แต่ตั้งตรง อยู่กลางถนน
ร่างนั้นใหญ่ จนเต็มถนน2เลนส์ สูงกว่าเสาไฟฟ้า ดำมืดทึบ ไม่รูลักษณะหญิงชาย แต่ดูรู้ ว่ารูปร่างเหมือนคน แต่ใหญ่ยักษ์
มันเหมือนในหนัง จริง ๆ ที่1วินาที มันผ่านไปช้า ๆ ไห้เราคิดว่า ควรทำยังไงดี ?
ผมเลยคิดว่า หันหลังกลับไปบ้านย้อยดีกว่า เพราะปั่น ไหลลงไป แปปเดียว ก็น่าจะถึง
เวลาตรงนั้น เดินช้ามาก ผมค่อย ๆ เบรก ตายังจ้องเงาดำๆ นั่น แล้วค่อย ๆ เลี้ยว เลี้ยวช้า ๆ
และตั้งลำจักรยาร ให้ตรง คิดในใจว่า ปั่นไห้เร็วที่สุด ในชีวิต สูดลมหายใจเข้า หันหน้ามองตรง มองทางหน้าบ้านเพื่อน
ส่งแรงทั้งหมดไปที่ขา ถีบให้สุดแรงกะว่า ปั่น2ทีถึง และ เหตุการณ์ไม่คาดฝัน ก็ เกิดขึ้อีก...
เสียงดัง : กราวววววววววววววววววววววววววววว. !!!!!!
ดังสนั่น ในใจผมนึกได้เลยทันที โดยไม่ต้องก้มดู ไอ่สรัส ม่าาา " โซ่หลุด " T T"
ในใจผมตอนนั้น เหมือนทุกอย่าง ความหวัง พังทลาย อะ T T' คิดว่า ทิ้ง
เลยมั้ย จักรยานนี้
แต่
นึกได้ ว่า ของน้อง Y Y" (อะไรจะซวย งี้) ผมกระโดดลงทันที ไม่หันไปมองข้างหลังแล้ว
และ ตัดสินใจ หิ้ว จักรยานวิ่งงงงง. วิ่งให้เร็วที่สุด ผมจำได้ และมั่นใจ จังหวะ อึดใจเดียว นั้น
ระยะทาง 400 เมตร ผมวิ่งเร็วกว่า ยูเซนโบลท์ แน่นอน หลับตาวิ่ง ไปถึงหน้าบ้านย้อย ทิ้งรถไว้ในคูหน้าบ้าน
แล้ววิ่งผ่าขึ้นขนำ นอนแทรกกลางเพื่อน ที่นอนคุยโทรศัพท์อยู่ และ คลุมโปงทันที ผมตัวสั่น หอบ เหมือนจะบ้า
ทุกคนตกใจมาก แต่ตกใจยิ่งกว่านั้นคือ นกฮูก หรือ นกแสก ผมไม่แน่ใจ บินตามผมมา เกาะต้นไม้ หน้าบ้านเพื่อนผม และร้องทันที
เพื่อนผม ที่นั่งคุยโทรศัพท์ ทิ้งโทรศัพท์ แล้ววิ่งขึ้น ขนำ ปิดประตูคลุมโปงกันหมดเลย ไม่มีไคพูดอะไร ไม่กล้าลืมตา ไม่กล้าออกจากผ้าห่มจนเช้า
หลังจากนั้นก็เล่าไห้คนนู้น คนนี้ฟัง มีแต่คนหาว่าผมหลอน ไม่มีใครเชื่อเลย ผมไม่กล้าขับรถคนเดียวกลางคืนนานมาก
แล้วเวลาก็ผ่านไป จนเมื่อ 2ปีทีแล้วหรือประมาน 5ปีหลังจากผมเจอ มีคน ขับรถชน ลงข้างทาง ชนเสาไฟฟ้า บอกว่า เห็นตัวไรไม่รู้ ตัดหน้า
กลางวันแสกๆ ผู้ชายคนนั้น เห็นเหมือนผมทุกอย่าง และเจอ ห่างจากทีผมเจอ ไม่ถึง 100 เมตร และ เจอกลางวันแสกๆ ชายคนนั้นย้ำว่า ไม่ได้หลอน
ไม่ได้เมา ไม่ได้เล่นยา สติอยู่ ครบถ้วน แต่ เห็นจริง ๆ
ผมสาบานเลย ว่าที่พูดมา คือเรื่องจริง มาถามเพื่อน ถามคนแถวบ้านได้เลย ไม่เชื่อถามที่อยู่หลังไมค์มาได้คับ
ผมยังมีเรื่องที่เจออีกเยอะ ผมเจอบ่อยโคตรจริง ๆ ผีเข้าเพื่อน ผีชินหลังโรงเรียน บ้านเช่าซอย26 เสียงกรี๊ด ผีไม่มีหัว ไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกคับ
พีค สุดคือ ผีเข้าเพื่อน กับ บ้านเช่าซอย 26
เล่าเรื่องผี
เรื่องนี้ เป็นเรื่อง ที่ผมไปนอนบ้านเพื่อน บ้านเพื่อนไม่ไกลกันนัก ห่างกันกิโลเดียว ผมอยู่บนควน บ้านเพื่อนอยู่ ตีนควน
ตอนนั้นผม อายุ 17 ชอบไปนอนสุมหัวกันที่บ้านเพื่อน คนนึง ชื่อย้อย เรียกตามฉายานะ ย้อยมีขนำหลังนึง ไม่ไหญ่มากอยู่หน้าบ้านเกือบติดถนน มีเพียงคู กั้น
เวลา ประมาน 6โมงเย็นได้ ผมยืมรถจักรยานน้อง ไหลลงควนไปบ้านย้อย เพราะไม่ไกลกัน ไปถึงก็นั่งดีดกีต้า สุมหัวกันตามปกติ ไม่ได้กิน หรือดื่มอะไรเลย
ปกติ ก็มีเหล้า หรือ น้ำท่... บ้าง แต่วันนั้น สาบานว่า ไม่ได้กินไรกันเลย ไม่มีฤทธิ์ ยาหรือ เมาอะไรทั้งสิ้น
คืนนั้น นั่งกันอยู่ 5 คน มีผม ย้อย(เจ้าของขนำ) กี้ ฮุน ติ๊ง นั่งดีดกีต้ากัน นั่งคุยกัน ปกติ บางคนก็แยกไปคุยโทสับ กับแฟน
ผม ซึ่งไม่ได้คุย ก็เลย แซว ๆ เพื่อน เชิงเผาเพื่อน ไปเรื่อย ๆ จนแฟนเพื่อนคนนึงโกรธจริง เลยทะเลาะกัน ผมเลยน้อยใจ ว่าเพื่อน ไม่อธิบาย
ว่า เราหยอกเฉย ๆ เลย จะกลับบ้าน ตอนแรกว่า จะไห้เพื่อน ยันกับ มอไซค์ เวลากลับบ้านตอนเช้า แต่ด้วยความน้อยใจ
ผมจับจักรยานปั่น ออกไป ปั่นช้า ๆ รอช่วงรถมอไซค์ รึ รถยนต์ผ่านหลาย ๆ คัน จะได้มีเพื่อน เพราะผมเป็นคนโคตรกลัวผี แต่จำเป็นต้องกลับ
รถมาพอดี ผมเลยรีบ ปั่นๆๆๆๆๆ ได้ถึงกลางควน รถก็ขับผ่านไปหมดพอดี คราวนี้ เหลือผมคนเดียว กลางถนนโล่ง ๆ
ผม ถึงกลางควนแล้ว เหลืออีก ประมาณ 500ม. ก็ถึงบ้าน ตั้งใจปั่น ๆ อย่างเร็ว เพราะความเป็นคนกลัวผีโคตร ๆ
ขณะที่ ตั้งใจ ปั่นๆๆๆๆๆ เงยหน้าขึ้นมา ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง. !!
ผมสตั้นไปนานมาก เหมือนในหนัง ที่กดPause ไว้อ่ะ ตกใจสุดขึด เยี่ยวขึ้ก็จะออก ขาแข็ง ตัวเกร็งไปหมด
เสียงรถไหล กำลังไหลข้างหน้าเรื่อย ๆ เสียงโซ่ดังได้ยินดี ท่ามกลางความเงียบสงัด
สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้า คือ ร่างดำทะมึน สูงใหญ่ ลักษะเหมือนเงา แต่ตั้งตรง อยู่กลางถนน
ร่างนั้นใหญ่ จนเต็มถนน2เลนส์ สูงกว่าเสาไฟฟ้า ดำมืดทึบ ไม่รูลักษณะหญิงชาย แต่ดูรู้ ว่ารูปร่างเหมือนคน แต่ใหญ่ยักษ์
มันเหมือนในหนัง จริง ๆ ที่1วินาที มันผ่านไปช้า ๆ ไห้เราคิดว่า ควรทำยังไงดี ?
ผมเลยคิดว่า หันหลังกลับไปบ้านย้อยดีกว่า เพราะปั่น ไหลลงไป แปปเดียว ก็น่าจะถึง
เวลาตรงนั้น เดินช้ามาก ผมค่อย ๆ เบรก ตายังจ้องเงาดำๆ นั่น แล้วค่อย ๆ เลี้ยว เลี้ยวช้า ๆ
และตั้งลำจักรยาร ให้ตรง คิดในใจว่า ปั่นไห้เร็วที่สุด ในชีวิต สูดลมหายใจเข้า หันหน้ามองตรง มองทางหน้าบ้านเพื่อน
ส่งแรงทั้งหมดไปที่ขา ถีบให้สุดแรงกะว่า ปั่น2ทีถึง และ เหตุการณ์ไม่คาดฝัน ก็ เกิดขึ้อีก...
เสียงดัง : กราวววววววววววววววววววววววววววว. !!!!!!
ดังสนั่น ในใจผมนึกได้เลยทันที โดยไม่ต้องก้มดู ไอ่สรัส ม่าาา " โซ่หลุด " T T"
ในใจผมตอนนั้น เหมือนทุกอย่าง ความหวัง พังทลาย อะ T T' คิดว่า ทิ้ง
แต่
และ ตัดสินใจ หิ้ว จักรยานวิ่งงงงง. วิ่งให้เร็วที่สุด ผมจำได้ และมั่นใจ จังหวะ อึดใจเดียว นั้น
ระยะทาง 400 เมตร ผมวิ่งเร็วกว่า ยูเซนโบลท์ แน่นอน หลับตาวิ่ง ไปถึงหน้าบ้านย้อย ทิ้งรถไว้ในคูหน้าบ้าน
แล้ววิ่งผ่าขึ้นขนำ นอนแทรกกลางเพื่อน ที่นอนคุยโทรศัพท์อยู่ และ คลุมโปงทันที ผมตัวสั่น หอบ เหมือนจะบ้า
ทุกคนตกใจมาก แต่ตกใจยิ่งกว่านั้นคือ นกฮูก หรือ นกแสก ผมไม่แน่ใจ บินตามผมมา เกาะต้นไม้ หน้าบ้านเพื่อนผม และร้องทันที
เพื่อนผม ที่นั่งคุยโทรศัพท์ ทิ้งโทรศัพท์ แล้ววิ่งขึ้น ขนำ ปิดประตูคลุมโปงกันหมดเลย ไม่มีไคพูดอะไร ไม่กล้าลืมตา ไม่กล้าออกจากผ้าห่มจนเช้า
หลังจากนั้นก็เล่าไห้คนนู้น คนนี้ฟัง มีแต่คนหาว่าผมหลอน ไม่มีใครเชื่อเลย ผมไม่กล้าขับรถคนเดียวกลางคืนนานมาก
แล้วเวลาก็ผ่านไป จนเมื่อ 2ปีทีแล้วหรือประมาน 5ปีหลังจากผมเจอ มีคน ขับรถชน ลงข้างทาง ชนเสาไฟฟ้า บอกว่า เห็นตัวไรไม่รู้ ตัดหน้า
กลางวันแสกๆ ผู้ชายคนนั้น เห็นเหมือนผมทุกอย่าง และเจอ ห่างจากทีผมเจอ ไม่ถึง 100 เมตร และ เจอกลางวันแสกๆ ชายคนนั้นย้ำว่า ไม่ได้หลอน
ไม่ได้เมา ไม่ได้เล่นยา สติอยู่ ครบถ้วน แต่ เห็นจริง ๆ
ผมสาบานเลย ว่าที่พูดมา คือเรื่องจริง มาถามเพื่อน ถามคนแถวบ้านได้เลย ไม่เชื่อถามที่อยู่หลังไมค์มาได้คับ
ผมยังมีเรื่องที่เจออีกเยอะ ผมเจอบ่อยโคตรจริง ๆ ผีเข้าเพื่อน ผีชินหลังโรงเรียน บ้านเช่าซอย26 เสียงกรี๊ด ผีไม่มีหัว ไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกคับ
พีค สุดคือ ผีเข้าเพื่อน กับ บ้านเช่าซอย 26