ตอน ม.6มีใครเคยขาดเรียนบ่อยๆไหมคะที่เราไม่อยากไปเราแค่อ้างว่าป่วยเท่านั้นแต่ความจริงเราไม่อยากบอกใครว่าเราโดนดูถูก

เราคนนึง รู้สึกว่า ใกล้จบยิ่งอยากขาดบ่อยๆ แต่ไม่บ่อยจน ติดต่อกันนะคะ นานๆอาทิตย์นึง ขาด 2 ครั้ง วันนี้เราก็ไม่ไป  เราไม่อยากไป รร เลย  มันมีหลายปัจจัย  ไปแล้วจิตใจห่อเหี่ยว ไปแล้วมันรู้สึกทรมาน เพราะเราเลือกสายผิด เราเรียนไม่เก่งเรื่องคำนวน ในห้องมีแต่คนเก่งๆ แต่เราไม่เก่งเราเลยชอบโดนขำเวลาครูประกาศคะแนนสอบ แล้วจะมีสายตาจับจ้องมา พอเลิกคาบเพื่อนในห้องก็จะมาถามเราทำให้ใจเราค่อนข้างหวั่นอายๆ อยากมุดหน้าหนีไปเลย เราเก่งด้านภาษาค่ะ        เรามักจะถูกครูด่าประจำเรื่องการเขียนสมุดเคมี  เราเป็นคนสายตาไม่ดี  เขียนไปคือมันจะตกเส้นค่ะ  ส่วนมากครูคำนวน ไม่ค่อยชอบเราเพราะเราจะทำตัวเงียบๆ ไม่อยากเข้ากับใคร   เพราะเพื่อนเขาก็ไม่อยากเข้ากับคนโง่คำนวนอย่างเรา แถมเพื่อนๆกลุ่มนึงชอบขำชอมจับตามองเราแล้วขำ  เเล้วชอบพูดเสียงดังใส่เรา   เราไม่ชอบให้ใครมาเสียงดังใส่ ยกเว้นผู้ใหญ่  แล้วอีกอย่างเพื่อนคนนึงชอบตามเราชอบรอเรา เขารอไม่ใช่เพราะความเป็นเพื่อนหรอกค่ะ  เเต่เขารอเพราะเขาต้องการแค่อาศัยติดรถเรากลับบ้านเท่านั้น แต่ทุกวันพุธ แม่เขาจะมารับวันนั้นละ เขาจะไม่อะไรเราเลยแถมทำท่ารังเกียจใส่ด้วย  เพื่อนบางคนก็มองเราสมเพซ เพราะเราไม่มีอะไรดีเลย  เรียนโง่คำนวน เอ๋อๆ  อยู่คนเดียว   หน้าตาไม่ดี  
เพราะฉนั้นสาเหตุที่เราไม่ไปเราก็แค่อ้างป่วยไปแต่ใจจริงๆเราไม่อบากไปรรเพราะเราเข้ากับเพื่อนในห้องทั้งหมดไม่ได้ทุกคนเขาก็ไม่อยากอยู่กับเราหรอกเราเป็นเด็กเนิร์สแล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเราไม่อยากเรียนสายวิทย์คณิตเราโง่มากๆยิ่งเรียนเกรดยิ่งแย่นี้คือสาเหตุที่เราพอแล้วไม่อยากไป