ชีวิต ถ้าว่ากันจริงๆ มันไม่มีโอกาสให้แก้ตัวได้บ่อยๆหรอก
หลายคนคงจะเคยได้ยินคำพูดประมาณว่า "อายุน้อย ยังมีโอกาสอีกเยอะ" ซึ่งถ้าเอามาคิด และ วิเคราะห์กันดีๆ ก็จะพบว่า จริงๆแล้ว ไม่ว่า จะอยู่ในช่วงไหน ถ้าจะมีชีวิตที่ดีกว่าคนทั่วไปบ้าง ก็ไม่ควรจะทำอะไรผิดพลาดเลย เพราะเมื่อใดที่ผิดพลาด ก็หมายความว่า จะต้องเสียเวลา ในการแก้ไขวิธี หรือ หาหนทางใหม่ ไปอีกหลายปีเลยทีเดียว
อย่างช่วงของการศึกษา คนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้รับ คำแนะนำ หรือ ได้เรียนหนังสืออะไรดีมากมายหรอก บ้างก็เรียนตามเพื่อน บ้างก็เรียนตามมีตามเกิด ผลสุดท้ายก็เป็นอย่างที่เห็น เรียนจบ มาก็ไม่รู้จะเอายังไงดีกับชีวิต บ้างถ้าเรียนเฉพาะทางมาก เช่น หมอ ก็ไม่พ้นอยู่ โรงพยาบาล ซึ่งหมอเดี๋ยวนี้ก็ไม่ง่ายนะ เพราะหมอใน เมืองก็เต็มหมดทุกที่ ถ้าอยากจะ โรงพยาบาล ก็ต้องจากบ้านไปไกล ถึง เขตแดนประเทศกันเลย ขณะที่พวกวิศวะ ก็จะได้ทักษะ เฉพาะไปใช้ประกอบอาชีพ ได้บ้าง บ้างคนก็เลือกไปสอบ เป็นข้าราชการ ตามการไฟฟ้า ประปา อะไรทำนองนี้ แต่เงินเดือนโคตรน้อยบรรลัย
ส่วนพวกที่บ้านมีธุรกิจ กิจการ อันนี้นับว่าโชคดีมากๆ เพราะถ้าไม่รู้ทำอะไร หางานหลายปี ไม่ได้สักที ก็กลับไปทำงานที่บ้านได้ไง ส่วนพวกบ้านไม่มีฐานะ หาไม่ได้ก็ต้องหา ได้อะไรก็ต้องทำไปก่อน เลือกไม่ได้มาก ซึ่งก็ยังมีอีกหลายคน ที่เจอปัญหานี้ แล้วไงหล่ะ เวลาผ่านไป นานเข้า นานเข้า ก็กลายเป็น คนตกงาน ว่างงาน 7-8 ปี โดนด่าไร้ค่า ไม่มีอนาคตซะงั้น ทั้งที่ก็พยายามหาอยู่ แต่ก็แปลกคนพวกนี้ มันก็ไม่ได้มีอะไรชิ้นอันเหมือนกัน อาศัยว่า สามีรวย วันๆเดินนินทา วิจารณ์ชาวบ้าน ขณะที่บางคน พอรู้หนทางที่ดีกว่า มันก็ไม่อยากจะแนะนำ บอกกล่าว อะไรหรอก เพราะกลัวว่า จะทำให้เส้นทางหากิน มันมีน้อยลง
ซึ่งทีว่ามาข้างต้น จะบอกว่า เอาเข้าจริงๆ ชีวิต คนเรา ถ้าเป็นไปได้ อย่าทำอะไรพลาดเลยจะดีกว่า เพราะถ้ายิ่งพลาด เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ยังไงก็ขอให้ตั้งใจ ทำเท่าที่จะทำได้ ตามกำลังที่ตนเองพอจะมี อย่างหลายคน เลือกคณะผิด เรียนจบมาพึ่งรุ้ว่าชอบอีกอย่าง ถ้าบ้านมีเงินทองมากพอ ก็อย่าเสียเวลาคิดมาก ขอให้กลับไปเรียนใหม่ ่จบช้ายังไงก็ดีกว่า ไม่ได้เรียน แต่ถ้าหาก ไม่มีเงิน แต่รุ้ว่าชอบอะไรก็ขอให้เก็บเงินทอง ให้พร้อมก่อน ถึงค่อยกลับไปเรียนตรงนั้น แต่ทั้งนี้ต้องมีเวลาไปเรียนด้วยนะ
ถ้าเป็นการสมัครงานเป็นพนักงาน ก็ขอให้ตั้งใจสะสมความรุ้ ให้ได้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ เพื่อจะได้ให้องค์กร เห็นว่า จ้างมาก็คุ้มกับเงินเดือน แต่ก็ต้องทำใจไว้ด้วยนะยุคนี้ ถึงจะเก่งขั้นเทพยังไง คนจบมาเยอะทุกปี การได้งานอาจจะใช้เวลากันเป็นปีเลยทีเดียว แต่ถ้าหากสนใจ เป็นราชการ ก็ขอให้หมั่นติดตามข่าวสาร เว็ปต่างๆ อยู่เสมอ ถ้าจะให้ดี เตรียมตัวเลยตั้งแต่เรียน ปี 3 เวลาเปิดสอบอะไรก็หาหนังสืออ่าน (อาจจะแพงหน่อย) แล้วลองไปสอบ เพราะถ้าพลาด สอบไม่ได้ ก็อาจจะต้องรอสอบหลายๆปี บางกรมนี่ สิบปีเปิดทีหล่ะมั้ง หลายคนถึงได้ถอดใจเป็นข้าราชการ เพื่อหวังสิทธิรักษาพบายาลแล้วไง แต่ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ขอให้อดทนหาหนทางอื่นต่อ ขณะที่หากคิดจะทำธุรกิจ ก็ขอให้หมั่นศึกษาตั้งแต่อายุน้อยๆ แน่นอน หากไม่ได้เกิดมาพ่อแม่ รวยล้นฟ้า การทำอะไรก็ยากเย็นมาก อยู่ๆอยากจะไปเป็น unicorn startup เลย มันเป็นไปไม่ได้ ขอให้มองเชิง อาชีพเล็กๆแล้วกัน แต่ก็ต้องเตรียมแผนรองรับด้วยนะ เพราะธุรกิจ ล้มหายตายจากเยอะมาก ไอพวกทฤษฎี วิเคราะห์ตลาด หาความต้องการ ดูทำเล ทดสอบสินค้า ช่องทางจัดจำหน่าย มันแค่ความรุ้ในตำรา ชีวิตจริงมีอะไรอีกมากที่ไม่รู้ แล้วก็มักจะเป็นข้อมูลที่เข้าถึงยากมากๆ เพราะถ้าไม่งั้นคนทั่วไป ก็เจ้าสัวหมดแล้วหล่ะสิ
และสุดท้าย อย่าลืมสัจธรรมทีว่า ยากดีมีจนยังไง ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้
สำหรับใครที่สนใจ อ่านข้อคิด หรือ พูดคุยเกี่ยวกับปัญหา
หรือ ทำความเข้าใจ ความจริงต่างๆในชีวิต ก็เข้ามาได้ที่นี่
ถ้าไม่สนใจ ไม่อยากคุย ก็ขอให้ผ่านๆ ลืมๆไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
https://www.facebook.com/Zhunzehel-804479232989244/
ชีวิต ถ้าว่ากันจริงๆ มันไม่มีโอกาสให้แก้ตัวได้บ่อยๆหรอก
หลายคนคงจะเคยได้ยินคำพูดประมาณว่า "อายุน้อย ยังมีโอกาสอีกเยอะ" ซึ่งถ้าเอามาคิด และ วิเคราะห์กันดีๆ ก็จะพบว่า จริงๆแล้ว ไม่ว่า จะอยู่ในช่วงไหน ถ้าจะมีชีวิตที่ดีกว่าคนทั่วไปบ้าง ก็ไม่ควรจะทำอะไรผิดพลาดเลย เพราะเมื่อใดที่ผิดพลาด ก็หมายความว่า จะต้องเสียเวลา ในการแก้ไขวิธี หรือ หาหนทางใหม่ ไปอีกหลายปีเลยทีเดียว
อย่างช่วงของการศึกษา คนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้รับ คำแนะนำ หรือ ได้เรียนหนังสืออะไรดีมากมายหรอก บ้างก็เรียนตามเพื่อน บ้างก็เรียนตามมีตามเกิด ผลสุดท้ายก็เป็นอย่างที่เห็น เรียนจบ มาก็ไม่รู้จะเอายังไงดีกับชีวิต บ้างถ้าเรียนเฉพาะทางมาก เช่น หมอ ก็ไม่พ้นอยู่ โรงพยาบาล ซึ่งหมอเดี๋ยวนี้ก็ไม่ง่ายนะ เพราะหมอใน เมืองก็เต็มหมดทุกที่ ถ้าอยากจะ โรงพยาบาล ก็ต้องจากบ้านไปไกล ถึง เขตแดนประเทศกันเลย ขณะที่พวกวิศวะ ก็จะได้ทักษะ เฉพาะไปใช้ประกอบอาชีพ ได้บ้าง บ้างคนก็เลือกไปสอบ เป็นข้าราชการ ตามการไฟฟ้า ประปา อะไรทำนองนี้ แต่เงินเดือนโคตรน้อยบรรลัย
ส่วนพวกที่บ้านมีธุรกิจ กิจการ อันนี้นับว่าโชคดีมากๆ เพราะถ้าไม่รู้ทำอะไร หางานหลายปี ไม่ได้สักที ก็กลับไปทำงานที่บ้านได้ไง ส่วนพวกบ้านไม่มีฐานะ หาไม่ได้ก็ต้องหา ได้อะไรก็ต้องทำไปก่อน เลือกไม่ได้มาก ซึ่งก็ยังมีอีกหลายคน ที่เจอปัญหานี้ แล้วไงหล่ะ เวลาผ่านไป นานเข้า นานเข้า ก็กลายเป็น คนตกงาน ว่างงาน 7-8 ปี โดนด่าไร้ค่า ไม่มีอนาคตซะงั้น ทั้งที่ก็พยายามหาอยู่ แต่ก็แปลกคนพวกนี้ มันก็ไม่ได้มีอะไรชิ้นอันเหมือนกัน อาศัยว่า สามีรวย วันๆเดินนินทา วิจารณ์ชาวบ้าน ขณะที่บางคน พอรู้หนทางที่ดีกว่า มันก็ไม่อยากจะแนะนำ บอกกล่าว อะไรหรอก เพราะกลัวว่า จะทำให้เส้นทางหากิน มันมีน้อยลง
ซึ่งทีว่ามาข้างต้น จะบอกว่า เอาเข้าจริงๆ ชีวิต คนเรา ถ้าเป็นไปได้ อย่าทำอะไรพลาดเลยจะดีกว่า เพราะถ้ายิ่งพลาด เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ยังไงก็ขอให้ตั้งใจ ทำเท่าที่จะทำได้ ตามกำลังที่ตนเองพอจะมี อย่างหลายคน เลือกคณะผิด เรียนจบมาพึ่งรุ้ว่าชอบอีกอย่าง ถ้าบ้านมีเงินทองมากพอ ก็อย่าเสียเวลาคิดมาก ขอให้กลับไปเรียนใหม่ ่จบช้ายังไงก็ดีกว่า ไม่ได้เรียน แต่ถ้าหาก ไม่มีเงิน แต่รุ้ว่าชอบอะไรก็ขอให้เก็บเงินทอง ให้พร้อมก่อน ถึงค่อยกลับไปเรียนตรงนั้น แต่ทั้งนี้ต้องมีเวลาไปเรียนด้วยนะ
ถ้าเป็นการสมัครงานเป็นพนักงาน ก็ขอให้ตั้งใจสะสมความรุ้ ให้ได้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ เพื่อจะได้ให้องค์กร เห็นว่า จ้างมาก็คุ้มกับเงินเดือน แต่ก็ต้องทำใจไว้ด้วยนะยุคนี้ ถึงจะเก่งขั้นเทพยังไง คนจบมาเยอะทุกปี การได้งานอาจจะใช้เวลากันเป็นปีเลยทีเดียว แต่ถ้าหากสนใจ เป็นราชการ ก็ขอให้หมั่นติดตามข่าวสาร เว็ปต่างๆ อยู่เสมอ ถ้าจะให้ดี เตรียมตัวเลยตั้งแต่เรียน ปี 3 เวลาเปิดสอบอะไรก็หาหนังสืออ่าน (อาจจะแพงหน่อย) แล้วลองไปสอบ เพราะถ้าพลาด สอบไม่ได้ ก็อาจจะต้องรอสอบหลายๆปี บางกรมนี่ สิบปีเปิดทีหล่ะมั้ง หลายคนถึงได้ถอดใจเป็นข้าราชการ เพื่อหวังสิทธิรักษาพบายาลแล้วไง แต่ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ขอให้อดทนหาหนทางอื่นต่อ ขณะที่หากคิดจะทำธุรกิจ ก็ขอให้หมั่นศึกษาตั้งแต่อายุน้อยๆ แน่นอน หากไม่ได้เกิดมาพ่อแม่ รวยล้นฟ้า การทำอะไรก็ยากเย็นมาก อยู่ๆอยากจะไปเป็น unicorn startup เลย มันเป็นไปไม่ได้ ขอให้มองเชิง อาชีพเล็กๆแล้วกัน แต่ก็ต้องเตรียมแผนรองรับด้วยนะ เพราะธุรกิจ ล้มหายตายจากเยอะมาก ไอพวกทฤษฎี วิเคราะห์ตลาด หาความต้องการ ดูทำเล ทดสอบสินค้า ช่องทางจัดจำหน่าย มันแค่ความรุ้ในตำรา ชีวิตจริงมีอะไรอีกมากที่ไม่รู้ แล้วก็มักจะเป็นข้อมูลที่เข้าถึงยากมากๆ เพราะถ้าไม่งั้นคนทั่วไป ก็เจ้าสัวหมดแล้วหล่ะสิ
และสุดท้าย อย่าลืมสัจธรรมทีว่า ยากดีมีจนยังไง ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้
สำหรับใครที่สนใจ อ่านข้อคิด หรือ พูดคุยเกี่ยวกับปัญหา
หรือ ทำความเข้าใจ ความจริงต่างๆในชีวิต ก็เข้ามาได้ที่นี่
ถ้าไม่สนใจ ไม่อยากคุย ก็ขอให้ผ่านๆ ลืมๆไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้