ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอธิบายเรื่องนี้ยังไงดี ความรู้สึก ความอัดอั้น มันแน่เต็มไปหมด
ต้องบอกก่อนว่า เราเป็นพยาบาลจบใหม่ และมารับจ๊อบมานั่งห้องพยาบาลประจำโรงงานช่วยคุณแม่ค่ะ ^^
/// คือเราก็เคยไปนั่งทำงานมาหลายโรงงานแล้วเนาะ ก็ได้เจอคนเยอะแยะ หน้าตาดีๆก็มีเยอะ แต่สาบานเลย ว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิดเดียวว......แต่พอมาเจอพี่เค้า เหมือนทุกอย่างมันหยุดไปเลย เคยเป็นไหม แบบว่าเจอคนที่ใช่มายืนอยู่ตรงหน้า แล้วมือไม้อ่อน ทำไรไม่ถูก 5555+
เล่าต่อนะ >.< คือเรามาทำงานที่นี่ได้ 3 เดือนแล้ว "วันแรกที่เจอพี่เค้าคือ วันที่พี่เค้าเข้ามาขอยาที่ห้องพยาบาล" นั้นเป็นครั้งแรกที่ได้เจอพี่เค้า >.< โอ๊ยย แกร๊ ความรู้สึกตอนนั้นคือ นี่แหล่ะ...พ่อของลูก 5555+
การมาใช้บริการห้องพยาบาล มันต้องมีการลงชื่อใช่ม้ะ วันนั้นเราก็ให้พี่เค้าเซ็นต์ชื่อ แผนกอะไรก็ว่าไป... (พี่เค้าเป็นวิศวะอ้ะแกร๊ >< ) พอเซ็นต์ชื่อเสร็จพี่เค้าก็ออกไป พอเท่านั้นแหล่ะ ผีโคนันเข้าสิง 5555+ แก่ะสิคะ แก่ะรายมือชื่อพี่เค้า คือแแบบ ผช.อะไร เขียนหนังสืออ่านโคตรยาก นั่งแก่ะเป็นวัน อ่านออกแค่นามสกุล ได้แค่บางคำด้วยนะ จากนั้นก็เอาข้อมูลที่ได้ ไปค้นหาพี่เค้าใน FB ไงล่ะ เร็วม๊ะ 5555+ สุดท้ายก็ไม่เจอ T.T
วันต่อมา เราก็ยังไม่ละเลิกความพยายาม 5555+ คือที่นี่....ทุกเช้าเราต้องมีการตอกบัตรเข้างาน และในใบตอกบัตร มันจะมีชื่อและแผนกของแต่ละคน เราก็รีบใช้สายตาควานหานามสกุลที่มันใกล้เคียงพี่เค้า สุดท้ายเราก็เจอ ^^
จากนั้นก็ บรรเลงเลยค่ะ เช็คประวัติพี่เค้า อย่างละเอียด 555+ สุดท้าย เราก็พบว่า มีรูปพี่เค้าถ่ายรูปกับแฟนเค้าตอนไปเที่ยวทะเลด้วยกัน
ตอนนั้นจี๊ดเลยค่ะ วางโทรศัพท์เลย ทำใจไม่ได้ รับไม่ได้ 555+ แต่ก็สู้ต่อค่ะ เราก็สืบต่อค่ะ คือในรูปนั้น พี่เค้าโพสตั้งแต่ 2552 ซึ่งมันก็นานมาแล้ว เราเลยคิดในแง่ดีว่า เค้าอาจจะเลิกกันไปแล้วก็ได้ คือแบบ ให้กำลังใจตัวเองมากก >< จากนั้นก็เช็คๆ สืบๆไปเรื่อยๆ ก็ไปเจอเฟสพี่ ผญ. ค่ะ
เราก็ตามไปดู FB พี่ ผญ.ต่อ 5555+ สรุปคือ พี่ ผญ. เค้าไม่มีเฟสบุ๊คพี่ตั้ว คือพี่ทั้ง 2 เค้าไม่มี FB ของกันและกัน และเราก็สืบมาได้ว่า พี่เค้า 2 คน รักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยแล้วค่ะ T.T เค้าคงจะรักกันมากๆ พี่ ผญ. ก็หน้าตาดีค่ะ หน้าที่การงานก็ดีค่ะ น่าจะจบโท และเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย (ตอนนี้พั้ตั้วอายุ 32 ปี เรา 25 ) ซึ่งเมื่อเทียบกับเราแล้ว เราก็แค่เด็กจบใหม่ T.T
สรุปคือ ระหว่างพี่ 2 คนนี้ เราไม่รู้เลยว่าพวกเขายังคบกันอยู่รึเปล่า แต่ที่เราตามๆเช็คมา เวลารวมรุ่นแต่ละครั้ง จะไม่มีพี่ทั้ง2คนมาด้วยกันเลยค่ะ
เช่น ถ้าพี่ ผญ. มางานแต่งเพื่อน เราจะไม่เห็นพี่ ผช. มาเลยค่ะ สังเกตุมาได้ 2-3 งานเเล้ว ไม่กล้าสรุปเหมือนกัน ว่าพี่เค้า 2 คนจะเลิกกันไปรึยัง...
หลังจากนั้น 2-3 วัน เราเลยตัดสินใจ แอด FB พี่ตั้วไปค่ะ โดยใช้ FB เพื่อนแอดไป
คือในใจก็อยากจะแอดไปเอง แต่แบบ ยังรักษาภาพพจน์ตัวเองอยู่ไรงี้ ^^ พอเพื่อนแอดไปประมาณ 3 วัน พี่เค้าก็ไม่รับแอด คือแบบหยิ่งป่าวไม่รู้
เราไปดูในเฟสพี่เค้า ก็มีการอัพเดตเพื่อนใหม่ ก็มีเพื่อนใหม่เพื่มมา 2 คน (แต่ทำไม พี่เค้าไม่รับแอดเพื่อนเราว๊าาา )
จากนั้นเราก็ยังไม่หยุด ก็เลื่อนๆดูหน้าโปรไฟล์พี่เค้าไปเรื่อยๆ 555+ คือแบบ ติดงอมแงมค่ะ ก็ไปดูข้อมูลส่วนตัว คือ เฮ๊ยย แกรรร๊ พี่เค้าเกิดวันเดียวกันกับเรา และวันที่เกิดก็วันเดียวกันด้วย คือเหลือแค่เดือนกับ ปี พ.ศ. เท่านั้นที่ไม่ตรงกัน เเล้วในใจก็คิดไปแล้วว่า เอาแล้วเ้ยๆๆ เนื้อคู่แน่นอน!!!! 5555 จากนั้นก็ไปดูหน้าโปรไฟล์พี่เค้าต่อ ก็ไปเจอหน้าฟีดที่เป็นการอวยพรวันเกิดของพี่เค้า แล้วเราก็ไปเจอคำอวยพรนึง เค้าเขียนว่า " แฮปปี้เบิ์ดเดย์นะตั้ว รีบๆมีเมียยยยยยย ได้แล้ว" เชื่อมั้ย......ว่าแค่เจอประโยคนี้ เราก็ฟินไป 10 ตลบแล้วอ่าาาาา คือออ เรายังมีหวังอยู่เว้ยย ^^
พอรู้งี้แล้ว เราก็แอดเฟสเองเลยจร้าาาาา สรุปว่า 1 วันผ่านไป 2 ผ่านไป 3-4 วันผ่านไป พี่เค้าก็ไม่รับแอด T.T เราเลยคิดในใจ ว่าพี่เค้าคงไม่อยากกดรับแอดมั้งง เราก็ถอดใจไปแล้วด้วย เพราะระหว่างที่รอพี่เค้ารับแอด เราก็ได้แต่หวังว่าพี่เค้าจะกดรับ สุดท้ายก็ไม่ เราเลยกดถอนแอดไป
แล้วมีอยู่วันนึง เราเดินไปเข้าห้องน้ำ พี่เค้าก็เห็นเรานะ แต่เราก็หลบๆสายตาพี่เค้า พอเสร็จแล้วก็เดินออกมาจะกลับห้องทำงาน เราก็เห็นพี่เค้ากำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ เราก็รีบๆเดินเข้าห้อง ก็รีบหยิบโทรศัพท์เปิด FB ของตัวเอง แล้วก็ตัดสินใจแอดเฟสพี่เค้าไปอีกครั้ง 555+ ยอมใจในความพยายามของตัวเอง และจากนั้นไม่ถึง 5 นาที เฮ๊ยยยย พี่เค้ารับแอดเราเว้ยแกรรรร๊ โคตรดีใจอ้ะ คือทั้ง เขิล ทั้งยิ้มหัวเราะ และก็ม้วนตัวเองอยู่ในห้องทำงานคนเดียว 55+ จากนั้นก็ทักพี่เค้าไป....
แบบ "พี่คะ....หนูแอดพี่หลายรอบมากเลยอ่าาา ^^" แล้วพี่เค้าก็บอกว่า พี่เค้าไม่ค่อยได้เล่น แต่ก็จริงๆนะ พี่เค้าไม่ค่อยอัพเดตอะไรเลย ล่าสุดคือ โพสรูปไว้อาลัยเพื่อนที่เสียไป เมื่อเดือน พ.ค. กลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเลยย
คืนนั้นก็ตื่นเต้นมากก ชวนพี่เค้าคุยก่อนเลย 5555 ก็ถามพี่เค้าว่า พี่เค้าเป็นคนที่ไหน อายุเท่าไหร่ คือผลัดกันถาม ข้อมูลส่วนตัวกัน แต่ก็ไม่ได้ลงดีเทลเยอะมากก อือออ ก็คุยกันไปไม่กี่ประโยคหลอก "พี่เค้าก็บอกมาว่า พี่อายุ 32 แล้วนะ แก่มั้ย " -- เราก็บอกว่าไม่ค่ะ (จะบอกว่าหนูชอบคนอายุเยอะกว่า ก็ไม่กล้า ^^) แล้วก็คุยๆกันเรื่องความดัน!!! อ้ออ....ลืมบอกไปว่า ก่อนหน้าที่เราจะแอดพี่เค้าไป พี่เค้าชอบมาเช็คความดันตลอด ตลอดคือ แค่อาทิตย์ละครั้งนะ 555 ได้เจอแค่นี้ก็ฟินแล้วไง
ต่อๆๆนะ.....คืนนั้นก็คุยกันเรื่องความดันนะ เราก็แบบ พูดไปว่า "พี่คะ พี่ความดันสูงน้าาา ปกติเป็นโรคความดันรึเปล่า หรือเพิ่งไปเดินตรวจหน้างานมา" พี่เค้าก็บอกว่า ก็ปกติครับ ไม่มีโรคประจำตัว เราก็เลยบอกว่า "อ้าวหรอ แล้วทำไมความดันสูงจัง สูงตลอดเลยย " แล้วพี่เค้าก็บอกมาว่า งั้นเดี่ยวจะเข้ามาวัด จนกว่าความดันจะลด 555+ (เห้ย แกร็ พี่เค้ามีความอ่อยป้ะวะ 55+ ) เราก็เลยบอกว่า "ขนาดนั้นเลยหรออ...ไม่ต้องบ่อยหรอก หนูเขิล555 "
แล้วหลังจากนั้น เวลาเจอกันที่ทำงาน ก็จะยิ้มๆให้กันไป แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันนะ เป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่อยู่ที่ทำงาน เราจะทักไปบ้างบางครั้ง คือ 1-2 ทักพี่เค้าไปทีนึง ประมานว่า พี่คะ...วันนี้งานเยอะไหมค๊า เห็นเดินตรวจงานตบ่อยจัง บลาๆ คือคุยกันแต่ละครั้งก็จะคุยกันแค่ 4-5 ประโยค เพราะเราคุยได้แค่นั้น สถานะเราสามารถถามพี่เค้าได้แค่นั้น...
เราลืมเล่าอีกว่า ระหว่างเรากับพี่เค้า มันมีเรื่องบังเอิญเกิดบ่อยมากกกก เช่น
- การออกไปเข้าห้องน้ำของเราแต่ละครั้ง เราจะเดินสวนผ่านกับพี่เค้าบ่อยมากก คือก็สงสัยนะ ว่าทำไมต้องเป็น ณ เวลานี้ ในเวลาเดียวกัน
- มีวันนึง เราไปในครัวของอ๊อฟฟิต เราจะขอยืมแก้วมาชงกาแฟ เราเลยหยิบแก้วมาใบนึง ซึ่งตรงนั้น มีแก้วหลายใบมากก เลยถามป้าแม่บ้านว่า แก้วใบบนี้ใช้ได้ไหมคะ ป้าแกก็บอกว่า อ่อ...ใบนั้นของพี่ตั้ว หนูใช้แก้วใบใสๆ ก็ได้ เราก็เลย ค่ะๆๆ แล้วก้เดินออกมา คือแล้วก็คิดในใจว่า แก้วตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องหยิบถูกใบนี้ด้วยว๊ะ....
- แล้วก็อีกหลายวันต่อมา มีผู้รับเหมา มาถามหาพี่ตั้วกับเรา เราก็งงๆ ว่าทำไมถึงมาถามเราว๊าา ทั้งๆที่ตรงนั้น พนักงานคนอื่นๆ ก็ยืนกันอยู่เยอะแยะ เราก็เลยพาเดินไปทางห้องที่พี่เค้าทำงาน
แล้วอีกอย่างนะ เราก็ชอบไปเพ้อหน้าเฟสตัวเอง เวลาพี่เค้ามาวัดความดัน แบบประมาณว่า โอ๊ยๆๆ แอร์ก็เย็น แต่ทำไมเมื่อกี๊ ตัวร้อน เหงื่อออก 555+ ประมานนั้น หลังจากนั้นก็ทักๆ กันในเฟสไปตลอด
แล้วมีช่วงหลังๆ พี่เค้าไม่ค่อยตอบเฟสเรา พี่เค้าออนเฟสนะ แต่เค้าก็ไม่ตอบแชทเรา เราก็เริ่มแบบ เห้ออ สงสัยจะแห้วแล้วมั้ง เริ่มทำใจ เริ่มตัดใจ คือเริ่มถอยแล้วอ้าาาา
วันต่อมา ก็ไปเจอพี่เค้าที่หน้าห้องน้ำอีกละ (-.-) เราก็เดินสวนพี่เค้าไปโดยแบบไม่มองพี่เค้าไปเลย คือเหมือนงอลอ้าา คือทำหน้าตึงใส่ไปเลยย คือตอนนั้นก็งงตัวเองนะว่า มีสิทธิ์อะไรไปตึงใส่เค้า 555 ทั้งนั้นทั้งคืน เราก็ไม่ออนเฟส แล้วก็ห้ามใจไม่ทักพี่เค้าไป
แล้ววันต่อ เราก็ไม่ออกไปไหนเลย จะออกไปเข้าห้องน้ำบ้าง ตอนที่พวกพี่ๆ เค้ากินข้าวกัน จะได้ไม่ต้องเจอกัน แล้วพอช่วงบ่ายโมงวันนั้น พี่เค้าก็เคาะประตูห้องทำงานเรา แล้วก็ถามว่า ไม่ไปกินข้าวหรออ เราก็ยิ้มๆ แล้วตอบไปว่า ไม่กินค่ะ ลด นน. 55+ แล้วพี่เค้าก็ยิ้มๆ แล้วก็เดินออกไป
เห้ยยย เรา งง มากก คือ ปกติ พี่เค้าไม่เคยเข้ามาถามแบบนี้เลยนะ ไม่เคยเลยย!!! ไม่เคยคุยกันในที่ทำงานเลย ก็อย่างที่บอกไป คือเวลาเจอกันที่ทำงาน เต็มที่คือแค่ยิ้มๆทักกันไปแค่นั้น.....
ยังไม่จบค่ะ แล้วเวลาประมานบ่าย 3 ของวันนั้น พี่เค้าก็จะไปเดินตรวจงานที่หน้าไซด์งาน เราเห็นแล้วแหล่ะว่าพี่เค้าเดินผ่านห้องเราไป สักแปป ก็กลับมาเคาะประตูห้องเราอีก แล้วพี่เค้าก็พูดมาว่า "ป้ะ.....ไปเดินเล่นกัน!!!" เราก็ ห๊ะ.......เดินเล่น ที่ไซงานอ้ะนะ แล้วก็ยิ้มๆเขิลๆไป พี่เค้าก็บอกว่าใช่ เราก็บอกต่อว่า โหยย ร้อนนนน 555 แล้วพี่เค้าก็ยิ้มๆ เดินออกไป....
คือเเล้วทีนี้ ช่วงเวลาที่พี่เค้ามาแซว มันมีพี่วิศวะคนนึง มานอนอู้อยู่ เค้าก็ถามว่าใครมาแซว เราก็บอกว่า พี่ตั้ว แล้วอีพี่วิศวะคนนี้ ก็เเซวเราอีกว่า แบบ พยาบาลนี่ฮอตเนาะ มีแต่คนมาจีบบบ คือพี่เค้าพูดเชิงเเซวๆ ขำๆ กัน เราก็ไม่ได้คิดไร แต่เราก็ตะหงิดๆในใจบ้างว่า กลัวว่าอีพี่คนนี้ จะเอาไปแซวพี่ตั้วในอ้อฟฟิต ว่าพี่ตั้วมาแซวพยาบาล แล้วเรากลัวว่าพี่เค้าจะไม่กล้ามาทักเราอีก
วันนั้น เราเลิกงาน 5 โมงเย็น แล้วค่ำๆวันนั้น เราก็ทักพี่เค้าไปว่า พี่คะ คืนนี้เลิกงานกี่โมงค่าา บลาๆๆ พรุ่งนี้วันอาทิตย์พี่มาทำงานมั้ยค๊าา พี่เค้าก็ตอบว่า น่าจะหยุด แล้วคืนนั้นก็หมดไป
วันอาทิตย์ช่วงบ่าย เราก็ทักพี่เค้าไปว่า "วันหยุด ไปเที่ยวไหนคะพี่"........สรุป พี่เค้าเงียบ T.T
วันจันทร์ เป็นวันที่มาทำงาน วันทั้งวัน พี่เค้าไม่เดินผ่านมาเลย พอถึงเวลา 5 โมง เราเลิกงานก่อน พอถึงบ้าน เราก็ทักพี่เค้าไปว่า
" พี่คะ เลิกงานยังคะ" ... สรุป พี่เค้าก็เงียบอีก
วันอังคาร คือมันเป็นช่วงเวลาที่พี่เค้าเลิกงานแล้วแหล่ะ เราก็ทักพี่เค้าไปอีกว่า "พี่คะ ถึงห้องรึยังคะ".......พี่เค้าก็เงียบเหมือนเดิม
วันอังคารทั้งคืน เราคิดไปต่างๆนาๆ ว่าพี่เค้าเป็นอะไร หรือเราไปวุ่นวายพี่เค้ามากเกินไป หรือ พี่เค้าไม่อยากคุยกับเราแล้ว หรือพี่เค้าไม่อยากให้ความหวังเรา หรือพี่เค้าอยู่กับแฟน คือ คิดเยอะแยะไปหมด จนสุดท้ายย เราตัดสินใจ ลบเฟสพี่เค้า และพยายามจะไม่คิดถึงพี่เค้าอีกต่อไป พรุ่งนี้เราต้องเป็นคนใหม่ คนที่ไม่เคยรู้จักกัน
แล้ววันนี้ พี่เค้าก็ตอบมาคำเดียวสั้นๆว่า "ครับ" จากคำถามที่เราถามเค้าไปเมื่อคืนคือ "พี่ถึงห้องรึยังคะ" เราก็เปิดอ่านข้อความพี่เค้านะ แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร พยายามที่จะไม่คุยกับพี่เค้าแล้ว สุดท้าย... ก็มาเจอพี่เค้าที่แถวหน้าห้องน้ำ เราอ้ะ จะเดินผ่านไปแล้วแหล่ะ คือจะไม่สนใจแล้ว แต่ก็อดที่จะมองหน้าพี่เค้าไม่ได้ พี่เค้าก็มองเรา แล้วก็ยิ้มให้ เราก็ต้องยิ้มตอบกลับไป แต่ยิ้มแบบมีความทุกข์อ้ะ T.T
เห้ออ เราจะทำยังไงดีค่ะ เราจะตัดใจจากพี่เค้าไปเลยดีไหม เราพยายามแล้วนะ แต่พอเห็นหน้าพี่เค้าทีไร เราก็ใจอ่อนทุกทีเลยยย
หรือเราจะสารภาพไปเลย ว่าเรารู้สึกชอบพี่เค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เราอยากดูแลพี่เค้า อยากอยู่ข้างๆพี่เค้า และก็อยากให้พี่เค้ามาอยู่ข้างๆเรา
แต่เราก็กลัวคำตอบ กลัวว่าถ้าบอกไป พี่เค้าจะไม่คุยกับเราอีก กลัวทำใจไม่ได้ T.T
เพื่อนๆช่วยเราด้วยย
พี่ตั้วคะ...ถ้าวันนึงหนูกล้าพอที่จะบอกรักพี่ พี่จะรับมันไว้มั้ยคะ 😔😔
ต้องบอกก่อนว่า เราเป็นพยาบาลจบใหม่ และมารับจ๊อบมานั่งห้องพยาบาลประจำโรงงานช่วยคุณแม่ค่ะ ^^
/// คือเราก็เคยไปนั่งทำงานมาหลายโรงงานแล้วเนาะ ก็ได้เจอคนเยอะแยะ หน้าตาดีๆก็มีเยอะ แต่สาบานเลย ว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิดเดียวว......แต่พอมาเจอพี่เค้า เหมือนทุกอย่างมันหยุดไปเลย เคยเป็นไหม แบบว่าเจอคนที่ใช่มายืนอยู่ตรงหน้า แล้วมือไม้อ่อน ทำไรไม่ถูก 5555+
การมาใช้บริการห้องพยาบาล มันต้องมีการลงชื่อใช่ม้ะ วันนั้นเราก็ให้พี่เค้าเซ็นต์ชื่อ แผนกอะไรก็ว่าไป... (พี่เค้าเป็นวิศวะอ้ะแกร๊ >< ) พอเซ็นต์ชื่อเสร็จพี่เค้าก็ออกไป พอเท่านั้นแหล่ะ ผีโคนันเข้าสิง 5555+ แก่ะสิคะ แก่ะรายมือชื่อพี่เค้า คือแแบบ ผช.อะไร เขียนหนังสืออ่านโคตรยาก นั่งแก่ะเป็นวัน อ่านออกแค่นามสกุล ได้แค่บางคำด้วยนะ จากนั้นก็เอาข้อมูลที่ได้ ไปค้นหาพี่เค้าใน FB ไงล่ะ เร็วม๊ะ 5555+ สุดท้ายก็ไม่เจอ T.T
จากนั้นก็ บรรเลงเลยค่ะ เช็คประวัติพี่เค้า อย่างละเอียด 555+ สุดท้าย เราก็พบว่า มีรูปพี่เค้าถ่ายรูปกับแฟนเค้าตอนไปเที่ยวทะเลด้วยกัน
ตอนนั้นจี๊ดเลยค่ะ วางโทรศัพท์เลย ทำใจไม่ได้ รับไม่ได้ 555+ แต่ก็สู้ต่อค่ะ เราก็สืบต่อค่ะ คือในรูปนั้น พี่เค้าโพสตั้งแต่ 2552 ซึ่งมันก็นานมาแล้ว เราเลยคิดในแง่ดีว่า เค้าอาจจะเลิกกันไปแล้วก็ได้ คือแบบ ให้กำลังใจตัวเองมากก >< จากนั้นก็เช็คๆ สืบๆไปเรื่อยๆ ก็ไปเจอเฟสพี่ ผญ. ค่ะ
เราก็ตามไปดู FB พี่ ผญ.ต่อ 5555+ สรุปคือ พี่ ผญ. เค้าไม่มีเฟสบุ๊คพี่ตั้ว คือพี่ทั้ง 2 เค้าไม่มี FB ของกันและกัน และเราก็สืบมาได้ว่า พี่เค้า 2 คน รักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยแล้วค่ะ T.T เค้าคงจะรักกันมากๆ พี่ ผญ. ก็หน้าตาดีค่ะ หน้าที่การงานก็ดีค่ะ น่าจะจบโท และเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย (ตอนนี้พั้ตั้วอายุ 32 ปี เรา 25 ) ซึ่งเมื่อเทียบกับเราแล้ว เราก็แค่เด็กจบใหม่ T.T
สรุปคือ ระหว่างพี่ 2 คนนี้ เราไม่รู้เลยว่าพวกเขายังคบกันอยู่รึเปล่า แต่ที่เราตามๆเช็คมา เวลารวมรุ่นแต่ละครั้ง จะไม่มีพี่ทั้ง2คนมาด้วยกันเลยค่ะ
เช่น ถ้าพี่ ผญ. มางานแต่งเพื่อน เราจะไม่เห็นพี่ ผช. มาเลยค่ะ สังเกตุมาได้ 2-3 งานเเล้ว ไม่กล้าสรุปเหมือนกัน ว่าพี่เค้า 2 คนจะเลิกกันไปรึยัง...
คือในใจก็อยากจะแอดไปเอง แต่แบบ ยังรักษาภาพพจน์ตัวเองอยู่ไรงี้ ^^ พอเพื่อนแอดไปประมาณ 3 วัน พี่เค้าก็ไม่รับแอด คือแบบหยิ่งป่าวไม่รู้
เราไปดูในเฟสพี่เค้า ก็มีการอัพเดตเพื่อนใหม่ ก็มีเพื่อนใหม่เพื่มมา 2 คน (แต่ทำไม พี่เค้าไม่รับแอดเพื่อนเราว๊าาา )
จากนั้นเราก็ยังไม่หยุด ก็เลื่อนๆดูหน้าโปรไฟล์พี่เค้าไปเรื่อยๆ 555+ คือแบบ ติดงอมแงมค่ะ ก็ไปดูข้อมูลส่วนตัว คือ เฮ๊ยย แกรรร๊ พี่เค้าเกิดวันเดียวกันกับเรา และวันที่เกิดก็วันเดียวกันด้วย คือเหลือแค่เดือนกับ ปี พ.ศ. เท่านั้นที่ไม่ตรงกัน เเล้วในใจก็คิดไปแล้วว่า เอาแล้วเ้ยๆๆ เนื้อคู่แน่นอน!!!! 5555 จากนั้นก็ไปดูหน้าโปรไฟล์พี่เค้าต่อ ก็ไปเจอหน้าฟีดที่เป็นการอวยพรวันเกิดของพี่เค้า แล้วเราก็ไปเจอคำอวยพรนึง เค้าเขียนว่า " แฮปปี้เบิ์ดเดย์นะตั้ว รีบๆมีเมียยยยยยย ได้แล้ว" เชื่อมั้ย......ว่าแค่เจอประโยคนี้ เราก็ฟินไป 10 ตลบแล้วอ่าาาาา คือออ เรายังมีหวังอยู่เว้ยย ^^
พอรู้งี้แล้ว เราก็แอดเฟสเองเลยจร้าาาาา สรุปว่า 1 วันผ่านไป 2 ผ่านไป 3-4 วันผ่านไป พี่เค้าก็ไม่รับแอด T.T เราเลยคิดในใจ ว่าพี่เค้าคงไม่อยากกดรับแอดมั้งง เราก็ถอดใจไปแล้วด้วย เพราะระหว่างที่รอพี่เค้ารับแอด เราก็ได้แต่หวังว่าพี่เค้าจะกดรับ สุดท้ายก็ไม่ เราเลยกดถอนแอดไป
แบบ "พี่คะ....หนูแอดพี่หลายรอบมากเลยอ่าาา ^^" แล้วพี่เค้าก็บอกว่า พี่เค้าไม่ค่อยได้เล่น แต่ก็จริงๆนะ พี่เค้าไม่ค่อยอัพเดตอะไรเลย ล่าสุดคือ โพสรูปไว้อาลัยเพื่อนที่เสียไป เมื่อเดือน พ.ค. กลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเลยย
คืนนั้นก็ตื่นเต้นมากก ชวนพี่เค้าคุยก่อนเลย 5555 ก็ถามพี่เค้าว่า พี่เค้าเป็นคนที่ไหน อายุเท่าไหร่ คือผลัดกันถาม ข้อมูลส่วนตัวกัน แต่ก็ไม่ได้ลงดีเทลเยอะมากก อือออ ก็คุยกันไปไม่กี่ประโยคหลอก "พี่เค้าก็บอกมาว่า พี่อายุ 32 แล้วนะ แก่มั้ย " -- เราก็บอกว่าไม่ค่ะ (จะบอกว่าหนูชอบคนอายุเยอะกว่า ก็ไม่กล้า ^^) แล้วก็คุยๆกันเรื่องความดัน!!! อ้ออ....ลืมบอกไปว่า ก่อนหน้าที่เราจะแอดพี่เค้าไป พี่เค้าชอบมาเช็คความดันตลอด ตลอดคือ แค่อาทิตย์ละครั้งนะ 555 ได้เจอแค่นี้ก็ฟินแล้วไง
ต่อๆๆนะ.....คืนนั้นก็คุยกันเรื่องความดันนะ เราก็แบบ พูดไปว่า "พี่คะ พี่ความดันสูงน้าาา ปกติเป็นโรคความดันรึเปล่า หรือเพิ่งไปเดินตรวจหน้างานมา" พี่เค้าก็บอกว่า ก็ปกติครับ ไม่มีโรคประจำตัว เราก็เลยบอกว่า "อ้าวหรอ แล้วทำไมความดันสูงจัง สูงตลอดเลยย " แล้วพี่เค้าก็บอกมาว่า งั้นเดี่ยวจะเข้ามาวัด จนกว่าความดันจะลด 555+ (เห้ย แกร็ พี่เค้ามีความอ่อยป้ะวะ 55+ ) เราก็เลยบอกว่า "ขนาดนั้นเลยหรออ...ไม่ต้องบ่อยหรอก หนูเขิล555 "
แล้วหลังจากนั้น เวลาเจอกันที่ทำงาน ก็จะยิ้มๆให้กันไป แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันนะ เป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่อยู่ที่ทำงาน เราจะทักไปบ้างบางครั้ง คือ 1-2 ทักพี่เค้าไปทีนึง ประมานว่า พี่คะ...วันนี้งานเยอะไหมค๊า เห็นเดินตรวจงานตบ่อยจัง บลาๆ คือคุยกันแต่ละครั้งก็จะคุยกันแค่ 4-5 ประโยค เพราะเราคุยได้แค่นั้น สถานะเราสามารถถามพี่เค้าได้แค่นั้น...
เราลืมเล่าอีกว่า ระหว่างเรากับพี่เค้า มันมีเรื่องบังเอิญเกิดบ่อยมากกกก เช่น
- การออกไปเข้าห้องน้ำของเราแต่ละครั้ง เราจะเดินสวนผ่านกับพี่เค้าบ่อยมากก คือก็สงสัยนะ ว่าทำไมต้องเป็น ณ เวลานี้ ในเวลาเดียวกัน
- มีวันนึง เราไปในครัวของอ๊อฟฟิต เราจะขอยืมแก้วมาชงกาแฟ เราเลยหยิบแก้วมาใบนึง ซึ่งตรงนั้น มีแก้วหลายใบมากก เลยถามป้าแม่บ้านว่า แก้วใบบนี้ใช้ได้ไหมคะ ป้าแกก็บอกว่า อ่อ...ใบนั้นของพี่ตั้ว หนูใช้แก้วใบใสๆ ก็ได้ เราก็เลย ค่ะๆๆ แล้วก้เดินออกมา คือแล้วก็คิดในใจว่า แก้วตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องหยิบถูกใบนี้ด้วยว๊ะ....
- แล้วก็อีกหลายวันต่อมา มีผู้รับเหมา มาถามหาพี่ตั้วกับเรา เราก็งงๆ ว่าทำไมถึงมาถามเราว๊าา ทั้งๆที่ตรงนั้น พนักงานคนอื่นๆ ก็ยืนกันอยู่เยอะแยะ เราก็เลยพาเดินไปทางห้องที่พี่เค้าทำงาน
แล้วอีกอย่างนะ เราก็ชอบไปเพ้อหน้าเฟสตัวเอง เวลาพี่เค้ามาวัดความดัน แบบประมาณว่า โอ๊ยๆๆ แอร์ก็เย็น แต่ทำไมเมื่อกี๊ ตัวร้อน เหงื่อออก 555+ ประมานนั้น หลังจากนั้นก็ทักๆ กันในเฟสไปตลอด
วันต่อมา ก็ไปเจอพี่เค้าที่หน้าห้องน้ำอีกละ (-.-) เราก็เดินสวนพี่เค้าไปโดยแบบไม่มองพี่เค้าไปเลย คือเหมือนงอลอ้าา คือทำหน้าตึงใส่ไปเลยย คือตอนนั้นก็งงตัวเองนะว่า มีสิทธิ์อะไรไปตึงใส่เค้า 555 ทั้งนั้นทั้งคืน เราก็ไม่ออนเฟส แล้วก็ห้ามใจไม่ทักพี่เค้าไป
แล้ววันต่อ เราก็ไม่ออกไปไหนเลย จะออกไปเข้าห้องน้ำบ้าง ตอนที่พวกพี่ๆ เค้ากินข้าวกัน จะได้ไม่ต้องเจอกัน แล้วพอช่วงบ่ายโมงวันนั้น พี่เค้าก็เคาะประตูห้องทำงานเรา แล้วก็ถามว่า ไม่ไปกินข้าวหรออ เราก็ยิ้มๆ แล้วตอบไปว่า ไม่กินค่ะ ลด นน. 55+ แล้วพี่เค้าก็ยิ้มๆ แล้วก็เดินออกไป
เห้ยยย เรา งง มากก คือ ปกติ พี่เค้าไม่เคยเข้ามาถามแบบนี้เลยนะ ไม่เคยเลยย!!! ไม่เคยคุยกันในที่ทำงานเลย ก็อย่างที่บอกไป คือเวลาเจอกันที่ทำงาน เต็มที่คือแค่ยิ้มๆทักกันไปแค่นั้น.....
ยังไม่จบค่ะ แล้วเวลาประมานบ่าย 3 ของวันนั้น พี่เค้าก็จะไปเดินตรวจงานที่หน้าไซด์งาน เราเห็นแล้วแหล่ะว่าพี่เค้าเดินผ่านห้องเราไป สักแปป ก็กลับมาเคาะประตูห้องเราอีก แล้วพี่เค้าก็พูดมาว่า "ป้ะ.....ไปเดินเล่นกัน!!!" เราก็ ห๊ะ.......เดินเล่น ที่ไซงานอ้ะนะ แล้วก็ยิ้มๆเขิลๆไป พี่เค้าก็บอกว่าใช่ เราก็บอกต่อว่า โหยย ร้อนนนน 555 แล้วพี่เค้าก็ยิ้มๆ เดินออกไป....
คือเเล้วทีนี้ ช่วงเวลาที่พี่เค้ามาแซว มันมีพี่วิศวะคนนึง มานอนอู้อยู่ เค้าก็ถามว่าใครมาแซว เราก็บอกว่า พี่ตั้ว แล้วอีพี่วิศวะคนนี้ ก็เเซวเราอีกว่า แบบ พยาบาลนี่ฮอตเนาะ มีแต่คนมาจีบบบ คือพี่เค้าพูดเชิงเเซวๆ ขำๆ กัน เราก็ไม่ได้คิดไร แต่เราก็ตะหงิดๆในใจบ้างว่า กลัวว่าอีพี่คนนี้ จะเอาไปแซวพี่ตั้วในอ้อฟฟิต ว่าพี่ตั้วมาแซวพยาบาล แล้วเรากลัวว่าพี่เค้าจะไม่กล้ามาทักเราอีก
วันนั้น เราเลิกงาน 5 โมงเย็น แล้วค่ำๆวันนั้น เราก็ทักพี่เค้าไปว่า พี่คะ คืนนี้เลิกงานกี่โมงค่าา บลาๆๆ พรุ่งนี้วันอาทิตย์พี่มาทำงานมั้ยค๊าา พี่เค้าก็ตอบว่า น่าจะหยุด แล้วคืนนั้นก็หมดไป
วันอาทิตย์ช่วงบ่าย เราก็ทักพี่เค้าไปว่า "วันหยุด ไปเที่ยวไหนคะพี่"........สรุป พี่เค้าเงียบ T.T
วันจันทร์ เป็นวันที่มาทำงาน วันทั้งวัน พี่เค้าไม่เดินผ่านมาเลย พอถึงเวลา 5 โมง เราเลิกงานก่อน พอถึงบ้าน เราก็ทักพี่เค้าไปว่า
" พี่คะ เลิกงานยังคะ" ... สรุป พี่เค้าก็เงียบอีก
วันอังคาร คือมันเป็นช่วงเวลาที่พี่เค้าเลิกงานแล้วแหล่ะ เราก็ทักพี่เค้าไปอีกว่า "พี่คะ ถึงห้องรึยังคะ".......พี่เค้าก็เงียบเหมือนเดิม
วันอังคารทั้งคืน เราคิดไปต่างๆนาๆ ว่าพี่เค้าเป็นอะไร หรือเราไปวุ่นวายพี่เค้ามากเกินไป หรือ พี่เค้าไม่อยากคุยกับเราแล้ว หรือพี่เค้าไม่อยากให้ความหวังเรา หรือพี่เค้าอยู่กับแฟน คือ คิดเยอะแยะไปหมด จนสุดท้ายย เราตัดสินใจ ลบเฟสพี่เค้า และพยายามจะไม่คิดถึงพี่เค้าอีกต่อไป พรุ่งนี้เราต้องเป็นคนใหม่ คนที่ไม่เคยรู้จักกัน
แล้ววันนี้ พี่เค้าก็ตอบมาคำเดียวสั้นๆว่า "ครับ" จากคำถามที่เราถามเค้าไปเมื่อคืนคือ "พี่ถึงห้องรึยังคะ" เราก็เปิดอ่านข้อความพี่เค้านะ แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร พยายามที่จะไม่คุยกับพี่เค้าแล้ว สุดท้าย... ก็มาเจอพี่เค้าที่แถวหน้าห้องน้ำ เราอ้ะ จะเดินผ่านไปแล้วแหล่ะ คือจะไม่สนใจแล้ว แต่ก็อดที่จะมองหน้าพี่เค้าไม่ได้ พี่เค้าก็มองเรา แล้วก็ยิ้มให้ เราก็ต้องยิ้มตอบกลับไป แต่ยิ้มแบบมีความทุกข์อ้ะ T.T
เห้ออ เราจะทำยังไงดีค่ะ เราจะตัดใจจากพี่เค้าไปเลยดีไหม เราพยายามแล้วนะ แต่พอเห็นหน้าพี่เค้าทีไร เราก็ใจอ่อนทุกทีเลยยย
หรือเราจะสารภาพไปเลย ว่าเรารู้สึกชอบพี่เค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เราอยากดูแลพี่เค้า อยากอยู่ข้างๆพี่เค้า และก็อยากให้พี่เค้ามาอยู่ข้างๆเรา
แต่เราก็กลัวคำตอบ กลัวว่าถ้าบอกไป พี่เค้าจะไม่คุยกับเราอีก กลัวทำใจไม่ได้ T.T
เพื่อนๆช่วยเราด้วยย