สวัสดีคะแท็กผิดต้องขออภัย คือขอเล่าเลยละกัน คือยายเราเขาเข้าโรงพยาบาลเพราะไม่สบายโดยมีน้องชายมาเฝ้า ไม่ขอเอ่ยชื่อโรงพยาบาลนะค่ะ น้องชายเราอายุ18ปีย่าง19แล้ว เป็นผู้ชายรูปร่างดีมากและหุ่นดีมากเพราะน้องเราเขารักในการออกกำลังกาย วันแรกเฝ้าไปเหตุการยังปกติ เราไม่ได้ไปเยี่ยมยายเลยคะเพราะอยู่ใน กทม ยายอยู่โรงพยาบาลต่างจังหวัด เราก็โทรคุยกับน้องเอา พอมาวันที่2เราโทรไปหาน้องเราน้องเราก็ทำเสียงแบบหงุดหงิดอะไรสักอย่าง เราเลยวาง พอมาอีกวันก็ติดต่อไม่ได้เลย แต่พอตอนเย็นน้องเราก็โทรกลับมา พร้อมบอกว่ามีปัญหากับเตียงตรงข้ามที่เป็นผู้หญิง แต่ไม่ใช่คนไทยแต่น่าจะเป็นคนกะเหรี่ยง
น้องเราเล่าให้ฟังว่าตลอดเวลาที่น้องเรานอนแต่น้องเราไม่ได้หลับยังมีสติก็ได้ยินเหมือนมีคนพูดซุบซิบอะไรแต่น้องเราไม่ได้สนใจเพราะฟังภาษาเขาไม่ออก แต่ยายเราฟังออกเพราะยายเราเคยเป็นครูสอนเด็กตามเขาเด็กกระเหรี่ยง น้องเราพอบางทีเวลานอนก็ใส่แต่กางเกงกีฬาคงไม่ใส่ชั้นในหรือเปล่าอันนี้ก็ไม่รู้ น้องเราก็เลยถามยายว่าเตียงนั้นเป็นอะไรเห็นมองตลอด ยายก็ยังไม่บอกกลัวน้องเราโมโห จนน้องเราเค้นจนยายบอก
ยายก็บอก พวกนั้น บอกว่าของน้องเราอันเล็กมากกก โตจนจะตายยังเล็กนิดเดียว และก็พูดไม่หยุดเกี่ยวกับของน้องชายเรา พอน้องชายเรานอนมันก็บอกว่า ให้ดูดิๆๆๆ และก็ขำกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งทุกคนคงจะรู้กัน ว่าของ ผู้ชายมันไม่ได้แข็งตลอดเวลา ที่พวกเตียงนั้นเห็นก็ตอนมันหด น้องเราก็บอกว่าอายมากทำไมมันถึงเป็นผู้หญิงแบบนั้นกัน ขนาดน้องเรารู้ตัวมันยังพูดกีนสนุกปากยิ่งเพื่อนๆเขามาเยี่ยมก็มากันหลายคนก็จะต้องพูดถึงของน้องชายและก็พูดแบบไม่อายกันมากจนคนในห้องคนไข้เตียงอื่นเขาก้หันมามองของน้อง น้องเราทนกับพฤติกรรมแบบนี่ไม่ไหว เลยขอยายกลับบ้านพอเช้าน้องเรามาหายาย ก็เป็นเหมือนเดิม เตียงนั้นมันมองแต่ของนองเราและก็หัวเราะ พูดแบบเดิม น้องเราก็เล่าให้เราฟังว่าใครจะไปเกิดอารมณ์แข็งตลอดหรือคนพวกนั้นว่างกันมากหรือไง ถึงเอาเรื่องพวกนี้มาล่อมาพูดกันสนุกปาก
น้องเราอายและโกรธมาก ทำไมเพราะอะไรหรือการเลี้ยงดูของเตียงนั้นเป็นยังไงกันเราไม่ได้เหมารวมนะคะแต่คือทำไมมันพูดกันได้ง่ายๆไม่อายตัวเองบ้างเหรอ
คืออยากจะถามว่าจะมีวิธีไหนเอาผิดกับคนแบบนี้ได้บ้างคะเพราะเรารู้สึกว่ามันไม่เหมาะไม่ควร
พอแม่เรารู้เรื่องนี้แม่เราเลยไปเฝ้าเอง และเชื่อมั้ยคะว่าพวกเขายังว่าลามมาจนถึงพ่อ ว่าของน้องเรามันคงเล็กเหมือนพ่อมันเนอะ พ่อมันก็คงจะเล็ก ดู๊ๆดูพูดกัน จิตใจนี้คงจะคิดแต่เรื่องพรรณนี้กัน เราเครียดมากๆคะเพราะน้องเราเป็นผู้ชายที่คิดมาก เราเลยไม่เข้าใจว่าทำไมถึงกล้ากันขนาดนั้นจะนินทาก็นินทาลับหลังยังดีกว่าเลยคะ ยายเราก็เหมือนจะแย่ลงกว่าเดิม
เมื่อมีคนเอาเรื่องแบบนี้มาพูดกันสนุกปาก18+
น้องเราเล่าให้ฟังว่าตลอดเวลาที่น้องเรานอนแต่น้องเราไม่ได้หลับยังมีสติก็ได้ยินเหมือนมีคนพูดซุบซิบอะไรแต่น้องเราไม่ได้สนใจเพราะฟังภาษาเขาไม่ออก แต่ยายเราฟังออกเพราะยายเราเคยเป็นครูสอนเด็กตามเขาเด็กกระเหรี่ยง น้องเราพอบางทีเวลานอนก็ใส่แต่กางเกงกีฬาคงไม่ใส่ชั้นในหรือเปล่าอันนี้ก็ไม่รู้ น้องเราก็เลยถามยายว่าเตียงนั้นเป็นอะไรเห็นมองตลอด ยายก็ยังไม่บอกกลัวน้องเราโมโห จนน้องเราเค้นจนยายบอก
ยายก็บอก พวกนั้น บอกว่าของน้องเราอันเล็กมากกก โตจนจะตายยังเล็กนิดเดียว และก็พูดไม่หยุดเกี่ยวกับของน้องชายเรา พอน้องชายเรานอนมันก็บอกว่า ให้ดูดิๆๆๆ และก็ขำกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งทุกคนคงจะรู้กัน ว่าของ ผู้ชายมันไม่ได้แข็งตลอดเวลา ที่พวกเตียงนั้นเห็นก็ตอนมันหด น้องเราก็บอกว่าอายมากทำไมมันถึงเป็นผู้หญิงแบบนั้นกัน ขนาดน้องเรารู้ตัวมันยังพูดกีนสนุกปากยิ่งเพื่อนๆเขามาเยี่ยมก็มากันหลายคนก็จะต้องพูดถึงของน้องชายและก็พูดแบบไม่อายกันมากจนคนในห้องคนไข้เตียงอื่นเขาก้หันมามองของน้อง น้องเราทนกับพฤติกรรมแบบนี่ไม่ไหว เลยขอยายกลับบ้านพอเช้าน้องเรามาหายาย ก็เป็นเหมือนเดิม เตียงนั้นมันมองแต่ของนองเราและก็หัวเราะ พูดแบบเดิม น้องเราก็เล่าให้เราฟังว่าใครจะไปเกิดอารมณ์แข็งตลอดหรือคนพวกนั้นว่างกันมากหรือไง ถึงเอาเรื่องพวกนี้มาล่อมาพูดกันสนุกปาก
น้องเราอายและโกรธมาก ทำไมเพราะอะไรหรือการเลี้ยงดูของเตียงนั้นเป็นยังไงกันเราไม่ได้เหมารวมนะคะแต่คือทำไมมันพูดกันได้ง่ายๆไม่อายตัวเองบ้างเหรอ
คืออยากจะถามว่าจะมีวิธีไหนเอาผิดกับคนแบบนี้ได้บ้างคะเพราะเรารู้สึกว่ามันไม่เหมาะไม่ควร
พอแม่เรารู้เรื่องนี้แม่เราเลยไปเฝ้าเอง และเชื่อมั้ยคะว่าพวกเขายังว่าลามมาจนถึงพ่อ ว่าของน้องเรามันคงเล็กเหมือนพ่อมันเนอะ พ่อมันก็คงจะเล็ก ดู๊ๆดูพูดกัน จิตใจนี้คงจะคิดแต่เรื่องพรรณนี้กัน เราเครียดมากๆคะเพราะน้องเราเป็นผู้ชายที่คิดมาก เราเลยไม่เข้าใจว่าทำไมถึงกล้ากันขนาดนั้นจะนินทาก็นินทาลับหลังยังดีกว่าเลยคะ ยายเราก็เหมือนจะแย่ลงกว่าเดิม