ควรพอหรือวิ่งตามต่อไปครับ

สวัสดีครับ เพื่ิอนๆทุกคน อันนี้เป็นครั้งแรกที่ผมเข้ามาระบายความรู้สึกในพันทิพ ผมไม่รู้จะปรึกษาใคร มันดูตันไปหมด เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อประมาณปีที่แล้วครับ ผมรู้จักกับน้องคนนึงด้วยความที่เราอยู่หอเดียวกันเราเลยสนิทกันมั้งครับ. เมื่อก่อนเราสนิทกันมากก ผมรู้สึกอยากดูแลน้องเขาอยากปกป้องเพราะน้องดูน่ารักไปหมดในสายตาผม แต่เรารู้จักกันได้ไม่นานผมต้องย้ายมาเรียนต่างจังหวัด ตอนนั้นผมก็แอบเศร้านะที่ต้องห่างกัน จนวันที่น้องมาส่งผม น้องไม่พูดอะไรแต่น้องทักมาในไลน์ว่า"ไม่ไปได้ไหม ใครจะพาผมไปกินข้าว"ตอนนั้นเหมือนทุกอย่างกยุดนิ่งแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา แต่ยังไงผมก็ต้องำป ช่วงแรกที่ย้ายมาเราก็คุยกันแบบพี่น้องที่สนิทกันยอมรับว่าตอนแรกผมยังไม่รู้ใจตัวเอง จนผมเห็นน้องไปสนิทกับคนอื่นผมเฟลมากๆ แต่ผมก็ไม่กล้าแสดงออกมากเพราะกลัวว่าระยะห่างระว่างผมกับมันจะเพิ่มมากขึ้นหรือจบลงไปเลยก็ได้ น้องมันมักจะมีคนมาจีบเยอะทั้งผช.ผญ.ทุกครั้งที่มันมาเล่าให้ฟังผมก็แอบนอยนะแต่ก็ได้แค่เก็บอาการ ตอนนี้เราเริ่มห่างทักไปอ่านบ้างไม่อ่านบ้าง ผมก็รุ้ว่ามันปกติเพราะน้องเป็นคนไม่ติดโซเชียลแต่บางทีเวลาผมโทรหาก็ไม่ค่อยรับแล้วไม่เคยโทรกลับ จนบางครั้งผมลองหายไป(แต่เข้าไปอ่านข้อความเก่าๆทุกวันแหละ) น้องมันก็ทักมาถามว่างอลหรอไม่เห็นทักมาเลยไรงี้ จนผมรู้สึกว่ามันก็แคร์เราเหมือนกัน(หรือคิดไปเองวะ) วันก่อนเราไปเที่ยวภูเก็ตกันยอมรับว่าผมมีความสุขนะที่ได้อยู่กับมันแต่ก็มีเรื่องให้เฟลยุดี ผมเป็นคนที่ตามตลอด เหมือนมันไม่สนใจผมเลยหลายครั้งที่งอลแล้วต้องหายเอง แต่จนตอนนี้ผมก็ไม่เคยบอกความในใจให้มันรู้เลย มันกลัวทุกอย่าง ตั้งแต่กลับจากเที่ยวก็ไม่ค่อยได้คุยกัน โทรไปบอกติดธุระเดี๋ยวโทรกลับแต่ก็ไม่เคยโทรมา นี่ผมควรถอยออกมาใช่ไหมครับ  หรือให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราจบลงแค่นี้ หลายครั้งที่ผมคิดว่าเราควรจบที่พี่น้องกันแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เห็นคนมาสนิทกับมันผมก็จะเฟลตลอด แต่ถ้าบอกไปตรงๆก็กลัวจะเสียมันไปตลอดกาล ผมควรทำไงครับ ผมเคยไปคบกับผู้หญิงเพื่อให้หยุดคิดเรื่องมันแต่ก็ไม่เป็นผล ไม่อยากหลอกปู้หญิงคนนั้นด้วย ผมดูเห็นแก่ตัวใช่ไหม ผมต้องทำยังไงต่อ?!